Depressiyanın diaqnostika və müalicəsi üzrə klinik protokol
Yüklə 403,56 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Cədvəl 2. Depressiyanın müxtəlif ağırlıq dərəcələrində həyata keçirilən müdaxilələrin xarakteri və həcmi Depressiyanın
- Depressiyası olan xəstələrin müşahidə və aparılmasının ümumi prinsipləri
15 7. İlkin səhiyyə sistemi həkimi müayinənin nəticələrinə əsasən depressiv pozuntunun ilkin diaqnozunu qoya bilər. Ekspert qərarlarının qəbulu və ya digər sosial-hüquqi məsələlərin müəyyənləşdirilməsi üçün son diaqnoz həkim-psixiatr tərəfindən təyin olunur. 8. Həkim, depressiyanın aşkarlanmasından, onun ağırlıq dərəcəsinin və intihar təhlükəsinin müəyyənləşdirilməsindən sonra özündə aşağıdakıları birləşdirən anamnestik məlumatları toplamalıdır:
Pasiyentin hazırkı vəziyyətinin dinamikasına dair məlumat Öncədən yaşanan epizodların sayı və ağırlıq dərəcəsi
Öncəki müalicənin səmərəsi 9. Həkim pasiyentin fiziki halını qiymətləndirməli, keçmişdə olan və ya indi də yaşanan somatik xəstəliklər və depressiya simptomları yarada biləcək preparatların öncəki qəbuluna dair məlumatları araşdırmalıdır.
Əlavə müayinə aşağıdakı hallarda təyin olunur: Depressiv pozuntu üçün xarakterik olmayan simptomların aşkarlanması
Yaşlı pasiyentlərə 40 yaşından sonra başlanan depressiya zamanı
Alkoqol və narkotik maddələrin qəbuluna dair şübhələrin olduğu təqdirdə 10. Həkim pasiyentin həyatında mühüm rol oynayan və onun halına və müalicəsinə təsir edə biləcək aşağıdakı psixososial faktorları gözdən keçirməlidir:
Ailə və şəxsiyyətlərarası münasibətlər Professional fəaliyyət/təhsil
İqtisadi durum Ailə-məişət məsələləri
Sosial əhatə və qanunla münasibətlər Tibbi yardımdan yararlanmaq imkanı 11. Həkim depressiv pozuntunun ilkin diaqnozunun qoyulmasından sonra göstəriləcək yardımı işləyib hazırlamalı, onu rəsmi formada sənədləşdirməli və pasiyentlə müzakirə etməlidir. Bu plan özündə güman edilən müdaxilələrin xarakter və həcmini, pasiyentlə əlaqənin Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 16 vaxtını, böhran halları zamanı görüləcək tədbirləri, əlavə müayinə və digər mütəxəssislərə təyinatı birləşdirməlidir. (Əlavə 3) Cədvəl 2. Depressiyanın müxtəlif ağırlıq dərəcələrində həyata keçirilən müdaxilələrin xarakteri və həcmi Depressiyanın ağırlıq dərəcəsi Müdaxilə Qeyd yüngül
Müşahidə, psixi maarifləndirmə, məsləhətləşmə 2 həftədə 1 dəfədən az olmayaraq əlaqə vaxtını təyin etmək. Əvvəldə yaşanan daha ağır epizodların mövcudluğu zamanı effektiv olmuş antidepressantları təyin etmək. Pasiyentdə intihar xarakterli davranış qeydə aldıqda, onu həkim-psixiatrın qəbuluna göndərmək. orta ifadəli Psixi maarifləndirmə, məsləhət vermə, farmakoterapiya və/və ya psixoterapiya Birinci həftə ərzində 1 dəfədən, müalicəyə yaxşı həssaslıq zamanı isə 2 həftədə 1 dəfədən az olmayaraq əlaqə vaxtı təyin etmək. İlkin seçim antidepressantı ilə monoterapiya təyin etmək. 4 həftə müddətində cüzi effektin müşahidəsi və ya effektin yoxluğu zamanı antidepressantı dəyişmək. Pasiyentdə intihar xarakterli davranış (o cümlədən anamnezdə) qeydə aldıqda ona həkim-psixiatrın yanına göndəriş vermək. ifadə olunmuş Farmakoterapiya, psixoterapiya və/və ya mütəxəssisin cəlbedilməsi və ya
ixtisaslaşdırılmış müəssisəyə göndəriş Birinci həftə ərzində 1 dəfədən az olmayaraq görüş vaxtı təyin etmək. İlkin seçim antidepressantı ilə monoterapiya təyin etmək. 4 həftə müddətində cüzi səmərənin müşahidəsi və ya onun yoxluğu zamanı antidepressantı dəyişmək. Əhvalın kəskinləşməsi zamanı həkim-psixiatrın konsultasiyasına göndərmək və ya xüsusi müəssisəyə göndərişi həyata keçirmək. ağır
İxtisaslaşdırılmış müəssisəyə göndəriş Xüsusi müəssisələrə göndəriş Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. 17
ümumi prinsipləri 1. Həkim müalicəyə məlumatlandırılmış razılığın alınması, pasiyentin arzu və istəklərinin aydınlaşdırılması, ümumi qərarların təkmilləşdirilməsi və gələcəkdə atılacaq addımların planlaşdırılması yolu ilə pasiyentlə əməkdaşlıq yaratmalı və bu əməkdaşlığı inkişaf etdirməlidir. 2. Həkim xəstənin ailə və yaxınlarını (tibbi etika və qanunvericilik normalarına riayət etməklə) xəstəlik, potensial təhlükənin minimallaşdırılması, pasiyentlə gündəlik işlərin icrasında necə yardım etmək mövzularında məlumatlandırmaqla, onları müalicəyə cəlb etməlidir. Xəstəlik müddətində birbaşa pasiyentə və onun ailəsinə aid olan vacib fərdi və professional qərarların qəbulunu təxirə salmağı tövsiyə etmək lazımdır [D]. 3. Həkim yardım göstərilməsi zamanı özündə pasiyentin vəziyyət dinamikasını, intihar tendensiyalarını, sosial vəziyyəti, tibbi göstərişlərə riayət olunmanı, əlavə təsirləri və həmçinin pasiyentin müalicəyə dair fikirlərini birləşdirən monitorinqi həyata keçirməlidir. (monitorinqin həyata keçirilməsi müddəti Q7 bəndində göstərilmişdir) [B]. 4. Həkim pasiyentin təkidi zamanı, diaqnozun doğruluğuna dair şübhələrin olduğu, simptomların kəskin ifadəliliyi, pasiyentin psixoaktiv maddələr qəbul etməsinə dair ehtimalın olduğu, pasiyentdə intihar xarakterli davranışın aşkarlandığı (həmçinin anamnezdə), həmçinin psixoterapiya, əlavə müayinə və ya müalicə aparan mütəxəssisə inamın olmadığı təqdirdə mütəxəssis məsləhətləşməsi təşkil etməlidir [A].
1. Pasiyentin maarifləndirilməsi depressiyaya, onun müxtəlif təzahürlərinə, müalicə metodları və profilaktikasına dair məlumat verən həkimlə keçirilən mütəmadi görüşlər zamanı aparılır [C]. Pasiyentin diqqətinə çatdırılacaq əsas məlumatlar: Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır. Yüklə 403,56 Kb. Dostları ilə paylaş:
|