Dərs vəsaiti Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 65 saylı 23. 01. 2001-ci IL tarixli əmri ilə



Yüklə 1,29 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə3/65
tarix24.12.2017
ölçüsü1,29 Mb.
#18028
növüDərs
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   65

Hələ lap qədimlərdən Cində məhsuldar quvvələrin və butovlukdə elmin inkişafı kompasın ixtirasına 

səbəb oldu, bu ixtira isə oz novbəsində coğrafi biliklərin və kəşflərin genişlənməsinə guclu təkan verdi.  

Coğrafiya tarixi bu elmin kecdiyi yolu dovrlərə bolməyi tələb edir. Coğrafiya tarixi kursun aşağıdakı 

dovrlər ayrılır:  



1. Qədim dunya coğrafiyası V əsrə qədərki dovru əhatə edir. Bu dovrdə inkişaf edən Aralıq dənizi 

mədəniyyəti  antik  coğrafi  kəşflərə  guclu  təkan  verir,  geniş  ərazilərin  coğrafi  xəritələri  tərtib  olunur. 

Qədim  xalqların  ilkin  coğrafi  təsəvvurləri  və  səyahətləri  haqqında  məlumat  verilir.  Antik 

coğrafiyaşunaslardan Eratosfen, Aristotel, Ptolemey, Strabon və b. klassik əsərlərinin coğrafiya tarixində 

yeri muəyyənləşdirilir.  

2. Orta əsr coğrafiya tarixinin (V-XV) umumi icmalı, xristian dunyasında təbiətə dair mutərəqqi və 

murtəce  baxışların  mubarizəsi,  Ərəb  coğrafiyası  və  kartoqrafiyası,  İbn-Bətuti,  Marko  Polo  və  b. 

səyahətləri əks olunur. İndiyə qədər Ərəb coğrafiyası tərkibində verilən turk xalqları və onun Əl-Xarəzmi

Əl-Biruni,  Nəsrəddin  Tusi,  Mahmud  Kaşqari  və  s.  kimi  alimlərin  astronomiya,  riyazi  coğrafiya, 

xəritəşunaslıq və s. aid bilikləri ayrıca bolmə şəklində verilir.  

3.  Yeni  dovrun  coğrafiyası  (XV-XIX  əsrlər)  Boyuk  Coğrafi  kəşflər  kapitalist  manufakturasının 

inkişafı (XYI əsrin ortalarından XYII əsrin ortalarına qədər) və yeni dovrun (XYII əsrin ortaları və XYIII 

və XIX əsrlərədək) tarixini əhatə edir. Bu dovr coğrafiya tarixinin qızıl dovru adlanır.  

4. Muasir dovrun coğrafiya tarixi Arktika və Antarktidanın, Dunya okeanının və kosmosdan Yerin 

oyrənilməsini, muxtəlif coğrafiya elmi məktəblərinin yaranmasını, ətraf muhitin muhafizəsi və bərpasını, 

Azərbaycanda coğrafiya elminin inkişafını və s. əhatə edir.  

Beləliklə, «Coğrafiya tarixi»  kursunda verilən «coğrafiya» anlayışı bu elmlər sisteminin hamısına – 

fiziki və iqtisadi coğrafiyaya, kartoqrafiyaya şamil edilir. Ozu də coğrafiya təbiət və cəmiyyətin qarşılıqlı 

təsiri gedişində yer səthində yaranan ərazi sistemlərinin inkişafı və idarə olunmasının qanunauyğunluqları 

haqqında  elm  kimi  başa  duşulur.  Landşaft,  okean,  cay,  gol,  relyef  formaları,  biosenozlar,  əhali 

məskunlaşması, şəhərlər, istehsal, rekreasiya və s. belə sistemlərdəndir. Onlar umumi və tematik xəritələr 

uzrə oyrənilə və muxtəlif xəritə miqyasları ilə nəzərdən kecirilə bilərlər.  

Coğrafiya elmlərinin tarixi ali məktəb fənni kimi tarixin inkişaf mərhələlərində coğrafi kəşflərin və 

ideyaların tarixindən bəhs edir.  

Dunya  coğrafiya  ədəbiyyatında  bu  movzuya  aid  bir  sıra  sanballı  əsərlər  yazılmışdır.  Həmin 

əsərlərdən  alman  coğrafiyaşunası  A.Hetnerin  «Coğrafiya:  onun  tarixi  və  metodları»,  «Amerika 

coğrafları»,  R.Hartşorın  «Coğrafiyanın  mahiyyəti»  və  «Coğrafiyanın  perspektivləri»,  P.H.Ceymsin 

«Dunyada  coğrafi  fikirlər»,  İngiltərə  coğrafiyacıları  P.Haqqetin  «Coğrafiya:  muasir  elmlər  sintezi», 

T.Frimmanın «Coğrafiya 100 ildə, Rusiya coğraflarıdan İ.P.  və V.İ.Maqidoviclərin beş cilddə «Coğrafi 

kəşflərin  tarixi  ocerkləri»,  A.İsacenkovun  «Coğrafi  fikirlərin  inkişafı»,  Y.Sauşkinin  «Coğrafiya  elminin 

tarixi  və  metodologiyası»,  N.M.Vəlixanlının  IX-XII  əsrdə  Ərəb  coğrafiyaşunas-səyyahları  Azərbaycan 

haqqında» və s. gostərmək olar.  

Sonuncu  istisna  olunmaqla  bu  əsərlərin  hec  biri  Azərbaycan  dilinə  tərcumə  olunmadığına  gorə 

respublikamızın  tələbə  ictimaiyyətinə,  geniş  oxucu  kutləsinə  tanış  deyildir.  İndiyədək  ana  dilimizdə 

coğrafiyanın tarixinə aid əsərlər yox dərəcəsində idi.  




Bu  baxımdan  olkəmizin  coğrafiya  ədəbiyyatında  ilk  dəfə  olaraq  yazılmış  «Coğrafiya  tarixi»  dərs 

vəsaiti  bir  tərəfdən,  yuxarıda  gostərilən  catışmazlıqları  aradan  qaldıracaq  və  digər  tərəfdən  bu  sahədə 

geniş və ardıcıl biliklər verəcəkdir, elmi tədqiqat işlərinə marağı artıracaqdır.  

I fəsil  



QƏDİM DUNYA COĞRAFİYASI (V əsrə qədərki dovr)  

1.1 İlkin coğrafi bilik və təsəvvurlərin yaranması  

İlkin  coğrafi  biliklər  hələ  ibtidai  icma  quruluşu  dovrundə  meydana  gəlmişdi.  Bu  biliklər  oz  əksini 

əfsanələrdə və sadə rəsmlərdə – «xəritələrdə» tapırdı. İnsanlar yaşadıqları ərazidə və ona yaxın yerlərdə 

baş verən hadisələr haqqında məlumat toplayır, həmin  məlumatların bəzilərini qayalarda həkk edirdilər 

(bunu  Qobustan  qayalarında  da  gormək  olar)  Belə  rəsmlərdən  qədim  insanların  dəniz,  yaxud  cay 

sahilində  yaşadıqlarını,  hansı  heyvanlara  rast  gəldiklərini  muəyyənləşdirmək  mumkundur.  Muasir 

dovrdən  gəlib  cıxmış  ən  qədim  rəsmlər  Qədim  Şərqdə  (Babilistan,  Misir)  və  Cində  yaşamış  xalqlara 

məxsusdur. Salamat qalmış qayaustu rəsmlərə Cənub Amerikanın və Şimali Asiyanın dağlıq rayonlarında 

da rast gəlinir. Beləliklə, insanların ətraf muhit haqqındakı empirik təsəvvurləri əmək fəaliyyəti birlikdə 

meydana gəlmiş və onların malik olduqları informasiyaların əsasını təşkil etmişdir.  

E.ə.  IV  minilliyin  və  III  minilliyin  hududlarında  Asiyada,  Afrikada  və  Avropada  ən  qədim  quldar 

Dovlətlər  yaranmışdır.  Bu  dovlətlərin  apardıqları  muharibələr,  şəhərsalma  işləri,  yeni  dəniz  yollarının 

kəşfi, uzaq olkələrlə ticarət əlaqələrinin yaradılması və s. coxlu biliklər tələb edirdi. Buna gorə də Şimali 

Hindistan,  qədim  Cin,  Misir,  Finikiya  kimi  dovlətlərdə  və  Finikiyanın  mustəmləkəsi  olan  Karfagen 

sakinləri  arasında  dəniz  və  quru  yollarını  oyrənən,  başqa  olkələrin  sərvətləri  haqqında  coğrafi  biliklər 

toplayan səyyahlar meydana gəlmişlər.  

Ətraf ərazilərin təbii şəraiti, vəhşi heyvanların yaşayış tərzi, dəniz və gollərdəki balıqların hərəkəti, 

movsumu,  otlaqlar  və  s.  haqqında  mufəssəl  biliklər  olmadan  təsərrufatı  idarə  etmək  qeyri-mumkun  idi. 

Uzun  illərdən  bəri  insanların  apardığı  bu  təsərrufat  fəaliyyəti  gedişində  ətraf  muhit,  yer,  bitki,  heyvan 

adları  haqqında  hafizələr  də  qalaq-qalaq  kitablardakı  qədər  biliklər  toplanmışdır.  Ozu  də  hər  bir  yerin 

ozunun  «yazılmamış»  şifahi  xalq  coğrafiyası  yaranmışdır.  Geniş  bozqır  collərdə  yaşayan  turk  xalqları 

muxtəlif otlaq tipləri və heyvan novləri ilə bağlı coxlu adlar yaratmışlar.  

Hələ  erkən  daş  dovrundə  (neolitdə)  ovcular  heyvanların  arxasınca  uzaqlara  gedir,  yavaş-yavaş  Yer 

səthində  yayılır  və  yeni  əraziləri  məskunlaşdırırdılar.  Muxtəlif  yaşayış  şəraitinə  malik  olan  bu  yeni 

ərazilər irqi və etnik fərqlərin yaranmasına təkan vermişdir.  

Ticarətin  inkişafı  yeni-yeni  qiymətli  xammal  mənbələri,  qızıl,  mis,  qalay,  ağac  materialları,  fil  dişi 

sumuyu və s. əldə etmək cəhdi coğrafi təsəvvurlərin, muxtəlif səyahətlərin başlıca hərəkətverici quvvəsi 

olmuşdur. Qızıl, gumuş, qiymətli daş-qaş, ədviyyat, ipək  və s. ilə zəngin olan olkələr arasında  əlaqələr 

daha əhəmiyyətli idi.  

Ərazi  əmək  bolgusunun  genişləndirilməsi  cəhdi  uzaq  səyahətlərə,  muxtəlif  olkələri  tanımağa, 

mustəmləkələr  tutmağa  yol  acırdı  və  nəhayət  coğrafi təsəvvurlər  və  umumiləşdirmələr  aparmağa  imkan 

verirdi.  




Yüklə 1,29 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   65




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə