71
“Tanrımız tarafından gönderilen kurtarıcı”
308
, “Yahve İsrail’in Tanrısı”
309
şeklinde de
nitelendirilmektedir
310
.
Diğer peygamberlerin Mesih’in tanrısallığı hususundaki kehânetleri de, çok
detaylı olmamakla
birlikte, en az İşaya kadar nettir. Yeremya’ya göre “
O, Yahve
Salahımız, (Yahve Sidkenu)”
311
adıyla anılacaktır. Mika, Oğul’un iki gelişinden
bahseder; onun ilk gelişi Bethlehem’de doğumudur; ikincisi ise Baba’dan ebediyete
geçişindedir
312
. Zekeriya Yahve’yi Mesih olarak konuşturur; “
benim arkadaşım
(kavmim)”
313
dediği kitle Yahve’ye eşit bir arkadaştır. Malaki de şöyle der:
“
İşte habercimi gönderiyorum, ve önümde yol hazırlayacak; ve aradığınız Rab
mabede ansızın gelecektir; ve özlediğiniz ahit meleği, işte, geliyor, orduların Rabbi
diyor”314
.
Belirtildiğine göre burada konuşan haberci kesinlikle Vaftizci Yahya’dır
315
.
Öte yandan Matta, Malaki’nin bu sözlerini, Rabbin kendisi tarafından müjdelendiği
şeklinde yorumlamıştır
316
. Malaki’nin sözleri, İsrail’in Yüce Tanrısı Yahve tarafından
söylenmiştir ve dolayısıyla İsa ya da Mesih ve Yahve ilâhî kişilikte tek ve aynıdırlar. Bu
iddiayı güçlü kılan, sadece İsa’nın önünü açan Vaftizci Yahya’dan
önce Mesih ile tek
ve aynı olan, orduların Tanrısı Yahve’nin konuşmacı olması değildir, aynı zamanda
sadece O’na ayrılmış bir isim olan Mesih’in, Mabet’e gelecek Tanrı kehânetini de
kapsamasıdır
317
. Bu isim Malaki’nin dışında yedi defa geçer ve açıktır ki hepsinde
İsrail’in Tanrısına referans vardır
318
. Sonuç olarak ifade edilecek olursa, son dönem
İsrail peygamberleri Mesih’in tam olarak İsrail’in kendi Tanrısı olduğunu
kanıtlamaktadır. Peygamberlerin Mesih’in tanrısallığı lehindeki bu iddialarının,
Hıristiyan ilâhîyatı çerçevesinde oldukça ikna edici olduğu kabul edilmektedir
319
.
308
İşaya, 52:10
309
İşaya, 52:12
310
Drum, a.g.md.
311
Yeremya, 23:6; 33:16
312
Mika, 5:2
313
Zekeriya, 8:7
314
Malaki, 3:1
315
Drum, a.g.md.
316
Matta, 11:10
317
Drum, a.g.md.
318
Çıkış, 23:17; 34:23; İşaya, 1:24; 3:1 ; 10:16, 33 ; 19:4.
319
Drum, a.g.md.
72
b. Yeni Ahit Kanıtları
Şimdi de gerçek ve tarihsel olarak kilise tarafından
tespit edildiği farz olunan
ve Tanrı Kelâmı şeklinde telkin edilen Dört İncil esas tutularak İsa’nın tanrısallığına
dair kanıtlara başvurulacaktır.
İsa Tanrısal Mesih’dir: Anlaşıldığına göre bilhassa Sinoptik İnciller İsa’da var
olan Mesih’in tanrısallığının kanıtlarını sunarlar. Nitekim “
İşte, kız gebe kalıp bir oğul
doğuracak; adını İmmanuel koyacaklar. İmmanuel, Tanrı bizimle demektir”
320
cümlesinde İsa’nın tanrısallığına net bir atıf mevcuttur. Yine “
İşte, habercimi senin
önünden gönderiyorum; O senin yolunu hazırlayacak”
321
cümlesinde Tanrısal Mesih’in
yolunu hazırlayacak Vaftizci Yahya’ya hitap edilerek İsa’nın gelişine atıf
yapılmaktadır. Öte yandan hem Malaki hem de İşaya peygamberlerin, Mesih’ten önce,
O’nun gelişine dair halkı önceden ahlaki ve ruhani bakımdan hazırlaması için
gönderildiği
iddia edilir
322
. Görüldüğü üzere burada da tanrısal bir Mesih’e işaret vardır.
“
İşte, habercimi senin önünden gönderiyorum; ‘O önden gidip senin yolunu
hazırlayacak’ diye yazılmış olan sözler onunla ilgilidir”
323
cümlesi de aynı ifadelerle
gelecek olan Mesih’ten bahsetmektedir.
Evanjelistlere (dört İncil yazarları anlamında) göre İsa’nın kendisi onun
tanrısal oğulluğunun delilidir. Zira İlâhî Elçi olduğu için O sahte delil olamaz. Böyle bir
iddia
genişletilirse öncelikle, O’nun Filipus Kayseriyesi’nde havârilerine, İnsanoğlu’nun
kim olduğunu sorması üzerine aldığı cevaplar dikkat çekicidir
324
. Sinoptiklerin hepsinde
yer alan bu hadiseye göre havâriler, başkalarına onun peygamberlerden biri olduğu
cevabını vermelerine karşın, İsa’nın kendilerini sıkıştırması
325
üzerine Petrus, “
Sen ey
İsa! Yaşayan Tanrı’nın oğlusun”
326
cevabını vermiştir. Nitekim bu cevap onu diğer
peygamberlerin
üstüne koymuş, yani Tanrı’nın evladı yapmıştır. Bu ilâhî oğulluk
sadece havârilerin lideri (Simun olduğu ifade edilir)’ne özel bir vahiyle bildirilmiştir ki ;
320
Matta, 1:23
321
Matta, 11:10
322
Mcdonald, William,
Kutsal Kitap Yorumu, Yeni Antlaşma Serisi, c.I, Yeni Yaşam Yayınları, İstanbul,
2000, s. 191
323
Luka, 7:27
324
Matta, 16:13
325
Matta, 16:15
326
Matta, 16:16
73
“
bunu sana açan et ve kan değil, göklerde olan babamdır”
327
cümlesinden çıkabilecek
bir anlam da, İsa’nın özel bir şekilde vahyedilen bu ünvanı açıkça üstlendiği, gerçek
anlamda Tanrı’nın oğlu olduğunu kabul ettiğidir
328
.
İkinci olarak, O’nun başkalarının kendisine bu ünvanı takmalarına
ve gerçek
oğul olarak anladıkları bu kişiye tapınmalarına izin verdiği görülmektedir. Fırtınadan
sonra denizde havârileri ona “
Gerçek sen Tanrı’nın oğlusun”
329
demişlerdi
. Golgota
yani Kafa Kemiği denilen yerde:
“İsa'yı bekleyen yüzbaşı ve beraberindeki askerler, depremi ve öbür
olayları görünce dehşete kapıldılar, ‘Bu gerçekten Tanrı'nın Oğlu'ydu!’
dediler”
330
;
Markos; İncil’ine,
“Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih'le ilgili Müjde'nin başlangıcı
“
331
diyerek başlamıştır. Şeytanın farazi (hipotetik) tanıklığında,
“O zaman Ayartıcı yaklaşıp, ‘Tanrı'nın Oğlu'ysan, söyle şu taşlar
ekmek olsun’ dedi”
332
şeklinde hitap edilmiştir.
Ayrıca İsa’nın düşmanlarının hepsi ona Tanrı’nın oğlu olarak hitap etmişler ve
saygı göstermişlerdi:
“Oradan geçenler başlarını sallayıp İsa'ya sövüyor, ‘Hani sen
tapınağı yıkıp üç günde yeniden kuracaktın? Haydi, kurtar kendini! Tanrı'nın
Oğlu'ysan çarmıhtan in!’ diyorlardı”
333
.
İsa açıkça bu ünvanı üstlenmiş, Tanrı’dan daima
Benim Babam olarak
bahsetmiştir:
“Bana, 'Ya Rab, ya Rab!' diye seslenen herkes Göklerin
Egemenliği'ne girmeyecek. Ancak göklerdeki Babam'ın isteğini yerine getiren
girecektir”
334
.
327
Matta, 16:17
328
Drum, a.g.md.
329
Matta, 14:33
330
Matta, 27:54; Markos, 15:39
331
Markos, 1:1
332
Matta, 4:3
333
Matta, 27:40
334
Matta, 7:21; 10:32; 11:27 ; 15:13; 16:17