210
- İnsanlar on altı yaşda sadəlövh və avam olurlar,
- Zia dedi.
- Ola bilər, - Puaro razılaşdı. - Onlar deyilən hər şeyə inanırlar, elə
deyilmi? -Qızın ona baxdığı çəp nəzəri gördüsə də özünü o yerə
qoymadı və xəyalpərvər tərzdə sözünə davam etdi: - Bu, qəribə iş idi.
Sizin atanız, madmazel, əsl həqiqəti heç bilmədi.
- Doğrudan?
- O, məndən izahat istədikdə mən ona dedim: “Mən sizi qalmaqaldan
xilas edərək itirdiyiniz
şeyi sizə qaytardım. Siz suallar verməməlisiniz”. Bilirsinizmi,
madmazel, mən niyə belə dedim?
- Təsəvvür edə bilmirəm niyə? - qız soyuq səslə soruşdu.
- Çünki mənim arıq, solğun bənizli və ciddi kiçik
pansionnaire yazığım gəldi.
- Nədən danışdığınızı başa düşmürəm, -Zia
artıq əsəbi vəziyyətdə dedi.
- Doğrudanmı başa düşmürsünüz, madmazel? Məgər siz həqiqətən
də Antonio Piretsionu
unutmuşunuz? - Puaro onun dodaqlarından qopan asta iniltini duydu.
- O, mağazada
köməkçi işləməyə gəlmişdi. Lakin gəlişinin məqsədi bu deyildi.
Köməkçinin öz sahibinin qızına gözü düşə bilər, yoxsa yox? Xüsusən
də əgər o, yaraşıqlı, gənc və şirindildirsə. Lakin onlar daima sevişə
bilməzlər, çünki... zaman- zaman müxtəlif şeylərdən, eyni zamanda
onlar üçün maraqlı olan şeylərdən danışırdılar. Onlara isə müsyö
Papapolousun müvəqqəti olaraq himayəsi altında olanlar çox maraqlı
idi. Lakin siz demişkən, madmazel, gənclik sadəlövh və avam olur.
Bir dəfə sahibinin qızı köməkçiyə bir əşyanı və onun harada
downloaded from KitabYurdu.org
211
saxlanıldığının yerini göstərdi. Sonra isə fəlakət baş verdi - həmin
əşya yoxa çıxdı. Yazıq kiçik pansionnaire elə pis vəziyyətə düşdü ki!
Yazıq qız necə davranacağını bilmirdi: bütün olanları danışsın, -
yoxsa yox? Və bu anda yaxşı oğlan Erkül Puaro
meydana çıxır və möcüzə baş verir, hər şey öz- özünə həll olur, əşya
geri qaytarılır və heç kim əlavə suallar vermir.
Zia tərs-tərs ona baxdı:
- Belə çıxır ki, siz bütün bu zaman ərzində hər şeyi bilirmişsiniz...
Sizə bunları kim danışıb?
Antonio?
O, başını yellədi:
- Heç kim mənə heç nə danışmayıb. Mən özüm hər şeyi tapdım. Və
təxminim də düz çıxıbmış, eləmi, madmazel? Bilirsiniz, əgər təxmin
etməyi bacarmırsansa, onda detektiv olmağa dəyməz.
Bir neçə dəqiqə qız susaraq addımladı:
- İndi nə etmək niyyətindəsiniz? - nəhayət dilləndi.
- Atama danışacaqsınız?
- Əlbəttə ki, yox.
Zia maraqla ona baxdı:
- Sizə məndən nəsə lazımdırım?
- Mənə sizin köməyiniz lazımdır, madmazel.
- Niyə mənim sizə kömək edə biləcək iqtidarda
olduğumu düşünürsünüz?
-
Düşünmürəm, yalnız ümid edirəm.
-
Əgər imtina etsəm, hər şeyi atama
danışacaqsınız?
- Əlbəttə ki, xeyr, madmazel! Bu fikri ağlınızdan çıxarın! Mən
şantajçı deyiləm və sizin sirrinizin
downloaded from KitabYurdu.org
212
də üstünü açmaq fikrim yoxdu.
-
Deməli, mən sizə kömək etməkdən imtina
etsəm...
-
Zia asta-asta fikrini ifadə etməyə başladı.
-
Nə etməli, bununla razılaşmalı olacağam.
-
Onda nəyə görə... - Qız sözünü bitirmədi.
- İndi mən bunun nəyə görə olduğunu izah edərəm. Qadınlar,
madmazel, bir qayda olaraq,
ürəyiaçıq olurlar. Əgər qadınlar əvvəllər ona köməyi dəymiş
adama kömək etmək imkanına malikdirlərsə, onda bunu edirlər. Bir
dəfə mən sizə qarşı xeyirxahlıq etmişəm, madmazel. Mən
danışa bilərdim, lakin susdum, danışmadım.
Araya növbəti sükut çökdü.
- Atam bu günlərdə sizə məsləhət verdi.
- Bu, onun tərəfindən böyük lütf idi.
- Düşünmürəm ki, mən nəsə əlavə edə bilərəm, - Zia asta-asta söylədi.
Puaro dilxor oldusa da bunu üzə vurmadı. Onun üzündə bir dənə də
olsun əzələ tərpənmədi.
-
Eh bien! - o, şən halda dedi. - Onda gəlin
başqa şeydən danışaq.
Onlar söhbəti davam etdirdilər, lakin qız dalğın görünürdü, suallara
qeyri-şüuri cavab verirdi. Onlar kazinoya qayıdanda qız artıq qərar
qəbul etmiş kimi görünürdü.
-
Müsyö Puaro...
-
Bəli, madmazel.
-
Mən... mən sizə kömək etmək istəyərdim...
Təbii ki, əgər bacarsaydım.
- Siz çox lütfkarsınız, madmazel.
downloaded from KitabYurdu.org
213
Yenidən sükut çökdü. Detektiv qızı tələsdirmirdi, qıza düşünməsi
üçün vaxt vermək istəyirdi.
- Yaxşı! - Zia cəsarətini topladı. - Nəhayət, niyə də sizə bunu
danışmamalıyam! Mənim atam həmişə çox ehtiyatlıdır - daima
sözlərinə diqqət yetirir. Lakin mən bilirəm ki, sizinlə danışarkən buna
ehtiyac yoxdur. Siz bizə söylədiniz ki, ancaq qatili axtarırsınız, daş-
qaşlar sizi maraqlandırmır. Sizə inanıram. Siz düz təxmin etmisiniz,
biz Nitsaya daş-qaşlar üçün gəlmişik. Onları razılaşdırılmış plan
əsasında bizə çatdırdılar. Onlar indi atamdadır. O, bizim müəmmalı
müştərimiz barədə işarələri sizə bildirdi.
- Markiz? - Puaro astadan danışaraq dəqiqləşdirdi.
- Bəli, Markiz.
-
Siz Markizi nə vaxtsa görmüsünüzmü,
madmazel Zia?
- Bir dəfə, - o, cavab verdi. - Yaxşı görə bilmədim, ancaq qapının
dəliyindən baxırdım.
- Bu həmişə çətin olur, - Puaro canıyananlıqla dedi.
- Amma yenə də onu görmüsünüz. Siz onu görsəydiniz tanıyardınız?
Qız başını yellədi:
- O, maskada idi.
- Cavan idi, yoxsa qoca?
- Onun ağ saçları var. Ola bilsin ki, bu, parikdir. Amma mən onun
qoca olduğunu düşünmürəm. Onun yerişi və səsi cavandır.
-
Səsi? - Puaro fikrə getdi. - Bəs o səsi siz
tanıya bilərsiniz, madmazel Zia?
- Ola bilər, - qız cavab verdi.
-
Əgər siz qapı dəliyindən ona baxmısınızsa,
demək, o, sizi maraqlandırıb, eləmi?
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |