Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
202
Telefonda dedin ki, daha şeylərindən yaxşı muğayat olursan. Buna şadam, çünki sən tanıdığım ən səliqəsiz insansan. Son söhbətimizdən sonra cəmi bir dəfə on kron itirdiyini dedin. Pulunu tapmaq üçün əlimdən gələni edəcəyəm. Uzaqda olmağıma baxmayaraq, orada mənə kömək etməyə hazır olan dost əli həmişə var. (Pulu tapsam, sənin ad günü hədiyyənin içinə qoyacağam.) Səni sevən, evə dönmək üzrə olan atan”. Sofi açıqcanı oxuyub qurtaran kimi zəng vuruldu, sonuncu dərs qurtardı. Fikirləri yenə həngamə qoparır, ağlından eyni anda yüzlərlə fikir keçirdi. Həmişə kimi, məktəbin həyətində Coanna ilə görüşdü. Evə tərəf gedəndə Sofi çantasını açıb açıqcanı çıxardı və Coannaya göstərdi. Nə vaxt möhürlənib? - Coanna soruşdu. Yəqin “15 iyun”da. Yox, bax, ... yazılıb: 5.30.90. Dünənki tarix... Yəni Livanda mayorun ölümündən bir gün sonra. İnanmıram ki, Livandan Norveçə bir günə məktub çata, - Coanna dedi, - hələ bu xüsusi ünvana baxsaq: “Sofi Amundsen vasitəsilə Hilde Moller Knaqa, Furulia liseyi"... Səncə, bu poçtla gəlib? Müəllim də sadəcə onu sənin dəftərinin arasına qoyub? Bilmirəm. Heç bilmirəm, soruşmağa cürətim çatarmı? Açıqca mövzusu beləcə bağlandı. 24 iyunda bağçamızda böyük şənlik keçirəcəyəm, - Sofi dedi. Sinifdən oğlanları da çağıracaqsan? Sofi çiyinlərini çəkdi: Çox sarsaqları çağırmasaq da olar. Bəs Ceremini çağıracaqsan? İstəsən, hə. Yeri gəlmişkən, Alberto Knoksu da çağırmaq istəyirəm. Ağlını itirmisən! Bilirəm. Supermarketin yanında bu sözlərlə ayrıldılar... Sofi evə çatan kimi downloaded from KitabYurdu.org
203
tez bağa baxdı ki, görsün Hermes oradadırmı. Bəli, orada idi, alma ağaclarının arasında gəzib ətrafı iyləyirdi. Hermes!
İt bir anlıq hərəkətsiz dayandı. Sofi həmin an nə baş verdiyini dəqiq bilirdi: it Sofinin səsini eşitmiş, səsi tanımış və bunun doğrudan da Sofi olub-olmadığını bilmək üçün səsin gəldiyi tərəfə baxmaq qərarına gəlmişdi. Baxanda haqlı olduğunu anlayıb ona tərəf qaçmağa başlamışdı. Nəhayət, baraban çubuqları kimi səs çıxararaq, sürətlə dördayaq qaçıb ona çatdı. Bir saniyədə nə çox şey ola bilir! O, iki ayağı üstündə qalxdı, quyruğunu möhkəm oynatdı və Sofinin üzünü yalamaq üçün tullandı. Hermes, ağıllı oğlan! Düş, düş... Ayy.. Məni yalama. Otur. Ay sağ ol, bax belə. Sofi özünü evə atdı. Həyətdəki yad heyvandan duyuq düşən Şerekan da kolların arasından çıxıb Sofiylə birlikdə evə girmişdi. Sofi pişiyinin qarşısına yemək, quşların qabına yem, tısbağa üçün kahı yarpağı, anası üçünsə bir kağız yazıb qoydu. Kağızda Hermesi evlərinə apardığını, axşam saat yeddiyə qədər evə gələcəyini yazmışdı. Onlar şəhərin bir ucundan o biri ucuna keçdilər. Sofi bu dəfə yanında pul götürmüşdü. Bir ara fikrindən Hermeslə avtobusa minib getmək keçdi, amma tez də fikrindən daşındı, əvvəl bu barədə Albertodan icazə almaq qərarına gəldi. Hermes qabaqda, o arxada gedərkən heyvanları düşündü. İtlə insan arasındakı fərq nədir? Aristotelin sözlərini xatırladı. O deyirdi ki, insanlarla heyvanlar arasında bir çox ümumi cəhətlər var. Lakin insanlar və heyvanlar arasında bir əsas fərq var ki, bu da insana xas olan ağıldır. Heyvanlarda ağıl olmadığını necə belə əminliklə deyə bilərdi? Demokritsə heyvanlarla insanların çox oxşar olduğunu, çünki hər ikisinin atomlardan yaradıldığını deyirdi. Nə heyvanların, nə də insanların ölməz ruhu var. Onun fikrincə, ruh da atomlardan əmələ gəlir və bədən öləndə ruh atomları da dağılıb ətrafa səpələnir. O, insan ruhunun beyinlə ayrılmaz surətdə bağlı olduğunu düşünürdü. Bəs ruh atomlardan necə yaradıla bilərdi? Ruh bədənin başqa yerləri downloaded from KitabYurdu.org
204
kimi toxunula bilən bir şey deyil axı. Ağzımızda “ruh” deyirik. Onlaradıq Baş meydanı keçmiş, şəhərin qədimi hissəsinə yaxınlaşmışdılar. On kronu tapdığı səkiyə çatanda Sofi özündən asılı olmadan asfalta baxdı. Və orada, bir neçə gün əvvəl on kronu tapdığı o yerdə bu dəfə şəkilli tərəfi üstə düşmüş bir açıqca vardı. Şəkildə portağal və palma ağaclarıyla dolu bir bağ vardı. Sofi əyilib onu götürdü. Bu vaxt Hermes mırıldamağa başladı, sanki Sofinin açıqcanı götürməsindən xoşu gəlməmişdi. Açıqcada bu sözlər yazılmışdı: “Əziz Hilde, Həyat təsadüflərdən ibarət uzun bir zəncirdir. İtirdiyin on kron düz burada rastına çıxa bilər. Çünki bəlkə də onu Lillesanddan Kristiansanda gedən yaşlı bir qadın avtobus gözləyəndə tapıb. Bu qadın sonra Kristiansandda qatara minib, nəvələrini görməyə gəlib, on kronu da burada - Yeni meydanda itirib. Sonra ola bilsin ki, bu pulu evə gedə bilmək üçün on krona çox ehtiyacı olan bir qız tapıb. Bilinmir, bəlkə doğrudan da belə olub və əgər bütün bunlar ola bilirsə, adamın ağlına sual gəlir: bütün bunların arxasında Tanrı əli varmı? İmza: Səni sevən, gəmiyə minib evə - Lillesanda dönmək üzrə olan atan. Qeyd: On kronunu tapmaqda sənə kömək edəcəyimi demişdim axı”. Ünvan yerində isə yazılmışdı: “Yoldan keçən adam vasitəsilə Hilde Moller Knaqa”. Açıqca 15 iyun, 1990 tarixində möhürlənmişdi. Sofi Hermesin dalınca iri addımlarla pilləkən boyu qaçdı. Alberto qapını açan kimi Sofi dedi: Çəkil, poçtalyona yol ver. Qıcıqlanmaq üçün əsası olduğunu düşünürdü. Alberto Sofiyə yol verdi ki, keçsin. Hermes ötən dəfəki kimi asılqanın alt gözündə özünə yer elədi. Məmin balam, deyəsən, yenə mayordan xəbər var, hə? Sofi başını qaldırıb Albertoya baxdı. Bu dəfə o, başqa bir kostyum geyinmişdi. Başına qıvrım parik qoymuş, çoxlu krujevalı, enli paltar geyinmişdi. Boğazına dəbdəbəli ipək lent taxmış və kostyumun downloaded from KitabYurdu.org
Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|