42
III FƏSİL
İNTEREKONOMİK GERÇƏKLİK VƏ QLOBALLAŞMA
TƏZADLARI
3.1. Çağdaş sivlizasiyon mərhələ və qlobal axın
İqtisadiyyat öz ev
-ekosunda təsərrüfat aparmaq bacarığı kimi əzəli qayəsini itirmiş və
çağdaş zamanda cahanı dövr edən mahiyyət almışdır. İndi ən konservativ təcrid olunanan ölkələr
belə qlobal təzahürlərlə hesablaşmaq zorunda qalmışlar. Məhz bu baxımdan da neft biznesi ilə
müasir məqamda məşğul olma da qlobal sivlizasiyon gerçəklikləri nəzərə almadan səmərə
verməz. İlk baxışda vizul lokal görünən köhnə istismar sahələrində hasilat strategiyasına xarici
qlobal təsirlərin nuffuz effekti nə qədər əsaslı ola bilər? Fəqət açıq iqtisadiyyat quruculuğunu
seçim edən ölkə resurs bazarında münasibətlər, xammal qıtlığı, qlobal böhranlar kimi mütləq
hadisələr sferasında dişardan daim madditutumlu sədalar alacağı şübhə doğurmamalıdır. Digər
tərəfdən
qeyd olunduğu kimi, qlobal axının gücü sərt özünə qapılan daxili iqtisadi modelləri belə
aşmaq iqtidarındadır. Planetin müxtəlif guşələrində yaşamaqlarına baxmayaraq sivlizasiyanın
müasir mərhələsində insanlar qarşılıqlı aslılılıq və sıx təmaslar sistemində hərəkət etmək
dövriyyəsinə qoşulmuşlar. Ən uzaq məmləkətlərdəki hadisələr indi hamıya təsir etmədədir.
Qloballaşma təzə hadisə olmasa da onun yüksək surəti bizə aydın görünür. Qloballaşma texnoloji
nailiyyətləri, iqtisadi inkişafı stimullaşdırır. Bu baxımdan bütün bu real təzahür və dinamiz
meyllərinin, bəşəri sivlizasiyanın tarixi inkişaf mərhələlərinin, müasir cəmiyyət obrazının
strukturunun tədqiqi neft strategiyasının daha uğurlu addımlamasına yardımçı olacaqdır.
Yaşadığımız çağdaş zamanda planetin əsas aparıcı qüvvəsininin postindustrial təsərrüfatlı
olması və bu əsnada güclənən qlobal axın hər bir ölkənin siyasi oriyentasiyasından asılı
olmayaraq, onun sosial-iqtisadi tərəqqisində əks olunur. Əski Sovetlər ölkəsində marksizm-
leninizm və müəyyən qədər də ehkamçı meyllər təməlində formalaşan ictimai elmlər bəşəri
inkişafda formasiyon yanaşmanın üstünlüyü üzərində bərqərar olmuşdur. Cəmiyyət
quruculuğunun ibtidai ijma formasından kommunizmə qədər
qurulan nərdivan boyunca
antiqonist siniflərin mübarizəsini əks etdirən bu yanaşma müəyyən mənada qüsurlu görünsə də,
dəyişən bir neçə nəslin təfəkkürünə hakim kəsilmişdir. Cəmiyyət sferasına formasiyon yanaşma
ictimai inkişafı müəyyən mərhələdə əməyin ictimai bölgüsünun zaman və mühit uyğunluqlarına
qeyri-müqabil etmişdir. Qərbin ortadoksal nümunələri əsasında isə cəmiyyətin inkişaf tarixinin
klassikləşmiş digər paradiqması formalaşmışdır. Liberal dəyərləri prioritet qəbul edən müasir
iqtisadi-demokratik sistemlər məhz sivilizasiyon struktur nümunəli cəmiyyət quruculuğuna
ehtiram nümayiş etdirirlər. Sivlizasiyon bölgü beynəlxalq ticari əlaqələri, əməkdaşlığın
genişləndirilməsində diplomatik biznes manevrləri üçün həyati əhəmiyyətlidir. Müvafiq
sivlizasiyon yanaşma cəmiyyətin inkişafını üç tipik-
ənənəvi,
industrial və
postindustrial formada
təsnif etmişdir. Əsas resursları torpaq və təbii xammal olan, primitiv əl texnologiyası üzərində
qurulan ənənəvi cəmiyyət kapitalizmə qədər dövrü əhatə edərək neolit epoxasında aqrar
inqilablar zamanında yetişmişdir. Əl əməyini sıxışdıran maşın
mexanizmlərin əmələ gəlməsi,
genişlənən və çoxçeşidli emal prosesi, texnoloji inqilablar kapital dünyasının hakim kəsildiyi
industrial yeni tipli cəmiyyət ənənəvi ictimai quruluşu əvəz etmişdir. Çağdaş zamanda isə ötən
əsrin sonlarında qloballaşma kontekstində formalaşan, mühüm mənəvi energetik resursu insan
biliyi və informasiyada ehtivada bulunan yeni postindindustrial cəmiyyət quruculuğu həyatımıza
daxil olmuşdur. Xidmətin sferasının genişlənməsi, istehsalın müəyyən məhdudlaşması,
deindustrializasiya, deurbanizasiya ilə müşayiət olunan yeni tipik cəmiyyət obrazlı deyimdə
Teylorun əməyin təşkili formasını daha mülayim məşğulluğa çevirərək texniki dünyanı sosial
dünya ilə əvəz etməyə istiqamət götürmüşdür. Bununla belə, cəmiyyət və dövlət qruculuğunun
müasir təsnifat spektri sivilizasiyon
yanaşmada ənənəvi-patriarxal, avtoritar, liberal-demokratik-
bazar təsisatlı, azad rəqabətli bazar iqtisadiyyatı-xalis kapitalizm, müasir bazar iqtisadiyyatı,
qeyri-bazar sistemi, inzibati komanda kimi daha geniş formalara malikdir.
43
Bəşər cəmiyyətinin inkişafı dünya təsərrüfatının ayrı-ayrı sahələrinin yerləşməsi, iqtisadi
yüksəliş və enmə tendensiyasının çoxsaylı təbii və ictimai amilləri ilə qarşılıqlı münasibətlərdə
və uzlaşmalarda pərvəriş tapır. Təcrübə göstərir ki, hər bir ölkə dünyanın ümumi
qanunauyğunluqlarında özünəməxsusluğu ilə əks olunur. Dinamik meyllər ümumi konyuktura
ilə həmişə adekvatlıq təşkil etmir. Formalaşan iqtisadi keçid və əks-keçid cəmiyyətin inkişafına,
əməyin coğrafi bölgüsünə yeni konturlar gətirir. Keçmişin tələb və metodlarının dəyişkənliyi,
əsaslı dərəcədə indi qlobal axının miqyası,
ekoloji meyllər, texniki nailiyyətlərlə şərtlənir. Sosial
ədalət normalarını nəzərə almayan bazarın təbii qanunları da yeni iqtisadi tərəqqini öz prinsipləri
əsasında qloballaşdırır. Dünya iqtisadiyyatı istənilən ölkənin milli təsərrüfatına əhəmiyyətli təsir
göstərir. Bununla belə o, özünün məxsusi problemlərindən də tam təcrid olunmamışdır. Dünya
təsərrüfatının, əmtəə və xidmətlərin, kapital və işçi qüvvəsinin, biliyin təcəssümündə vahid
bazara çevrilməsi-qloballaşmada özünün müsbət və mənfi cəhətləri ilə sürətlə həyatımıza daxil
olmaqdadır. Mahiyyətcə beynəlmilləşmənin yüksək fazası kimi o, həm də müəyyən mənada
dünyada yoxsulluğun artmasına zəmin yaradır və bu əsnada yerlərdə çoxlu protestlərlə müşayiət
olunur. Qloballaşdırma həm də daha çox kriminal sindikatlara gəlir gətirir. Son illərdə dünyanın
əksər regionlarında, xüsusən Avroatlantik məkanda, hətta bir
çox üçüncü ölkələrdə belə
qloballaşma obrazlı deyimində xalq tərəfindən daşqalaq edilir. Əksər ölkələrdə qloballaşmaya
yönələn üsyan artıq ürəklərdə kök salmışdır. Vətənpərvər fərdiyyəçilər milli məhsul istehsalına
keyfiyyət və möhkəmlik gətirərək onu sıxışdırmaq cəhdlərini artırmışlar. Qloballaşma və ya
franız kökdə mondializm «ənənəviçiliklə» əks qütbdə dayanır. Mondinalizmin məqsədini yalnız
qlobal ideoloji məkfurədə, irqi, milli dini təsnifat olmadan və sonda hətta cinsi bölgüyə də etiraz
edən prinsiplər təşkil edir. Əlbətdə burada etiraz ediləcək çılğın məqamlar yetərlidir.
Kapitalın sürətli artımının məşğulluğun məhsul vahidinə nisbətini əhəmiyyətli ixtisarı,
dövriyyə və istehsalın kompüterləşməsi, nəzarət və qərar qəbuletmə imkanlarının məsafə
asılılığından çıxması köhnə hakim tipli müəssisənin strukturuna, əməyin coğrafi bölgüsünə ciddi
təsir etmişdir.
Müasir mərhələdə ABŞ, Yaponiya da elmi tərəqqiyə xərclənən pulların
adambaşına düşən bölgüsü 600 ABŞ dolları həddini aşmışdır. Bu sahədə Qərbi Avropa ölkələri
də əhəmiyyətli mövqedədirlər. İndi konqlamerant çoxmilli, multnasional, transnasional qlobal
korporativ, xüsuslu TMK adlanan nəhəng beynəlxalq qurumlar bu keyfiyyətləri ifadə edən
təsiredici nüfuzları, çoxmilyardlıq investisiyon qüdrətləri ilə qloballaşma prosesini
stimullaşdırırlar. Hərtərəfli mühafizə sistemləri, yüksək madi-texniki baza ilə təchiz edilmiş
elmi-tədqiqat institutları, laboratoriyaları, konstruktor büroları TMK-nın artan potensialını,
rəqabət qüdrətini təmin edir. Belə strateji istiqamət milli kapitalın
fəaliyyətinin
beynəlmiləlləşdirilməsi, transmilli kapitalın maraqlarının qloballaşması ilə və əvəzlənməsini
gerçəkləşdirir. Hazırda dünya təsərrüfatının mühüm mexanizmi kimi onlar ÜDM-in 20-25%-nə
malik olmaqla beynəlmilləşmənin əsas hərəkətverici qüvvəsinin özəyində dayanırlar.
Qloballaşma ilə yanaşı regionlaşma da özünü güclü şəkildə büruzə verməkdədir. Sovetlər İttifaqı
və sosialist düşərgəsinin dağılması yeni regional birliklərin yaranmasına rəvac vermişdir. Yeni
müstəqil dövlətlər açıq iqtisadiyyat qurmaq yolunda qəti addımlarını regional əməkdaşlıqda
möhkəmlədirlər. Dialektik məntiqin təsdiqi kimi beynəlxalq aləmdən XX əsrin iki fövqəl
dövlətindən biri-Sovetlər
İttifaqının çökməsi birqütblü ABŞ inhisarçılığının
təkhakimiyyətliliyinə rəvac versə də, Rusiya-Çin regional strateji alyansı ehtimal ki,
çoxqütblükdə yeni təzahür olacaqdır.
Qloballaşmanı tədqiq edən Qlobalistika özünün iki onillik mövcudluğu tarixində
predmetinin konturlarını qəti müəyyən etməmişdir. Beynəlmiləlləşmə prosesinin yeni mərhələsi
kimi qloballaşma yeni, qabaqcıl inkişafı təmsil edir. Qlobalistika gənjlik çağlarını yaşasa da,
qloballaşdırmanın ilk təzahürləri ondan öncə, hələ ötən əsrin 30-cu illərində ABŞ-dan səmt alan
böyük depressiya-ümumdünya kapitalizminin böhranı ilə başlamışdır. Bu böhran planetin əksər
hissəsini əhatə edərək beynəlxalq ticarəti sıxıntılara, ümumi
proteksionizmi residivə-geri
qayıtmaya məruz qoymuşdur. İkinci dəfə, 1971-ci ilin avqustunda ABŞ-ın valyuta sistemində
bliskrik böhran dolların qızıl təmayüllü standartını laxladaraq, onu liberal suveren zolağa