40
NAXÇIVAN DÖVLƏT UNİVERSİTETİ.
ELMİ ƏSƏRLƏR, 2016, № 4(78)
NAKHCHIVAN STATE UNIVERSITY.
SCIENTIFIC WORKS, 2016, № 4 (78)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ.
НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2016, № 4 (78)
AYTƏN QURBANOVA
Naxçıvan Dövlət Universiteti
UOT 82: 316. 3
AZƏRBAYCAN ƏDƏBİYYATINDA HÜSEYN CAVİD OBRAZI
Açar sözlər: Azərbaycan ədəbiyyatı, poeziya, nəsr, dramaturgiya, Hüseyn Cavid
Key words: Azerbaijan literature, poetry, prose, drama, Hussein Javid
Ключевые слова: Азербайджанская литература, поэзия, проза, драматургия, Гусейн
Джавид
Mütəfəkkir romantik ədibimiz Hüseyn Cavid (1882-1941) haqqında Azərbaycan ədəbiyyat–
şünaslığında çoxsaylı və qiymətli tədqiqatlar ortaya çıxdığı kimi, indiyədək ədəbiyyatımızda onun
ömür və sənət yoluna, mühitinə, şəxsiyyətinə həsr olunmuş müxtəlif janrlı bir çox dəyərli bədii
nümunələr (şeirlər, poemalar, nəsr və dram əsərləri) də qələmə alınmışdır. Müxtəlif
vaxtlarda həmin
əsərlər haqqında ayrı-ayrı tənqidçi və ədəbiyyatşünaslar tərəfindən bir sıra məqalə və resenziyalar
yazılsa da, bu sahədə indiyədək sistemli araşdırma aparılmamışdır.
Hüseyn Cavid haqqında yazılmış bədii əsərləri təhlilə cəlb etmək təkcə bir sənətkarın tale
yolunun təcəssümünü araşdırmaq baxımından deyil, həmçinin ədibin yaşayıb fəaliyyət göstərdiyi
dövrün gerçəkliklərinin bədii sənət dili ilə işıqlandırılması məsələlərini aydınlaşdırmaq, bütövlükdə
ədəbi şəxsiyyətin obrazının bədii ədəbiyyatda yaradılması ilə bağlı bir sıra problemləri incələmək
cəhətindən də əhəmiyyətli və faydalıdır.
Hüseyn Cavidin öz sağlığından başlayaraq bizim günlərədək mütəfəkkir ədibə həsr olunmuş
müxtəlif səpkili bədii əsərlərin yaradılma mərhələləri, hər mərhələnin əsas xüsusiyyətləri, səciyyəvi
tematika, problematika və sənətkarlıq axtarışları barədə ararılan tədqiqat sənətkar və zaman, sənət
və mənəvi ölməzlik, ziyalı və xalq kimi məsələlərin H.Cavid taleyi və şəxsiyyəti timsalında bədii
təcəssümünün rəngarəng üsul və vasitələrindən bəhs etməyə imkan verir.
Faktlar göstərir ki, H. Cavidə ehtiram və sevgidən yoğrulmuş çoxsaylı ədəbi əsərlərlə
yanaşı, Stalin repressiyası dövründə şairə tənqidi münasibət ifadə edən bəzi “bədii nümunələr” də
qələmə alınmışdır.
Ədəbiyyatşünaslıqda haqlı olaraq vurğulandığı kimi: “XX yüzil Azərbaycan ədəbiyyatında
Cavid obrazına dəfələrlə müraciət edilmişdir. Xüsusən müstəqilliyin qazanılmasından sonra, 90-cı
illərdə bu mövzuya sıx-sıx müraciət olunduğunu söyləmək olar” (1).
Ümumiyyətlə, Azərbaycan ədəbiyyatında Hüseyn Cavid obrazının yaradılmasını bir neçə
mərhələyə ayırmaq olar.
Azsaylı nümunələrlə təmsil olunan başlanğıc mərhələsi şairin öz sağlığını əhatə edir. Həmin
dövrdə Hüseyn Cavid ustad şair kimi qəbul olunmuş, ona bəzi şeirlər ithaf edilmişdir. Belə şeirlər
daha çox ədəbi təsir faktı kimi dəyərləndirilə bilsə də, hər halda onlarda H.Cavid şəxsiyyətinə və
sənətinə ehtiram faktoru da danılmazdır. Səməd Vurğunun duyum və deyim tərzinə görə H.Cavid
ənənələrinə bağlı olan “Sızıltılarım” şeirini “Möhtərəm və əziz Hüseyn Cavidə” qeydi ilə çap
etdirməsi bu baxımdan təsadüfi deyil.
O da ibrətamizdir ki, 1937-ci ilin iyun ayının 4-dən 5-nə keçən gecə Hüseyn Cavid saxta
ittihamlarla həbs olunduqdan az sonra onun haqqında hədyan və böhtan dolu yazılar mətbuatda
görünməyə başladı ki, bunların sırasında “şeirlər” də var. Acınacaqlıdır ki, əvvəllər Hwseyn Cavidi
alqışlayan poetik fikir artıq onu ifşa etmək üçün səfərbər olmuşdu. Belə nümunələr isə Cavidin
obrazının, həyat və fəaliyyətinin mənfi rakursda və yanlış biçimdə verilməsi ilə fərqlənir. Bir
müddət sonra H.Cavidin adını da çəkmək yasaqlanır və beləcə, görkəmli sənətkar ədəbi mühitin
gündəmindən uzaqlaşdırılır.
41
1956-cı ildə Hüseyn Cavidə bəraət verildikdən bir müddət sonra ədibin zəngin ədəbi irsinin
araşdırma predmetinə çevrilməsi yolunda müəyyən addımlar atıldığı kimi, onun haqqında bəzi
şeirlər də yazılır. 1981-ci ilin 21 iyulunda ümummilli liderimiz, respublikamızın rəhbəri Heydər
Əliyevin dahi ədib Hüseyn Cavidin 100 illiyinin qeyd olunması barədə tarixi qərar qəbul etməsi
ədəbi fikirin Cavid obrazına müraciətə diqqətini daha da artırır. Ulu öndər Heydər Əliyevin
təşəbbüsü və yüksək himayəsi ilə Hüseyn Cavidin 100 illik yubileyinin təntənə ilə qeyd olunması,
dahi sənətkarın cənazəsinin qalıqlarının Sibirdən Azərbaycana gətirilməsi, mütəfəkkir ədibin
əsərlərinin nəşri, tədqiqi və təbliği işinə xüsusi diqqət yetirilməsi ədəbi fikirin də diqqətini Cavidə
yönəldir. Ədib haqqında yazılan ədəbi əsərlərin tematikası və problematikası genişlənir. Nəhayət,
1991-ci ildən sonra ədəbiyyatımızda H.Cavidə həsr olunan bədii əsərlərin kəmiyyət və keyfiyyətcə
daha da yüksəlişinin baş verməsini də deməliyik.
Bu vaxtadək Hüseyn Cavidə həsr olunmuş bədii əsərləri bir yerə toplasaq, çoxsaylı ədəbi
nümunənin varlığı ilə qarşılaşarıq. Azərbaycan ədəbiyyatında Hüseyn Cavidə həsr olunan bədii
əsərlər sayca çox olduğu kimi, janrca da müxtəlifdir. Buraya çoxsaylı şeirlər, müxtəlif səpkili
poemalar, bir neçə dram əsəri, bəzi irihəcmli nəsr nümunələri daxildir ki, onların sırasında həm
sənədli, həm də bədii nəsr əsərləri diqqəti çəkir.
Tanınmış Azərbaycan şairlərinin müxtəlif vaxtlarda Hüseyn Cavidə həsr etdikləri şeirlərdə
mütəfəkkir ədibin şəxsiyyəti, taleyi, mühiti, yaradıcılığı barədə ifadə olunan poetik qənaətlər, lirik
düşüncələr özünün dolğunluğu və təsir gücü ilə diqqəti çəkir. Həmin şeirlərdən bir neçəsinin adını
xatırladırıq:
Nəriman Həsənzadə. Cavidin; Hüseyn Cavid; Xəlil Rza. Hüseyn Cavidə; Fikrət Qoca.
Cavid gəlib, aç qoynunu; Uzaq Şərqin üfüqlərində Cavidi xatırladım; Hüseyn Cavidin Naxçıvanda
dəfninə; Bəxtiyar Vahabzadə. Hüseyn Cavidə; Daşıdın dərdini bəşəriyyətin; Zəlimxan Yaqub.
Cavid əfəndi; Rəfiq Zəka Xəndan. Cavid xiyabanı könlümdən keçir; Ustadlar ustadı; Hüseyn
Cavidə; Hüseyn Razi. Ölməzlik; Vaqif Bəhmənli. Cavid sözü; Rafiq Yusifoğlu. Hüseyn Cavidə;
Nazim Rizvan. Ağlayan iblisdir, gülən sənətkar; Novruz Gəncəli. Cavidə; Vaqif Məmmədov.
Cavid Sibirdən gəlir; Tayqada düşüncələr; Sibirdə düşüncələr; Kərim Faiq. Cavid sənəti; Kərim
Nalə. Cavid; Kəmalə Nəsrin. Bir dağ uçdu üzü qibləyə; Mavi bayraqlı yurd üçün; Asim Yadigar.
Cavid; Muxtar Qasımzadə, Cavid və s. Göründüyü kimi, bəzi şairlər Cavidə bir yox, bir neçə şeir
ithaf etmişlər.
Təsəvvür aydınlığı naminə bəzi şeirlərə müfəssəl nəzər salaq.
Xəlil Rzanın 1962-ci ildə yazdığı “Hüseyn Cavidə“ şeirində od qəbli Cavidin uzaq Sibirdə
buzlar altında yatması poetik kontrast kontekstində ədəbi müstəviyə gətirilərək məharətlə
mənalandırılmışdır:
Qəlbin od, şeirin od!
Ömrün-günün od!
Özün buz məzarda!
Bu necə işdir?
Bəs necə olub ki, o buz dağları
Sənin atəşindən əriməmişdir?! (9, s.287 )
Xalq şairi Nəriman Həsənzadənin “Hüseyn Cavid” şeiri isə dahi sənətkarın cənazəsinin
qalıqlarının Sibirdən gətirilərək Naxçıvanda torpağa tapşırılması münasibəti ilə qələmə alınmışdır.
Müəllif bunu Cavid əbədiyyəti kimi məharətlə mənalandırmışdır:
Nə yaxşı qalmadı
gözü yollarda,
Gördü atasını qızı Cavidin.
Tabut ortadaydı, şəkli divarda,
Bayrama dönmüşdü yası Cavidin...
Naxçıvan düşünür saçlarında dən,
Axıb pıçıldayır şəfa bulaqlar.
Yurduna qayıdır
Cavid təzədən,
Heykələ dönməyə gedir sənətkar.
Torpaqmı cavidə qovuşur indi,