Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
114
Qərb sivilizasiyasının kosmopolit siyasəti qarşısında Türk
sivilizasiyası
Türk sivilizasiyasının Qərb sivilizasiyası ilə münasibətlərinə
tarixi rakursdan yanaşdıqda ilk növbədə müasir dövrümüz üçün
aktual olan Qərb dəyərlərinin kosmopolitizm ideyası altında bütün
dünyaya zorla qəbul etdirilməsi səyləri ilə əlaqədar yanaşmadan
başlamaq istərdik. Ümumiyyətlə, kosmopolitizm Qərb
sivilizasiyasının bütün dünyanın qeyri-Qərb dəyərlərinin əleyhinə
yönəlmiş bir ideya xəttidir. Sadəcə müxtəlif dövrlərdə qərbləşdirmə
siyasəti quldarlıq, işğal, müstəmləkə rejimi, mədəni təsir və ən
nəhayət günümüzdə qloballaşma adı altında aparılmışdır. Qərbin
kosmopolit ideyalarının qəbul edilməməsi isə digər sivilizasiya
daşıyıcılarının əks-reaksiyası ilə qarşılaşır. Bununla bağlı siyasi
elmlər namizədi Elnur Aslanov yazır: “XXI əsrin astanasında
dünyanın faktiki olaraq, yalnız Qərb modelinə söykənən iqtisadi,
siyasi, maliyyə və s. qloballaşması konsepsiyasını qəbul edəcəyi
böyük sual altındadır və bu konsepsiya və layihələrə əsaslanan milli
inkişaf strategiyasının böhranı, birtərəfli olması özünü ortaya çıxan
ağrılı, ziddiyyətli proseslərdə əks etdirir. Bu Qərbin hegemon
iddialarının, hər bir ölkənin inkişaf spesifikasına laqeydlik göstərən
siyasətin həyata keçirilməsi nəticəsində üzə çıxan və son illər
dünyanın üzləşdiyi bütöv bir hərbi münaqişələr seriyasında özünü
göstərir.”
96
Kosmopolit ideya xəttinin öz təzahürlərini hələ tarixin erkən
çağlarından göstərməsi məlumdur. Belə ki, Avropa və Asiyanı vahid
dövlətdə birləşdirən nəhəng imperiya ilk dəfə Makedoniyalı
İskəndərin (e.ə.356 - e.ə. 323) dövründə yaranmışdır. Məhz onun
96
Elnur Aslanov. Yeni dünya nizamı və milli inkişaf. Bakı, 2006, səh. 13
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
115
zamanında işğal sayəsində olsa belə, Qərb və Şərq dəyərlərinin
qarşılıqlı sinxronlaşması, təsir və əks-təsiri üçün şərait yaranmışdır.
Qərbin hər şeyi özününküləşdirmək, Şərqdə Qərb yaratmaq
təşəbbüsü bu dövrdən başlanır. Avropanın Şərqin elmi kəşflərindən,
ixtiralarından, yeniliklərindən geninə-boluna faydalanmasına
baxmayaraq, Qərb Şərqin mənəvi dəyərlərinə daim ikrahla yanaşmış,
bu dəyərləri özü üçün yad və aşağı səviyyəli (barbar) hesab etmişdir.
Müqayisə üçün deyək ki, sonrakı dövrlərdə ərazi baxımından Asiya
və Avropanı birləşdirən türk dövlətlərində (Hun imperiyası, Xəzər
xaqanlığı, Osmanlı imperiyası) belə tendensiya müşahidə olunmur.
Türklər Qərbdə döyüşlər istisna olmaqla (əslində müharibələr
qaydalara tabe olmadığından bu hər yerdə belə idi və hətta
günümüzdə də belədir) mədəniyyətə, mənəviyyata tolerant yanaşır,
nəinki özününküləşdirmir, hətta Qərbin müstəmləkə imperiyalarının
təcrübəsində şahidi olduğumuz özününküləşdirə bilmədiyi hər şeyi
alçaltmağa çalışmırdılar. Biz bu tendensiyanı türklərin bütün tarix
boyu formalaşmış özünəməxsus xarakterik xüsusiyyətlərində
görürük.
Avrasiya məkanında şərqdə Çindən qərbdə Avropaya qədər,
Şimali Afrikada, Ön Asiyada, Orta Şərqdə, Hindistanda tarixin
müxtəlif zamanlarında izlərini saxlayan Türk sivilizasiyası həm
Şərqin, həm də Qərbin tarixində özünəməxsus yer tutmuşdur.
Yayılma arealı baxımından Şərq və Qərbin təmas xəttində yerləşən
bu mədəni tip hər zaman müxtəlif sivilizasiyaların kəsişmə zolağında
olmuşdur. Coğrafi cəhətdən türklərin yerləşdiyi ərazi onların şərqdə
Çin və Hind sivilizasiyaları ilə, qərbdə Pravoslav-slavyan və xristian-
Qərb sivilizasiyaları, cənubda isə İran və Ərəb sivilizasiyaları ilə
qonşu olmasına şərait yaratmışdır. Mahiyyət etibarilə həm Şərq, həm
də Qərb dəyərlərindən təsirlənən, eyni zamanda, hər iki sivilizasiya
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
116
daşıyıcılarına böyük nüfuz göstərən Türk sivilizasiyası müstəqil
tarixi-mədəni tipi təmsil edir. Minilliklərlə ölçülən tarixi zaman
yolunda böyük məsafə qət etməsinə baxmayaraq, Türk sivilizasiyası
özünəməxsus səciyyəvi xüsusiyyətlərini qoruyub saxlaya bilmişdir.
Türk sivilizasiyasının daşıyıcıları üçün əsas xarakterik
xüsusiyyətlərdən biri müxtəlif azlıqlara dözümlü yanaşmaqdır. Bu
mədəni tip üçün assimilyasiya etmək heç zaman səciyyəvi
olmamışdır. Öz həyat siklində passionarlığın kulminasiya mərhələsi
hesab olunan imperiya dövründə belə dövlətin sərhədləri daxilində
digər xalqlara (sivilizasiya daşıyıcılarına) münasibətdə hər zaman
böyük hörmət, tolerantlıq müşahidə olunur. Hətta ilkin dövr türk
imperiyalarında hakim türklərlə asılı digər xalqlar arasında
münasibətlər çox zaman şaquli hökmranlıq prinsipi əsasında deyil,
üfüqi bağlılıq formasında olmuşdur. Böyük Hun imperiyasında,
Göytürk xaqanlığında türklərin dövlətin digər xalqları ilə
münasibətləri daha çox ittifaq xarakterli olmuş, türk hakimiyyəti
həmin xalqların daxili həyat nizamına toxunmamışdır. Təsadüfi deyil
ki, Çingiz xan və onun davamçılarının dövründə bu birləşmə
vahidləri ulus adlanmışdır. Yəni türklər heç zaman assimilyativ
meylli olmamış, tabeçiliyində olan xalqlarla belə münasibətlərini
onların daxili müstəqilliyi prizmasından qurmuşlar. Eləcə də, inanc
müstəvisində onlar digər xalqların fərqli dini etiqadlarına ehtiram
göstərmişlər. İslam dininin yayılmasında türk dövlətlərinin misilsiz
rol oynamağına baxmayaraq, eyni zamanda dövlət daxilində digər
dini azlıqlara xüsusi diqqət edilmişdir. Osmanlı imperiyasında tarix
boyunca yəhudi və xristian (erməni, yunan) azlıqların
nümayəndələrinin yüksək saray vəzifələrində mənsəb sahibi olmaları
dediklərimizin bariz nümunəsidir. Beləliklə, müasir terminologiya ilə
desək, Türk sivilizasiyası qədim dövrdən indiyədək demokratik və
Dostları ilə paylaş: |