Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
145
xidmət etmişdir. Belə ki, tikildiyi dövrdə əhalisinin sayı 59 milyon
nəfər olan (həmin vaxt hunların sayı isə təxminən 1,5 milyon nəfər
olmuşdur)
111
Çinin ordusunun insan potensialının bu istehkamı
tamamilə qorumağa kifayət etmədiyini nəzərə alsaq, Çin səddinin
daha çox Çin mədəniyyətini “Çöl” mədəniyyəti daşıyıcılarından
ayırmaq məqsədi ilə tikildiyini güman etmək olar. Bu mülahizəni
bir də o fakt təsdiq edir ki, Böyük Çin səddi təkcə şimaldakı
xalqlardan qorunmaq üçün istehkam xarakteri daşımır, həm də
ölkədəki daxili qayda-qanundan yaxa qurtarmaq üçün Çindən
getmək istəyənlərin qarşısını almağı nəzərdə tuturdu. Belə ki,
tarixdən məlumdur ki, həmin dövrdə Çində Hunlar ölkəsinə
nisbətən vergi olduqca ağır idi. Ona görə də həmin dövr Çin
mənbələrinin məlumatlarına görə Böyük Çin səddindən yuxarıda
Hunlar ölkəsində “şən” həyat yaşanırdı və buna görə səddin əks
tərəfinə keçmək istəyənlər az deyildi. Beləliklə, Böyük Çin səddi
ölkə sərhədlərindən daha çox, Çin sivilizasiyasının sərhədini
müəyyənləşdirmiş olurdu.
Məşhur rus alimi Lev Qumilyov Çin mədəniyyətinin Böyük
Çin səddini aşa bilməməsinə tarixi rakursdan yanaşırdı. O, “Xəzər
ətrafında minillik” kitabında yazır: “İnsanın etnik mənsubiyyətinin
konfessional cəmiyyətə məxsusluğu ilə müəyyənləşdiyi dövrdə
“milli ayrı-seçkilik” və “dini təqib” anlayışları üst-üstə düşürdü.
Çinlilər yad dinlərlə deyil, Çin daxilində və onun hüdudlarından
kənarda yaşayan yad xalqlarla mübarizə aparırdılar. Buna görə də
Çin ideologiyası Böyük Səddi adlaya bilmədi. Çin mədəniyyətinin
qəbuledilməzliyi Mərkəzi Asiyanın bütün xalqları üçün
xarakterikdir. Türklərin Çin ideologiyasına qarşı qoyduqları
özünəməxsus ideoloji sistemi mövcud idi. İkinci Xaqanlığın (Şərqi
Göytürk Xaqanlığı (681-744)) dağılmasından sonra Asiyada dinin
111
С.Б.Лавров и др. Лев Гумилев:судьба и идеи. Москва: Айрис-пресс, 2008, стр. 215
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
146
dəyişməsi zamanı isə köçərilər mədəniyyət və dünyagörüşünü
şərqdə Çindən deyil, qərbdən qəbul etdilər. Uyğurlar - İrandan
maniliyi, köçərilər - Suriyadan nestorianlığı, Ərəbistandan - islamı,
Tibetdən - buddizmi qəbul etdilər. Doğrudur, buddizm daha gec
qəbul olunmuşdu, ancaq prinsip əvvəlki kimi qalmışdı - “anti-Çin”.
Çindən yalnız ipək, şirniyyat və farfor qablar qəbul edilmişdi.
Aralıq düzənliyin çinliləri və Böyük Çölün köçəriləri öz aralarında
o qədər fərqli idilər ki, bir-birinin mədəniyyətini qəbul etmirdilər.
Çinlilər və köçərilər davranış stereotipinə görə o qədər
fərqlənirdilər ki, nə əlaqə qurmaq istəyir, nə də bunu bacarırdılar və
hətta əlaqə qurmaq üçün səbəb belə axtarmırdılar. Hesab edirdilər
ki, hər hansı əlaqə tam mənasızdır”.
112
Qədim türklərlə çinlilərin həyat tərzlərini müqayisə etsək,
köklü fərqliliklərin ortaya çıxdığını müşahidə etmiş olarıq.
Başlayaq elə qidalanmadan. Məlum olduğu kimi, fərdin
formalaşması, eləcə də əhatə olunduğu mühitə təsirinin asılı olduğu
ilk səbəblərdən biri də qida rasionudur. Bu baxımdan çinlilərlə
türklərin qidalanmasında böyük fərqlər var idi. Çinlilər Çöl
xalqlarının əsas qida məhsulu olan süd məhsulları ilə
qidalanmırdılar və ərzaq rasionuna münasibət onlar arasında daim
anlaşılmazlıqlara gətirib çıxarmışdır.
Qadına münasibətdə də fərqli yanaşma mövcud olmuşdur.
Çinlilər üçün atanın bütün qadınları ana hesab olunduğu halda,
türklər üçün ana yalnız bir olmuşdur, atanın bütün digər qadınları
isə ana hesab olunmurdu. Bununla bağlı Ziya Göyalp yazırdı:
“Əski türklərdə kişinin bir arvadı ola bilərdi. İmperializm
dövrlərində xaqanların və bəylərin bu həqiqi arvadından başqa
“kuma” adlanan və başqa ellərə mənsub kənizləri də olardı. Ancaq
bu kumalar törəyə görə rəsmən arvad olaraq qəbul edilməzdilər.
112
Лев Гумилев. Тысячелетие вокруг Каспия. Москва:Айрис-пресс, 2008. стр. 216
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
147
Kumaların uşaqları öz analarına “ana” deyə müraciət etməzdilər,
onları “xala” deyə çağırardılar. “Ana” müraciətiylə atalarının yalnız
həqiqi, qanuni arvadına üz tuta bilərdilər.”
113
Çinli qadınlar o zamanlar işləmirdilər, əsas vəzifələri uşaq
dünyaya gətirmək və onu böyütmək idi; heç bir hüquqları yox idi.
Türklərdə isə qadın ev təsərrüfatını idarə edirdi. Bundan başqa, əski
türklərdə qadınlar hamılıqla döyüşçü və at minicisi idilər. Qadınlar
hətta hökmdar, qala qoruyucusu və elçi ola bilərdilər. Ümumilikdə,
əski xalqlar arasında heç bir xalq türklər qədər qadına hüquq
verməmiş və hörmət göstərməmişdir. Türklər arasında hətta ata
soyu ilə ana soyunun bərabərliyi belə vardı.
Tarixi mənbələrdə də Türk və Çin sivilizasiya daşıyıcılarının
barışmazlığının onların fərqli təbii landşaftı təmsil etməsi ilə bağlı
olması barədə faktlara rast gəlinir. Məsələn, Göytürk Xaqanlığının
başçısı Bilgə Xaqan (716-734) çinliləri təqlid edib, böyük
şəhərlərin ətrafına divar çəkmək istədiyi zaman onun vəziri
Tonyukukun fikirləri bu məsələlərə aydınlıq gətirir: “Biz bozqır
milləti olmuşuq, müvəffəqiyyətimiz də bunda olmuşdur. Qüvvətli
olduğumuz zaman hücum edərik, zəif olduğumuzda da bozqırda
geri çəkilərik. Çinlilər bizim yüz bərabərimizdədirlər, əgər biz
şəhərdə məhsur qalarıqsa, onlar bizi aradan götürə bilər”. Sonra
xaqan Budda və Tai məzhəblərini türklər arasında yaymaq
istədikdə, Tonyukuk bu fikri də məqbul hesab etməmiş və
bildirmişdir ki, bu məzhəblər insanı həssas qılar və hökumət etmək
qüdrətini insandan alar.
114
Professor Cavad Heyət türk mədəniyyətini digər bozqır
xalqlarının mədəniyyətindən də fərqləndirir: “Bozqırda türklərdən
113
Ziya Göyalp. Türkçülüyün əsasları (tərcümə Elman Mustafaoğlu). Bakı: Maarif,
1991, səh.122
114
Cavad Heyət. Türklərin tarix və mədəniyyətinə bir baxış (islamdan əvvəl və islam
dövrü). Bakı: Aspoliqraf, 2009, səh. 21
Dostları ilə paylaş: |