Əsaslari iLƏ Azərbaycan RespublikasıTəhsil



Yüklə 2,52 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə63/106
tarix21.10.2017
ölçüsü2,52 Mb.
#6374
növüDərs
1   ...   59   60   61   62   63   64   65   66   ...   106

prosesləri  nəticəsində  də  şoranlıq  yaranır.  Bu  prosesə

impulverizasiya  – yəni duzların külək vasitəsilə yayılıb

toplanması   deyilir.   Klarkın   məlumatına   görə

impulverizasiya nəticəsində hər km

2

 sahəyə 2,0-dən 20,0



tona qədər duz daxil olur.

6.   Kənd   təsərrüfat   təcrübəsində   torpaqların

suvarma zamanı şorlaşması da çox yayılmış bir hadisədir.

Müşahidə   edilmişdir   ki,   bir   çox   şirin   sahələr,   yəni

şorlaşma   olmayan   torpaqlar   düzgün   suvarılmadıqda

müəyyən müddət suvarmadan sonra şorlaşmaya məruz

qalırlar. Belə yolla əmələ gələn şoranlara təkrar şoranlar,

bu hadisəyə isə təkrar şorlaşma  adı verilir. 

Ümumiyyətlə,  V.A.Kovda keçmiş SSRİ  ərazisində

torpaqda   duzların   müasir   toplanmasında   4  əyalət

(provinsiya) ayırır:

1. Sulfatlı-sodalı   əyalət  (buraya   Dneprsahili,

Oka-Don,   Qərbi   Sibirin   cənub   hissəsi,   Amur   və   Lena-

Vilyuy ovalığı, Orta Volqaboyu aiddir).

2. Xloridli-sulfatlı   əyalət  (Cənubi   Volqaboyu,

Xəzərsahili   ovalığın   şərqi,   Turan   ovalığı,   Fərqanə,

Amudərya çayının deltası aiddir).

3. Sulfatlı-xloridli  (buraya Turan və Qara dəniz

sahili ovalığı daxildir).



4. Xloridli   əyalət  (buraya   Xəzərsahili   ovalıq

daxildir).

Hər   bir   zonanın,   yaxud   əyalətin   torpaqlarında

duzların toplanmasına relyef şəraiti və ərazinin drenləşmə

vəziyyəti böyük təsir göstərir. Şiddətli şorlaşmış torpaqlar

qrunt   suyu   səthə   yaxın   olan   müxtəlif   növ   çökəkliklərdə

(depressiyalarda)   yayılmışdır.   Belə   iri   depressiyalara

105



Qərbi   Sibir,   Turan,   Xəzərsahili   ovalıq,   Dnepr   və   Lena-

Vilyuy ovalıqlarını göstərmək olar.

Şoran torpaqlar iri çayların, məsələn, Volqa, Don,

Dnepr, İrtış, Amudərya, Kür və s. allüvial düzənliklərində,

həm də gölsahili çökəkliklərdə, qədim allüvial terraslarda

və mənfi relyef formaları da yayılmışdır.



17.4. Şoranların təsnifatı və diaqnostikası

Şoranlar 2 tipə bölünür: 1) hidromorf şoranlar; 2)



avtomorf şoranlar. 

Hidromorf   şoranlar

 özlüyündə   aşağıdakı

yarımtiplərə   bölünür:  tipik   hidromorf,   çəmən,   bataqlı,



şorlar,   dənizsahili,   donuşlu,   təkrar   (вторичные),

sazovıe və takırlaşmış səhra şoranlar. 

Onlar   minerallaşmış   qrunt   sularının   dayazda

olduğu şəraitdə inkişaf edirlər. 

Avtomorf   şoranlar   –   litogen,   qalıq   və   eol-

təpəcikli  şoranlara   bölünür.   Bunlar   dərində   yerləşən

qrunt   suları   şəraitində   duzlu   (şor)   torpaqəmələgətirən

süxurlar üzərində inkişaf edir. Bu şoranların ana süxuru

əksər  hallarda  üçüncü  dövrün,   təbaşir  və   başqa   qədim

çöküntülərin elüvisi və delüvisi, həm də dördüncü dövrün

şorlaşmış   süxurlarından   (məsələn,   Xəzər   sahilinin

“şokoladlı” gillərindən) ibarətdir.

Tipik   hidromorf   şoranlar  yüksək   minerallaşmış

qrunt   suları  dayazda   yerləşən   şəraitdə  formalaşır.

Bunların   profili   genetik   qatlara   zəif   ayrılmışdır.

Sudahəllolunan   duzlar   maksimal   miqdarda   üst   hissədə

toplanmaqla bütün profil boyu yüksəkdir. 

106



Çəmən   şoranlar   da   qrunt   sularının  dayazda

olduğu, lakin xeyli zəif minerallaşdığı şəraitdə inkişaf edir.

Belə şoranların profili genetik qatlara aydın ayrılır. 

Çəmən   şoranların   içərisində   karbonatlı-kalsiumlu

şoranlar   xüsusilə   fərqlənir.   Belə   ki,   başqa   şoranlardan

fərqli   olaraq  az  sudahəllolan   duzlara  malikdir,  özləri  də

xeyli karbonatlı və humusludur. Belə şoranların üzərində

çəmən bitkiləri yaxşı bitir. Çəmən şoranların arasında çox

zaman   sodalı   şoranlar   da   rast   gəlinir.   Soda   bitkilərin

inkişafını   güclü   məhv   edir   və   məhsuldarlıq   belə

torpaqlarda çox azdır.

Şorlu   şoranlar  dayaz   göllərdən   və   qədim   çay

yataqlarından   səth   sularının   buxarlanması   nəticəsində

inkişaf edir. Bəzən quruyan göllərin dibi bir neçə santimetr

duz   təbəqəsi   ilə   örtülür.   Belə   şoranlar   bitkilərdən

məhrumdurlar.

Vulkanlardan   çirklənmiş   şoranlar  vulkanların

püskürməsindən səthə çıxmış duz çirklənməsindən əmələ

gəlir.

Dənizsahili   şoranlar  dəniz   çöküntülərinin   ən

cavan törəmələridir. Nəm, yumşaq duz qabığına malikdir,

alt hissəsində çoxlu miqdarda balıqqulaqları olan qumlu,

yaxud qumsal təbəqə yerləşir. Torpağın profili xloridlərlə

güclü   şorlaşmışdır.   1-2m   dərinlikdə   acı-duzlu   su

müşahidə olunur. 



Təkrar   şoranlar  düzgün   aparılmayan   suvarma

nəticəsində  qrunt   sularının   səviyyəsinin   qalxması,

buxarlanaraq asanhəllolan duzların torpağın üst qatında

toplanmasından əmələ gəlir.

107



Təkrar   şorlaşma   minerallaşmış   qrunt   suları   1,5-

2,0m dərinlikdə yerləşdikdə daha intensiv şəkildə inkişaf

edir,   qrunt   suları   3-4m   olduqda   daha   intensiv   sürətdə

şorlaşma   baş   verə   bilər;   6m-dən   dərində   olduqda

şorlaşma müşahidə olunmur.

Donuşlu   şoranlarda  az   dərində  suya   davamlı

donuşlu qat  mövcuddur. Belə şoranlarda üst qat, yaxud

bütün   profil   güclü   şorlaşmış   olur.   Duzların   tərkibi

müxtəlifdir.   Çox   zaman   xloridli   sulfatlı,   yaxud   sulfatlı-

xloridli şoranlar müşahidə edilir.



Bataqlı   şoranlar  qrunt   sularının   çox   dayazda

yerləşməsindən inkişaf edir. Bütün profil boyu qleyləşmə

və   güclü  şorlaşma,   bəzən   isə   üst   qatın   torflaşması

nəzərə çarpır.



Takırlaşmış   (səhra)   şoranları  səhra   zonasında

xüsusi hidrotermik şəraitdə əmələ gəlməklə əlaqədar olub

səthinin özünəməxsus çatlılığı (həndəsi fiqurlar şəklində)

ilə fərqlənir.



Qalıq   yaxud   relikt   şoranlar  qalın   hidromorf

stadiya ilə əlaqədar şorlaşmış çöküntülər üzərində inkişaf

tapmışdır.

Eol-təpəcikli   şoranlar    küləklər   vasitəsilə

gətirilmiş   duzların   şoran   düzənliklərin   ətrafında

toplanması nəticəsində təpəciklərin əmələ gəlməsi ilə baş

verir.   Yarımsəhra   və   səhra   zonasının   hidromorf

torpaqlarının   dərk   edilməsində,   bu   torpaqların

öyrənilməsinin   nəzəri   əsasını   yaratmış   K.K.Hedroysın

işləri görkəmli əhəmiyyətə malikdir. Onun nəzəriyyəsinin

davamı kimi şorakət və solod torpaqların morfoloji-genetik

xüsusiyyətlərindən bəhs edirik.

108



Yüklə 2,52 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   59   60   61   62   63   64   65   66   ...   106




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə