445
ki, əvvəlki sevgisində hər şey ona tanışdır, hər şey köhnədir,
orada çox ciddidirlər, tələbkardırlar, orada onu qısqanırlar,
danlayırlar, orada gözyaşı var... Əgər orada onunla zarafat
da etsələr, oynasalar da, onunla özlərinə tay bir adam kimi
deyil, bir uşaq kimi oynayıb zarafat edirlər... Xüsusilə, orada
hər şey köhnədir, hər şey ona məlumdur...
Nataşa qəhərlənmişdi, o az qalırdı boğulsun, lakin o
birdəqiqəliyə də özünü saxlaya bildi.
– Sonra nə olmalı idi? Sonra vaxt öz işini görməli idi.
Nataşa ilə evlənmək vaxtı hələ ki, təyin edilməmişdi, hələ
vaxt çox idi, hər şey dəyişə bilərdi... Bu arada da sizin
eyhamlarınız, izahatınız, natiqliyiniz... Bu adamı təngə
gətirən Nataşaya hətta böhtan da atmaq olar, onu pis
vəziyyətdə də göstərmək olar, sonra da... Bu şeylər necə həll
olunar – məlum deyil, ancaq qalibiyyət sizindir! Alyoşa!
Əzizim, məni müqəssir tutma! Demə ki, mən sənin sevgini
başa düşmürəm, onun qədrini yaxşı bilmirəm! Mən axı
bilirəm ki, sən indi də məni sevirsən, bu anda, bəlkə də,
mənim şikayətlərimi başa düşmürsən. Mən bunları açıb
deməklə çox-çox pis iş tutduğumu bilirəm. Axı mən nə edim
downloaded from KitabYurdu.org
446
ki, bunları başa düşə-düşə səni daha artıq sevirəm... Lap...
dəlicəsinə sevirəm!
Nataşa əllərilə üzünü örtdü, kresloya yıxılıb, uşaq kimi
hönkür-hönkür ağlamağa başladı. Alyoşa qışqıraraq onun
üstünə yüyürdü. Nataşanın gözyaşını o, gözyaşısız görə
bilmirdi.
Onun ağlaması, deyəsən, knyaza çox kömək etdi:
Nataşanın bu uzun, ehtiraslı sözləri, knyaza qarşı olan bu
sərt çıxışı (knyaz elə bircə ədəb-ərkan qaydalarını
gözləyərək bundan inciməli idi), görünür, dəlicəsinə
qısqanclıqdan, təhqir olunmuş sevgidən, hətta xəstəlikdən
meydana gəlirdi. Hətta ona təskinlik vermək lazımdır...
Knyaz ona təsəlli verməyə başladı:
– Natalya Nikolayevna, sakit olun, ovunun! Bunlar
hamısı həddindən artıq əsəbiləşməkdən, xəyaldan, təklikdən
əmələ gələn şeylərdir... Siz Alyoşanın yüngül, dəmdəməki
hərəkətlərindən son dərəcə acıqlanmısınız... Axı bu ancaq
onun dəmdəməkiliyindən irəli gəlir... Sizin xüsusilə qeyd
etdiyiniz əsas bir məsələ – çərşənbə günü baş verən hadisə
ki var, bu hər şeydən əvvəl, Alyoşanın sizə son dərəcə bağlı
downloaded from KitabYurdu.org
447
olduğunu sübut etməlidir... Amma siz, əksinə, elə zənn
edirsiniz ki...
Nataşa dərdli-dərdli ağlayaraq onun sözünü kəsdi:
– Ah, danışmayın, heç olmasa, indi mənə əzab
verməyin. Mənim qəlbim nə varsa, hamısını mənə demişdir,
özü də çoxdan demişdir! Alyoşanın əvvəlki sevgisi daha
keçib getmişdir... Yoxsa, siz elə güman edirsiniz ki, mən
bunu başa düşmürəm? Burda, bu otaqda qalanda... O məni
qoyub gedəndə, məni unudanda... mən bunun hamısını
duymuşam... düşünmüşəm... Mən başqa nə edə bilərdim?
Alyoşa, mən səni müqəssir görmürəm... Knyaz, niyə axı siz
məni aldadırsınız? Yoxsa, siz elə zənn edirsiniz ki, mən öz-
özümü aldatmaq istəməmişəm?! Ah, bir neçə dəfə, bir neçə
dəfə aldatmaq istəmişəm! Yoxsa, mən Alyoşanın hər səsinə,
səsindəki hər ifadəyə qulaq asmamışam? Yoxsa, mən onun
fikirlərini, hisslərini onun üzündən, gözlərindən oxumağı
öyrənməmişəm?.. Daha hər şey, hər şey məhv olmuş, hər
şey bitmişdir... Ah, mən nə bədbəxtəm!..
Alyoşa onun qarşısında dizləri üstə durub ağlayırdı.
Ağlaya-ağlaya deyirdi:
downloaded from KitabYurdu.org
448
– Hə, hə, müqəssir mənəm! Bu hamısı məndəndir!..
– Alyoşa, yox, özünü müqəssir görmə... Burda
başqalarının əli var... Onlar bizim düşmənimizdir! Müqəssir
onlardır... onlardır!
Knyaz bir qədər səbirsizlik göstərərək dedi:
– Bir icazə verin, axı belə olmaz, siz hansı əsasa görə
bu cinayətləri mənim ayağıma yazırsınız? Axı bu ancaq
sizin heç bir şeylə sübut edilməmiş mülahizələrinizdir...
Nataşa tez kreslodan qalxaraq bərkdən dedi:
– Sübutmu?! Siz sübutmu istəyirsiniz, hiyləgər adam?!
Siz öz təklifinizlə bura gələndə başqa cürə hərəkət edə
bilmədiniz, edə bilmədiniz! Siz gərək öz oğlunuzu sakit
edəydiniz, onu tovlayıb vicdan əzabı çəkməsinin qarşısını
alaydınız ki, o sərbəstcə, sakitcə özünü tamamilə Katyaya
təslim edə bilsin, onsuz da Alyoşa həmişə məni
xatırlayacaqdı, sizin sözünüzə baxmayacaqdı, durub
gözləmək isə sizin zəhlənizi tökmüşdü. Bu doğru deyilmi?
Knyaz acı-acı, həm də istehza ilə gülümsədi:
– Etiraf edirəm ki, əgər mən sizi aldatmaq istəsəydim,
doğrudan da, belə edərdim. Siz çox ağıllısınız, amma bunu
downloaded from KitabYurdu.org
449
sübut eləmək lazımdır, ancaq sübut etdikdən sonra adamları
belə məzəmmətli sözlərlə təhqir etmək olar...
– Sübut etmək?! Bəs sizin bütün əvvəlki hərəkətləriniz,
onda ki siz onu məndən ayırmağa çalışırdınız, bu sübut
deyilmi? Bir adam ki, kübar cəmiyyətindəki xeyri üçün, pul
üçün oğluna belə vəzifələrə etinasızlıq göstərməyi, bu
vəzifələrlə oynamağı öyrədir, o öz oğlunun əxlaqını pozur!
Bayaq siz pilləkən haqqında, pis mənzil haqqında nə
dediniz? Bizi ehtiyac, aclıq üzündən ayrılmağa məcbur
etmək istəyən, bunun üçün də əvvəllər verdiyiniz maaşı
onun əlindən alan siz deyilsiniz? Belə mənzil, belə pilləkən
sizin üzünüzdən bizə qismət olmuşdur, indi də durub onu
məzəmmət edirsiniz, riyakar adam! Yaxşı, həmin o axşam,
sizə xas olmayan o inam, o qızğınlıq birdən necə oldu ki,
sizdə göründü? Mən nə üçün sizə elə lazım oldum? Mən
dörd gün bu otaqda gəzişmişəm, mən sizin hər sözünüzü,
üzünüzün hər ifadəsini, hər bir hərəkətinizi təsəvvür edib
düşünmüşəm,
götür-qoy
eləmişəm,
ölçüb-biçmişəm,
inanmışam ki, onlar hamısı qondarma imiş, yalan imiş,
təhqiredici, nalayiq, alçaq bir zarafat imiş, məzhəkə imiş!..
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |