- 94 -
sirrə əsaslandığını bir sövq-təbii ilə, fəhmlə dərk edirlər. Lakin
bir Qərb adamı olaraq U.Ceyms təbiətşünaslığın açdığı
imkanlardan kənar qala bilmir və ümid edir ki, ənənəvi elmi
üsullarla alınan biliklər, fizioloji və nevroloji proseslərin
tədqiqi, nəhayət nəfsin öyrənilməsi üçün baza olacaqdır. Və
ümid edir ki, indi baş-ayaq qoyulanlar fəlsəfi konteksə keçdikdə
yenidən öz yerini tuta bilər.
Elmin mövqeyi isə təxminən belədir ki, nəfs, şüur hadi-
sələri bədənlə xarici maddi aləm arasında qarşılıqlı əlaqədən
irəli gəlir. Yəni iki maddi tərəf arasındakı münasibət fərqli bir
mahiyyətin – şüurun yaranmasına səbəb olur. Lakin ən çətini və
elm üçün əlçatmaz olan da, elə bu keçid məqamının anlaşıl-
mazlığıdır. Cismlə qarşılıqlı əlaqə nəticəsində orqanizm
müəyyən fiziki təsirlərə məruz qalır və bu təsirlər beynə
ötürülür. Beyndə də müəyyən proseslər gedir, qıcıqlar
neyronlara təsir edir və s., və s. Bütün bunları elm öyrənə bilər.
Lakin beyndə gedən sonrakı maddi proseslərin sayəsində maddi
aləmin hüdudundan kənara çıxan, ondan köklü surətdə fərqli
olan və maddi üsullarla qavranıla bilməyən, görünməsi,
eşidilməsi, toxunulması mümkün olmayan şüur hadisələri
ortaya çıxır. Bax bu keçidi və yaranmış yeni mahiyyətli
hadisəni təbiətşünaslıq izah edə bilmir. Elmin ən son
nailiyyətlərinə əsaslanmağa çalışan fəlsəfə də bu məqamda aciz
qalır. Bu keçid, sıçrayış, bu böhran məqamı elm üçün an-
laşılmaz olduğu kimi, sıçrayışdan sonra qədəm qoyduğumuz
yeni dünya, mənəvi-ruhani dünya da elm üçün əlçatmazdır.
(Elm bu sahəni fəlsəfəyə saxlamışdır.) Çünki, bu dünyada nə
məkan, nə zaman, nə də səbəbiyyət hökm sürür. Maddi dünya
qanunlarından heç biri burada işləmir. Lakin insan malik olduğu
əqlin, mənəviyyatın sayəsində, həmin sirli və əsrarəngiz
dünyanın sayəsində maddi dünyaya fərqli bir münasibət
bəsləməyə başlayır ki, bax, bundan sonrakı zona yenə də elmi
tədqiqat zonasıdır. Daha doğrusu, bu elə əvvəlki, şüuraqədərki
maddi dünyadır, sadəcə bizə məlum olduğu şəkildə. Zira,
şüuraqədərki dünyanın özü də bizim üçün əlçatmazdır, qaran-
lıqdır. Dünya bizim üçün şüur mərhələsindən sonra işıqlanır.
Daha doğrusu, işıqlanmış hissəsi bizim üçün dünyadır.
Ona görə də, müasir psixologiya əslində bir neçə fərqli
- 95 -
tədqiqat sahələrini, zonalarını ehtiva edir. Bu kəsişmə məqa-
mına qədər olan fiziki, fizioloji və neyrofizioloji proseslərin
eksperimental və nəzəri tədqiqi və bir də insanın davranışları-
nın, onun «şüurlu» fəaliyyətinin eksperimental və nəzəri tədqiqi
(analoji olaraq koqnitiv psixologiya da iki mərhələyə
bölünür)…
Şüuraqədərki hadisələr zonası və şüurdan sonrakı hadi-
sələr zonası…
Şüur hadisəsi, fikrin, ideyanın müstəqil mövcudluğu və
əql aləmində gedən proseslərin maddi aləmdən asılı olmaması
…
Hegelin fikrinə görə, fikir yalnız özünü doğurarkən, –
özünü tapır. Və yalnız o zaman ki, özünü tapır, onda mövcud-
dur və fəaliyyətdədir.
1
Hegelə görə, fikrin özünü tapması fərdi
miqyasda mümkün olduğu kimi ümumbəşəri miqyasda da
mümkündür. Bütövlükdə bəşəriyyət üçün bu proses fəlsəfə
tarixindən ibarətdir. İnsan ümumisinin, böyük hərflərlə insanın
intellektual müstəvidə özünüdərki ayrıca götürülmüş bir insanın
deyil, bütövlükdə bəşəriyyətin missiyasıdır. Fərdin özünüdərki
isə fikir müstəvisində yox, hissi təcrübənin bir məqamı kimi
həyata keçir. Sadəcə olaraq burada təcrübənin obyekti insanın
öz Mən-i, mənəvi dünyasıdır. Təkcə intellektlə yox, instinktlə,
nəfslə səciyyələnən konkret, spesifik və unikal bir mənəvi
dünya!
M.Merlo-Ponti özünün «Qavrayışın fenomenologiyası»
əsərində R.Dekartın məşhur «düşünürəmsə demək mövcudam»
fikrinə işarə etməklə yazırdı: « «Mən düşünürəm» tezisi
indiyədək başqasının qavranmasını dəyərdən salırdı; o mənə
deyirdi ki, «Mən» ancaq onun özü üçün əlçatandır. Belə ki,
Mən bir fikir kimi təyin olunduğumdan Mən mənim özüm
haqqımdakı fikrimlə eyniləşdirilirdi».
2
Bəs əslində Mən kimdir, yoxsa nədir? İnsanın bədəni,
nəfsi və əqli Mən-lə nə dərəcədə əlaqədardır? Orta əsrlər islam
1
Гегель. Лекции по истории философии. Книга первая. //
Гегель. Сочинения М., 1932, том ЫХ стр.12.
2
Мерло-Понти. (bax: Филиппов Л.И. Философская антропо-
логия Жан-Поля Сартра. М., «Наука», 1977, стр.15).
- 96 -
fəlsəfəsində, xüsusən İbn Sina və Ş.Sührəvərdinin əsərlərində
Mən əsasən nəfslə eyniləşdirilir. Dekart insanın mövcudluğunu
onun düşüncəsi, əqli ilə bağlayır. Materialist təlimlər və adi
şüur isə insanın varlığını daha çox dərəcədə bədənlə
eyniləşdirirlər. Lakin diqqətlə yanaşıldıqda bütün insan
bədənləri təxminən eyni bir funksiyanı icra edir və onların fərqi
insan həyatlarının rəngarəngliyini ifadə etmək üçün əsla yetərli
deyil. Digər tərəfdən, ölümdən sonra bədənin öz funksiyalarını
itirməsi, onun heç də müstəqil və ya aparıcı olmadığına dəlalət
edir. Ölüm isə nəfəsin dayanması və nəfsin bədəndən ayrılması
kimi başa düşülür. Deməli, bədənə həyat verən, onu bir canlı
varlıq kimi yaşadan əslində nəfs imiş. Əqlin fəaliyyətinə
gəlincə, o universal səciyyə daşıyır və bütün insanlar üçün
təxminən eynidir. Düşüncə qabiliyyətləri, potensial imkanlar
fərqli ola bilər. Lakin yol eyni yoldur. Görünür, buna görə də,
əqlin fərdi Mən-i səciyyələndirmək şansı azdır.
Lakin nəfslər necə, fərdidirlərmi və nə dərəcədə? Platon
belə hesab edirdi ki, nəfs (ruh) bir insan öldükdən sonra başqa
insanlarda və hətta heyvanlarda yaşamaqda davam edir.
Bununla da nəfsin fərdiliyi, unikallığı inkar edilirdi. Buna
baxmayaraq, hər bir fərdin öz şəxsi həyatında nəfsini
təkmilləşdirməsi və deməli, sonrakı nəsillərə irs olaraq daha
sağlam ruh qoyub getməsi imkanı açılırdı. Deməli, tərbiyə bir
tərəfdən insanlar arasındakı münasibətin sayəsində mümkün
olursa, digər tərəfdən, insanın öz Mən-ini təkmilləşdirməsi
sayəsində həyata keçir.
Özünü tanımaq, həyatını öz meyarlarına uyğun şəkildə
qurmaq heç də bütün insanlara qismət olmur. Neçə-neçə insan
bu dünyada həyat sürüb, başqaları ilə ünsiyyətdə olub,
başqalarını tanıyıb, onlarla iş birliyi qurub, amma bir dəfə də
olsun özü ilə görüşmək, özünü tanımaq və öz seçimi ilə nə isə
bir iş görmək şansı olmayıb. Amma kimə ki, özü ilə görüşmək
nəsib olur, onun keçirdiyi ilk hiss heyrət və vahimə ilə müşaiyət
olunur. Başqasının istəklərinə və düşüncələrinə soyuqqanlı
yanaşmaq, onları tənqidi surətdə nəzərdən keçirmək emosiyasız
da mümkündür. Yaxın adamlarının mövqeyinə, həyat tərzinə
biganə qalmaq çətindir. Özünə qarşı biganəlik qeyri-
mümkündür. (Düzdür, insan özünü heç tanımadan rahatca
Dostları ilə paylaş: |