Ы. Ц
НСИЙЙЯТИН МОДЕЛИ
37
olmaz. Ġki tərəfi bir-birinə bağlayan üçüncü elementi interpretant
(interpretin eyni deyil - F.V.) adlandırırlar. Deməli, iĢarə əlaqəsi
üçtərəflidir:
Ġnterpretant
ĠĢarə
Predmet
(Reprezantem)
(Referent)
Reprezantem baĢqa bir Ģey üçün mövcud olandır, yəni pred-
met(siqnifikat) üçün mövcud olandır. Xəstənin dərisindəki qızartını
həkim qızılca hesab edir. Burada həkim interpretdir, xəstəlik
siqnifikatdır, ləkə isə siqnifikantdır.
Simptom və səbəb iĢarənin interpretantıdır. Eləcə də /it/ sözü-
nün dördayaqlı heyvanlardan olan heyvanla əlaqəsi interpretantdır.
Bu ingilis dilində /dog/, alman dilində /Hund/, ispan dilində /perro/,
rus dilində /собака/, fars dilində /sək/ vasitəsilə həyata keçir. Bu
əlaqə təkcə sözlə deyil, həm də Ģəkillə ola bilər. Deməli, interpretant
obyektə və ya siqnifikata aid əlaqə olduğu üçün onu təsvir də adlan-
dıra bilərik. Ġnterpret siqnifikantla siqnifikat arasındakı əlaqəni
tutandır, interpretant isə elə bir siqnifikantdır ki, o hansı anlamda
müəyyən bir siqnifikantın verilmiĢ
siqnifikata vasitəçi,
təmsilçi kimi
xidmət göstərir.
Azərbaycanda bostan bitkilərini quĢ aparıb yeməsin deyə
bostanın içində belə bir oyuq qoyurlar, bu insan təsəvvürünü
yaradan bir oyuqdur:
BaĢ, iki qol və iki ayaq əsl ieroqlif yazısı kimi insan təsəvvürü
yaradır. Bu, insan anlamının ümumi cizgiləridir, çünki hər zaman
Фяхряддин Вейсялли. СЕМИОТИКА
38
məna və ya kommunikasiya yarananda bildirilməli olan, qabardıl-
malı olan Ģeyin qabaqca seçimi, yəni aidliyi (Pertinence) və baĢqa
Ģeylərdən fərqi olmalıdır.
I.5. Üns
I
yyət və digər motivli işarələr
a) İkonik işarələr
Ünsiyyətdə iĢarənin funksiyasından danıĢarkən ənənəvi olaraq
onun daha üç növünü fərqləndirirlər. Siqnifikant öz siqnifikatına
oxĢayırsa, ikonik, bu əlaqə hər hansı bir təbii yollasa bunu göstərici
(iĢarələyici), əgər siqnifikantla öz siqnifikatı arasında heç bir bağlı-
lıq yoxdursa, bunu kortəbii əlaqə və ya simvolik (rəmzi) iĢarələr ad-
landırırlar.
Birinci halda siqnifikantla siqnifikat arasındakı obyektiv ox-
Ģarlığı və ya iĢarəni iĢlədən cəmiyyət bu oxĢarlığı tanıyır, qəbul
edir, bu zaman söhbət ikonik və ya inikas əlaqəsindən gedir. BaĢqa
sözlə desək, ifadə öz məzmununa oxĢayır. Məsələn, illüstrasiyalar,
Ģəkillər, karikaturalar, tikinti sxemləri, xəritəlr, həmçinin səs təqlidi
yolu ilə yaranan sözlər və metaforlar. Bu o deməkdir ki, oxĢarlıq nə
qədər yaxın olsa da , o heç vaxt əĢyanın, predmetin və ya obyektiv
varlığın özü ola bilməz. Rəssamın çəkdiyi portret heç zaman insanın
eyni olmur. O hərəki deyil, ikiölçülüdür, insan isə hərəki və
üçölçülüdür (bax: Ģəkil 1).
ġəkil 1. Ġnsan və onun Ģəkli