Fridrix Bodenştedtin Mirzə Şəfi Vazeh haqqında xatirələri
117
xoş gəlir, nəinki qoca bir möminin əzan səsi. Bir
qədəh şərabın nəşəsindən daha çox həzz alıram,
nəinki sufi filosofların uydurmalarından.
Mirzə Şəfi sönməkdə olan qəlyanını tütünlə
doldurdu. Bu vaxt mən saatıma baxdım. Axşam
düşmüşdü. Özümüz də hiss etmədən vaxtımız gəlib
keçmişdi.
- Getmək vaxtıdır, - dedim, - çünki biz bir toya
da getməliyik. Ancaq səndən bir xahişimiz var,
ustad. İstərdik sənin nəğmələrindən birini öz
nitqində eşidək. Bülbül necə gül bağçasında
oxumağı sevər, nəğməkar da şərab məclisində
dinər. Mən şeir məclisində xoş əhvalla getməyi
sevirəm. Ustad cavab verdi:
-Hər kəsin bir həvəsi olar. Dərdli adam qəmli
görünər. Ümidini itirənə gələcək, müdrik adama
ağıl
xoş
gələr.
Müdrik
nəğmələrin
şərab
qədəhlərinin cingiltisinə səs verməsindən xoş nə ola
bilər? Ustad bizə gözəl bir şeir oxudu:
Dindarlar pis əməllərini,
Dərd çəkən qəmli görünməyi,
Ümidlə yaşayan gələcəyi,
Ustadlar isə əqlin gücünü sevər.
Mirzə Şəfi şeiri oxuyub qurtardıqdan sonra
dedim:
Akif Bayramov
118
-
Hikmət nəğməsinin yanında qədəh cingiltisi
nədir ki?!
Ustad yenidən oxumağa başladı:
Mirzə Şəfi, badəni qaldıranda
Dodaqlarından süzülən pis söz belə
Xoş bir xəbər kimi sərxoşun da
Qəlbini şadlandırır.
Onlar bunu hər saat hiss edirlər ki,
Həyatda axmaqlığa qarşı
Mənim qəlbimdə hikmət dolu
Bir qədəh qalxır.
Ustad bizi evinin qabağındakı bağçadan yola
salanda, mən dedim:
-
Sənin nəğmənin təsirindən adam ayrıla
bilmir, Mirzə Şəfi. Mənim sənə bildirəcəyim
təşəkkürümü sanki sən qabaqcadan bilib, öz
nəğmənə çevirmisən.
Onunla xudahafizləşəndə dedim:
-
Ustad, necə olur ki, sən öz fikrini ifadə
edərkən belə tez qafiyə tapırsan? Bu nəğmələrin
yaranması üçün heç bir hazırlıq lazım gəlmirmi?
Mirzə Şəfi evin qarşısındakı bağçaya çıxana
qədər sualıma cavab vermədi. Bayırda bahar öz
əlvan libasını geymişdi. Otların arasında çiçəklər
boylanırdı.
Tənəklərdə
üzüm
gilələri
Fridrix Bodenştedtin Mirzə Şəfi Vazeh haqqında xatirələri
119
düymələnmişdi. Ağacların bəziləri qar kimi ağ çiçək
açmış, qızılgül kolları qönçələnmişdi. Mirzə Şəfi
əyildi, bir dəstə gül dərib mənə göstərdi və dedi:
- Görürsən, mən bu çiçəkləri bircə anda
dərdim. Ancaq onlar bircə anda çiçəkləməmişlər.
Bax, mənim nəğmələrim də belədir.
- Gəlinə toy libası yaraşan kimi, sənin
nəğmələrin də mənim qəlbimi elə bayram libasına
bürüyür. Ustad gözəl nəğmələrinə görə sənə
minnətdarıq.
Mən bu sözləri vidalaşarkən ona dedim. Mirzə
Şəfi bizi başqa bir qapıdan yola saldı. Bu yol yaxın
və rahat idi...
Bu illərdə Tiflisdə Danimarkanın məşhur
şərqşünas alimi cənab Vestqart mənə baş çəkmişdi.
O, Şərqi Hindistanda uzun müddət qaldıqdan sonra
vətəninə qayıdarkən, daşbasma yazının surətini
əldə etmək üçün yolunu İranın Persipolis
şəhərindən salmış və Şərqin zəngin ədəbiyyatı ilə
yüklənmişdi.
Öz
yükünü
yüngülləşdirmək
məqsədilə, Kəlküttə şəhərində fars dilində çap
edilmiş bəzi kitabların surətinin mənə verdi. Mən
bu kitabların surətini Mirzə Şəfinin köməyilə
növbəti
məşğələdə
oxumağı
qərara
aldım.
Müəllimimin bu kitablara nəzər yetircək bir anda
onları əsəbi halda bir yana atması məni
Akif Bayramov
120
təəccübləndirdi. O məndən qəti tələb edirdi ki, çap
kitabları ilə məşğul olmayım. Bir azdan sonra başa
düşdüm ki, Mirzə Şəfini əsəbiləşdirən kitabların
mənası deyildi. Onu əsəbiləşdirən kitabların
əlyazmasında
olmaması
və
çap
yolu
ilə
hazırlanması idi.
-
Mirzə Şəfi, - dedim, - nə üçün sən kitabların
çap yolu ilə hazırlanmasının əleyhinəsən? Onlar
sənin xəttin səviyyəsində hazırlanmasa da, hər
halda pis xətlərdən üstündür. Bu, eyni zamanda
şairlərin, alimlərin əsərlərinin tez bir müddətdə
hazırlanıb yayılması və şöhrətləndirilməsində
xalqın xeyrinədir.
Mirzə Şəfi ara vermədən qəlyanından dərin
nəfəs alıb, tüstüsünü qarşısına üfləyir, başını ağır-
ağır tərpədib, mənə cavab vermirdi. Kitab çapı
mədəniyyətinin əhəmiyyəti barəsində əyani şəkildə
apardığım söhbətin mənası yox idi. Ustad kitab
çapının zərərli olması fikrinin üstündə inadla
durdu. O, şərab içib məst olandan sonra öz fikrini
tədricən sübut etmək həvəsinə gəldi. O, kitab çapı
barəsində heç zaman belə əsaslı düşünməmişdi,
fikri də heç vaxt indiki kimi dəqiq olmamışdı.
Əlbəttə, o, əsərlərin, əlyazmasına görə kitab
çapı yolu ilə daha tez yayılmasına etiraz etmirdi.
Lakin onu inandırmaq olmurdu ki, bu yolla daha
Fridrix Bodenştedtin Mirzə Şəfi Vazeh haqqında xatirələri
121
böyük mənfəət əldə etmək mümkündür. Bunun
əksinə, o elə düşünürdü ki, asan yolla əldə edilən
kitab öz dəyərini aşağı salır, çətin yolla əldə edilən
kitabın isə qiyməti daha böyükdür. O deyirdi ki,
varlı adamlar hikmət xəzinəsi olan kitabları almaq
üçün öz varlarını qıymazlar. Atalar demişkən:
”Ağıllı adam nadir halda varı, varlılar isə nadir
halda hikməti qiymətləndirər”.
Kasıb alim çalışar ki, öyrənmək üçün bu
kitabların üzünü köçürsün, ya da onu çətinliklə ələ
keçirib, öz məqsədi üçün istifadə etsin. Axır
nəticədə isə o öz varını heç zaman pis kitablara sərf
etməz. Kitabların tez hazırlanıb yayılmasına
gəldikdə, bu, mənasız bir şeydir. David deyib
ki:”Allahın əlində min il bir günə bərabərdir”.
O kitablar ki, insanlara asan yolla və tez
çatdırılır, bunlar insanların bilik ehtiyacını təmin
etmir. Əksinə, bu, şərab qədəhi ətrafında şən
dəqiqələr keçirmək kimi bir işdir. Həmin kitablar
insana xidmət edib, bilik vermək əvəzinə, dolaşıqlıq
yaradıb, bədbəxtlik mənbəyinə çevrilir. Ən nəhayət,
onlar alimlərə lazım olurlar. Alimlər onlardan
istifadə yolunu bilirlər. Xalq ehtiyac duysa, alimləri
ilə məsləhətləşə bilər. Bir xalq ki, kitablar içində
batıb qala, o hardan özünə vaxt, ağıl tapar bu
kitabların yaxşısını seçsin? Kitab çapı bəyəm
Dostları ilə paylaş: |