Akif Bayramov
126
- Ayının başına sahibi nə oyun açıb?
- Nə oyun açacaq ... Əvvəla, onun dişlərini
çıxardıb, sonra ağzına buruntağı keçirib. Sən
“İskəndərnamə” hekayətini bilmirsən? Şeytanın
İskəndərin yanına gəlib ona şahlıq öyrətmək
istədiyini?
- Xeyr, bilmirəm. Onu mənə danış!
Bir dəfə şeytan, ayı təlimçisi sifətində, böyük
bir ayının boğazına zəncir salıb, şahın hüzuruna
gəlir. O, ayının qulaqlarına öz sözü ilə nə deyirsə,
ayı tullanıb oynayır. Sonra o, üzünü şaha tutub
deyir; “Sən öz xalqını yaxşı idarə etməyi
bacarmalısan. Onu çaldığın tütəyin havasına
oynatmaq istəyirsənsə, əvvəla onların dişlərini
çıxar, sonra ağızlarına ağızlıq tax!”
Mirzə Şəfinin müfti ilə ciddi mübahisəsi
olduğundan, mən dərinə gedib söhbəti uzatmadım.
Hərtərəfli və nəğmələrilə dindarlara sataşdığına
görə müfti Ustadı pozğun, həyasız adlandırıb,
yerin-göyün lənətindən yaxa qurtara bilməyəcəyini
söyləmişdi.
Mirzə Şəfi dedi:
-
Onların hədəsi məni qorxutmur. Əgər
Tiflisdə şiə sürüsünün başında hökmünü itirmiş
qoca bir mömin dayanıbsa, bu, məni heç narahat
etmir. Onun özü adi xəttatın güc-bəla ilə tapıb
Fridrix Bodenştedtin Mirzə Şəfi Vazeh haqqında xatirələri
127
içdiyi şərabdan daha çox, daha yaxşısını tapıb
içəcək. O da dünya ləzzətini özünə haram
etməyəcək. Bu, pələngin qızmar gündə düşmənlə
vuruşa getməməsini xatırladır. Allah bilir ki, mənim
xoş çağırışıma cavab verməmək üçün hansı
əyriayaq bir div onu da belinə atıb aradan çıxacaq.
Mirzənin sözünü tədqiq etmək üçün sizə deyim ki,
mən müctəhidi tanıyırdım, bilirdim ki, şərabı
hardan alıb içir. Buna mənim əsasım vardı.
Mübahisələrdə mənim iştirakım həmişə təsəlliyə,
barışığa gətirib çıxarırdı. Beləliklə, mən müdrik
müəllimimi bir neçə dəfə sakitləşdirməyə nail
oldum. Mirzə Şəfi ayaqlarını divandan aşağı saldı,
qəlyandan çəkib, nəğmə oxumağa başladı.
Mən oxuyanda sevənlərlə sevənin,
“Böyüklərin” qarşısında günahkartək baş əyməyin.
Özündən kiçiklərin qarşısında lovğalanma,
Bil, hikmət nəğmələrdə şöhrətləndirirlər.
İkiüzlü yanıma gələndə dedim:
Kim ki özlüyündə müqəddəsdir, o allahdır.
Kin ki onun adına nifrət edir, söyür,
O öz müqəddəsliyində yəqin bir kinayə daşıyır.
Mən gözəlliyi, məhəbbəti, şərabı tərifləyəndə,
Bu, mənə min ahəngli tərifdən irəlidir.
Akif Bayramov
128
Ey Abdullahın oğlu Mirzə Şəfi,
Alçaqlıqdır mollanın ikiüzlüyü.
Sevgi aləmində, şərab məclisində
Unutma ala gözləri, bir də dolu qədəhin
şəfəqini sən.
Gözəllikdən, məhəbbətdən, şərabdan
ləzzət alanda,
Həyatda yaşamağım məni gözəlləşdirir.
Eşidəndə ki, əsəbləşib məni söyürlər,
Bütün dünya birdən məni kədərləndirir.
Onlar dini ziddiyyətləri ilə,
Göyə inanıb ona xidmət etmək istəyirlər.
Lakin intiqam hissi damarlarında coşur,
Nifrət isə sifətlərinə rəng verir.
Əllərində ölüm qılıncı,
Onlar bizdən inam və peşmançılıq tələb
edirlər.
Onlar elə hesab edirlər ki, bu “yaxşı” yolda
Allah da onlarladır.
Lakin mən deyirəm: Allah pis əməllərdən
uzaqdır,
Nifrət Allahsızlıqdır, məhəbbət Allahlılıq!
Fridrix Bodenştedtin Mirzə Şəfi Vazeh haqqında xatirələri
129
Kim xoşbəxtdirsə, o, yaxşı adamdır.
Bu özünü hər addımda göstərir.
Kim ki yer üzündə pis əməllərlə məşğuldur,
O öz cəzasını özü ilə daşıyır!
***
Coşma, ey dəhşətli dindar, sən ey
Nifrət və alçaqlıq qulu.
Sən xoşbəxt, yaxşı adam deyilsən,
Sənin bizə nifrətin sənin öz cəzandır!
Xoşbəxt adam həyata xoşbəxtlik gətirir,
O, bu xoş amalı başqalarından almır.
Yaxşılıq ondan gəlir, ona da qayıtmalıdır,
Çünki əzəldən bu ona verilib!
Nə qədər ki mən yaxşı şərabdan dadıb,
Gözəl biliklə silahlanmışam,
Qorxma alçaqlığa, pis yola yuvarlanım,
***
Bəzi məhəbbət incilərinin parıltısı bizə sirli qalardı
Yaxşı şərab ətri dəyib onu oyatmasaydı.
Nə qədər ki mən yaxşı şərab içirəm,
Xoş zarafatımla öz əqlimi göstərirəm,
Onda mənim böyüklüyümü dərinliyimdə axtar!
***
Akif Bayramov
130
Ustad qədər heç kəs şərabın ləzzətini duya bilməz.
Çünki bizim içkidə qiymətləndirdiyimiz şey
axmaqlar üçün əlçatmazdır!
***
Şərabla çiçəkli çəməni əfsanəyə döndərmək olar,
Orada Allahın nəfəsi duyulur, gözəlliyin ruhu
orda gəzər!
Güllər ayaqlarımız altında çiçək açır,
Ulduzlar başımızın üstündə sayrışır,
Biri yaxından bizi oxşayır, o biri
Uzaqdan bizi salamlayır.
***
Necə xoş bir aləmdir, hər addımımda
sevinc üzümə gülür.
Sanki bütün kainat ulduzlarını bir dəstə çiçək
özümlə daşıyıram.
***
Allahın əmri ilə günəş yanır,
Bütün dünyaya şəfəq salır.
Onun əmrilə qızılgül açır
Ətirli çiçək çəmənində.
Onun əmri ilə dağlar qatarlaşıb,
Yer üzündə yüksəlirlər.
Küləyə də əmr edib ki, əsib coşsun
Canlı həyatımıza min rəng versin.
Dostları ilə paylaş: |