85
zəllik və zinət verdilər və bu muştuluğu çatdırmaq üçün ali taxtın ətəyinə elçi göndərdilər. O həzrət, Əmir
Həsən Sufini və Əmir Çolbanşah Barlası Mirzə İsgəndərin oğullarını gətirmək üçün Şiraza yolladı.
İsfahan qalasının əhalisi hər gün [qaladan] çıxıb şiddətli döyüşlər aparırdılar. O əsnada Şahrux pad-
şah, Qiyasəddin Qazı Simnanini elçi sifəti ilə şəhərə göndərdi və sülhdən söz açdı. Mirzə İsgəndər qəbul et-
mədi. Amma bir neçə gündən sonra Əmir Təvəkkül Qutğunu iki-üç atla o həzrətin hüzuruna göndərib xəbər
verdi ki, “həzrət (Şahrux) geri dönsün və ondan sonra mən qorxusuz-hürküsüz onun dərgahına tələsim”.
Şahrux padşah dedi ki, “əgər o, mənim hüzuruma gəlsə, onu əziz tutaram və əgər digər bir tərəfə get-
sə, onu narahat etmərəm”. Lakin o, bu sözə də razı olmadı.
İsfahanın mühasirəsi əyyamı iki ay sürdü. Cəmadiyüləvvəl [ayının] 2-də (20.07.1414) hər tərəfdən
savaşa atıldılar. O gün səhərdən axşama kimi döyüş və vuruş atəşi son dərəcə alovlandı və şölələndi. Qali-
biyyətli ordu nərdivanlar hazırlayıb qalanın üzərinə hücum çəkdi. Küngürəsinin
444
başı Sürəyyadan uca və
xəndəyinin dibi yerin nəm çəkmiş dərinliyindən alçaq olan qala divarının üstünə asanlıqla çıxıb müxalifləri
pərən-pərən saldılar və qala divarları üzərində məşəllər yandırdılar. Bu əsnada Əmir Əbdüssəməd qaçıb Şah-
rux padşahın hüzuruna gəldi.
Mirzə İsgəndər bu xəbəri eşitdikdən sonra can qorxusundan İsfahanı atıb, fərar yolunu tutaraq biya-
ban guşəsindən keçməklə aradan çıxdı. Qalib qoşunun bir dəstəsi o
məğlubu tutub, aləmin pənahı olan dərga-
ha gətirdi. Hərçənd ondan söz soruşsalar da, cavab vermədi. O həzrət onu qardaşı Mirzə Rüstəmə tapşırdı.
Amma Mirzə Rüstəm mürüvvətsizlik torpağını insaniyyət gözünə töküb qardaşının [gözlərinə] mil çəkdi.
O həzrət (Şahrux) İsfahan hakimliyini Mirzə Rüstəmə, Həmədan vilayətini Mirzə Bayqaraya və Qu-
mu Mirzə Səəd Vəqqasa həvalə etdi. Daha sonra qələbəni elan edən bayraqlar Şiraz tərəfə hərəkətə gəldilər.
[Şahrux] o diyarın idarəçiliyini də İbrahim sultana tapşırıb Herat tərəfə qayıtdı.
Müxtəlif əhvalatlar
Bu il Şahrux padşah İmam Rzanın müqəddəs Məşhədini (Məşhədi-müqəddəseyi-Rizəviyyə), Nisanı,
Əbivərdi (Bavərd)
445
və bütün Mazandaranı Mirzə Baysunqura verdi.
Həmçinin bu il Qara Yusif Türkmanın qasidi Şahrux sultanın dərgahına gəlib, onun dövlətsevərlik
(sədaqət) yolu ilə getdiyini göstərən bir məktub gətirdi.
Həmçinin bu il Qara Yusif Türkmanın böyük əmirlərindən sayılan və tiyul
446
şəklində Sultaniyyə,
Ərdəbil və Muğan ölkəsinə malik olan Əmir Bistam Cagirlü, Şahrux padşahın dərgahına gəlib, tam ehtirama
layiq görülərək öz diyarına geri döndü.
Həmçinin Məlik Kəyumərs Rüstəmdari çoxlu peşkəşlə asiman ucalığındakı dərgaha gəldi.
818-Cİ İLİN (13.03.1415 – 29.02.1416) HADİSƏLƏRİ HAQQINDA SÖHBƏT
Bu il Qara Yusif Türkman öz say-seçmə və yaxın adamlarından Mərdanşahı Şahrux padşahın dərga-
hına göndərdi. [Mərdanşah] ağıl, uzaqgörənlik, fəhm, fərasət, təbdir gözəlliyi və danışıq səlisliyi baxımından
Azərbaycan vilayətində istər seçkin adamlar, istərsə də sadə camaat arasında böyük şöhrətə malik idi.
Nəzm
“Hikmət əhlinin düşüncəsi kimi uzaqgörən,
Aqibəti düşünənlərin təbiəti kimi əmin.
İncəlikləri bilənlərin rəyi kimi sirləri açan,
Bir tədbirlə yüz qoşunu məğlub edən”.
[Qara Yusif onun vasitəsilə Şahruxa] ərz etdi ki, “əgər o həzrət Sultaniyyə vilayətini mənə verərsə, o
zaman dövlətsevərliyin vəzifəsi nədirsə, onu yerinə yetirərəm”. Şahrux padşah, Mərdanşaha hörmət göstərib
444
Qübbənin ən yüksək yeri.
445
Nisa və Əbivərd – indiki Türkmənistanın cənubunda yerləşmiş tarixi şəhərlər. Əbivərd hal-hazırda Aşqabaddan 120 km. cənub-
şərqdə, Kaaxka şəhərinin 8 km-də yerləşir. Qədim Nisa şəhərinin xarabalıqları isə Aşqabaddan qərbdə, Türkmənistanın Bagir kəndi ya-
xınlığında aşkar olunmuşdur (V.F.Minorsky. “Tadhkirat al-Muluk”, p.168; О.Экаев. Туркменистан и туркмены в конце XV – в
первой половине XVI века /по данным «Алам ара-и Сефеви»/. Ашхабад, 1981, s.31).
446
Tiyul – Səfəvi dövründə geniş yayılmış şərti torpaq sahibliyi forması. Tiyul, əsasən dövlətə göstərdikləri xidmət müqabilində
hərbi əyanlara verilirdi (daha ətraflı bax: И.П.Петрушевский. Очерки, с.184-221).
86
geri qayıtmasına izin verdi və [Qara Yusifə] xəbər göndərdi ki, “əgər öz oğlunu mənim hüzuruma yollasan,
sənin xahişini qəbul edəcəyəm”. Bu sözdən Qara Yusifin qəzəb atəşi alovlandı. İstədi ki, Sultaniyyəyə gəlsin.
Ona görə də Şahrux padşah, Əmir Cahanşah Barlası iyirmi min süvari ilə Reydə olan İlyas Xocaya köməyə
göndərdi. Əmir Bistam Cagirlü türkman ordusunun qorxusundan Sultaniyyəni öz oğluna tapşırıb Quma gəldi.
Mirzə Səəd Vəqqas onu tutub ali taxtın ətəyinə ərizə yolladı. Əmir Bistamın həbsi o həzrətin (Şahruxun) xo-
şuna gəlmədi. Ona görə də Əmirzadə Səəd Vəqqas, Əmir Bistamı özü ilə götürüb Qara Yusifin yanına getdi.
Türkman hökmdarı onlara tam hörmət göstərdi və Əmir Bistamın oğlu Əxi Fərəci Quma göndərdi ki, şahza-
dənin hərəmini Azərbaycana gətirsin. Mirzə Səəd Vəqqasın möhtərəm hərəmi olan Mirzə Miranşahın qızı
Ağabəyim onları tutub, o fitnənin səbəbkarı olan Teymur Şeyxi, Qutluq Xocanı və Şeyx Əli Zindəni qətlə
yetirdi və onların başlarını Herata göndərdi.
Mirzə Bayqaranın Şahrux padşaha qarşı müxaliflik etməsi haqqında söhbət
Bu il Mirzə Bayqara öz qardaşı Mirzə İsgəndərin təhriki ilə könül lövhəsinə istiqlal xəyalı çəkdi.
Mirzə Rüstəm bu hadisədən agah olduqda bir dəstə [qoşun] göndərdi ki, Mirzə İsgəndəri tutub İsfahana gə-
tirsinlər. Mirzə Bayqara düşməni məhv edən bir dəstə bahadırla Şiraza doğru hərəkətə gəldi.
Mirzə İbrahim sultan zəfər nişanlı qoşunların gəlişindən xəbər tutduqda hazırlıqlı ordu və növrəstə
cavanlarla Beyza nahiyələrində Mirzə Bayqaranın qarşısında səf çəkdi. Mirzə İbrahim sultan bir dəstə igidlə
həmlə edib Mirzə Bayqaranın sağ və sol cinahlarını məğlub etdi. Mirzə Bayqara bir dəstə igidlə Mirzə Sultan
İbrahimin [ordusunun] mərkəzinə həmlə etdi. Onlar buna tab gətirməyib fərar yolunu tutdular.
Nəzm
“Əgər ayağı yerdə olan ağac olsa belə,
Yerə yıxılar, əgər əsərsə bərk külək.
Gəminin ağırlığı dağ kimi olsa da,
Bu nəhəngi dəryanın fırtınası şövkətsiz edər”.
Mirzə Bayqara onların məğlubiyyətindən sonra, rəbiüləvvəl [ayının] (11.05-09.06.1415) axırlarında
Şiraz şəhərinə daxil oldu. O əsnada Mirzə Rüstəm fitnənin xəmir mayası olan Mirzə İsgəndəri axirət aləminə
göndərdi.
Elə ki bu xəbərlər kama çatmış padşahın qulağına yetişdi, Əmir Şahməliki Rey tərəfə göndərdi ki, o
hüdudun əmirlərini toplayıb ali orduya gətirsin. O həzrət məşvərətdən sonra sonsuz qoşunların toplanması
haqqında fərman verdi. Cəmadiyülaxir [ayının] 17-də (24.08.1415) Heratdan Şiraza doğru hərəkət etdi.
Nəzm
“Qələbəyə yoldaş olan bir qoşun yola düşdü,
[Elə bir qoşun] ki, dənizdən aya toz qaldırardı”.
Əmir Şeyx Loğman Barlas Xüttəlan, Qunduz
447
və Bəğlan qoşunları ilə zəfər nişanlı orduya qoşuldu
və yol əsnasında Qara Yusif Türkmanın casusunu tutub o diyarın vəziyyətini öyrəndi.
Qalib məiyyət Nişapurdan keçdikdə, Əmir Seyid Əli Kiya Amol
448
və Saridən xidmətkarlıq yolu ilə
o xoşbəxtlik səmasının günəşinin dərgahına gəldi. Həmçinin Əmir Bistamın qardaşı Əmir Məsum tam qələ-
bəliklə Ərdəbildən gəlib çatdı və Təbrizdə olan Qara Yusifin əhvalını ərz etdi. Zəfər bayraqlı hökmdar (Şah-
rux) dağı və səhranı qət etdikdən sonra şaban ayının 21-də (26.10.1415) böyük bir ordu ilə Şiraza çatdı. Mir-
zə Bayqara şəhərə sığındı. Dənizin və qurunun hökmdarı bu xəbəri eşidincə sürətli yürüş etdi.
Nəzm
“O şahın həvəsi daha da kəskinləşdi ki,
O tikandan xali etsin yolunu”.
Ramazan [ayının] 3-də (06.11.1415) çoxsaylı qoşunlarla Səadət meydanında
449
dövlət çadırını ucalt-
dı. Mirzə Bayqara zəfər bayraqlı hökmdarın gəlişindən sonra iztiraba düşüb bildi ki, qəflət girdabına batmış-
447
Xüttəlan – Pamirdə, Vəxş və Pənc çayları arasında tarixi vilayət (indiki Tacikistandadır); Qunduz – Əfqanıstanın şimal-şərqin-
dədir.
448
Amol – İranın Mazandaran vilayətində şəhər.
449
Səadət meydanı – Şirazın Səadətabad darvazası
xaricində yerləşirdi (Nəvai, şərhlər, s.217).