12
dilimizdə hürriyyət sözü bitsə də, onun bəhrəsi olmayacaqdır».
O, başqa bir məqaləsində isə belə yazırdı: «»Sən ey Türk! Nə əqidədə,
nə məsləkdə olursan ol, həmişə Türksən! Sən gərək biləsən ki, dünyada hələ
şiə, sünnü, babı, şeyxi adları yox ikən sən var idin... Ey özündən xəbərsiz
Türk! Mədəniyyət əsrləri, nizam, idarə və asayiş üsulu «yasaq» qanunları
hənuz Bağdad, Şam, Paris və Londonda yox ikən sənin yurdunda var idi.
Sənin öz dadlı dilini cığırından çıxarıb bugünkü acınacaq hala salan ərəb
əlifba və yazısından əvvəl sənin göyçək əlifba və yazın var idi. Bəsdir,
bəsdir, ey türk! Bir az ayıl... Əl-ayağını bir az tərpət! Vücudunu, varlıq
ağacını soran, korlayan tikanları, sarmaşıqları, yad ağacların yarpaqlarını,
budaqlarını qır at, qurtul. Vücuduna günəş, hava dəysin! Başını bir az
yuxarı qaldır, öz varlığının, öz vücudunun qiymətini bil! İndiyə qədər
yadlar üçün, özgə varlıqlar, özgə vücudlar üçün özünü həlak etmisən. Barı
bundan sonra da olsa, ayıl özünə gəl, öz gününə çalış!»
1911-ci ildə C. Məmmədquluzadə Tifl isə, jurnalın müvvəqəti
redaktoru Məmmədəli Sidqiyə göndərdiyi məktubda yazmışdır: «Əzizim
Məmmədəli!... Bunu sənə əvvəllər də istəyirdim yazım ki, Faiq Əfəndi
bundan sonra oranın sahibi-ixtiyarıdır, hərtərəfl i.»
Ömər Faiq təkcə «Molla Nəsrəddin» jurnalında deyil, eyni zamanda,
o dövrdə çap edilən bir sıra qəzet və jurnallarda («Açıq söz», «Tərəqqi»,
«İrşad», «Həyat», «Rəncbər», «Adıgün kolxozçusu», «Kommunist»,
«Qızıl bayraq», «Bağban» və s.) çıxış etmişdir. Yazıları Ömər Faiq
Nemanzadə, Ümidvar, Ümid, Faiq Nemanzadə, Lağlağı, Mozalan və s.
ad və təxəllüslərlə çıxmışdır. Ömər Faiqin dövrün bir sıra mühüm ictimai-
siyasi məsələləri haqqında müxtəlif mətbuat orqanlarındakı fəaliyyəti onu
müasirlərinə yetkin qələm sahibi kimi tanıtmış və sevdirmişdir.
Ömər Faiq Ahıskada erməni və gürcü dəstələrinin terror fəaliyyətini
öz gözləri ilə görmüşdür. Onun bir sıra məqalələrindən aydın olur ki,
Gürcüstanda səs salmış «Gürcü işi» adlı əməliyyatın başlanması ilə
əlaqədar o, dərhal öz ictimai-siyasi fəaliyyətini dayandırmış, həmin
vaxtdan Gəncəyə köçüb fəaliyyətə başlamış, qəzet və jurnallarda tez-
tez məqalələrlə çıxış etmişdir. Ömər Faiqin ən fəal işlərindən biri 1917-
1920-ci illərdə Ahıska (Axalsix) bölgəsindəki fəaliyyəti olmuşdur. O,
Cənub-Qərbi Qafqazda ilk müstəqil türk respublikası «Ahıska hökuməti-
13
müvəqqətəsi»nə hökumət rəisi seçilmişdir. Altı aydan sonra menşeviklər
Gürcüstanı ələ keçirmiş və bu respublika ləğv olunmuşdur. «Cənubi-qərbi
Qafqaz hökuməti» yıxıldıqdan sonra o, Gürcüstan menşevik hökumətindən
Ahıska və Ahılkələk əyalətlərinə muxtariyyət tələb etməyə başladı. Lakin
bu arzusu həyata keçmədi. Əvəzində menşeviklər tərəfi ndən üç dəfə həbs
olunub, Metex qalasına salınıb, lakin xalqın tələbi ilə yenidən azadlığa
buraxılıb.
Ömər Faiq 1920-ci ildə Gəncə Ziraət (kənd təsərrüfatı) Texnikumunun
direktoru işləyib. O, 1920-1921-ci illərdə «Zəhmətkeşlərin gözü»
jurnalının redaktoru, bir az sonra «Yeni fi kir» redaksiya heyətinin üzvü
seçilib. Sonra Gürcüstanda müsəlman işləri üzrə komitənin sədri təyin
edilib.
İnqilab illərində Ömər Faiq dəfələrlə həbs edilmişdir. O. 1923-cü
ildə Azərbaycana gəlmiş və 1924-cü ildə Azərbaycan SSR Xalq Maarif
Komissarlığında işə düzəlmişdir. O dövrdə dərsliklərin hazırlanmasına və
onların çap edilməsinə yardım edib.
Ömər Faiq Nemanzadə 1937-ci ildə Bakıda Stalin repressiyasının
qurbanı olub.
14
MƏHƏMMƏD AĞA ŞAHTAXTLI
(1846-1931)
Görkəmli maarifçi, publisist, alim, milli
ziyalı Məhəmməd ağa Məhəmmədtağı Sultan
oğlu 1846-cı ildə Şahtaxtıda anadan olub.
1860-cı ildə Naxçıvan şəhər qəza ibtidai
məktəbini bitirərək 14 yaşında ikən Tifl is klassik
gimnaziyasında təhsilini davam etdirib. O, 1871-
ci ildə Almaniyanın Leypsiq universitetinin Tarix,
Fəlsəfə və Hüquq fakültəsində ali təhsil alıb. 1873-
1875-ci illərdə Parisdə yaşadıqdan sonra Tifl isə qayıdıb. 1879-cu ildə
“Təkmilləşdirilmiş müsəlman əlifbası” layihəsini hazırlayıb nəşr etdirib.
M.Şahtaxtlı 1894-cü ildə Azərbaycan dilində nəşr etmək istədiyi qəzet və
yaratmaq istədiyi mətbəənin avadanlıqlarını almaq üçün Naxçıvana gəlir
və ata mülkünün bir hissəsini 18 min manata satır. 1899-1902-ci illlərdə
Fransanın Sorbon Universitetində Ali Təcrübi Təhsil məktəbində təhsil
alır. Bu dövrdə Tifl isə qayıdan görkəmli ictimai-siyasi xadim, publisist
şəxsi mətbəəsini qurur, “Şərqi-rus” qəzetini nəşr etdirir. 1906-cı ildə isə
həmin mətbəəni Cəlil Məmmədquluzadəyə bağışlayır. 1907-ci ildə İrəvan
quberniyasından Dövlət Dumasına millət vəkili seçilir. 1909-1912-ci
illərdə Rusiya İmperiyasının Türkiyədəki səfi rliyində tərcüməçi-jurnalist
olan M.Şahtaxtlı sonrakı dövrdə Bakı Dövlət Universitetində şərqşünas
kimi çalışır. Bu sahədəki fəaliyyətinə görə universitetin Elmi Şurası
tərəfi ndən ona Professor elmi adı verilir. O, BDU-nun ilk azərbaycanlı
professoru idi.
M.Şahtaxtlı 12 dekabr 1931-ci ildə Bakı şəhərində vəfat edib.
15
HÜSEYN MINASAZOV
(1881-1932)
Hüseyn Baxşəli oğlu Minasazov 1881-ci ildə
Borçalının Sarvan kəndində dünyaya gəlib. İbtidai
məktəbi doğma kəndi Sarvanda bitirdikdən sonra
təhsilini 1889-cu ildə həmin dönəmlərdə Cənubi
Qafqazda çox məşhur olan bir elm ocağında –
Qori Müəllimlər Seminariyasında davam edib.
1894-cü ildə həmin elm ocağında tam kursu
bitirib. Elə həmin ildə o, Azərbaycana köçüb,
əvvəlcə Cavad qəzasının (indiki Salyan rayonu) Xıllı kəndində, sonra isə
Bakıya gələrək ikisinifl i Sabunçu məktəbində rus dili müəllimi işləyib.
Hüseyn Minasazov müəllim işləyə-işləyə mətbuat səhifələrində
ictimai quruluşa, milli hiss və münasibətlərə, qadın azadlğına və s.
problemlərə həsr olunan elmi, elmi-publisist məqalələr dərc etdirib. Hətta
bu cür məqalələrə görə, onun başqaları ilə münaqişələri də olurdu.
Jurnalistikaya olan böyük marağı nəhayət, onu mətbuatda işləməyə
gətirir. 1902-ci ildə Hüseyn Minasazov redaksiyalardan birinə korrektor
vəzifəsinə düzəlir. Çox keçmir ki, gənc Hüseyn o vaxtlar çox nüfuzlu
qəzetlərdən hesab olunan “Kaspi” qəzetinə korrektor təyin olunur. Elə
həmin illərdə böyük publisist, məşhur qəzet işçisi “Əkinçi” qəzetinin
təsisçisi Həsən Bəy Zərdabi ilə tanış olur.
1906-cı ildə Hüseyn Minasazov yaxın ziyalı dostları ilə birlikdə
döğma vətəni Gürcüstana gəlir və Tifl isdə çıxan “Zaqafqaziye” qəzetində
əməkdaşlıq edir. O, burada Cəlil Məmmədquluzadə, Ömər Faiq
Nemanzadə, Qr. Diasamidze, i. Nakaşidze, P. Qotua kimi tanınmış elm,
incəsənət xadimləri ilə dostlaşır.
Hüseyn Minasazov böyük ədib İlya Çavçavadzenin ölümü ilə əlaqədar
1907-ci ildə “İsari” qəzetində yaxın qələm dostu sonra iş yoldaşı olan
E. Bondarenkonun xəstəliyi ilə bağlı “Jurnalistin payı” adlı məqaləsi o
vaxtkı ictimai aləmdə böyük sensasiya yaradır.
Görkəmli jurnalist o dövr üçün lazımi və gərəkli olan qəzet, mətbuat
məsələlərinə çox ciddi yanaşıb və B. Yeqorov, B. Ostrovski və başqa
Dostları ilə paylaş: |