və daxili tərəflərinin nisbətinə görə müxtəlif olur.
Dünyagörüşünün məzmununda ümiimi xarakterli həyati və elmi biliklər əsas
yeri tutur. Bu və ya digər xalqın, habelə onun hər bir nümayəndəsinin bilikləri nə
qədər çox və dərindirsə, onun dünyagörüşü də bir o qədər möhkəm və yüksək olur.
Əksinə, insanın İDİlik səviyyəsindəki səthilik öz ifadəsini onun dünyagörüşündə də
tapır: burada ardıcılsızlıq, qeyri-müəyyənlik, xurafat özünü göstərir. İnsanlar malik
olduqları biliklərə əsaslanaraq öz həyat və fəaliyyət proqramlarım, davranış
istiqamətlərini müəyyən edirlər. Odur ki, hər bir dövrdə onlar öz bilik səviyyəsini
yüksəltməyə, həqiqətə, dünyanın sirlərinə dərindən yiyələnməyə cəhd göstərirlər.
Lakin insanların fəaliyyət proqramlarında biliklə yanaşı, sərvətlər (dəyərlər) də çox
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu sonuncular vasitəsilə insan həyatda baş verən
hadisələrə və proseslərə fəal münasibətini bildirir, onları öz məqsədi, tələbatı və
mənafeləri mövqeyindən qiymətləndirir. Bu halda o, ədalət və ədalətsizlik, xeyir və
şər, gözəllik və eybəcərlik kimi normativ anlayışlardan istifadə edir.
Deyilənlərdən aydın olur ki, hər bir insanın şüuranda idraki tərəf (həqiqəti
aşkar etmək məqsədi) ilə qiymətverici tərəf ayrılmaz əIpqə və vəhdətdə çıxış edir.
Bunlardan əlavə, dünyagöınşündə həm də ümumi davranış istiqaməti mühüm yer
tutur. Deməli, sözün əsl mənasında dünyagörüşü aşağıdakı üç tərəfin (idraki,
qiymətverici və davranış istiqaməti) qarşılıqlı əlaqəsini əhatə edir.
Qeyd olımmalıdır ki, dünyagörüşünün məzmununda intellektual və
emosional səviyyələrin nisbəti müxtəlif olur. Bu göstəriciyə görə dünyagörüşü üç
mərhələyə ayrılır.
Birinci mərhələ - insanların dünyaya münasibətini əhval-ruhiyyə va hisslər
fomıasında əks etdirir. Bu, başqa sözlə dünyaduyuniu və ya dünri*“! hissetmə də
adlanır. Həmin mərhələ dünyagörüşünün ümumi ma^rnununda mühüm əhə- miyryət
kəsb edir. Belə ki, dünyagörüşü tək'^=' dıcırassız və neytral biliklər yığımından
ibarət deyildir. Həyat hadieolyriuin insanlarda yaratdığı müxtəlif hiss və həyəcanlar,
müsbət
və
msnfi emosiyalar burada çox mühüm yer tutur. İnsanların sosial
vəziyyətini, milli xüsusiyyətlərini, mədəni səviyyəsini, fərdi psixoloji, ira- di
keyfiyyətlərini səciyyələndirən dünyam hissetmə səviyyəsi, bütövlükdə
dünyagörüşünə əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir. Mənəv-əxlaqi hisslər (həya,
vicdan əzabı, mənəvi tiorc, mərhəmət, başqasının halına yanmaq və s.) hər bir dövrdə
insanların dünyagörüşünün mühüm tərəfini təşkil edir.
İkinci mərhələ dünyanı qavrama hesab olunur. Bu səviyyə birinci ilə xeyli
yaxındır. Belə ki, burada da hissi-emosional tərəf üstündür. Lakin dünyanı qavrama
aləm haqqında bütöv obrazlar yaratması ilə səciyyələnir.
Dünyagörüşünün üçüncü, daha yüksək səviyyəsi dünyam anlama adlanır.
Bu səviyyə hissi deyil, intellektual tərəfin üstün olması ilə səciyyələnir. Başqa sözlə,
həmin mərhələdə insanların dünyaya münasibəti elmi biliklər, sistemli təsəvvürlər,
dərin düşüncələr formasında ifadə olunur.
Dünyanı anlama mərhələsinin öz daxilində də gündəlik həyat təcrübəsinə
əsaslanan tərəfi və nəzəri tərəfi bir-birindən ayırmaq lazımdır.
Birinci tdrdf
dünyagörüşünün kortəbii surətdə, bilavasitə gündəlik təcrübə əsasında qərarlaşan
formasıdır. Çox vaxt "həyat fəlsəfəsi" adlanan bu forma öz məzmununa görə yekcins
deyildir. Burada ağıllı, sağlam düşüncə, sayıq zəkaya əsaslanan həyat oriyentasiyası ilə
yanaşı, ibtidai, səthi və mühafızəkər momentlər, səhvlər də özünü göstərir.
Dünyanı anlamanın ikinci, nəzəri səviyyəsi öz sistemliliyi, əhatə dərinliyi və elmi
əsaslılığı ilə səciyyələnir. Bu forma elmi biliklər, düşüncə mədəniyyəti, zəka vasitəsilə
məntiqi mühakimələr yürüdülməsi ilə birbaşa bağlıdır. Öz mahiyyəti etibarilə fəlsəfə
dünyagörüşünün bu pilləsinə aiddir. Dünyagörüşünün başqa
tərəflərindən fərqli olaraq
fəlsəfə aləm haqqında biliklərin məzmununu, insanların fəaliyyətinin məqsəd və
vasitələrini müəyyən edən prinsip və idealları nəzəri cəhətdən əsaslandırır.
Deyilənlərlə yanaşı dünyagörüşünün stı-ukturunda aşağıdakı üç bölgünü ayıran
baxışlar da mövcuddur:
1.
İlkin elementar səviyyə - bu adi şüur səviyyəsində fonnalaşan anlayışların,
ideyaların, baxışların, qiymətlərin məcmusudur.
2.
Konseptual səviyyə - müxtəlif dünyagörüşü problemlərini əhatə edir. O, dünya,
məkan, zaman, ictimai inkişaf, insan, onun fəaliyyəti və idrakı, bəşəriyyətin gələcəyi
haqqında konsepsiyaları birləşdirir.
' 3. Metodoloji səviyyə - dünyagörüşünün ən yüksək pilləsidir. Onun məzmununa
dünyagörüşünün nüvəsini təşkil edən əsas anlayışlar və prinsiplər daxildir. Bu prinsiplərin
xüsusiyyəti odur ki, onlar sadəcə təsəvvürlər və biliklər əsasında formalaşmaqla bitmir,
həm də dünyanı və insanı dəyər baxımından əks etdirir.'
Bütövlükdə insanların dünyagöıüşündə zəka və hisslər bir-birindən təcrid olunmuş
halda deyil, sıx çulğaşmış şəkildə özünü göstərir. Deyilənlərdən əlavə, dünyagörüşü
insanların müxtəlif iradi keyfiyyətlərini, fəaliyyət əzmini də əhatə edir.
İnsanların dünyagörüşünün strukturunda onlar tərəfindən dərindən qəbul edilən,
öz həyat mənafelərinə uyğun hesab olunan biliklər - əqidə xüsusi yeri tutur. Əqidə və
məsləkin rolu o qədər böyükdür ki, onların həyata keçirilməsi yolunda insanlar hətta öz
həyatım da qurban verə bilirlər. Biliyin əqidəyə çevrilməsi
0
vaxt baş verir ki, insanlarda
bu biliklərə, onların məzmunu və mənasına inam yaranır və möhkəmlənir. BununLı
əlaqədar qeyd edək ki, inam dedikdə təkcə dini məzmun nəzərdə tutulmur. Dim inamla
yanaşı elmə əsaslanan inam da mövcuddur. Fəlsəfi inam məhz elmə və zəkaya arxalanır.
Görkəmli alman filosofu K.Yaspers yazırdı; "Fəlsəfi inam, düşünən insanın inamı
bununla səciyyələnir ki,
0
, həmişə yalnız biliklə ittifaqda mövcuddur.^
Dünyagörüşünün daxili məzmunundan danışarkən burada
şübhənin də
əhəmi}o^ətli yer tutduğu qeyd olunmalıdır. Şübhə dünyagörüşündə müstəqilliyi və
dərindən düşünülmüş mövqeyi ifadə edir. Təcrübə göstərir ki, bu və ya digər
' Bax: Невлева И. Философия. М., 1999, с. 40
"Вах: Ясперс. Смысл и назначение истории. М., 1994, с. 423
10