48
raba yönəlib, Məhəmməd Dəvatini, Şeyx Qəssabı, Xoca Şeyx Məhəmməd Dəməşqini
213
və Xoca Zeynəddin
Qəzvinini özü ilə apararaq Ərdəbilə yollandı. Lakin Məhəmməd Dəvati və Xoca Şeyx Məhəmməd Dəməşqi
ondan ayrılıb Şeyx İbrahimin yanına gəldilər və elə həmin gün həbs edildilər. Bu xəbər Mirzə Əbu-Bəkrə
çatdıqda o, isfahanlılarla sülh bağlayıb Təbrizə hərəkət etdi.
Xorasanda baş vermiş hadisələr və Əmir Süleymanşahın Şahrux padşaha qarşı müxaliflik etməsi
haqqında söhbət
Daha öncə qeyd edildiyi kimi, Mirzə Sultan Hüseyn ordudan fərar edib, Amudərya (Amuyə) çayını
keçərək Mirzə Xəlil sultanın adamları sırasına daxil oldu. O cənabın buyruğuna əsasən, o, bir sıra əmirlərlə
çay qırağına getdi ki, o zaman Kabildən Bəlxə
214
gəlmiş Pir Məhəmməd Cahangir barəsində xəbərdar olsun.
Lakin o, qəflətən səltənət arzusuna düşüb, Əmir Teymur Xocanı və Əmir Xoca Yusifi qətlə yetirərək digər
əmirlərlə əhd-peyman bağladı və hərəkət yüyənini Səmərqəndə doğru çevirdi. Xəlil sultan bir dəstə bahadırla
onu qarşıladı. Məhərrəm [ayının] 8-də (06.06.1405) Keş
215
nahiyəsində bir-biri ilə üz-üzə gəldilər. Səflərin
tərtibindən, nizələrin və qılıncların işlədilməsindən öncə Əmir Allahdad, Arğunşah və digər yüksək məqamlı
əmirlər ondan üz çevirib Mirzə Xəlil sultana qoşuldular. Mirzə Sultan Hüseyn qaçış yolunu tutub Əndixud
və Şibirğanda
216
Əmir Süleymanşahla birləşdi. Onlar arasında sədaqət və ittihad yarandı. Qəflətən Mirzə Pir
Məhəmməd onların üzərinə gecə basqını etdi. Sözügedən şəxslər fərar edərək Herata gəldilər. Həzrət Şahrux
padşah, Əmir Süleymana
217
yüz min qəpik dinar (“dinari-kepeki”) bağışlayıb onu Xorasana yolladı. O zaman
Mirzə Miranşah Kalpuşda idi. Mirzə Sultan Hüseyni isə cəzaya (yasaya) çatdırdı (öldürdü).
Bu xəbər Əmir Süleymanşaha çatdıqda o, müxaliflik etməyə başladı və xəbər göndərdi ki, “əgər o
həzrət Əmir Şahməliki Heratdan çıxarsa və Nuşirəvan Barlası qətlə yetirsə, onda tabe olaram”. Ona görə də
Həzrət Şahrux adamları və ordusu ilə hərəkət bayrağını Tus tərəfə qaldırdı. Əmir Süleymanşah o ali məqamlı
padşahın qorxusundan Kəlat
218
qalasına sığındı. Hökmdarın məiyyəti yaxına çatdıqda Əmir Süleymanşah Sə-
mərqənd tərəfə qaçdı. Buna görə də o həzrət Herat tərəfə döndü və Mirzə Uluğ bəylə Əmir Şahməliki Əndi-
xudu zəbt etməyə göndərdi.
Mirzə Pir Məhəmmədin Xəlil sultanla müharibə etməsi və bəzi əhvalatlar
Mirzə Uluğ bəylə Əmir Şahməlik Əndixud hüdudunda olduqları zaman Mirzə Pir Məhəmməd, Əmir
Şahməliki yanına çağırdı və o cənab Bəlxə getdi. Onlar birlikdə Səmərqənd tərəfə hərəkətə gəldilər. Mirzə
Uluğ bəy də onlara qoşuldu. Nəsəf
219
ətrafında iki qoşun qarşı-qarşıya gəldi. Xəlil sultan bir dəstə igidlə Mir-
zə Pir Məhəmmədin ordusunun mərkəzinə həmlə etdi və onları pərən-pərən saldı.
Nəzm
“Əgər sağlam bünövrəli dağ olsa belə,
Qiyamət gəldiyi zaman yıxılar.
Əgər əjdaha bir kəsin üstünə gəlsə,
O adam qaçmağa yer axtarar”.
Mirzə Uluğ bəy və Əmir Şahməlik qoşunun tərtibinin pozulduğunu gördükdə naçar şəkildə Herat tə-
rəfə fərar etdilər. Bu xəbər qurunun və dənizin padşahının (Şahruxun) qulağına çatdıqda Bəhram [kimi] qəhr-
edici ordu ilə Mavəraünnəhrə yönəldi. Yol əsnasında Mirzə Uluğ bəy və Əmir Şahməlik hökmdarın ordusu-
na qoşuldular və döyüşün necə baş verdiyini açıqladılar. Elə bu zaman Mirzə Xəlil sultanın elçiləri gəlib,
213
“Mətləüs-səədeyn”ə görə, Xoca Şeyx Məhəmməd Keçəçi (Nəvai, şərhlər, s.127).
214
Kabil – müasir Əfqanıstanın paytaxtı. Bəlx – Amudərya çayından cənubda, Əfqanıstanın şimalında, Məzari-Şərif şəhərindən
qərb tərəfdə yerləşən şəhərdir.
215
Keş – Özbəkistanın Qaşqadərya vilayətində şəhər.
216
Şibirğan – Əfqanıstanın şimalında, Əndixuddan (Əndxoy) cənub-şərqdə yerləşən şəhər.
217
Əmir Süleyman və ya Əmir Süleymanşah – Əmir Davud Duqlatın oğlu və Əmir Teymurun qızı Sultanbəxt bəyimin əridir
(Nə-
vai, şərhlər, s.128).
218
Kəlat – İranda, Məşhəddən şimalda, Türkmənistan sərhədi yaxınlığında yerləşir.
219
Nəsəf – Keş (Səbz) şəhərinin cənub-qərbində yerləşən bu şəhər həm də Nəxşəb adı ilə tanınırdı. Sonralar bu şəhər Qərşi adını
qəbul etmişdir (Nəvai, şərhlər, s.129).
49
şahzadənin dilindən ərz etdilər ki, “Mirzə Pir Məhəmməd gözlənilmədən Amudərya çayını keçərək məmlə-
kətimizə hücum etdiyi üçün naçar qalıb onu dəf etməklə məşğul olduq. İndi isə dostla bağladığımız köhnə
əhdə vəfa etməkdəyik”. Ali mənşəli hökmdar şəfqətli sözlər deyib Herat tərəfə qayıtdı.
Bu zaman Əmir Şahməlik əmirlərdən inciyib Bəlxə yollandı. Əmir Seyid Xoca
220
isə Əmir Əbdüssə-
məd, Tahir, Fazil
221
və Ucqara Bahadırın oğulları
222
ilə birlikdə müxaliflik etməyə başladı. Şam namazı vax-
tında Cam
223
üzərinə getdilər. Həmin gecə ali bayraqlar onların ardınca hərəkətə gəldilər. Səhər çağı onlara
çatdılar. Müxaliflər Həzrət Şahruxu görüncə atdan enib, üzlərini torpağa qoyaraq üzrxahlıq və yalvar-yaxar
etmək üçün dilə gəldilər. O həzrət son dərəcə mürüvvətli olduğundan o tayfanın günahları üzərinə əfv fərma-
nı çəkərək, yüyəni dartıb geri döndü. Seyid Xoca öz tabeçiləri ilə birlikdə onu müşayiət edirdi. Ali mənşəli
hökmdar Salar körpüsündə onlardan ayrılıb şəhərə daha əvvəl daxil oldu. Əmir Seyid Xocanın tərəfdarı olan
bir sıra əmirlər dedilər ki, “cəfa toxumu səpib vəfa xırmanı gözləmək və nifaq fidanı əkib dostluq meyvəsi
istəmək ağılsızların işidir”.
Nəzm
“Əbucəhl qarpızı (acıxiyar) əkəndə bilmirdinmi ki,
Ondan şəkər qamışı biçməyəcəksən?!
Alçaq adamdan alacağın padzəhər yardımı,
Hər istifadədə canını alar”.
Ona görə də Tusa qaçdılar. Həzrət Şahrux padşah onların ardınca irəlilədi. Seyid Xoca Astarabad
224
tərəfə hərəkət etdi. Həzrət Şahrux padşah Səməlqanda
225
dayandı. Əmir Şahməlik Bəlxdən gəldi və hüsn-rəğ-
bətlə qarşılandı. Mirzə Ömər də dərgaha gəldi. O həzrət bir dəstə igidlə hərəkət bayrağını Astarabad tərəfə
qaldırdı və o tərəfdən də Seyid Xoca çoxlu qoşunla göründü. Pirək padşah mərkəzdə (“qəlb”də), Şəmsəddin
[ibn] Ucqara sağ cinahda (meymənə) və Əmir Seyid Xoca sol cinahda (meysərə) meydana çıxdı. Şahrux pad-
şah onların qarşısında səf çəkdi. Sol cinahdan (cəvanğar) Mirzə Ömər və sağ cinahdan (bəranğar) Mirzə
Uluğ bəy müxaliflər üzərinə at çapdılar.
Nəzm
“Sürətlə düşmənlərin üzərinə çapdılar,
Müxalifət binasını yıxdılar”.
Onlar da qarşıdurma və vuruşma qədəmini önə qoydular.
Nəzm
“Kamanlardan [ox] atdılar və döyüşmək üçün
İti qılınc vurdular bir-birinə.
Baş yaran qılıncın zərbəsi ilə,
Dəvənin ayağı kimi parçalandı döyüşçünün kəlləsi”.
Əmir Əli Tərxan bir dəstə igidlə mərkəzdən (“qol”dan) çıxıb, ayağını önə qoyaraq şiddətli bir döyüş
etdi. “Kömək ancaq Allahdandır”
226
[ayəsinə] əsasən, fəth və zəfər yeli o həzrətin bayrağının pərçiminə əsdi.
Pirək padşah yüz həsrət və ah ilə özünü Xarəzm
227
tərəfə çatdırdı. Seyid Xoca məğlub və pərişan halda Farsa
tələsdi. Mazandaran vilayətinin hamısı Şahrux sultanın hakimiyyəti altında qərar tutdu və Seyid İzzəddin Hə-
zarcəribi öz qardaşını onun hüzuruna göndərdi. O həzrət (Şahrux) Mövlana Cəlaləddin Lütfulla Sədri elçi ki-
mi Sariyə yolladı və Astarabadın idarəçiliyini Mirzə Ömərə həvalə edib Herat tərəfə qayıtdı.
220
Şeyx Bahadırın oğlu Əmir Seyid Xoca – Şahruxun əmirülümərası idi və ona qarşı üsyan qaldırmışdı (Nəvai, şərhlər, s.131).
221
Bu üç nəfər Əmir Seyfəddinin oğulları idilər (Nəvai, şərhlər, s.130).
222
Ucqara Bahadırın oğulları: Şəmsəddin, Şirəli və Müslim (Nəvai, şərhlər, s.130).
223
Cam – İranda, Xorasanda şəhər. İndiki adı Türbəti-Camdır.
224
Astarabad – İranın şimalında, Xəzər dənizindən 36 km. şərqdə yerləşən şəhər.
225
Səməlqan (və ya Səmənqan) – Cacərmin şərqində bir bölgə (Nəvai, şərhlər, s.131).
226
Qurani-Kərim, “Ali-İmran” surəsi, 126-cı ayə.
227
Xarəzm – Orta Asiyada, Amudərya çayının aşağı axarlarında tarixi vilayət. Hal-hazırda bir hissəsi Özbəkistana, bir hissəsi isə
Türkmənistana daxildir.