Hüseyn caviD
Yüklə 1,48 Mb. Pdf görüntüsü
|
68 X a c ə N i z a m (Rəmzi ilə Xərabatini süzər) Əski dostlarmı? X ə y y a m Əvət, hər ikisi Qayğısız könlümüzün sevgilisi. (qadınları tanıtır) O Vəfa, Rəmziyə munis dildar, Bu Səfa, rind Xərabatiyə yar. Çiynədik yıpramış adətləri biz, Böylə azadə ömür sürmədəyiz. X a c ə N i z a m Ya, demək, keçdimi bədbin əhval? X ə y y a m Başqadır şimdi, əvət, bəndəki hal, Bən təzad elçisiyim, hər qayğı Bana saçmaqda səadət işığı. X a c ə N i z a m Nerdə Sevda? X ə y y a m Baqınız gəldi. S e v d a (gələr) Salam! Bu gəliş bəncə umulmaz bayram. 69 X a c ə N i z a m Keyfiniz? S e v d a Pək gözəl. S a b b a h (Xəyyamla Sevdayı göstərir) Eşq olsun ona Ki, yetişmiş bu səadət quşuna. S e v d a (Sabbahı süzüb yapma gülüşlə) Yapma Xəyyam onu sevdirdi bana. X ə y y a m (Sabbahı göstərir) Baisim bən də onun varlığına. Saqiyə iki dolu büllur qədəh gətirir. Sevda birini Xacə Nizama, digərini Sabbaha verir . S e v d a Bu şərabdır, bu da gül şərbətidir. (Sabbaha) Sana şərbət daha çoq nəş’ə verir. S a b b a h Çoq təşəkkür. 70 (ətrafa) Yenə kəskin tə’riz. S e v d a Bən eşitdim ki, sizin gözləriniz Bir çoq insanlara tə’sir eylər. Daldırıb uyquya təsxir eylər. S a b b a h Saçma sözlər. (ətrafa) Gərək ölsün bu qadın! (Qədəhləri qaldırırlar) X ə y y a m Var olun! X a c ə N i z a m (Xəyyama) Parlasın aləmdə adın! S a b b a h Onu parlatdı böyük Xacə Nizam! Kimsə bilməzdi ki, varmış Xəyyam. X ə r a b a t i (Xəyyama) Hakim olduqca yer üstündə şərab, Anacaqdır səni hər rindi-xərab. 71 R ə m z i Əski yunanda müqim olsaydın, Nəş’ə mə’budu tanınmışdı adın. X ə y y a m “Ayıq olsam uçaraq nəş’ə, çökər ruha duman, Sərxoş olduqda gəlir ağlıma az-çoq nöqsan. İki halın arasından gülər ən xoş bir hal, İştə, könlüm bayılır, zevq alır ancaq ondan”. İçərlər. Sevda lirik musiqi ilə bərabər bir parça oqur. S e v d a Badə gözəldir, məzə həp naz ola! Saqiyə dilbaz ola, tənnaz ola! Gül sarılıb bülbülə, bülbül gülə, Ney coşaraq onlara dəmsaz ola! V ə f a, S e v d a, S ə f a (hər üçü birlikdə) Güldü bahar, oldu çəmən laləzar, Avladı hər aşiqi bir işvəkar. Hər gözəlin başqa bir ilhamı var, Xoşdur o afət ki, xoşavaz ola! X ə r a b a t i (sərxoş bir ahənglə oquyub qadınları göstərir) Olmaya dünyada amansız cəfa, Çıqmaya bir ləhzə könüldən Səfa, Oqşaya hal əhlini Sevda, Vəfa, Hər üçü həmbəzm ola, həmraz ola! 72 X ə y y a m (qədəh qaldırar) Əldə şəfəq dalğalı peymanələr, Gülsə də xoşdur bizə divanələr. Zahidin olsun quru əfsanələr, Bəlkə o dünyada sərəfraz ola! İçərlər. Bu sırada qara, gur saqallı bir sıra müridlər və xocalar içəri soqulurlar. N a i b (onların arasında, Müftinin qulağına kinayəli) İştə, sevinc elçisi Xəyyam odur. M ü f t i (kinli) Oh, nə səfalət, bu da bir yolmudur? N a i b (ətrafa) Fürsət ikən tez savuşub getməli. (Haman geri çəkilib aradan çıqar. Qadınlar təlaşla yan odaya keçərlər) X o c a l a r (coşğun) Xaini məhv etməli, qəhr etməli! M ü f t i Hər kəsi yoldan çıqarıb sayğısız, Dini də əyləncə sayar, qayğısız! 73 X a c ə N i z a m Coşma əfəndim, bu nə? Səbr eyləyin, Hanki yel əsmiş sizə bir söyləyin? M ü f t i (Xəyyamı və qədəhləri göstərir) İştə, rəzalət yeli, bid’ət yeli, Anlatınız kimdir o bilgic dəli?! Sərxoş olub aləmi sərsəmlətir, Anlayamam bən, şu səfahət nədir? X ə y y a m (gülər) “Həzrəti-müfti, sizə nisbətlə biz, Həm ayığız, həm deyiliz nəş’əsiz. Biz içiriz badə, siz insan qanı, Hankimiz, anlat, daha çoq vəhşiyiz?” M ü f t i Sus, bu cəsarət nə, bu tüğyan nədir?! Kimlərə uydun da, bu isyan nədir?! X ə y y a m Şeyx rəis, iştə, o parlaq dəha Bizlərə hikmətdə böyük rəhnüma. İçsə o, bir suçmu bizim içməmiz, Qorqusu yoq, sən də gəl iç, ey əziz! M ü f t i Sus bə, şaşırdınmı, köpək sərsəri, Azma, düşün bir gələcək günləri. Burda həqiqət sana aydın deyil, Bəlkə qiyamətdə olursun xəcil! Yüklə 1,48 Mb. Dostları ilə paylaş:
|