117
Böyümə yaşlarında insan gündən-günə tərəqqi
etdiyi kimi, dövlətlər də yarandığı gündən
etibarən sabitləşdiyi həddə qədər mal-dövlət, calal və şövkət etibarilə tərəqqiyə doğru meyl
göstərir. Onun fəaliyyəti və əməlləri o zamanadək ədalət və insaf prinsiplərinə uyğun olmuş və
o, müvazinəti qorumaq şərtilə rəftar etmişdirsə, sabitləşmə dövrü davam edəcəkdir. O, izzət və
iftixarla yaşayacaqdır. Ərəbcə məşhur bir məsəl var: işlərin ən gözəli orta vəziyyətdə olan işdir.
Ölgünləşmə dövründə qocalıq üzündən insanın qüvvəsi tükənir, bütün gücü və duyğuları
gündən-günə sarsılır. Cəmiyyətdə də vəziyyət bu şəkildədir. Ölgünləşmə dövründə dövlətin
əsasları süstləşir. İnsan orqanizmində güc və hiss mənbəyi olan təbii hərarət və rütubət azaldıqda
nəhayət həzm cihazı zəifləyir və mədə xəstəliyə tutulur. Dövlət orqanizminin də təbii hərarəti və
rütubəti mənziləsində olan vəzirlərlə bədənin başqa qüvvələri mənziləsində olan şahlıq
dəstgahındakı xadimlər arasında işlərin kəmiyyəti və keyfiyyəti üstündə ixtilaf əmələ gəlir.
Onların arasındakı nifaq və ziddiyyətlər cəmiyyəti təşkil edən dörd ünsürün pozulması və
zəifləməsi ilə nəticələnir ki, bu da öz növbəsində xəstəliyin ümumiləşməsi və şiddətlənməsinə
səbəb olur.
Saqqalın ağarması, alnın qırışması insanların qocalması və yaşa dolması əlamətlərindəndir.
Cəmiyyətdə də bəzək-düzək və gərəksiz zinətlərə alışma adətləri həmin cəmiyyətin qocalması və
zavala doğru üz qoyması əlamətidir. Ona görə ki, yuxarı təbəqə sabitləşmə dövründən sonra
tənbəlliyə, istirahətə və xoş-güzərana meyl göstərir. Varlılar bir-biri ilə rəqabətə girişib, öz cah-
cəlallarını artırmağa, şan-şöhrətlərini genişləndirməyə çalışır və keçmiş milli iftixarları büsbütün
unudurlar. Bu hal getdikcə başqa siniflərə də sirayət edir. Ortabablar da ev, paltar xüsusunda
yalnız vəzirlərlə deyil, hətta şahlarla da yarışırlar. Beləliklə, ümumi xərclərin və sərf olunan
vəsaitin miqdarı artmağa başlayır. Sərkərdələr və hərbçilər də bu adətə və dəbə qoşulurlar. Onlar
da səfərdə olub dağda-daşda əziyyət çəkməkdənsə, evdə oturub istirahət etməyi üstün tuturlar.
Düşmənlə vuruşmağı, vətəni qorumağı unudurlar. "Hamının əcəli yazılmışdır" kəlamına müvafiq
olaraq, onların haqqında da qəza məhkəməsində yazılıb imza olunan nə varsa icra olunur. "Allah
kimi istəsə məhv edər, kimi istəsə yaşadar" ayəsi sübuta çatır, əcəl-mayallaq olurlar və əcəl-
mayallaq haqqında deyilənlər doğrulur.
Beləliklə də aydın olur ki, bəzi ictimai quruluşların ölgünləşməsi təbii vaxtından əvvəl baş verə
bilər. İnsanda da bu hadisəni müşahidə etmək olur. Bir şəxs özünü zəhərləyərsə, yaxud özünü
dənizə atarsa, əlbəttə, təbii əcəli çatmadan öləcəkdir. Eləcə də ədalətli və insaflı qanunların icrası
əvəzinə haqsızlıq və zülmkarlıq edən bir dövlət öz dağılması və məhvini sürətləndirmiş olur. Heç
şübhə yoxdur ki, belə bir hökumətin əsası onun ölgünləşmə zamanı gəlib çatmamış dağılacaqdır.
Tale bir şəxsin ömrünün ölgünləşmə mərhələsi dərəcəsinə çatdığını müəyyənləşdirmişdirsə, onda
ya o adamı öz sağlamlığını şəxsən qorumağa vadar edəcək, ya da onu təcrübəli bir həkimlə
rastlaşdıracaq ki, onun vasitəsilə xəstəliklərdən xilas olsun. Eləcə də, əgər allahın təqdiri bir
dövlətin ölgünləşməsinin son həddə çatmasını istəsə, o dövlətin başçısını düzgün yola hidayət
edər, təcrübəli həkim yerində olan uzaqgörən vəzirlərin, təmiz əqidəli vəkillərin əli ilə onu
qüvvətləndirər, öz təbii ömrünü tamamilə başa vurmaqda ona kömək edər.
Sözün qısası, hər bir dövlətin varlığı və davamı onun düzgün siyasətindən asılıdır....
Vəzirlərdən və hakimlərdən hər hansı bu düzgün yoldan çıxıb, nəfsin təmənnası ilə həvavü
118
həvəs dalınca getsə, şübhəsiz ki, özlərinin məhvinə çalışmış olacaqlar. Necə ki, ərəblər deyir:
"Dövlət küfr ilə davam edə bilər, zülm ilə yox".
Mən dedim:
“Allaha şükür ki, siz siyasətin bütün rəmzlərindən baxəbərsiniz. Hökumət fəlsəfəsini də dərindən
bilirsiniz. Belə olduqda nəyə görə siz bütün bu incə məsələləri dövlətin məşvərət məclisində irəli
sürüb müzakirə etmirsiniz? Nə üçün siz dövlətin başqa vəzir-vəkillərini dövlət idarələri və
dəstgahını islah etmək lüzumu məsələsində özünüzlə şərik və həmrəy etmirsiniz? Belə etsəniz,
onların köməyi və həmrəyliyi ilə işiniz irəliləyər, vətən və vətən övladı bu təhlükədən xilas olar.”
Dedi:
“Ürəyimin yarasına bundan artıq duz səpmə. Bu haqda nə qədər danışdım, nə qədər qışqırıb
bağırdım səsimə səs verən olmadı. Söz eşidən qulaq hanı, haqqı görənlər haradadır? Bu
fəryadlara qulaq asan kimdir? Bu qəbildən olan sözləri eşidən hanı? Səadət və başıucalığa səbəb
olan bu kimi nəsihətləri qəbul etmək üçün iki şey lazımdır: biri elm, digəri insaf. Heyf ki, biz
bədbəxtlər bunların ikisindən də məhrum qalmışıq. Şahın ətrafında bu gün iki yüz nəfərdən artıq
yüksək rütbəli adam var. Onların hər biri öz növbəsində sədr-əzəm və vəzir olmaq arzusundadır.
Bu arzu ilə də fürsət dalınca gəzir və günləri sayırlar. Özləri də bilirlər ki, bu məqsədə çatmaq
üçün pul və rüşvət verməkdən başqa bir yol yoxdur. Buna görə də rəiyyəti talamaq üçün gündə
bir bəhanə dalınca gəzir, hər hansı yolla olur-olsun lazım olduqda kisənin başını açmaq üçün onu
doldurmaq fikrindədirlər. Onların fikri-zikri ancaq budur ki, nə kimi hiylə ilə bir-birinin ayağı
altına sabun çəkib yerə yıxsınlar, onun məqamını ələ keçirsinlər. Onların xəyalına gəlməyən bir
şey varsa, o da vətən sevgisi və milli qeyrətdən ibarətdir.
Deməli, təkrarən ərz elədiyim kimi, onlar ortalıqda qanun olduqda nəinki öz məqsədlərinə nail
ola bilməyəcəklərini, həm də ildə otuz-qırx min tümən mədaxildən əllərinin çıxacağını başa
düşürlər. Belə olduqda bugünkü fironluq dəstgahlarına, onları müşayiət edən atlı dəstəsinə,
xüsusi tövləyə, dəstə-dəstə nökər-kənizə gərək əlvida desinlər. Məhz buna görə də, qanunun
verilməsi və icrası bir tərəfə qalsın, adını belə eşitmək istəmirlər.
Bu yaramaz işlərin şum nəticələri üzündəndir ki, vaxtilə yer üzünün behişti olan İran indi viran
olubdur. Keçmiş vaxtdarda yer üzünün ən əziz millətlərindən olan əhalisi bu gün gördüyümüz
xar və zəlil vəziyyətə giriftar olubdur. Bir adamın, ixtiyarı yoxdur ki, onlardan məmləkətin
xarabalığı və əhalinin pərişanlığının səbəbini soruşsun.