TÜRK M
İLLİ KÜLTÜRÜ
prinsip bir yandan elm, fikir
və ədəbiyyat sahələrində sərbəst gəlişməyə daha
çox imkan vermi
ş, bir yandan da islam məmləkətlərindəki müxtəlif məzhəb,
təriqət mənsubları ilə qeyri-müslim ünsürlərin (zimmilərin) islami hüquq
qaydalar
ına tabe olmaq məcburiyyətini xəfiflətdiyi üçün dövlət sərhədləri
içind
əki qələbəlik xristian, süryani, pavlikian, musəvi təbəənin dövlətə
bağlanmasına böyük ölçüdə yardım etmişdir. Bu durum özəlliklə XII əsrə doğ-
ru Orta
Şərqin siyasi xəritəsində diqqəti çəkəcək qədər aşıqdır. Səlcuqlulardan
önc
əki Şərq islam dünyasında Mavəraünnəhr və Xorasanın bir qismində
samanil
ər, Sistanda səffarilər, Farsda şəbankarə, Cürcan həvalisində simcurilər
və ziyarilər, Mazandaranda bavəndilər, Rüstəmdarda paduspanilər, Nihavənddə
həsənveyhilər, İsfahanda və Həmədanda kakuyilər, Şirvan'da şirvanşahlar,
Aranda
şəddadilər, Dərbənddə haşimilər, Şimali Suriyada həmdanilər,
Mosulda uqaylil
ər, Diyarbəkir və Məyyafariqində mərvanilər, Hələbdə
mirdasil
ər,
Hillədə məzyədilər
16
və Bağdad ilə İraqi-Ərəbdə büveyhilər kimi
bir-birin
ə qarşı cəbhə almış məhəlli hökumətlərin siyasi düşmənlikləri və eyni
zamanda dürlü inanc
və məzhəblərin xalq arasında meydana gətirdiyi münafi-
r
ətə qarşılıq, səlcuqlu imperatorluğunun gəlişdiyi zamanlardakı siyasi və mənə-
vi birlik “Qutad
ğu Bilig”dəki türk bəyi (hökmdarı) haqqındakı tövsifin
17
ən
y
axşı ifadəsidir. Tarixi qaynaqlarda çoxu "əs-Sultan ül-adil" deyə anılan türk
dövlət başqanları haqq və ədalət "qanunlarını" yürütməkdə olduqları üçün dür-
lü din,
məzhəb və düşüncəyə bağlı kütlələr hüzur içində günlük həyatlarını
davam etdirirdil
ər. İmperatorluqda və digər türk-islam siyasi təşəkküllərində -
xalqın dini duyğularının təhriki ilə meydana gələn babai üsyanı (1239) ilə
istilaç
ı monqollara qarşı dirənmə qeyrətləri dışında görünən bəzi iç mücadilə
h
ərəkətləri, bilindiyi üzrə, bilxassə şahzadələr arasında baş verən iqtidar yarış-
malar
ının nəticəsi idi. Türk hökmranlığındaki qut prinsipi dolayısıyla da xalq
bu kimi m
əsələlərlə çox da maraqlanmırdı.
Buna q
arşılıq, səlcuqlu imperatorluğu parçalandığı zaman idarənin zə-
ifliyindən faydalanaraq əski dünyəvi iqtidarı təkrar qurmaq istəyən xəlifələrin
İraq səlcuqlu dövlətinin yıxılmasında
18
və bilxassə xəlifə ən-Nasir-li-dinillahın
(1179-1225) Xar
əzmşahlar imperatorluğunun süqutunda, islam-türk ölkələrinin
16
Bu kiçik xan
ədanlar üçün ümumi bilgi, bax: C. E. Bosworth, The Political and Dynastic
History of the İranian World / The Cambridge History of İran, V, 1968, s. 23-41.
17
KB, t
ərc. R. R. Arat, 1959, s. 31, 36, 68 və ardı, 112, 126.
18
Bax: İA. mad. Selçuklular, IV, 2.
393
TÜRK M
İLLİ KÜLTÜRÜ
monqol istilas
ı altına düşməsində oynadıqları mənfi rol xatırlanmağa də-
y
ər
19
.
Digər tərəfdən Misir türk sultanı Bəybars abbasi ailəsindən birini (əl-
Müst
ənsir Billah) xilafət taxtına oturtmuş (1261), Dehli sultanlığında da ey-
ni "laik" görü
ş qüvvədə qalmışdır. Əlaüddin Qalaç bunu "dövlət ilə şəriət ayrı
şeylər olub, biri hökmdara, digəri qazı və müftilərə aid şeylərdir" şəklində ifa-
d
ə etmişdir
20
. N
əticə olaraq, türklərin islam dünyasına gətirdiyi bu prinsip,
y
əni ammə mənfəətlərini qorumaqla vəzifəli dövlət avtoritetinin hər şeydən üs-
tü
n olduğu düşüncəsi Osmanlı daxil bütün türk-islam dövlətlərində hakim ol-
muşdur
21
.
Hökmranl
ıq bəhsində sultan zövcələrinin durumu da diqqəti çəkir. İs-
lam amm
ə hüququnda yeri olmayan xatunların türk-islam dövlətlərində əski
türk g
ələnəyi icabı avtoritetlərini yürütməyə çalışdıqları görünür. Məsələn,
Tuğrul bəy (xatunu Altuncan) və Alp Aslanın (xatunu Səfəriyə) zövcələrinin
bu sultanlar üz
ərindəki təsirləri qaynaqlarda göstərilmişdir
22
. Sultan M
əlikşahın
zövc
əsi qaraxani şahzadəsi Cəlaliyə (Tərkən) xatun
da dövlət idarəsində çox
t
əsirli idi. Siyasi təmasların bəzən öncə bu xatunla aparılaraq olğunlaşdırıldığı
olurdu. Qaynaqlar bu xatunun ayr
ı bir divanı (hökumət) olduğunu da qeyd
edirl
ər
23
. Bu yönd
ən Xarəzmşah Əlaüddin Təkişin xanımı, Əlaüddin Məhəm-
m
əd Xarəzmşahın anası, kanqlı şahzadəsi Tərkən xatun bilxassə mühümdür:
ayr
ı divanı, ayrı sarayı vardı və sultanın əmrləri bu xatunun imzası olmadan
19
Bax: İ. Kafesoğlu, Harezmşahlar Devleti Tarihi, s. 249 və ardı.
20
Tarih-i Firûzsahid
ən bax: Y. H. Bayur, Hindistan Tarihi, I, 1946, s. 310.
21
Burada qısaca qeyd etmək lazımdır ki, türk tarixinin parlaq bir mərhələsini təşkil edən
Os
manlı imperiyasında səltənət ilə xilafət tək şəxsdə birləşdiyi zaman dəxi bu prinsipə
riay
ət edilmişdir. Padşah eyni zamanda xəlifə olmasına rəğmən din işlərində ilk hökm
"Babi-
meşihat" (şeyxülislamlıq) tərəfindən verilirdi. Xilafət ilə səltənətin birləşdirilmə-
sind
ən doğan durum əski türk hökmranlıq anlayışına bir dönüş mənzərəsini verir. Məsə-
l
ən, Qanuni Süleyman qanunnaməsinin gərəkcəsində irəli sürülən görüşlər (bax: Kubbe-
Altı Akademi Mecmuası, il l7, sayı 1, Ocak 1978, s. 73) yuxarıda tarixi sənədlərini zikr
etdiyimiz göytürk çağı hökmranlıq düşüncəsinin demək olar ki eynidir.
22
Sıbt İbn'ül-Cevzi, Mir'at'üz-Zaman, nəşr edən A. Sevim, Ankara, 1968, s. 75; İbnûl-
Adim, Bugyat at-Talab..., n
əşr edən A. Sevim, Ankara, 1976, s. 26.
23
Bax: İA, mad. Melikşah.
394