314
Əbülqasim Əlyan Nejadi
təkcə bir hissəsi isə digər insanlara verilmişdir (yəni Əlinin (ə) elmi
bütün insanların elminin doqquz bərabəridir).””
1
Bu ifadələrlə İslam ümmətində Peyğəmbərdən (s) sonra həzrət
Əliyə (ə) elm və hikmətdə heç kəsin çatmadığı bildirilir. İmamətin əsas
rüknlərindən biri də elm və hikmət olduğu üçün, Peyğəmbərin (s)
canişini olmaq ləyaqəti həzrət Əliyə (ə) məxsusdur.
Həzrət Əlinin (ə) elminin əhatə dairəsi
Həzrət Əlinin (ə) elm və biliyi o qədər geniş və nuru parlaqdır ki,
hətta, düşmənləri belə, onu inkar etməmiş, əksinə üç əvvəlki xəlifə
dövründə də o həzrətin elminə müraciət etmişlər. Bu barədə deyiləsi
sözlər çoxdur və biz bir neçə nümunəni diqqətinizə çatdırmaqla
kifayətlənirik:
1. İmam Əlinin mərcə (müraciət mənbəyi)
olması
Peyğəmbərin (s) xüsusi xidmətçilərindən olan Ənəs ibn Malik o
həzrətin Əliyə (ə) xitab olaraq belə buyurduğunu nəql edir:
ىﺪْﻌَﺑ ِﻪﻴﻓ اﻮُﻔَﻠَﺘْﺧا ﺎﻣ ﻰﺘﱠﻣُِﻻ ُينﺒَﺗ َﺖْﻧَا
“Sən məndən sonra ümmətimin ixtilafa düşdükləri məsələləri onlar
bəyan edərək həll edəcəksən.”
2
İmamət və vilayətin mühüm vəzifələrindən biri Quran və Peyğəmbər
(s) elmini mühafizə etmək, onları düzgün şəkildə alimlərə çatdırmaq
və ümmət arasında yaranan ixtilafları həll etməkdən ibarətdir.
Böyük ölkələri özünə tabe etdirən çoxlu fatehlər olmuşdur ki, onlar
məğlub ölkə millətinin mədəniyyəti qarşısında aciz qalaraq onların
mədəniyyətinin yayılmasına icazə vermişlər. Məsələn, monqolların
müsəlmanlar üzərində qələbə çalmasına baxmayaraq, onlar Quran və
İslamdan o qədər təsirlənə bilmişlər ki, sonralar İslamın yayılmasına
çalışmışlar.
Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra həzrət Əli (ə) İslam mədəniyyətinin
yayılmasına çalışmış və ilkin olaraq Quranı toplamışdır. O həzrət Quranı
toplayana qədər namaz
3
qılmaqdan başqa, evdən çölə çıxmayacağına
and içmişdir. Daha sonra həzrət Əli Quranın nasix, mənsux, aşkar və
məxfi məsələlərini və Peyğəmbərdən öyrəndiklərini təlim verərək
1. “Şəvahidut-tənzil”, c.1, səh. 105, hədis: 146.
2. «Mustədrəkus-səhihəyn», c.3, səh. 122; «Kənzul-ümmal», c.6, səh. 156. Mərhum Tustəri
«İhqaqul-həqq», c.6, səh. 52-53-də yuxarıdakı iki mənbədən başqa, əhli-sünnənin digər dörd
kitabından həmin rəvayəti nəql etmişdir.
3. «Əl-İstiab», səh. 1109 və «İhticacut-Təbərsi», səh. 239.
315
imam Həsən (ə), imam Hüseyn (ə), İbn Abbas, İbn Məsud və digərləri
kimi tələbələr yetişdirmişdir ki, onlar yenicə müsəlman olan ölkələrin
müsəlmanlarına fiqhi, etiqadi, hüquqi və s. məsələlərdə cavab verə və
onların ehtiyaclarını ödəyə bilsinlər. Həmçinin, digər mədəniyyətlərin
hücumları müqabilində dayana və fəth edilmiş ölkələrdəki alimlərinin
verdikləri sualları cavablandırsınlar.
2. İmam Əli (ə) Peyğəmbərin (s) elm şəhərinin
qapısıdır
“Səhih Tirmizi”də Peyğəmbərin (s) belə buyur duğu nəql edilmişdir:
ﺎﻬُﺑﺎﺑ ﱞ ِﲆَﻋَو ِﺔَﻤْﻜِﺤْﻟا ُراد ﺎَـﻧَا
“Mən elm və hikət eviyəm və Əli də o evin qapısıdır.”
1
Quranın “Bəqərə” surəsinin 189-cu ayəsində bildirildiyi kimi, evə
daxil olmaq istəyən şəxs onun qapısından gəlməlidir:
ﺎﻬِﺑاﻮْﺑَا ْﻦِﻣ َتﻮُﻴُﺒْﻟا اﻮُﺗْا َو
“Evlərə qapılarından daxil olun!”
Deməli, Peyğəmbərin (s) elminə yiyələnmək istəyənlər, həzrət
Əlidən (ə) başlamalı və elm xəzinələrinin açarını ondan istəməlidirlər.
3. İmam Əli (ə) və Təfsir elmi
Təfsir elminə müraciət etdikdə, görürük ki, həzrət Əli (ə) təfsirçilərin
rəhbəridir. Süyuti yazır: “Xəlifələr arasında hamıdan daha çox Əli ibn
Əbu Talibdən (ə) rəvayət nəql edilmişdir.”
2
Çoxlu syda təfsir əsərlərinə malik olan İbn Abbas həzrət Əlinin
(ə) şagirdlərindəndir. Ondan soruşulduqda ki, sənin elmin əmin
oğlunun (həzrət Əli (ə)) elminə nisbətdə nəqədərdir? Cavab verir
ki, okean
3
müqabilində yağan yağış damlası kimi. Həzrət Əlinin (ə)
şagirdlərindən hər biri Məkkə, Mədinə və Kufədə təfsir məktəbinin
sahibi idi.
4. İmam Əli (ə) Nəhv elminin əsasını
qoyanlardandır
İmam Əli (ə) Quranın düzgün oxunuşu ilə bağlı Əbuləsvəd
1. «Səhih Tirmizi», c.5, səh. 637 («Quranın mesajı», c.9, səh. 272-dəki nəqlə əsasən).
Məzmunu belə, lakin sözləri fərqli olan rəvayətlər həddən artıqdır. Qeyd edilən rəvayətdə
hikmət sözü olduğu üçün xüsusən xatırladılmışdır. Məsələn, məşhur rəvayət olan «Mən elmin
şəhəriyəm, Əli (ə) də onun qapısıdır» kimi qeyd edilən rəvayət bizim rəvayətlərdə çoxlu
sayda nəql edilmişdir. Təkcə «Biharul-ənvar»ın 40-cı cildində on iki dəfə təkrar edilmişdir.
2. «İtqan» təfsiri, 80-ci növ, “Təbəqatul-müfəssirin”.
3. İbn Əbil Hədid, «Nəhcül-bəlağənin şərhi», c.1, səh. 18-19.
316
Əbülqasim Əlyan Nejadi
Duəlini vəzifələndirdi ki, onun nəzarəti altında nəhv elmini yaratsın.
Əbuləsvəd Duəli sonralar həmin elmdən istifadə edərək Quranda
hərəkələr qoymuşdur.
1
5. İmam Əli (ə) və Kəlam (əqaid) elmi
İbn Əbil Hədid “Nəhcül-bəlağənin şərhi”ndə yazır: “Elmlərin
əşrəfi sayılan kəlam və əqaid elmi imam Əlinin (ə) elmindən iqtibas
olunmuşdur.”
2
İrbili “Kəşful-ğummə” əsərində belə deyir: “Kəlam
elmi məktəblərinin rəhbərləri – əşairə, mötəzilə, şiə və xəvaric özlərini
o həzrətə nisbət verirlər.”
3
6. İmam Əli (ə) və Fiqh elmi
Öz fiqhini imam Əlidən (ə) əldə edən imamiyyədən başqa, Əhməd
ibn Hənbəl fiqhi Şafeidən, Şafei Məhəmməd ibn Həsən və Malikdən
öyrənmiş, Məhəmməd ibn Həsən öz fiqhini Əbu Hənifədən, Malik və
Əbu Hənifə də fiqhi imam Sadiqdən (ə) öyrənmişlər. İmam Sadiqin (ə)
fiqhi isə cəddi Əli ibn Əbu Talibə istinad edir.
4
7. İmam Əli və həqiqət (batin) elmi
Qahirə universiteti müəllimi və təriqət sahibi Doktor Əbulvəfa
Qənimi Taftazani özünün “Vəsailuş-şiə” adlı kitabının müqəddiməsində
yazır: “Rəfai, Dəsvəqi və Gilani kimi təriqət sahibləri və əhli-sünnə
alimləri öz təriqətlərini imamlara, onların vasitəsi ilə həzrət Əliyə
və bu yolla da Peyğəmbərə (s) istinad edirlər. Çünki Peyğəmbər (s)
buyurmuşdur:
ﺎﻬﺑﺎﺑ ّﲆﻋ و ﻢﻠﻌﻟا ﺔﻨﻳﺪﻣ ﺎﻧا
“Mən elmin şəhəriyəm, Əli (ə) isə onun qapısıdır.”
5
Bu ifadələr ariflərin nəzərində həqiqət , batin və mükaşifə kimi
xüsusiyyətlərə malik olmaq deməkdir və həzrət Əlidən (ə) başqa,
heç kəs ona sahib deyildir.
6
Əhli-sünnə mənbələrində həzrət Əlinin
(ə) bu xüsusiyyəti ilə əlaqədar çoxlu rəvayətlər mövcuddur. Burada
isə biz Ömərin Həcərul-əsvədlə bağlı dediyi bir nümunəni nəzərinizə
çatdırırıq: “Bilirəm ki, sən daşsan və sənin xeyir və zərərin yoxdur.
Əgər Peyğəmbərin (s) səni öpdüyünü görməsəydim, səni öpməzdim.
1. «Təbəqatun-nəhviyyin», c.7, səh. 14.
2. İbn Əbil Hədid, «Nəhcül-bəlağənin şərhi», c.1, səh. 17.
3. «Kəşful-ğummə», c.1, səh. 21.
4. İbn Əbil Hədid, «Nəhcül-bəlağənin şərhi», c.11, səh. 17.
5. Bu rəvayətin sənədi bir neçə səhifə əvvəl xatırladıldı.
6. «Keyhane fərhəngi», 184-cü say, səh. 16.
Dostları ilə paylaş: |