40
payına düşür. Bu çox aydın
göstərir ki, Azərbaycanda bazar iqtisadiyyatı prinsipləri olduqca geniş yayılıbdır.
Bununla yanaşı, Azərbaycanda sosial məsələlərin həllinə böyük diqqət göstərilir. Əgər biz büdcəmizə nəzər salsaq
görərik ki, onun tam əksəriyyəti sosial məsələlərin həllinə yönəlibdir. Bu tarazlıq bizə imkan verir ki, ölkə həm
iqtisadi cəhətdən güclənsin, eyni zamanda, vətəndaşlar da iqtisadi islahatların bəhrəsini görsünlər. Bu siyasət
bundan sonra da davam edəcəkdir.
Mən öz çıxışlarımda bu barədə fikirlərimi dəfələrlə bildirmişəm. Bu gün də o fikirdə qalıram ki,
ilk növbədə,
bizim hamımızın vəzifəsi çətin vəziyyətdə yaşayan insanlarımıza kömək etməkdən, onların həyat səviyyəsini
yaxşılaşdırmaqdan ibarətdir. Ümumiyyətlə, Azərbaycanda yaşayan bütün vətəndaşların həyat səviyyəsi
qaldırılmalıdır və bu belə də olacaqdır. Ümummilli lider Heydər Əliyevin sərəncamları ilə son illər əmək
haqları, pensiyalar artırılmışdır və bu istiqamətdə işlər davam etdiriləcəkdir. İmkan yarandıqca,
biz bunu
edəcəyik.
Amma hələlik maliyyə resurslarımız bizə bu məsələləri istədiyimiz formada həll etməyə imkan vermir. Bu
baxımdan beynəlxalq humanitar təşkilatların yardımına ehtiyac var və mən əminəm ki, onlar tərəfindən
göstəriləcək yardımın həcmi də azalmayacaqdır.
Onu da qeyd etmək istəyirəm ki, Azərbaycanın öz iqtisadi inkişafına hələ təzə-təzə başlamasına baxmayaraq,
2003-cü ildə dövlət tərəfindən qaçqınlara və məcburi köçkünlərə göstərilən yardımın həcmi 120 milyon dollar
təşkil etmişdir. On il ərzində prezident tərəfindən bu sahəyə aid 26 fərman və sərəncam imzalanmışdır. Milli
Məclis tərəfindən 13 qanun qəbul olunmuşdur. Nazirlər Kabineti tərəfindən 147 sərəncam imzalanmışdır. Bütün
imzalanmış bu fərmanlar, sərəncamlar, qəbul olunmuş qanunlar qaçqınların və məcburi köçkünlərin sosial
müdafiəsi məsələlərinə aiddir. Bu bir daha onu göstərir ki, dövlətin öncül vəzifəsi qaçqınlara və köçkünlərə
diqqət göstərməkdən ibarətdir.
Bu gün Azərbaycan uğurla inkişaf edən ölkədir. Azərbaycanın gözəl perspektivləri, çox böyük potensialı, o
cümlədən intellektual potensialı var. Bütün bu amillər bizə imkan verəcək ki, yaxın zamanlarda ölkəmiz daha
yüksək pilləyə qalxa bilsin, müasirləşsin, zənginləşsin, Dünya Birliyində özünə daha möhkəm yer tuta bilsin.
Mən əminəm ki, bu belə olacaqdır. Çünki son on il ərzində aparılan
bütün siyasət, iqtisadi, siyasi islahatlar bizə
çox gözəl imkan yaradıbdır. Biz bu imkandan istifadə edirik və edəcəyik. Ən önəmlisi isə xalqın inamı var.
Xalqın inamı var ki, Azərbaycan daha da inkişaf edəcək, daha da güclənəcəkdir.
Amma qarşımızda duran bütün məqsədlərə nail olmaq üçün, əlbəttə, Azərbaycanda ictimai-siyasi sabitlik
davam etməlidir. Bu, gələcək inkişafın, necə deyərlər, təməlidir, onu müəyyən edən gözəl bir amildir. Əlbəttə, bu
belə də olmalıdır.
Regionda ən böyük təhlükə mənbəyi Ermənistan və onun işğalçı siyasətidir. Bu siyasətin nəticəsində Azər-
baycan torpaqlarının 20 faizi işğal altına düşmüş, bir milyondan artıq qaçqın, köçkün yaranıbdır. Baxmayaraq
ki, beynəlxalq ictimaiyyət bu məsələ ilə məşğul olur, böyük dövlətlər, bilavasitə vasitəçilik missiyasını öz
üzərlərinə götürüblər, ancaq uzun illərdir bu məsələ öz həllini tapmır. Hesab edirəm ki, bu məsələnin tezliklə
həll olunması üçün, ilk növbədə, problemə yanaşmalarda fərqlər olmalıdır. İşğalçı ilə işğalın qurbanı bir
səviyyəyə qoyulmamalıdır. Əgər belə olarsa, mən əminəm ki, bu məsələ, bu münaqişə tezliklə öz həllini tapar.
Azərbaycan heç kimin torpağını işğal etməyib, heç kimin ərazi bütövlüyünü pozmayıbdır. Əksinə, bizim
torpaqlarımız işğal altındadır, ərazi bütövlüyümüz pozulubdur. Bizim heç kimin torpağında gözümüz yoxdur.
Ancaq, eyni zamanda, öz torpağımızı da heç kimə verən deyilik. Mən əminəm ki, əgər bütün beynəlxalq
ictimaiyyət, bilavasitə bu məsələ ilə məşğul olan Minsk qrupu və onun həmsədrləri bu yanaşmanı əsas
tutarlarsa, problem tezliklə öz həllini tapa bilər. Dünyada ikili standartlara son qoyulmalıdır. İşğalçı işğalçı kimi
göstərilməlidir və ondan tələb edilməlidir ki, işğal etdiyi torpaqlardan çıxsın. Çünki biz artıq XXI əsrdə
yaşayırıq. Biz hamımız Avropa strukturlarına inteqrasiya edirik və bu bizim siyasətimizdir. Belə olan halda,
əlbəttə, indiki vəziyyət dözülməzdir.
Mən ümid edirəm ki, danışıqlar yolu ilə bu məsələ öz həllini tapa bilər və məhz buna görə də danışıqlara
üstünlük veririk. Əminik ki, bu məsələ ilə məşğul olan vasitəçilər də öz missiyasını uğurla başa çatdıracaqlar.
Amma bu məsələ, yəni, Ermənistan–Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ məsələsi həll olunmayana qədər,
qaçqınlar, köçkünlər öz doğma torpaqlarına qayıtmayana qədər, əlbəttə, onlara diqqət göstəriləcəkdir, onların
problemləri həmişə gündəlikdə birinci sırada olacaqdır. Bu, dövlətin siyasətidir. Biz bunu edirik və edəcəyik.
Azərbaycanda qaçqınlar və məcburi köçkünlər üçün salınmış yeni qəsəbələr, şəhərciklər
bunun bariz
nümunəsidir. Bu siyasət davam etdiriləcəkdir.
Mən demişdim, məqsədimiz budur ki, Azərbaycanda bir dənə də olsun, çadır şəhərciyi qalmasın. Çətin
vəziyyətdə yaşayan insanlarımız normal şəraitlə təmin olunsunlar. Bu istiqamətdə işlər görülür. Baxmayaraq, bu
çox böyük maliyyə resursları tələb edən tədbirlərdir, biz bunu edəcəyik. Amma biz bununla kifayətlənməmə-
liyik. Hesab edirəm ki, çətin vəziyyətdə yaşayan digər qaçqınlar, məcburi köçkünlər üçün də tədbirlər
görüləcəkdir. Yataqxanalarda, yararsız binalarda, köhnə pansionatlarda yaşayanlar üçün də biz tədbirlər görə-
cəyik. Bu məsələ ilə əlaqədar artıq müvafiq göstərişlər verilibdir. Onların yaşadığı binalar təmir olunacaqdır.
41
Mən bu fürsətdən istifadə edib demək istəyirəm ki, Azərbaycanda fəaliyyət göstərən qurumlar,
strukturlar
mütləq və mütləq humanitar təşkilatlara kömək göstərməlidirlər. Çünki biz istədiyimizə ancaq birlikdə nail ola
bilərik. Xüsusilə icra orqanları yerlərdə fəaliyyət göstərən strukturlara, beynəlxalq humanitar təşkilatlara, donor
təşkilatlara kömək göstərməli, onlara problemlər yaratmamalıdırlar. Təəssüflər olsun ki, məndə olan məlumata
görə, bəzi hallarda problemlər yaradılır. Buna son qoyulmalıdır. Mən də bu məsələni şəxsi nəzarətimdə
saxlayacağam.
Mən məmnunluq hissi ilə burada, Azərbaycanda fəaliyyət göstərən xarici neft şirkətlərinin fəaliyyətini qeyd
etmək istəyirəm. Çox məmnunam və şadam ki, Azərbaycanda işləyən, Azərbaycana sərmayə qoyan, burada
bizneslə məşğul olan şirkətlər bu məsələlərə böyük diqqət göstərirlər.
Ümumiyyətlə – mən dəfələrlə bunu bildirmişəm – bizim böyük nailiyyətimiz ondadır ki, bizimlə bərabər
ölkəmizin təbii sərvətlərini dünya bazarlarına çıxaran şirkətlər Azərbaycan cəmiyyətinə o
dərəcədə inteqrasiya
olunublar ki, artıq biz bir-birimizi, necə deyərlər, vahid bir ailə kimi hesab edirik. Bu baxımdan neft şirkətlərinin
yardımları məni çox sevindirir. Hesab edirəm ki, bu çox xeyirxah bir missiyadır. Əminəm ki, bu fəaliyyət
bundan sonra da davam edəcəkdir.
Azərbaycanın gələcəyi, əlbəttə, onun iqtisadi potensialının güclənməsi ilə bağlıdır. Azərbaycanın iqtisadi
potensialı isə, öz növbəsində, aparılan uğurlu neft strategiyası ilə bağlıdır. Bu baxımdan Azərbaycanda fəaliyyət
göstərən neft şirkətlərinə daim böyük diqqət göstərilmişdir. Onların fəaliyyəti üçün, hesab edirəm, çox gözəl
şərait yaradılmışdır. Əlbəttə, bizi də çox sevindirir ki, onlar da burada həm Azərbaycanın iqtisadi potensialını
gücləndirirlər, eyni zamanda, sosial məsələlərin həllində çox fəal rol oynayırlar.
Yerli təşkilatlara öz minnətdarlığımı bildirmək istəyirəm. Məhdud maliyyə resurslarına baxmayaraq, onların
fəaliyyəti çox təqdirəlayiqdir. Mən hesab edirəm, bu fəaliyyət davam etməlidir. Azərbaycanda
biznes mühitinin
yaxşılaşdırılması istiqamətində önəmli addımlar atılıbdır. Əminəm ki, Azərbaycanda tezliklə və daha böyük
sürətlə sanballı sahibkarlar təbəqəsi formalaşacaqdır. Orta təbəqə formalaşmalıdır. Biz hamımız bilirik ki, ölkə
təbii ehtiyatlarla nə qədər zəngin olsa da, bunsuz iqtisadi uğurlardan söhbət gedə bilməz. Əgər orta təbəqə
yoxdursa, ölkənin gələcək inkişaf perspektivləri ürəkaçan ola bilməz.
Bu baxımdan əminəm ki, Azərbaycanda yerli biznes qurumlarının fəaliyyəti gücləndikcə, onlar da bu
məsələyə daha böyük həvəslə, yeni imkanlarla qoşulacaqlar. Çünki bu bizim hamımızın məsələsidir. Bu, təkcə
dövlətin, yaxud da beynəlxalq humanitar təşkilatların məsələsi deyildir. Hər bir Azərbaycan vətəndaşının
vəzifəsi və borcudur ki, qaçqınlara və məcburi köçkünlərə kömək göstərsin. Çünki onlar ədalətsiz təcavüzdən
əziyyət çəkən, ən çətin vəziyyətdə yaşayan insanlardır. Öz torpaqlarını itirmiş insanlardır və onların problemləri
bizim hamımızın problemləridir.
Mən beynəlxalq humanitar təşkilatların fəaliyyətini qeyd etdim və bir daha demək istəyirəm ki, əgər 1990-cı
illərin əvvəllərində onların fəaliyyəti olmasaydı, bu humanitar fəlakət çox acı nəticələrə gətirib çıxara bilərdi.
Məhz o illərdə onların fəaliyyəti həlledici oldu. Düzdür, qeyd olundu ki, Azərbaycan artıq
iqtisadi cəhətdən
güclənir və bəlkə də xarici yardıma olan böyük ehtiyaclar da azalır. Amma buna baxmayaraq, beynəlxalq
humanitar təşkilatlar bütün bu illər ərzində kömək göstəriblər, bu gün də göstərirlər. Burada səsləndi ki, artıq bu
yardımın yeni istiqamətləri, növləri axtarılır. Yəqin ki, bu da çox vacibdir. Çünki bu ənənələr müxtəlif
istiqamətlərdə inkişaf edə bilər. Əlbəttə, yeni mühitin, şəraitin yaranması, yeni iş yerlərinin yaradılması çox
mühüm bir istiqamətdir. Amma bütün bunlara baxmayaraq, beynəlxalq humanitar təşkilatların bilavasitə
yardımları davam etdirməsi çox təqdirəlayiq bir haldır.
Mən bir daha demək istəyirəm ki, bu istiqamətdə dövlətin siyasəti dəyişməz olaraq qalır. Qaçqınların və
məcburi köçkünlərin problemləri dövlətin bir nömrəli problemləridir. Mən ümidvaram ki, hamımız birlikdə –
Azərbaycan dövləti, burada
fəaliyyət göstərən şirkətlər, beynəlxalq humanitar təşkilatlar bundan sonra da uğurlu
fəaliyyətimizi davam etdirəcəyik və çətin vəziyyətdə yaşayan insanlarımıza daha yaxşı şərait yaradacağıq.
Mən konfransın işinə bir daha uğurlar arzulayıram. Sizin hamınıza cansağlığı, xoşbəxtlik diləyirəm. Sağ
olun.