29
İQTİSADİYYATIN VƏ İXRACIN
DİVERSİFİKASİYA
məqsədəuyğun istifadəsinə heç bir təminat yoxdur. Buna görə də hesabatda Azərbaycan hökumətinə
SOFAZ-ın missiyasını konkretləşdirmək, onun idarə edilməsində vətəndaş cəmiyyətinin rolunu artırmaq,
uzunmüddətli aktivlərin idarəetmə strategiyasını hazırlamaq, qanunvericilik bazasını təkmilləşdirmək,
büdcə ilə münasibətləri tənzimləmək tövsiyə olunur. Qeyri-neft sektorunu inkişaf etdirmək üçün isə (digər
hesabatlarda olduğu kimi) biznes mühitini yaxşılaşdırmaq, neft gəlirlərindən sosial məqsədlər üçün effektiv
vacibdir.
11) “Aşağı gəlirli ölkələrdə ixracın diversifikasiyası: Doha raundundan sonrakı beynəlxalq çağırış” (Export
diversification in low-income countries: an international challenge after Doha; 2003). OECD-in 98 ölkə üzrə
(1966-2000-ci illəri əhatə etməklə) apardığı xarici ticarət statistikasının təhlili göstərdi ki, diversifikasiyaya
nail olmaq aşağı gəlirli ölkələr üçün daha çətin vəzifədir. Eyni zamanda, ixracın diversifikasiyası hələ
bunun davamlı yüksək gəlir (bazar payından asılı olaraq) və yüksək iqtisadi artım vəd edəcəyi anlamına
gəlmir. Xüsusən azgəlirli ölkələrdə insan kapitalı müqayisəli üstünlüyün əsas elementi olmadığından
onlar yalnız az texnologiya tutumlu və az vərdiş tələb edən sənaye sahələri (məsələn, kənd təsərrüfatı
mallarının qablaşdırılması) hesabına diversifikasiyaya nail olurlar. İxracın və ümumiyyətlə iqtisadiyyatın
diversifikasiyası ölkənin idxalını da stimullaşdırdığından bu, bütövlükdə bütün ölkələr üçün faydalıdır.
12) “Azərbaycan üzrə insan inkişafı hesabatı, 2000” (Azerbaijan human development report, 2000). Bu
hesabat Neft Fondunun yaradılması dövrünü və o zaman onun əsas funksiyalarından biri kimi qeyri-
neft sektorunun “holland sindromu”na qarşı qorunmasını qarşısına məqsəd qoyduğunu təhlil edən
unikal mənbədir. Qeyd olunur ki, neft gəlirlərindən istifadə həm də cəmiyyətə əlavə yük gətirmədən təbii
sərvətlərin ədalətli şəkildə hamı üçün əlçatan monetar sərvətlərə çevrilməsini, habelə iqtisadi artımla insan
inkişafı arasında əlaqə yaradılmasını təmin etməlidir.
Sadalanan hesabatlarla yanaşı, Oksford Universitetinin 2011-ci ildə yayımladığı “Resurs gəlirlərinin idarə
olunması: iqtisadi prinsiplər və Xəzər təcrübəsi” (Management of resource revenues: economic principles and
Caspian experiences, Ox.Un. 2011), BVF-nin 2008-ci ildə açıqladığı “Hökumət xərclərinin iqtisadi artıma təsiri:
Azərbaycan nümunəsi (Impact of government expenditure on growth: the case of Azerbaijan, IMF, 2008) tədqiqat
sənədlərində, habelə AB-nin “Avropa qonşuluq və əməkdaşlıq aləti. Azərbaycan: 2007-2013-cü illər üzrə
ölkə strateji sənədi”ndə (European neighborhood and partnership instrument. Azerbaijan: country strategy paper
for 2007-2013) ölkə iqtisadiyyatının və ixracın diversifikasiyası qaçılmaz zərurət kimi qeyd olunub. Birinci
qeyd olunan tədqiqatda Azərbaycanın neft gəlirlərinin sürətli xərclənməsinin özəl sərmayələri sıxışdırması
təhlükəli meyil hesab olunur və uzunmüddətli dövrdə “sərmayə-istehlak” münasibətlərini tənzimlədiyi
üçün “davamlı gəlir yanaşması”nın (permanent income hypothesis) tətbiqinin önəmi vurğulanır. Dünya
Bankının fərqli ssenarilər üzrə “davamlı gəlir” hesablamaları Azərbaycanın hər il neft gəlirlərindən 4.3-7.7
milyard dollar intervalında dəyişməsinin ölkə üçün daha məqbul olcağını təsbit edib.
3.7. İqtisadi diversifikasiyaya mane olan faktorlar
Holland sindromu. Resurs ölkələrində iqtisadi diversifikasiyaya mane olan ən mühüm
faktorlardan biri də
“holland sindromu”dur. Bu sindromun mahiyyəti xammal satışından ölkəyə daxil olan irimiqyaslı xarici
valyuta axınları qarşısında yerli valyutanın durmadan bahalaşması və bununla da bir sıra iqtisadi sektorların
rəqabət qabiliyyətinin azalmasından ibarətdir. Azərbaycanın milli valyutası olan manat son 6 ildə (2006-cı
ilin əvvəlindən 2012-ci ilin əvvəlinə qədər) dünyada aparıcı valyutalar olaraq qəbul edilən dollar, avro və funt
sterlinqə qarşı xeyli bahalaşmışdır.
30
İQTİSADİYYATIN VƏ İXRACIN
DİVERSİFİKASİYA
Diaqram 11. Azərbaycan manatının ABŞ dolları, avro və funt sterlinqə nisbətən kursu
Mənbə: AMB, müəllif hesablamaları
İxracın neftdən asılılığının diver sifi kasiyanı ləngidən fəsadları. Azər bay canın ixracı neft və neft məhsul-
larından ciddi şəkildə asılıdır. Bu asılılığın səviyyəsi 2011-cu ildə 97% olub ki, bu da bütün dünyada neft-
qaz ölkələri arasında ən yüksək göstə ri ci lərdən biridir
34
. Xatırladaq ki, hətta Nigeriyada neftin ixracda payı
bizdən aşağıdır – 90%
35
. Belə bir asılılığın diversifikasiyanın ləngiməsi baxı mından doğurduğu bəzi risklər
var: (a) Neftin qiyməti dünya bazarlarında həddən artıq volatil (
dəyişkən) olduğundan ölkə qiymətlərin
azalması ilə milli və tükənən sərvət olan neftin ixracından çox qısa müddətdə böyük pullar itirə bilər.
Azərbaycan bu problemlə 2008-ci ilin sonu, 2009-cu ilin əvvəllərində qarşılaşdı və normal qiymətlərlə
qazana biləcəyi milyardlarla pulu itirdi. Bu itkilərə eyni zamanda iqtisadi diversifikasiya üçün önəmli
maliyyə mənbələrinin itirilməsi kimi də yanaşmaq olar. (b) Neft hasilatı geniş mənada elm və innovasiya
tutumlu hesab edilmədiyindən bu sektorun iqtisadiyyatda dominantlığı müasir innovasiya iqtisadiyyatına
keçid vasitəsilə iqtisadi diversifikasiyanı (Azərbaycan ÜDM-in 0,17%-ini, Gürcüstan 0,18%-ini, Ermənistan
isə 0,21%-ini innovasiyaya (R&D) xərcləyir
36
) və davamlı iqtisadi inkişafı ləngidir. Çünki bütün resurslar və
investisiyalar ya bu sektora yönəlir, ya da xidmət sektoruna.
Eyni zamanda, neft hasilatı ölkənin məşğulluq
probleminin həllinə də ciddi töhfə verə bilmir. Azərbaycanda iqtisadi aktiv əhalinin cəmi 2-3%-i neft hasilatı
və əlaqədar sahələrdə çalışır. Əhalinin 38,2%-i (2010) isə kənd təsərrüfatında məşğulluğunu təmin edib. (c)
İxracın neft və neft məhsulları kimi bir neçə əmtəədən asılılığı ixracın ölkələr üzrə də ciddi konsentrasiyasına
gətirib çıxarır. Yəni ixrac bir neçə ölkədən asılı olur ki, bu da ixracın diversifikasiyasına və yeni bazarlara
çıxışa mane olur. Azərbaycanın ixracının əsasını təşkil edən xam neftin əsas alıcıları İtaliya və Fransadır
(2010-cu il üçün) ki, bu iki ölkə xarici ticarət dövriyyəmizin üçdə birinə sahibdir.
Zəif idarəçilik, strateji yanaşmanın olmaması və sosial aktorların prosesdə zəif iştirakçılığı. Ümumi dövlət
idarəçiliyində və inkişaf prioritetlərinin seçimində sosial aktorların (akademik dairələr, müstəqil ekspertlər,
vətəndaş cəmiyyəti təşkilatları) kənarda qalması bəzi hallarda hökumətin seçdiyi prioritetlərin sosial-iqtisadi
reallıqları əks etdirməməsinə və qərarqəbuletmə prosesində özgələşməyə (alienation) səbəb olur. Beləliklə,
sosial-iqtisadi həyatı bütünlüklə neft-qaz gəlirləri üzərində qurulan Azərbaycanda da resursla zəngin olan bir
34
http://www.turan.az
35
http://www.eiu.com (2011)
36
http://www.worldbank.org (2009-2010)