kişiyə tutdu:
-
Səhər tezdən - işıqlaşan kimi adamların burda olsun. Silahlı
komsomolçularını deyirəm.
Onlarla söhbətim var. İndi isə, gəl yataq, səhər tezdən durmalıyıq, işimiz çoxdur.
Amma
elə elə ki, gecə peç sönməsin.
Yoldaş Fətullayev şinelini, çəkməsini soyundu və paltarlı yorğan-döşəyə girdi.
Mustafa kişi səhərə qədər yata bilmədi. Tez-tez qalxıb ocağa odun atdı və nə qədər
fikirləşdisə, rus əsgərlərinin qəfildən kəndə gəlmələrinin səbəbini aydınlaşdıra
bilmədi.
İşıqlaşan kimi axşamdan Mustafa kişidən tapşırıq alan silahlı komsomolçular onun
evinin qapısını kəsdirdilər. Yoldaş Fətullayev onları başına yığdı.
- Bu saat dağılışarsınız kəndə. Gedərsiniz evlərə. On beş yaşından yuxarı nə qədər
başıpapaqlı varsa, gətirərsiniz məscidin həyətinə. Dünəndən baxmışıq ondan
münasib yer yoxdur.
Həm məscidin özü böyükdü, həm də ətrafı hasarlıdı.
Bir azdan kəndə hay-haray düşdü. Arvad-uşağın səs-küyünə, ağlamalarına heç kəs
fikir vermədi. Rus əsgərləri kişiləri süngünün qabağına salıb məscidin həyətinə
gətirdilər. Yoldaş Fətullayev məscidin və həyətin içinin dolduğunu gördü və
bundan sonra hasarın üstünə çıxdı. Bayaqdan təşviş içində qalan və öz aralarında
xısın-xısın söhbət edən kişilər daş hasarın üstünə çıxan Fətullayevi görüncə
susdular. Fətullayev aralığa sükut çökdükdən sonra amiranə səslə dilləndi.
- Camaat, hökumətin qərarı var: hamı silahını könüllü şəkildə təhvil verməlidir.
Kimin tüfəngi, naqanı, xəncəri varsa, gətirməlidir. Kim silahını könüllü təhvil
versə, ona heç nə etməyəcəyik, buraxacayıq, gedəcək evinə. Amma inad
göstərsəniz, qurban verəcəksiniz. Sizə ən uzağı bir gün vaxt verirəm. Silahlarınızı
gətirin!
Camaat heç nə başa düşmədi. Təşvişlə bir-birinin üzünə baxdı. Fətullayev hasarın
üstündən düşüb gedəndən sonra da nə edəcəklərini bilmədilər.
Əslində onların çoxunun silahı var idi. Rus beşaçılanlarını, naqanları, İran və türk
tüfənglərini parçalara büküb samanlıqlarda, tövlələrin axurlarında, pərdilərin
downloaded from KitabYurdu.org
arasında, ot tayalarının altında gizlətmişdilər. Heç kəs silahı olduğunu boynuna
götürmək istəmirdi. Hamı fikirləşirdi ki,
"Silahın nə zərəri var? Yüz gün yaraq bir gün gərək". Züllə papaqlı rus əsgərləri
məscidi ikiqat mühasirəyə aldılar. Yarımkürklü və uzun qılınclı komandirlər
məscidin ətrafında dolaşdılar. Yoldaş Fətullayev iki saatdan sonra bir də gəldi. Daş
hasarın üstünə bir də çıxıb sözlərini bir də təkrar etdi. Amma camaatdan tərpənən
olmadı.
Lopa-lopa qar yağırdı. Məscidin həyətinə toplaşanların hamısı qar içində idi.
Çoxunun əynində isti paltar olmadığından soyuqdan büzüşmüşdü. Çoxusu ac idi.
Səhər qoymamışdılar ki, çörək yesinlər. Kənd arvadları məscidin ətrafındakı evlərə
yığışmış, damların üstünə çıxmışdılar. Onların əllərində bağlamalar, heybələr var
idi. Kişilərə çörək gətirmişdilər. Amma keşikçilər onları yaxına buraxmırdılar.
Sözə baxmayıb irəli cuman arvadları süngünün ucunda geri qaytarırdılar.
Mustafa kişi arvad-uşağın ağlaşmasına dözmədi. Qorxa-qorxa Fətullayevə yanaşdı:
-
Camaat acdır. Arvadlar
çörək gətiriblər, bəlkə...
Fətullayev dabanı üstə fırlandı və şura sədrinin sözünü ağzında qoydu:
-
Olmaz! Bir də bilmirsən o bağlamalarda nə var?
Qaranlıq qarışdı. Amma kişilərdən tərpənən olmadı.
-
3 -
45
Fətullayev qəza mərkəzində olan zaman, ya da Gəncəyə, Bakıya getdiyi vaxt
müəyyən tapşırıqlar alır, kimləri isə axtarır, onların izinə düşürdü. Ətraf qəzalarda
kəndlərdən qaçanların kimlər olduğunu öyrənməyə çalışırdı. Ona görə də, hər
söhbətə saymazyana qulaq asır, hər kəndə öz adamlarını göndərir, hətta qaçaqların
dəstəsinə də adam yollayırdı. Bu adamların çoxu qaçaqların e'tibarını qazanmaq
üçün cinayət də törədirdilər.
Yoldaş Fətullayev gizli arxiv sənədlərini də nəzərdən keçirirdi. Mərkəzdən qaçmış
və gözdən yayınan əksinqilabçıları tapmaq üçün gizli yollar axtarırdı. Onu ən çox
narahat edən Gəncə üsyanı idi.
downloaded from KitabYurdu.org