71
dövriyyəsində istifadə edilən hər bir bitkinin hansı ildə, hansı tarlada yerləĢdiyini
müəyyən etmək olur. Məsələn, üçtarlalı soya –
payızlıq buğda
-
qarğıdalı növbəli əkin
sxeminin rotasiya cədvəlinə nəzər salsaq aydın olar ki, hər bitki illər üzrə növbə ilə
növbəli əkinin bütün tarlalarında becərilmiĢ olur (cə
d
vəl 5.1).
Cədvəl 5.1.
Soya
–
payızlıq buğda
-
qarğıdalı növbəli əkin
sxeminin rotasiya cədvəli
Tarlalar
Ġ l l ə r
1-ci il
2-ci il
3-
cü il
2-ci
rotasiyanın 1
-ci
ili
I
Soya
p
ayızlıq
buğda
qarğıdalı
Soya
II
payızlıq buğda
qarğıdalı
Soya
payızlıq buğda
III
qarğıdalı
soya
payızlıq buğda
qarğıdalı
Növbəli əkinlər tarla və xüsusi növbəli əkinlərə bölünür. Tarla növbəli əkinlərdə
əsas sahə dənlik və texniki bitkilər üçün ayrılır. Xüsusi növbəli əkinlərdə ya torpağın
yüksək münbitliyini tələb edən (tərəvəz, tütün,) və ya xüsusi suvarma tələb edən
(pambıq, çəltik) bitkilər, yaxud da bir neçə il ərzində tarlanı tutan (
çiylək
, tinglik) bitkilər
daxil edilən növbəli əkinlərdir. YaĢıl gübrə üçün əkilən sideral növbəli əkinlər və torpaq
örtüyünü su və külək eroziyasından qorumaq məqsədilə torpaq qoruyucu növbəli əkinlər
də xüsusi növbəli əkinlərə aiddir. Növbəli əkini xarakterizə edən əsas əlamət növbəli
əkinin əsas bitkisidir. Məsələn, tarla növbəli əkinlərinə misal olaraq
,
qarğıdalı
-
buğda
-
herik tarlası (müəyyən müddətə əkilməyən dincə qoyulmuĢ tarla) kimi növbəli əkin
sxemini misal göstərmək olar. Burada növbəli əkinin əsas bitkisi qarğıdalı, ondan sonra
isə buğda hesab edilir. Xüsusi növbəli əkinlərə misal olaraq
, yonca-
pambıq
-
taxıl kimi
növbəli əkin sxemini misal göstərmək olar. Bu növbəli əkinin əsas strateji bitkisi pambıq
hesab olunur və yonca kimi qiymətli sələf bitkisindən sonra növbələĢir. Sideral (yaĢıl
gübrə kimi əkilən) növbəli əkinlərə lyupin, seradella, çölnoxudu aiddir.
Növbəli əkinlərin torpağın münbitliyinin artırılmasında rolu
–
bunu paxlalı bitkilər
iĢtirak edən növbəli əkində göstərək. Pax
la
lılar bütün bitkilər üçün yaxĢı sələfdir. Onlar
yarpaq əmələ gətirdikləri üçün
yazlıq alaqları boğur, qalan alaqların böyüməsini
zəiflədir
.
Paxlalılar torpağı azotla zəngin
l
əĢdirir və yaĢıl kütləsi torpağa qarıĢaraq onun
strukturunu yaxĢılaĢdırır. Paxlalılardan sonra növbələĢən bitki bu münbitlikdən
lazımınca istifadə edir və məhsuldarlıq yüksəlir. Bundan baĢqa
,
növbəli əkinlər xəstəlik
və zərərvericilərə qarĢı mübarizədə də əvəzsiz bioloji üsu
l
hesab olunur. Belə ki, bir bitki
bir yerdə fasiləsiz becərildikdə (monokultura) sahə onun üçün xarakterik olan xəstəlik və
zərərvericilərlə
yoluxur
. Məsələn, pambıqda vilt xəstəliyini qeyd edək. Yonca əkilmiĢ
tarlada vilt xəstəliyinin törədiciləri məhv olur və ondan sonra növbələĢən pambıq həmin
xəstəliklə yoluxmur.
72
Növbəli əkin alaqlara qarĢı mübarizədə də əhəmiyyətlidir. Məsələn, qarğıdalı
cərgəarası becərilən bitkidir. Qarğıdalının vegetasiya dövründə sahə alaqlara qarĢı
dəfələrlə cərgəarası becərilir və gübrə verilir. Qarğıdalıdan sonra sahənin alaqlanma
dərəcəsi xeyli azalır və qarğıdalının kökü torpaqda daha çox kök kütləsi toplayaraq
on
un məsaməliliyini artırır. Bu üstünlüklər ondan sonra növbələĢən taxılın
məhsuldarlığına müsbət təsir göstərir.
Növbəli əkin sistemi nə qədər səmərəli olsa da, burada düzgün torpaq becərmələri
həyata keçirilməsə, o
,
öz aqrotexniki əhəmiyyətini itirir.
Tor
paq becərmələri növbəli əkin
sisteminin ayrılmaz bir hissəsidir.
5.2.2. Torpağın becərilməsi və onun torpağın münbitliyinin yaxşılaşmasında
rolu
Əgər torpaq düzgün becərilərsə, o
,
daha da yaxĢılaĢır. Torpağın becərilməsi
bitkilərin yeraltı və yerüstü kütləsinin inkiĢafına Ģərait yaratmaqla əkinçiliyin əsasını
təĢkil edir.
Torpağın be
c
ərilməsi onun su, hava, istilik və qida rejimlərini istiqamətli
dəyiĢməklə, bitkilərin inkiĢafı üçün əlveriĢli Ģərait yaratmaq məqsədi ilə istifadə edilən
maĢın və alətlərin iĢçi orqanlarının torpağa göstərdiyi mexaniki təsirdən ibarətdir.
Torpağın münbitliyinin artırılması və be
c
ərilən kənd təsərrüfatı bitkilərinin
məhsuldarlığının yüksəldilməsi üzrə yerinə yetirilən aqrotexniki tədbirlər içərisində
düzgün aparılan mexaniki becərmələr xüsusi yer tutur.
Torpağı becərən zaman onun
xırdalanması, yumĢaldılması və bərkidilməsi nəticəsində onun bərk fazası ilə kapillyar
və qeyri
-
kapillyar məsamələri arasında lazım olan nisbət yaradılır.
QarĢıya qoyulan vəzifənin yerinə yetirilməsindən asılı olaraq, torpağın becərilməsi
həm əkin qatında, həm də istənilən qatda aparıla bilər.
Torpağın becərilməsinin
qarĢısında aĢağıdakı məsələlər durur:
1.
Bitkilər üçün əlveriĢli su, hava, istilik və qida rejimləri yaratmaq məqsədilə əkin
qatının quruluĢunu və struktur vəziyyətini dəyiĢdirmək;
2.
Torpağın nisbətən dərin qatlarında olan qida maddələrindən ardıcıl
istifadə etmək,
torpağa verilən gübrələrin müxtəlif dərinliyə basdırılması nəticəsində qida rejimini
yaxĢılaĢdırmaq və faydalı mikroorqanizmlərin həyat fəaliyyətini gücləndirməklə
mikrobioloji proseslərə lazımi istiqamət vermək;
3.Kənd təsərrüfatı bitkilərinin zərərvericilərinin, xəstəlik törədicilərinin və alaq
bitkilərinin məhv edilməsi;
4.
Bitki qalıqlarını və gübrəni torpağa basdırmaq
;
5.
Torpağı su və külək eroziyasından qorumaq;
6.
Xam və dincə qoyulmuĢ torpaqları becərərkən çoxillik otların məhv edilməsi;