Kemaleddin yeni 60-90. indd
Yüklə 6,85 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Hacı Mirfazil
- “Hər bir şəxs bu dünyada zərrə qədər yaxşı iş görmüşdüsə, onun xeyrini görəcəkdir. Hər bir şəxs zərrə qədər pis
- “Həqiqətən Allah-təala zərrə qədər zülm etməz. Sədərəyin Seyidlər ocağı
- “Heç kəs bilməz ki, onlara etdikləri əməllərin əcri olaraq gözlərini işıqlandıracaq necə şeylər gizlədilmişdir”.
- “Mən Allahıma çətinliyə və rahatlığa görə ən yaxşı şükürlər edirəm. Ey Rəbbim, bizi nübuvvət şərəfi ilə əzizlədiyin üçün sənə şükür edirəm.
Hacı Mirfazil 54 çox əziyyət çəkdi, axırı əsəbləşib tüfəngi divara çırpdı. Tüfəng atəşlənib dananın qaşqasından dəyir və heyvan haram olur. Qardaşlar çox qorxurlar. Heyvanı tövlədən çıxarmaq istəyirlər, lakin danaya gücləri çatmır. Onlar çölə çıxıb bir ağacın kölgəsində oturub fıkirləşirlər ki, ağaya nə cavab verəcəklər. Bu vaxt onlara tərəf bir atlının gəldiyini görürlər. Qardaşlar təşvişə düşürlər. Çünki ağa 10 gündən bir dananı yoxlamağa gəlirdi. Ağa gəlib çatır, atdan düşüb salam verir və qardaşlara deyir: “Qorxmayın, gəlmişəm deyəm ki, dana halal xoşunuz olsun. Heyvana görə narahat olmayın. Bu sözlərimi Bayram kişiyə deyərsiniz” – deyib, atına minib yola düşür. Qardaşlar bu hadisədən çox təəccüblənirlər. Çünki onlardan başqa bu hadisədən heç kəsin xəbəri yox idi. Bu hadisə Miryaqub ağanın bəsirət sahibi olduğunu bir daha sübut edir. Onu da bilmək lazımdır ki, bu dünyada hər hansı bir yaxşı və ya pis əməllərin nəticəsini axirətdə öz sahibinə qaytaracaqlar. Allah-təala öz müqəddəs kitabında belə buyurur: “Hər bir şəxs bu dünyada zərrə qədər yaxşı iş görmüşdüsə, onun xeyrini görəcəkdir. Hər bir şəxs zərrə qədər pis iş görmüşdüsə, zərərini də görəcəkdir” (Zəlzələ surəsi, 7-8-ci ayələr). Başqa bir yerdə Ulu Tanrı belə buyurur: “Həqiqətən Allah-təala zərrə qədər zülm etməz. Sədərəyin Seyidlər ocağı 55 Əgər yaxşı bir iş görmüş olsa, onu iki qat artırar və öz tərəflərindən də ona onun bərabərində böyük mükafat verər (Nisa surəsi, 40-cı ayə)”. Başqa bir sadə misalla desək, insanın əməli öz kölgəsinə və ya anasının əlindən tutan uşağa bənzər. İnsan da öz əməlini Allahın razılığına görə etsə qiyamət günü utanmaz. Günlərin bir günündə Vedi rayonunun Cəfərli kəndindən bir ağsaqqal kişi Miryaqub ağanın evinə gəlir: “Ağa, mən bu yaxınlarda evə gəlin gətirmişəm. O, suya gedəndə onu cin tutub, havalanıb. Camaatın içində üst-başını açıb tökür. Biz də məcbur qalıb onu həyətdəki tut ağacına bağlamışıq”. Miryaqub ağa Qurban kişini öz atının tərkinə qoyur yola düşürlər. Bu hadisəni Qurban kişinin özü nağıllayırmış ki: – Miryaqub ağa məni atın tərkinə aldı. Biz Cəfərli kəndinə tərəf yola düşdük. Həmin ağsaqqalın həyətinə daxil olanda gördük ki, bir qadını iplə ağaca bağlayıblar. Miryaqub ağa atdan düşdü və bir cam su istədi. Suyu ona gətirdilər. Ağa suya bir neçə Quran kəlamları oxuyub üflədi. Sonra gəlinə yaxınlaşıb suyu gəlinin üzünə çırpdı və yanındakılara dedi ki, gəlin qızən əllərini açın. Ev sahibləri tərəddüd etsələr də, ağanın sözündən çıxmadılar. Onlar gəlinin əl-ayağını açan kimi gəlin abır edib üzünə yaşmaq çəkdi. Miryaqub ağa gəlinə dedi: “Qızım, səhəngi götür, get bulaqdan su gətir, bizə çay qoy. Biz uzaq yoldan Hacı Mirfazil 56 gəlmişik”. Gəlin səhəngi götürüb suya getdi. Ev sahibi hələ də təəccüb içində idi. Bir az sonra gəlin Miryaqub ağaya çay gətirdi. Miryaqub ağa Qurban kişini də götürüb Sədərəyə qayıdırlar. Həmin gəlin evlərində xoşbəxt yaşayıb və altı övladları olub. Həqiqətən də Allah istədiyi neməti istədiyi bəndələrinə verər. Dünyada maddi olmayan ləzzətlər də var insan nəfsini tərbiyə etməklə ibadətdən böyük ləzzət ala bilər. Əslində dünya nemətləri içərisində olan ən üstün ləzzət “namazdan duyulan ləzzətdir”. Allah- təala bu ləzzəti yalnız saf bəndələrinə hədiyyə olaraq daddırır. Onlara məxsusi bu neməti verir. Uca rəbbimiz Qurani-Kərimdə buyurur: “Heç kəs bilməz ki, onlara etdikləri əməllərin əcri olaraq gözlərini işıqlandıracaq necə şeylər gizlədilmişdir”. Bəli, ibadətdən aldığı bir anlıq ləzzəti bütün dünyaya də yişməyən bəndələr var. Bunun ən bariz nümunəsi Kərbəla qəhrəmanlarıdır. Necə ki, məhərrəm ayının doqquzunda Tasura günü İmam Hüseyn (ə.s.) öz əshabini bir yerə yığıb belə dua etmişdir: “Mən Allahıma çətinliyə və rahatlığa görə ən yaxşı şükürlər edirəm. Ey Rəbbim, bizi nübuvvət şərəfi ilə əzizlədiyin üçün sənə şükür edirəm. Sən bizə təlim edib dinin müşkül məsələlərini agah etdin. İlahi, sən bizə eşidən qulaq, görən göz və agah ürək verdin. İlahi, bizi sənə şükür edənlərdən qərar ver”. Sədərəyin Seyidlər ocağı 57 Bu cür ibadətin ləzzətini bilən mövlamız və ağamız İmam Hüseyn (ə.s.) bizlərə nü munədir. Məhz Kərbəlayi Miryaqub ağa cəddi İmam Hüseyn (ə.s.) özünə nümunə seçmişdi. O, həqiqi Hüseyn aşiqi idi. Buna görə də ömründə on yeddi dəfə Kərbəla ziyarətinə getmişdi. Bununla da ürəyi rahat olmamışdı. Bu səfərlərin beş dəfəsini piyada Sədərək kəndindən Kərbəlaya qədər getmişdir. Kərbəlayi Miryaqub ağa atdığı hər addımda bir təsbih demiş və salavat çəkmişdir. Bu hadisənin şahidləri çoxdur. Biri də Kərbəlayi Salman kişidir. Kərbəlayi Salman Kərbəlayi Miryaqub ağa haqqında çoxlu hadisələr danışmışdı. Böyük Vətən Müharibəsi illərində Azər- baycanın hər yerində olduğu kimi, Sədərək kəndindən də cəbhəyə çox adamlar getmişdi. Sədərəkdən 1941-ci ildə müharibəyə çağ- rılmış Vəli kişi 1945-ci ilə qədər müharibənin bütün çətinliklərini görmüşdü. Belə ki, bu illərdə bir neçə dəfə yaralanmış, amma sağalıb yenidən müharibəyə getmişdi. O, müharibənin son günlərində Berlinin küçə döyüşlərində mühasirəyə düşür. Vəli kişi düşmən mərmilərindən başını qaldıra bil mirmiş. Onun bu çətin anında Miryaqub ağa yadına düşür. Vəli kişi qəlbən çox inanclı bir insan idi, O, Miryaqub ağanın böyük kəramət sahibi Yüklə 6,85 Mb. Dostları ilə paylaş:
|