Bununla belə, İslam bankının fəaliyyətinin məğzi komissiya agenti
rolunu oynamaqla (əqdin yalnız uğurla nəticələndiyi halda mənfəət əldə
etməklə) maliyyə vasitəçisi funksiyasını axıradək yerinə yetinnəkdir. Bu halda
bank maliyyələşmədə öz vəsaitləri ilə hər hansı tərzdə iştirak etmirsə, kapitalı
risk zonasından kənarda qalır. Buna müvafiq olaraq, əmanətçilər qarşısında
öhdəliklər yaranmır.
Mudaraba və muşarakada müəyyən olunanlardan başqa, İslam bankının
bir özəlliyi də var: adi bank pulu borca götürür və borca verir (başqa sözlə, pulu
alır və satır), İslam bankı isə malları satın almaqla və satmaqla məşğul olur, pul
isə bu əməliyyatlarda yalnız xidmət funksiyasını (dəyər ölçüsü funksiyası)
yerinə yetirir. Bu isə, dünya ölkələrinin əsrlər boyu təşəkkül tapan, bankların
ticarət və istehsalat funksiyalarını yerinə yetirməyərək, səylərini əmanət qəbul
edib, onu müəyyən faiz müqabilində ssuda verilməsi üzərində cəmləşməsini
nəzərdə tutan qanunvericiliyi və bank təcrübəsi ilə ziddiyyət təşkil edir. Buna
görə də İslam bankları bu ziddiyyəti aradan qaldırmağa cəhd göstərib, öz
əməliyyatlarına pul buraxmaqla yanaşı, biznes dünyasında yaranan vəziyyəti
nəzərə almaqla, filiallarının və bölmələrinin açılması ilə razılaşır.
Bununla belə nəzərə alınmalıdır ki, ümumilikdə İslam bankları şəriət
normalarına və ənənəvi İslam etikasına uyğun olmayan əməliyyatlar və
fəaliyyət sahələri hesabına mənfəət əldə etməyə meyilli deyil. Bu səbəbdən
bank öz müştərisini onun maliyyə vəziyyətindən daha çox, şəxsiyyəti
baxımından qiymətləndirir. Məhz bu, müasir sahibkarlıq üçün zəruri olan etik
prioritetdir.
İslam banklarının fəaliyyətini təhlil edən mütəxəssislər dünya bank
sistemində müəyyən yer tapmasına baxmayaraq, İslam banklarının əhəmiyyətli
dərəcədə inkişaf etməsinə ümid bəslənməsinin düzgün olmadığını qeyd edirlər.
Güman ki, İslam bank modelinin təsiri banklar və müştərilər arasındakı
münasibətlərdə etik, mənəvi cəhətdən daha əhəmiyyətli olacaq. Hamının
varlanmağa çalışdığı və bunun üçün bütün vasitələrdən və üsullardan istifadə
etdiyi dövrdə bu «materiya», demək olar ki, itirilmişdir. Şübhəsiz ki, gələcəkdə
sahibkarlığın məhz mənəvi-etik cəhətlərinə daha çox diqqət yetiriləcək. Burada
bəzi alimlər tərəfindən keçmişdə iqtisadi tərəqqinin çox güclü amillərindən
olan, amma Ən Yeni Dövrdə liberallıq dəyərlərində «əridilmiş» protestant
etikası ilə əlaqə təsəvvürə gətirilir. «Protestant etikasının» xüsusi rolu barədə
tezisin mübahisəli olmasına baxmayaraq, məsələnin özünün qoyu-luşu İslam
602
banklarının iş prinsiplərinin izah olunması qədər pozitiv xarakterə malik-dir.
Ehtimal ki, yoxsul müsəlman ölkələrində «aşağıların» çox zaman şüurlu
olmadan «qızılın» qüdrətinin artması və qloballaşma şəraitində şəxsiyyətə,
ailəyə və cəmiyyə-tin ənənəvi dayaqlarına dağıdıcı təsir göstənnəsi əleyhinə
etirazının dayanmadan genişlənməsi, İslam iqtisadi modelinin ilkin həlqəsi olan
İslam bankları sisteminin meydana çıxmasının və getdikcə daha çox təşəkkül
tapmasının əsas amilidir.
İslam İnkişaf Bankı (IDB - İslamic Development Bank)
- 1974-cü ildə
İslam Konfransı Təşkilatı tərəfindən müsəlman ölkələrinin və regionlarının
iqtisadi inkişafını dəstəkləmək məqsədilə yaradılan regional inkişaf bankıdır.
Quran prinsiplərini əldə rəhbər tutan, sələmçiliyi inkar edən bank faizlə ssuda
və kredit vermir. Bank səhmləri almaqla yaxud nominal komissiya haqqı
müqabilində sənayenin inkişafı layihələrini maliyyələşdirir. Bundan əlavə,
bank üzv-dövlətlərə lazım olan idxalı maliyyələşdinnəkdə kömək edən kreditlər
verir. Son illərdə bu bank fəalİ3^ətini ABŞ-da və Aİ ölkələrində
genişləndirmişdir.
20.9.
Beynəlxalq maliyyə mərkəzləri:
Nyu-York, London və Tokio
Beynəlxalq mərkəzlərin yaradılmasının ilkin şərtləri. Son onilliklərdə
kapitalın beynəlxalq hərəkətində və dünya maliyyə sistemində baş verən
mühüm hadisələrdən biri, kapitalın transmilliləşməsi, onun ölkələr arasında
axınının sürətlənməsi nəticəsində maliyyə bazarlarının qloballaşmasıdır. Öz
növbəsində, ABŞ, Böyük Britaniya və Yaponiyada beynəlxalq malİ3^ə
mərkəzlərinin yaradılması bu qloballaşmanın birbaşa nəticələrindən olmuşdur.
İqtisadçılar analoji maliyyə mərkəzlərinin Frankfurt-Mayn, Paris, Sürix və
Şanxayın pul bazarları ətrafında fonnalaşması prosesinin getdiyini qeyd etsələr
də, onların beynəlxalq mərkəz səviyyəsinə «çatmadığını», aşağıda
sadaladığımız əsas meyarlara hələ uyğun gəlmədiyini göstərirdilər:
•
bazar agentlərinin fəaliyyəti, istehlak, yığım və istehlak sahəsində
yüksək dərəcədə iqtisadi sərbəstliyin olması;
•
maliyyə mərkəzinin yerləşdiyi ölkənin valyutasının sabitliyi və milli
maliyyə sisteminin dayanıqlı olması;
•
yerləşdiyi ölkədə maliyyə qurumlarının və alətlərinin səmərəliliyi;
603
•
yüksək iqtisadi inkişafının ümumi nəticəsi kimi, fəal və çevik
bazarların (uzunmüddətli və qısamüddətli bazarlar, əqdlər üzrə bazarlar,
fyuçers əqdləri üzrə bazarlar, əmtəə bazarları, qiymətli kağızlar bazarları)
mövcudluğu;
•
yerləşdiyi ölkədə əqdlərin istənilən növlərinin yerinə yetirilməsini və
maliyyə, iqtisadiyyat barədə infonnasiyanm alınmasını və ötürülməsini təmin
edən universal rabitənin olması;
•
yerləşdiyi ölkədə müvafiq hüquqi məkanın və sosial iqlimin
mövcudluğu*.
Dünyanın Nyu-York, London, Tokio, Sürix, Lüksemburq, Frankfurt-
Mayn, Sinqapur, Şanxay və digər maliyyə mərkəzləri pul axınlarının
tənzimlənməsinin alətləri qismində çıxış edən mexanizmlər əsasında nəhəng
maliyyə vəsaitlərinin mərkəzləşdirildiyi məntəqələrdir. Bu mərkəzlərdə
beynəlxalq valyuta, kredit və maliyyə əməliyyatları aparan, qiymətli kağızlarla,
qızılla əqdləri yerinə yetirən banklar və ixtisaslaşdırılmış maliyyə-kredit
qurumları cəmləşmişdir.
Birinci Dünya müharibəsinədək hökmran mövqe tutan maliyyə mərkəzi
London olmuşdur. Bu, Böyük Britaniyada kapitalizmin yüksək dərəcədə
inkişaf etməsinin, onun başqa ölkələrlə geniş ticarət əlaqələrinin, funt sterlinqin
nisbətən dayanıqlılığının, ölkənin kredit sisteminin inkişafının nəticəsi idi.
Birinci Dünya müharibəsindən sonra dünyanın aparıcı maliyyə mərkəzi ABŞ-a
keçdi. 1960-cı illərdə Qərbi Avropa və Yaponiyada, sonradan isə Çində yeni
mərkəzlərin peyda olması səbəbindən, ABŞ-ın dünyanın maliyyə mərkəzi kimi
inhisarçı mövqeyi sarsıldı. Aİ ölkələri öz maliyyə mərkəzlərini yaratmağa
çoxdan çalışırdı. 1999-cu ildə avronun tətbiqi nəticəsində Aİ miqyasına görə
ABŞ-dan sonra ikinci fond bazarına çevrildi. Qiymətli kağızlar və derivativlər
(törəmə qiymətli kağızları) bir valyutada - avroda nominasiya olunduğu üçün
valyuta riski aradan qaldırılır. London ənənəvi olaraq, bu sahədə Nyu-York
maliyyə mərkəzi ilə rəqabət aparır. Avropada dünya maliyyə mərkəzləri qızılla
əməliyyatların aparılması sahəsində birincilik uğrunda Londonla mübarizə
aparan Sürix, habelə Lüksemburqdur. Yaponiyanın dünya təsərrüfatında
mövqelərinin möhkəmlənməsi sayəsində Tokio, son illərdə isə Honkonqdan
əlavə Şanxay (Çin) dünya mərkəzlərinə çevrilmişdir.
Kredit idarələrinin əsasən qeyri-rezidentlərlə, bu dövlət üçün xarici olan
^ Энг M. Мировые финансы / М.Энг, Ф.А.Лис., Л.Дж.Маурер. М.: Дека, 1998. С. 230.
604
Dostları ilə paylaş: |