beynəlxalq maliyyə kapitalları bazarlarında yüksək riskli əməliyyatlar aparması
məhdudlaşdırılır. Məsələn, əvvəl onlar sərbəst şəkildə səhmlərə yaxud neftə
investisiya qoya bilirdisə, indi bu təcrübə faktiki olaraq başa çatmışdır. Bankın
bu cür əməliyyatlarla məşğul olan müvafiq strukturları (proprietary trades) ləğv
olunur.
İkincisi, beynəlxalq bankların hecinq fondlarına malik olması qadağan
edilmişdir. 2008-2010-cu illərdə maliyyə-iqtisadi böhranının qloballaşmasına
məhz onların möhtəkirlik fəaliyyəti mühüm təsir göstərmişdir.
Üçüncüsü, beynəlxalq bankların ehtiyat fondları artır. Əlbəttə, bu
tədbirlərin böyük əhəmiyyətinə baxmayaraq, onlar, çətin ki, qısa müddətdə
dünya bank sisteminin tamamilə «təmiz» əməliyyatlar aparan səmərəli sistemə
çevrilməsi ilə nəticələnəcəkdir. Əgər onların fəaliyyətinin təməlində «mənfəət,
mənfəət və nəyin bahasına olursa-olsun, yenə də mənfəət» prinsipi durursa,
cüzi dəyişiklik baş verəcək, banklar dünya mali)^ə sisteminin sabitliyinin
pozulması hesabına olsa belə, yüksək gəlir qoparmağın yollarını axtarıb
tapacaq. Buna görə də əhəmiyyəti az olmayan başqa, o cümlədən mənəvi-etik
prinsiplər və məqsədlər ön plana çəkilməli, mənfəətin «ədalətli» həddi, ictimai
inkişafın məqsədləri, direktorların əmək haqqının kəskin azaldılması və s. kimi
müddəalar daxil olmaqla, tənzimləmə doktrinasının özü dəyişdirilməlidir.
20.8.
İslam bankları
Hələ 1970-ci illərdə İslam dininin yayıldığı bir sıra dövlətlərdə səciyyəvi
xüsusiyyətləri olan bank qurumları fonnalaşmağa başlamışdır. Onların təməlini
Qurandan irəli gələn konseptual müddəalar təşkil edirdi:
•
insan əmlakın (pul vəsaitlərinin, malların, daşınmaz əmlakın) sahibi
deyil; insana ömür müddətində resurslara (əmlaka, maliyyə vəsaitlərinə və s.)
sərəncam vermək hüququ Allahın buyruğu ilə verilmişdir;
•
bu vəsaitlər passiv (sərvət kimi) deyil, fəal yaradıcı rol oynamalı, ancaq
ehtikarçılıq məqsədləri üçün istifadə edilməməlidir (məsələn, kazinoda
oynamaq, törəmə maliyyə alətlərindən - derivativlərdən istifadə etmək
qadağandır);
•
müsəlmanın vəsaitlərinin və əmlakının başlıca təyinatı, bütün
cəmiyyətin xeyri üçün fəal tərzdə, səmərə ilə istifadədir; bu halda əmlakı idarə
edən şəxsin (əslində, ona xüsusi mülkiyyətçi rolu ayrılır) özünün maddi
mükafatlandırılması elementinə böyük diqqət yetirilir. Əsas məqsəd
mülkiyyətçinin pul
599
kütləsinin artırılması deyil, real əlavə dəyərin yaradılması, mallar və xidmətlər
kütləsinin çoxaldılmasıdır;
•
insanın istismarı (əməyin məeburi formalarından istifadə heç ağıla
gətirilmir), şantaj, təhdid və sair yollarla hərəkətlərə məeburiyyət qəti
qadağandır;
•
müsəlmanın ixtiyarında olan resursların xərclənməsi yaxud
dəyişdirilməsi istismar hərəkəti hesab edilməsə də, onlardan iqtisadi baxımdan
səmərə ilə istifadə və buna müvafiq olaraq, əmlakdan (vəsaitlər, maşınlar,
texnologiyalar və s.) istifadəyə görə mükafat alınmasına zəmanət verilməsi
nəzərdə tutulur;
•
əvvəlki şərtdən, adətən kredit əməli}o^atlan zamanı baş verən, eyni
məbləğdə pulun dəyişdirilməsinə yol verilmədiyi barədə nəticə çıxarılır;
əmlakdan istifadə olunması mexanizmi onun sahiblərinin işgüzar tədbirdən
əldə olunan mənfəətdə yaxud zərərdə pay iştirakına istinad edir.
Yuxarıda göstərilən prinsipal müddəalar müsəlman ölkələrindəki
banklara və bank funksiyalarını yerinə yetirən digər təşkilatlara da şamil
olunur. Müsəlman banklarını bütün başqa banklardan fərqləndirən cəhət ssuda
üzrə faizlərdən imtina olunmasıdır. Bu məqam onlara ənənəvi, çoxsaylı, o
cümlədən möhtəkirliyin təsirinə məruz qalan «pulun qiyməti» meyarını daha
adekvat olan «kapitalın səmərəliliyi» kateqoriyası ilə əvəz etmək imkanı verir.
Bununla da, mənfəət norması ilə cəlb edilən maliyyə vəsaitləri bilavasitə
iqtisadiyyatın
müvafiq
sektorlarına
yönəldildiyinə
görə,
borcla
maliyyələşdirmə aradan qaldırılır. Mütəxəssislər bu cür yanaşmanı vəsaitlərin
kapitalda birbaşa iştirak {equity fınancing) yolu ilə səfərbər olunduğu səhmlər
bazarının fəaliyyəti ilə eyniləşdirilməsini düzgün hesab edirlər.
Belə fikir yayılmaqdadır ki, səhmdar kapitalı hesabına maliyyələşdirmə
korporativ maliyyənin gələcəyidir və İslam üçün yad olan borcla
maliyyələşdirmə yaxud ənənəvi kredit onun tam əksi kimi çıxış edir.
Beləliklə, hələ VII əsrdə Quranda əsası qoyulan iqtisadi nəzəriyyənin
yeni inkişaf mərhələsi başlayır. Müsəlman etikasının əsas şərtlərinə az sayda
ölkədə - İran, Pakistan və Sudanda, qismən Səudiyyə Ərəbistanı, BƏƏ, Küveyt
və başqa ölkələrdə əməl olunur. Amma yuxarıda göstərdiyimiz prinsiplərdən
başqa bankların, ilk növbədə isə, digər ölkələrdə (sadalamadığımız)
yaradılanların fəaliyyətində kifayət qədər uğurla istifadə edilir. 1975-ci ildə
Hökumətlərarası İslam İnkişaf Bankı və ilk kommersiya bankı - «Dubay İslam
600
Bankı» (Dubai Islamic Bank) yaradılmış və hər ikisi müvəffəqiyyətlə fəaliyyət
göstərir. Bu banklar uğurla inkişaf edir, müxtəlif müsəlman dövlətlərində
inkişaf proqramlarının həyata keçirilməsinə yardım göstərir.
Hazırda İslam prinsiplərini rəhbər tutan banklar dünyanın 40 ölkəsində
fəaliyyət göstərir və bu, onların yüksək rəqabət qabiliyyətinə (adi banklarla
müqayisədə) malik olmasının sübutudur. «IBM», «General Motors», «Alcatel»
kimi məşhur korporasiyalar onların xidmətlərindən getdikcə daha çox istifadə
edir. «Chase Manhattan», «Goldman Sachs», «JP Morgan Chase» və başqa
banklar öz strukturlarında İslam bölmələri açır. 1997-ci ildə «Citibank»
Bəhreyndə özünün «Citi Islamic Investment Bank» törəmə bankını açmışdır.
Dünyada bu tipli, ümumi kapitalı 30 milyard dollar və məcmu aktivləri
təxminən 380 milyard dollar olan 200 maliyyə idarəsi fəali}^ət göstərir. Onların
xalis mənfəəti 5,2 milyard dollar, aktivlərinin rentabelliyi 1%, bank tərəfindən
nəzarət olunan aktivlərinin rentabelliyi isə 15% olmuşdur.
İslam banklarının fəaliyyət prinsipləri. İslam bankları öz fəaliyyətində
şəriət prinsiplərinə və alətlərinə: müdaraba, muşaraka, icara, bey əs-səlam,
murabaha və s. (göstərilənlər əsasdır) istinad edir.
Müdaraba - bankın növbə ilə gah trast idarəedicisi (əmanətçiləri vəsaitləri
ilə işlədikdə), gah da müştəri (layihənin maliyyələşdirilməsindən əldə edilən
gəlirin bir hissəsi bankın və onun müştərilərinin mənfəətini təşkil edir)
qismində çıxış etməsini nəzərdə tutan inam əsasında maliyyələşdirmədir.
Muşaraka - layihənin yaxud əməliyyatın bank və sahibkarın birgə səyi
nəticəsində həyata keçirilməsi üzrə tərəfdaşlıq növüdür. Bu halda bank özünün
mənfəət payını işin nəticələrindən asılı olaraq, ümumi paydan divident şəklində
alır.
İcara - lizinqin klassik növüdür.
Bey əs-səlam - əməliyyatın avans maliyyələşdiriməsi. Adətən kənd
təsərrüfatında istifadə edilir və kontraktasiya müqaviləsinə bənzəyir.
Murabaha - adətən ticarət əməliyyatlarında, «xərclər üstəgəl əlavə
məbləğ» prinsipi əsasında maliyyələşdirmə formasıdır.
Bütün bunlar göstərir ki, sırf ərəb adları altında pul tədavülünün ən
müxtəlif formaları, maliyyə resurslarından maddi sərvətlərin artırılması və
mənfəət əldə olunması məqsədilə istifadəsinin xüsusi mülkiyyət prinsipinə
(amma müsəlman yalnız Allah tərəfindən ona verilənə malik olduğundan,
bu
prinsip təsdiqlənmir) əsaslanan, çoxdan məlum olan mexanizmləri pərdələnir.
601
Dostları ilə paylaş: |