•
ödənişli məzuniyyətlər;
•
muzd xidmətləri və s.
BƏT-in Konvensiyasını ratifikasiya edən dövlət, üzərinə onun
müddəalarını reallaşdırmaq və bunun yerinə yetirilməsi barədə Beynəlxalq
Əmək Bürosuna mütəmadi qaydada hesabatlar vermək öhdəliyini qəbul edir.
Ratifikasiya olunan konvensiyalara münasibətdə BƏT milli qanunvericiliyin
mövcud normalara uyğunluğu barədə informasiya verilməsi xahişi ilə
müraciətlə kifayətlənir. Konvensiyaların müddəaları müvafiq tövsiyələr
əsasında inkişaf etdirilir.
Texniki əməkdaşlıq proqramları üzv-dövlətlərə əməyin təşkili və
müəssisələrin idarə edilməsində, əmək qanunvericiliyinin, sosial təminat
sistemi üçün ixtisaslı işçilərin hazırlanmasında və s. yardım göstərilməsini
nəzərdə tutur.
BƏT-in rəhbər orqanları Beynəlxalq Əmək Konfransı və İnzibati Şuradır.
BƏT-də məşvərət funksiyalarını yerinə yetirən üçtərəfli komitələr və
şuralar var. BƏT-in regional və xüsusi konfransları regional yaxud sahə marağı
doğuran məsələlərə baxır.
BƏT, həmçinin sosial-əmək sahəsində elmi-tədqiqatlar aparır və nəşrlər
edir, Turindəki (İtaliya) Beynəlxalq Tədris Mərkəzində mütəxəssislərin peşə
hazırlığını həyata keçirir.
2009-cu ilin yanvarında BƏT «Dünyada əmək haqqı: 2008-2009-cu
illər» mövzusunda geniş hesabat dərc etmişdi. Burada göstərilir ki, qlobal
iqtisadi böhran nəticəsində milyonlarla muzdlu işçinin əmək haqqı aşağı düşür.
BƏT-in Baş direktoru Somavia qeyd edirdi ki, «dünyanın müxtəlif
regionlarında 1,5 milyard muzdlu işçi üçün çətin zaman başlayır». Hesabatda
həmçinin, qeyd olunur ki, hazırda muzdlu işçilər məşğulların təqribən yarısını
təşkil edir və onların payı getdikcə artır. İqtisadi artım templərinin aşağı
düşməsi və digər neqativ təzahürlər milyonlarla zəhmətkeşin (xüsusilə də az
ödəniş alanların) real əmək haqqının aşağı düşməsi ilə nəticələnəcək, bir sıra
ölkələrdə isə orta təbəqənin də vəziyyətini pisləşdirəcəkdir.
1995-2007-ci illərdə dünyanın əksər ölkələrində əmək haqqının zəif
sürətlə artması səciyyəvi idi. Həmin dövrdə ölkələrin yarısında real əmək
haqqının artımı ildə 1,9%-dən çox olmamışdı. Bu halda da regionlar arasında
əhəmiyyətli fərqlər müşahidə olunurdu. İnkişaf etmiş ölkələrdə əmək haqqı ildə
orta hesabla 0,9%, Latın Amerikası və Karib dənizi hövzəsi ölkələrində 0,3%,
703
Asiya ölkələrində 1,7%, Mərkəzi və Cənub-Şərqi Avropa ölkələrində (Aİ üzvü
olmayan) və MDB-də 14,4% artmışdı. BƏT-in icmalında qlobal və regional
qiymətləndirmələr payına dünya əhalisinin təqribən 70%-i düşən 83 ölkədə
əmək haqqına dair məlumatlara (Afrika və Yaxın Şərq üzrə rəqəmlər dürüst
deyildi) əsaslanırdı.
Əmək haqqındakı qeyri-bərabərlik artmaqda davam edir. 1995-2000-ci
illərdə əmək haqqının maksimum və minimum məbləği arasındakı fərq,
məlumatlar olan ölkələrin % hissəsində çoxalmışdı. İnkişaf etmiş ölkələrdə
əmək haqqının maksimum və minimum səviyyələri arasındakı fərqin artımının
ən yüksək templəri ABŞ, Almaniya və Polşada müşahidə olunurdu. Ölkələrin
bəzi qruplarında da bu fərq artmışdır (xüsusilə Argentina, Çin və Tailandda).
Fransa, İspaniya, Braziliya və İndoneziyada əmək haqqındakı bərabərsizlik
müəyyən qədər azalsa da, son 2 ölkədə hələ də əhəmiyyətli dərəcədədir.
Kişilərin və qadınların əməyinin ödənişindəki fərqlər zəif templərlə azalır.
Məlumatlar olan ölkələrin 80%-də qadınların və kişilərin orta əmək haqqı
arasındakı nisbət təqribən 80% artsa da, dəyişikliklərin kəmiyyəti cüzidir.
Ölkələrin əksəriyyətində qadınların əmək haqqı kişilərin əmək haqqının 70-
90%-nə bərabərdir, Asiya ölkələrində isə bundan da azdır. Son illərdə dünyada
əmək haqqının səviyyəsi və bölgüsü barədə əsas meyillərin təhlilinə istinad
edərək. Hesabatın müəllifləri əmək haqqının artımının iqtisadi artım
templərindən geri qaldığını, iqtisadi tənəzzül dövrlərində isə zəiflədiyini qeyd
edirlər. 1995-2007-ci illərdə ÜDM-in əhalinin hər nəfərə düşən həcminin 1%
azalması əmək haqqının 1,55% aşağı düşməsi ilə nəticələnirdi. ABŞ, Yaponiya
və İspaniyada real əmək haqqının artımı sıfra yaxın, Çin, Rusiya və Ukraynada
ildə 10%-ə çatırdı. Hindistan, Meksika, Polşada və CAR-da əmək haqqının illik
artımı orta göstəriciyə yaxınlaşaraq, 2% təşkil edirdi. 1995-2010-cu illərdə
ÜDM-in əhalinin hər nəfərinə düşən həcmi 1% artdıqda, əmək haqqı 0,76%
çoxalırdı. Əmək haqqının elastikliyi, onun artımının ÜDM-in əhalinin hər
nəfərinə düşən həcminin çoxalmasından geri qaldığını göstərir. Elastiklik
1995-2000-ci ildəki 0,8%-dən 2001-2010-cu ildəki 0,72%-dək azalmışdır.
Ölkələrin, demək olar ki, Y4 hissəsində ÜDM-in əmək haqqına yönəldilən
hissəsinin azalması (mənfəətdən və gəlirlərin başqa növlərindən ibarət paydan
fərqli olaraq) meyli müşahidə olunurdu. İqtisadi artım zamanı dəyişikliklərə
zəif reaksiya verən əmək haqqı, iqtisadi tənəzzül dövründə həddən artıq kəskin
dəyişir və bu meyil müasir dünyadakı vəzi}^ət üçün səci)q/əvi haldır.
704
22.12.
Bazarın ayrı-ayrı seqmentlərində fəaliyyət
göstərən beynəlxalq dövlətlərarası təşkilatlar
Dünya bazarının ayrı-ayrı seqmentlərində fəaliyyət göstərən beynəlxalq
təşkilatlar çox vaxt ölkələrin geniş yaxud dar çərçivəsindən ibarət olan əmtəə
təşkilatları (müqavilələri) fonuasmda çıxış edir. Bu səbəbdən onların tərkibinə
çox zaman aşağıdakılar daxil edilir:
•
Neft ixrac edən ölkələr Birliyi, 1960-cı il (OPEC - Organization of the
Petroleum Exporting Countries);
•
Qalay üzrə beynəlxalq müqavilələr (1956-cı il);
•
Kakao üzrə beynəlxalq Müqavilələr (mütəmadi olaraq 1960-cı ildən
bağlanır);
•
Toxuculuq malları üzrə beynəlxalq müqavilələr (1974-cü il).
«Beynəlxalq təşkilat» və «Beynəlxalq müqavilə» anlayışları arasındakı
fərq çox vaxt o qədər də aydın görünmür (burada ikitərəfli müqavilələr nəzərə
alınmır). Bəzi faktiki beynəlxalq təşkilatlar rəsmi baxımdan müqavilədir və
əksinə: beynəlxalq müqavilə əsasında daimi əsasda təşkilati funksiyaları yerinə
yetirən, vaxtaşırı olaraq üzv-dövlətlərin görüşünü təşkil edən, statistik və başqa
infonuasiyanı toplayan və ümumiləşdirən, nəşrlər edən katiblik yaradılır.
OPEC. Neftin qiymətinin sabitləşdirilməsi məqsədilə neft hasil edən
dövlətlər tərəfindən yaradılmış hökumətlərarası təşkilatdır. İqtisadiyyatı neft
ixracından əhəmiyyətli dərəcədə asılı olan ölkələr bu təşkilatın üzvüdür. Daimi
fəaliyyət göstərən təşkilat kimi, OPEC 10-14 sentyabr 1960-cı ildə Bağdadda
keçirilmiş konfransda yaradılmışdır. Əvvəlcə təşkilatın tərkibinə İran, İraq,
Küveyt, Səudiyyə Ərəbistanı və Venesuela (yaradılmanın təşəbbüskarı) daxil
olmuşdu. Təşkilatı təsis edən 5 dövlətə sonradan daha 9 dövlət qoşulmuşdur:
Qətər (1961), İndoneziya (1962-2008-ci illər. 1 noyabr 2008-ci ildə OPEC
tərkibindən çıxmışdır), Liviya (1962), Birləşmiş Ərəb Əmirlikləri (1967),
Əlcəzair (1969), Nigeriya (1971), Ekvador (1973-1992, 2007), Qabon (1974-
1994), Anqola (2007).
2007-ci ildə tərkibində baş verən dəyişikliklər: Anqolanın yeni üzv kimi
qəbul olunması və Ekvadorun yenidən qayıtması nəzərə alınmaqla, hazırda
OPEC-ə 12 dövlət daxildir. 2008-ci ildə Rusiya karteldə daimi müşahidəçi
705
Dostları ilə paylaş: |