|
Книга переведена и издана заказу фонда поддержки по политики тюркоязычных государств
295
Bu məkrlilik deyilmi?
Bizim qardaşımız Oljas Suleymenovun (onun geri
çəkilmədiyi vaxtlar) 1978-ci ildə Daşkənddə Asiya və Afri-
ka ölkələri Assosiasiyasının simpoziumundakı məruzəsində
acı həqiqət dolu belə etirafl ar var idi:
“Amerialı sosioloqlar yəqin birinci olaraq diqqət
yetirib və təsvir ediblər ki, marjinal insan asanlıqla kos-
mopolit dünyagörüşünə malik qeyri-sabit şəxsiyyətə
çevrilir, onu öz xalqı, doğma mədəniyyəti, tarixi ənənələri
ilə bağlayan hiss olmur. Buna görə də marjinal insan etno-
sun və onun mədəniyyətinin inkişafında heç bir müsbət rol
oynaya bilməz”.
Parlamentin deputatı olarkən mən kosmopolit və mar-
jinal kursa dövlət səviyyəsində qiymət verilməsini təklif et-
mişdim. Amma, prezident də, başqa rəhbər şəxslər də sus-
maqla məndən canlarını qurtarmağa üstünlük verdilər...
Məncə bundan sonra da qazax xalqı məhz öz içindən
çıxanların – öz millətindən iyrənən və soydaşlarına qarşı
çıxan, siçovulyemə virusuna yoluxmuş şələ qazaxlar və
kosmopolitlərin zülmündən əziyyət çəkəcək. Allah eləsin
ki, mən yanılım. Amma, heç kim millətin başı üzərini alan
bu təhlükəni dana bilməz.
Burkitbay Ayaqan, tarix elmləri doktoru: “1920-
ci ildə amerikalı sosioloq R.Park yeni mühitə uyğun-
laşmağa məcbur olan immiqrantların mədəniyyəti və
düşüncə səviyyəsinin göstərilməsi üçün “marjinal şəxs”
məfhumundan istifadə etmişdi. Belə marjinal qruplar
öz əcdadlarının ruhundan ayrılaraq, köklərinin so-
sial-mədəni dəyərləri və anlayışlarından uzaqlaşaraq
keçmişə hörmət hissini də itirməyə məhkumdurlar.
Qeyd olunurdu ki, onların arzu və istəkləri utopik
hisslərlə formalaşır. Bəzi marjinal qruplar siyasətə
296
qarışmasalar da, digərləri çox enerjili olaraq özləri-
ni ən yaxşı tərəfdən dəqdim edə bilirdilər. Marjinallar
arasında elələri də az deyildi ki, ölkənin əsas millətini
müdafi ə edərək əsl vətənpərvərə çevrilirdilər. Bu yol-
la korsikalı Napoleon Bonapart fransızların rəğbətini
qazanır. Avstriyalı olmasına baxmayaraq Adolf Hitler
alman nasistinə çevrilir. Gürcü kimi doğulan İosif Sta-
lin isə əsl rusa dönə bilir. Bir çox başqa talelər də bunu
sübut edir.
Rus fi losofu Nikolay Berdyayev özünün “Rus
kommunizminin mənbələri və mənası” əsərində bu
barədə yazır:
“Nə qədər paradoksal səslənsə də, bolşevizm rus
fövqəldövlətçiliyinin, rus imperializminin üçüncü
təzahürüdür: birinci təzahür Moskva çarlığı idi, ikinci
təzahür isə Pyotr imperiyası. Bolşevizm güclü mərkə-
zləşdirilmiş dövlətin tərəfdarıdır... Və onlar idarəetmə
üsullarına görə köhnə rus dövlətinə çox bənzəyən polis
dövləti yaratdılar”.
Hətta V.İ.Lenin də vaxtilə deyirdi ki: “Bəzi kom-
munistlərin üstünü yaxşı-yaxşı qaşısan altından böyük
rusiya şovinisti çıxar”.
Bir çox başqa xalqlar kimi qazaxlar da məhz bu
amillə aldadılmışdılar: SSRİ formal olaraq çoxmillətli
dövlət hesab edilsə də, əslində rus imperiyası, rusların
dövləti olub. Gözləru dumanlanmayan qərb alimləri
sovet ölkəsini “rus ölkəsi”, “rus dövləti” adlandırır və
bizi də rus hesab edirdilər...
İndi bizim ölkəmizdə 100 il, və ya heç olmasa 50
il bundan əvvəlki milli özünüdərk hisslərindən nəsə
qaldığını sübut etmək çox çətindir. Bu günkü qazax-
lar bir millət olaraq həm xarici görünüş, həm şüur və
297
təfəkkür, həm də danışıq tərzi ilə tam dəyişiblər. Buna
görə də qazaxları təkcə varlı, kasıb və ortabablar kimi
yox, həm də belə qruplara bölmək lazımdır: təmiz qa-
zaxlar, yarımqazaxlar, manqurt qazaxlar, xaçpərəst
(və ya baptist, krişnait və s.) qazaxlar, şəhərli qazaxlar,
səhra qazaxları.
Niyə bizdə kosmopolit dünyagörüşü əsasında mil-
li hissləri, milli adətləri, mədəniyyəti və vətənpərvərli-
yi ikinci dərəcəli hesab edən, hətta ümumiyyətlə rədd
edənlərin, dilimizi və dinimizi, ənənələrimizi bilməyən,
buna etinasız yanaşan niqilistlərin sayı artır? On-
lar hələ bir üstəlik millətin və vətənin maraqlarının
müdafi ə edilməsini milli məhdudiyyət hesab edirlər.
Özlərini isə dünya sivilizasiyasının ən gözəl mədəni-
yyət nümunələri əsasında tərbiyə almış insanlar sayır-
lar...”
Keçən il bir maraqlı hadisə diqqətimi cəlb etdi:
“Almatı vilayətinin aullarından birində yaşayan
rus ailəsinə qazax qonşusu bir küçük bağışlayır. Bir
neçə ildən sonra bu küçük böyüyərək yekə itə çevril-
ir. Rus ailəsi təcili olaraq Rusiya şəhərlərindən birinə
köçəndə isə iti onların evini almış qazaxa saxlayırlar.
Balaca vaxtından bizim rus qardaşlarımızın himayə-
si altında olan, onların uşaqları ilə oynaya-oynaya
böyüyən və rus danışığına öyrənən it bir müddət sonra
rus sozləri üçün darıxmağa başlayır. Aulun mərkəz-
ində quraşdırılmış reproduktordan hər gün müəyyən
saatlarda rus dilində veriliş yayımlanır. İt hər gün bu
veriliş başlamamış o yerə qaçaraq radioda rus nitqinə
qulaq qasır. Ardınca qazax dilində veriliş başlayan
kimi isə tez dönüb geriyə qaçır. İtin bu davranışına aul
camaatı məəttəl qalmışdı”.
Dostları ilə paylaş: |
|
|