KöRPƏ SƏSİ, ana nəFƏSİ
Yüklə 1,54 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Salatın Əhmədli 273
- Salatın Əhmədli 274
- Salatın Əhmədli 275
- Salatın Əhmədli 276
- Salatın Əhmədli 277
Salatın Əhmədli 273 Xeyrinin anası tez-tez qızıgilə gəlirdi, ailənin hər işinə qarışır, Nəsibənin varlığını saya almır, onun şəhərdəki uşaqlarının yanına köçüb getməsinə çalışır, az qala qızının evində böyüklük edirdi. Xeyri anasının sözü ilə oturub-durur, qayınanasına etinasızlıq göstə- rirdi. Nəsibənin səbr kasası dolub-daşırdı. Oğluna şikayətlənəndə o da anasını günahlandırırdı. O, söz- söhbətə son qoymaq qərarına gəldi. Xeyrinin anasına məsələni açdı: - Səkinə, biz gor qonşusuyuq, qonşu olmaqla bərabər indi biz həm də qohum olmuşuq, qudayıq. Bu qədər saymamazlıq olmaz. Qızını düz yola çəkmək- dənsə onu mənim üstümə qaldırırsan. Belə olmaz axı! Sən bilirsən ki, mən o uşaqları nə zülmlə böyütmü- şəm. Bir üzüm qız, bir üzüm gəlin… Səkinə Nəsibənin sözünü bitirməyə qoymadı, güllə kimi açıldı: - Bilirik, bilirik, sən onları necə böyütmüsən? Sən yox, sənin aşnan o qoca dəyirmançının unu böyütdü sənin uşaqlarını. İndi sən mənə dərs verirsən, ay namussuz? Günah məndədir ki, gül kimi qızımı sənin kimi qaynananın yanında qoyuram. Ayıracam qızımı, oğluna get özün kimisini tap, evləndir. Salatın Əhmədli 274 Nəsibənin qulaqları uğuldadı, haqsız eşitdiyi ittihamlardan, hədə-qorxudan bədəni lərzəyə gəldi. Gəlininin şübhəli və istehzalı baxışlarına dözəmmədi. Qorxdu, bir anlığa elə bildi ki, yer ayrıldı, yerin tərki- nə düşdü. Yalvarıcı səslə Səkinəyə dedi: - Səkinə, yalvarıram sənə, daha danışma, oğlu- mun işdən gələn vaxtıdır, eşidər, biabır olaram. Mənə böhtan atmayın. Mən özüm çıxıb gedərəm bu evdən. Səkinə sevincək oldu, ancaq sevincini biruzə ver- mədi: - Bax, bu çox yaxşı qərardı, indi qızımın yeri rahat olar, sənin üzünü görməkdən bezmişdi. Sənin haqqın yoxdur nə mənə, nə də qızıma güldən artıq söz deməyə, ay bir çanaq buğdaya, una namusunu satan ifritə! Xeyri anasının sözünə qüvvət verərək qaynanası- nın üstünə yeridi: - Sənin nazını çox çəkdim, daha dözə bilmirəm. Axşamlar ərim gələndə məndən qabaq özünü verirsən qabağa. Səhər tezdən mən duranda görürəm ərimin çayı-çörəyi stolun üstündədir. Qoymursan azad nəfəs alaq, qoymursan ərimə özüm qulluq edəm. Salatın Əhmədli 275 Eşitdiyi ədalətsiz sözlərdən yer-göy ananın başına fırlandı. Bayılmaq dərəcəsinə çatdı. Əl atıb yaxındakı stuldan yapışaraq onun üstünə çökdü. «Ah, etibarsız dünya! Nankor insanlar! Beş balanın sağ qalması üçün atdığım bir addım, şər-böhtan, dedi- qodu məni dul qoydu, övladlarım ac qalmasın, ölmə- sin deyə yenə tənələrə dözüb onları böyütdüm, oxut- dum, çörək sahibi elədim, bu da axırı!» Ana xeyli hərəkətsiz oturdu. Bir az özünə gələndən sonra ayağa durub otağına keçdi. Paltarlarını yığaraq aşağı, həyətə düşdü. Həyətin o biri başındakı keçmiş günlərinin yadigarı olan köhnə daxmasına tərəf addımladı. Qapı- nı açıb boxçasını köhnəlmiş sandığın üstünə atdı. Köhnə palaz salınmış dəmir çarpayıya yaxınlaşıb üstünə uzandı. Uzun müddət yata bilmədi, gözləri bir nöqtəyə dikildi. Səhər Nəsibə oğluna şəhərə qızı Gülzarın yanına köçmək istəyini bildirəndə onun gözündə gördüyü gizli sevinc sinəsinə bıçaq tiyəsi kimi sancıldı. Məhz bu gözlərin yaşına-kiçiyi olan Gərayının aclıqdan nalə səsinə dözməyib dəyirmançının yanına qaçdığı qarlı gecəni xatırladı, sinəsindən gələn bir dəhşətli ağrı bü- Salatın Əhmədli 276 tün bədənini bürüdü. Nəsibə ayılanda başının üstün- dəki ağxalatlıları gördü. Yoxlamadan sonar Nəsibəyə həkimlər Bakiya- Onkologiya xəstəxanasına getməli olduğunu bildirdi- lər. Ağ ciyərində şiş vardı. Nəsibə getmək istəmədi. Bu zəhirmar xəstəlikdən qurtula bilməyəcəyini bildi- yindən ömrünün qalan günlərini öz evində keçirmək, öz evində ölmək istəyirdi. Lakin gəlini Xeyrinin “Sənə burda kim baxacaq? Körpə uşağıma baxa bilmirəm, anam kömək edir. Yoxsa səni də boynumuza götürmü- şük? Get qızının yanına...” deyəndə əlacsız qalıb yola hazırlaşdı. Oğlu Gəray onu qatarla Bakıya yola saldı... …Nəsibə başına gələnləri danışıb qurtarmışdı. Bu dəfə onun gözləri bulağa dönmüşdü. Nəsibə için- için ağlayırdı. Zərnişan ananın göz yaşları qurumuşdu. Eşitdiyi söhbətdən yerində heykəl kimi donub qalmışdı. Nəsibə göz yaşlarını silib gülümsəməyə çal- ışdı: - Mənim sözlərimi qəribliyə salma. Həyatda hər cür hadisələrlə, söz-söhbətlərlə qarşılaşmışıq. Yaxşı adamlar, yaxşı övladlar çoxdur, belə naqis gəlinlər, analar az da olsa var. Deməyimin canı odur ki, bu Salatın Əhmədli 277 sözlərim sənə təsəlli olsun, bu cür ağlayıb özünü öldürmə. Qadınlar hərəsi kupenin bir küncünə çəkilib göz- lərini yummuşdular. Biri balasının aldığı yaraların ağrısından göynəyir, biri isə balasından aldığı yaradan için-için sızıldayırdı... Aldıqları ağır zərbə qatarın baş- ağrıdıcı aramsız taqqıltılarını onlara tamamilə unut- durmuşdu... Nəsibə başına gələn müsibətlərin baisi mühari- bəyə nifrət yağdırırdı. Gözünün önünə aclıqdan ölən, ölüsünü belə dəfn etməyə gücü çatmayan insanlar gəlir, son beşiyi Gərayını, uşaqlarını müharibənin odundan, səfalə-tindən salamat qurtarıb, böyüdüb boya-başa çatdırdığı üçün içindən gələn rahatlığa dəyirmançının verdiyi bir qab unu zəhər kimi qatıb xəyalən yeyirdi və yedikcə də boğazına tıxanan acı zəhəri duyurdu... o acı zəhər iç-çalatını dağıda-dağıda müharibəyə, onu törədənlərə lənət yağdırırdı... Gözünə yuxu getməyən Zərnişan bütün gecəni onun pıçıltı- larını eşitdikcə onun da dərdini özünə dərd elədi. Bala yaman bəladı, acısı çox ağır olur... Salatın Əhmədli 278 ƏCƏM COCUQLARI 1918-ci il erməni-müsəlman qırğını idi. Ermə- nilərə «Daşnaksütyun» təşkilatı əməlli-başlı yaraq- yasaq vermiş, təpədən-dırnağa kimi silahlandırmışdı. Onlar top silahını atlara yükləyərək Qaradağın başına çıxarmış, oradan kəndin ortasını nişan almışdılar. Ermənilər «Sarı demi»dən kəndə hücum etdilər. Erməni sərkərdəsi topçuya «atəş» əmri verdi. Topdan atılan güllə kəndin ortasına düşüb neçə evi dağıtdı. Ağlaşma, arvad-uşaqların çığırtısı kəndi başına götürdü. Kişilər tez atlandılar; arvad-uşağı kənddən çıxarmaq lazım idi. Evlərində gizlətdikləri beşatılan, üçatılan tüfəngləri götürdülər. Arvad-uşağı arabalara, ulaqlara mindirərək kəndi tərk etməyə tələsdilər. Kişilər bir təhər onları kənddən çıxardıb gözdən uzaq bir dağın dərəsinə gətirdilər. Özləri ermənilərin qabağını kəsməkdən ötrü kəndə tərəf döndülər. …Türk qoşunu kömək üçün atlarını qırmanc- layırdı. Onlar qonşu kəndləri erməni daşnaklarından təmizləyə-təmizləyə gəlirdilər. Erməni qaniçənləri türk qoşununun uzaqda olduğunu zənn edərək bu Yüklə 1,54 Mb. Dostları ilə paylaş:
|