KöRPƏ SƏSİ, ana nəFƏSİ
Yüklə 1,54 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Salatın Əhmədli 35
- Salatın Əhmədli 36
- Salatın Əhmədli 37
- Salatın Əhmədli 38
- Salatın Əhmədli 39
- Salatın Əhmədli 40
Salatın Əhmədli 35 - Ay qız, o nə idi, kişi sənə dedi «ömürlük girov eləyibsən». Deyəsən, sən də ona gözünü ağartdın ha… Yəqin ki, iki qadının söhbətinə qarışmamaq üçün Ağəli kişi nəvələrini də özü ilə götürüb həyətə çıxdı. Kömürçü meydanında yaşayan köhnə bakılılar dədə-baba qaydası üzrə bağa köçməyə hazırlaşırdılar. Bağa aparacaqları şeyləri-mələfələri, dəsmalları, yüngül yay geyimlərini, çimərlik paltarlarını, şap- şuplarını düyünçə eləyib həyətə yığmışdılar. Yeşiklərə yığdıqları banka-balonların içinə qənd, qənd tozu, vermişel, makaron, quru çay, un və s. bu kimi ərzaq məhsulları doldurmuşdular. Evdəki mebelləri isə toz basmasın deyə üstünü mələfələrlə örtmüşdülər. Əsmərin anası Güldanə yük maşınının sürücüsü ilə danışmışdı, bir azdan maşın gəlməli idi. Bircə qalırdı yükləri maşına yığıb yola düşmək. Birdən Güldanə xalanın yadına nə düşdüsə, Əsməri çağırdı: - Əsmər, Əsmər, bura gəl, qızım. Əsmər ikinci mərtəbədə otaqların pəncərələrini bağlayırdı. Anasının səsini eşidib pillələri sürətlə düş- dü. Anası ona bir manat uzadıb: Salatın Əhmədli 36 - Qızım, al bu pulu, tez qaç dükana, iki qutu ağ duz al gətir. Yay uzunu bir nigarançılığımız olmasın, - dedi. Əsmər, deyəsən, bir qədər tərəddüd elədi. - Al, bala, duzsuz qalmayacağıq ki?! Əsmər pulu alıb həyətdən çıxdı. Ağarza kişinin dükanı uzaqda deyildi, elə yaxınlıqdakı tində idi. An- caq bir iş vardı ki, Ağarza kişinin nəvəsi həmişə tində dayanır, özündən kiçik uşaqlara «böyüklük» eləyirdi. Onlar qohum olsalar da (ataları xalaoğlu idilər) bunun Ağaəli üçün fərqi yox idi. Tində dayanır, bəslədiyi ağ göyərçinləri yemləyəndən sonra havaya uçurur, uşaqları da məcbur edirdi ki, baxsınlar. Hələ göyərçinlərinə baxdıqları–tamaşa etdikləri üçün uşaqlardan «haqq-hesab» da tələb edirdi. Əlbəttə, bu da qəpik-quruş olurdu. Uşaqlar təzəcə dağılışıb getmişdilər. Göyərçinlər dama qayıtmış, Ağəli isə tində öz yerini tutmuşdu. Birdən Əsməri gördü: - Sən niyə göyərçinlərə baxmağa gəlməmişdin? Əsmər bir söz deməyib sağ ovcunun içində sax- ladığı pulu bir qədər də bərk sıxıb arxasında gizlətdi. - Hə, yaxına gəl. Salatın Əhmədli 37 Əsmər cəsarətsiz bir-iki addım qabağa gəldi. - Görüm ovcundakını. O nədir? Əsmər qeyri-ixtiyari ovcunu açıb, pulu göstərdi. Ağəli bir anda pulu qamarlayıb aldı: - Neçə vaxtdır sən göyərçinlərə baxmağının pulunu verməmisən. - Bəs mən… - Əsmər nəsə demək istədi. - Nə mən? Get, bir kimsəyə bu barədə heç nə de- mirsən ha, yoxsa… Bəlkə də, Ağəli sözünün sonunda deyəcəkdi ki, daha səni göyərçinlərə baxmağa qoymaram. Amma Əsmər dönüb getmişdi. Güldanənin tapşırdığı yük maşını həyətin qapısında dayanmışdı. Qonum-qonşularla köməkləşib bağa gedəsi əşyaları maşına yığırdılar. Bidən ananın gözləri böyüdü. Uşaq neçə vaxtdan bəri qayıtmayıb. Axı Ağarza kişi Əsməri yaxşı tanıyır. Onu növbədə bu qədər saxlamazdı. Ana tinə tərəf yüyürdü. Mağazada da elə çox adam yox idi. …Güldanə Ağarza kişiyə həmişə əmi deyirdi. İndi də bir qədər həyəcanını boğub: - Ağarza əmi, bəs Əsmər hanı? Mağazaya gəlməyib? Salatın Əhmədli 38 - Yox, ay qızım, mən sizin uşağı buralarda gör- məmişəm. Güldanə dörd tərəfə göz gəzdirdi. Kimdən soruşdusa, gördüm deyən olmadı. Küçədə Ağəlini gör- dü, ondan da soruşdu. Bir anda bütün məhəlləyə xəbər yayıldı ki, Əsmər yoxdur. Uşaq elə bil ki, bir parça yağlı əppək olub göyə çəkilmişdi. Yaxınlıqdakı milis məntəqəsinə xəbər çatdı, sahə müvəkkili də gəldi. Bir- bir qonşuları danışdırdı. Güldanə pilləkənin dibində yerə çökmüşdü. Qonşu arvadlar da onun başına yığılıb təskinlik vermək istəsələr də onu kiridə bilmirdilər. Səs-küy həyəti başına götürmüşdü. Sahə müvəkkili bir-bir uşaqları danışdırırdı. Ağəlini yaxına çağıranda o, gözünü yerə dikdi: - Mən görməmişəm,-dedi. Amma sahə müvəkkili nəsə ondan şübhələndi. Qolundan tutub sorğu-sualı bir qədər də dərinləşdirmək istədi. Bu həyətdəki səs- küydən yoldan keçən adamlar da narahat olub dayanır, nə hadisə baş verdiyini soruşurdular. Birdən bayaqdan örtülü olan yan otağın qapısı açıldı. Əsmər yarıyuxulu gözlərilə adamlara baxırdı. Əl- bəttə, ananın sevincini, hansı hisslər keçirdiyini başa Salatın Əhmədli 39 düşmək olar. O, qızını bağrına basıb oxşayırdı. Deyə- sən, hələ də Əsmərin tapılmağına inanmırdı. - Ay qızım, bəs sən harada idin? Mən səni duz al- mağa göndərmədim? Əsmər başını qaldırıb ötəri Ağəliyə nəzər saldı. Tez də başını döndərib: - Pulu itirdim, - dedi.- Qayıdıb yan otaqdakı döşəyin üstündə oturmuşdum. Sonra da yuxu məni tu- tub. Bu vaxt Ağəli: -Güldanə xala, mən bir manat tapmışam. Bu saat duz alıb gələrəm,-dedi. Sonra da duzu alıb gətirdi. Hər kəs də öz işinin arxasınca getdi. Onlar bağa köçdülər. …Əsmər əlini Həmayə xanımın sağ çiyni üstə çəkdi: -Bu da bizim əhvalatımız. Hər yay bağdan bir əhvalat yazırsan. Birdən bunu da yazarsan ha… uşaq- böyüyün yanında biabır olarıq. Mən pəncərədən parkdakı yaşıllıqların arasında sayrışan nərgizlərdən gözümü çəkməmişdim. Elə bilirdim ki, nərgizlər mənimlə danışır və həm də bir qədər küskün danışırlar. Həmin nərgizlərin timsalında bağ qonşularımın uşaqlarını görürdüm. Onlara apara- cağım hədiyyələrin arasında rəngli jurnallarda çap ol- Salatın Əhmədli 40 unan hekayələrim, onlar üçün yazdığım nağıllar da olurdu. Sonra da bu hekayələri, nağılları toplayıb uşaqların zövqünü oxşayacaq rənglərlə kitablara yığırdım. İlk oxucularımı beləcə tanıyırdım, onlarla qırılmaz ülfət bağlayırdım. Növbəti yazımın başlığını tapmışdım-«Ömürlük girov». Doğrudur, Ağəli kişi güləcək, onun sədaqətli ömür-gün yoldaşı Əsmər o qədər də narazı qalmaya- caq. Bir qədər ərkyana umu-küsü eləsə də. «Mən günaha batdım. Axı o vaxt Ağəli tapşırmışdı ki, bu sirri heç kimə açmayım». Uşaqların isə ürəkdən sevinəcəklərinə şübhəm yoxdur. Babalarının, nənələri- nin nağılı onlar üçün əvəzsiz hədiyyə olacaqdı. Deyəsən, nərgizlər də mənim fikrimi duydular. Xəfif küləyin altındakı əsintilərini bu təzə-tər çiçəklə- rin razılığı kimi qəbul elədim. Yüklə 1,54 Mb. Dostları ilə paylaş:
|