Magistrantların XVIII Respublika Elmi konfransı, 17-18 may 2018-ci il
109
ġAGĠRDLƏRĠN XƏRÇƏNKĠMĠLƏRƏ VƏ HÖRÜMÇƏKKĠMĠLƏRƏ AĠD MÖVZULARIN
MƏNĠMSƏNĠLMƏSĠNDƏ ÇƏTĠNLĠKLƏRĠ
Bağırlı N.İ.
Sumqayıt Dövlət Universiteti
Artropoda tipinə aid olan Xərçəngkimilər və Hörümçəkkimilər sinfinə aid nümayəndələrin böyük
əksəriyyəti müxtəlif cinslidir. Nadir hallarda hermofrodit nümayəndələrə də rast gəlinir.
Xərçəngkimilərin ibtidai formalarında əsasən erkək fərdlər dişi fərdlərdən daha kiçik olur. Cinsi
vəzilər cüt olub cinsi axarlar vasitəsilə xarici mühitlə əlaqələnən iki kisəcikdən ibarətdir. Yumurta borusu
qısa olub divarlarında möhkəm yumurta qabığı ifraz edən vəzilər vardır. Dişilərdə bəzən cinsi dəliyin
yaxınlığında toxumqəbuledicilər yerləşir.
Cinsi akt zamanı erkəklər toxumunu xüsusi kopulyasiya dəliyi vasitəsilə toxumqəbulediciyə yeridir və
toxum burada dişi cinsi dəlikdən yumurtalar çıxana qədər qalır və mayalanma burada baş verir. Toxum
boruları bəzən genişlənərək divarı vəzili toxum kisəsinə çevrilir. Kopulyasiya zamanı erkək fərd tərəfindən
spermatoforlar dişinin cinsi dəliyinə daxil edilir. Xərçənglərdə cinsi dəlik müxtəlif yerlərdə yerləşir.
Xərçəngkimilərin yumurta qoyma qabiliyyəti müxtəlifdir. Onu da qeyd edək ki, xərçəngkimilərin
əksəriyyətində nəsil qayğısına qalma xüsusiyyəti vardır. Xərçəngkimilər yumurtalarını cinsi dəliyin xaricinə
və ya qarıncıq ətraflarının üzərinə qoyurlar. Xərçəngkimilərin bəzi nümayəndələrində spermatozoidlər
olduqca qəribə formaya malik olub tamamilə hərəkətsizdirlər. Məsələn: Onayaqlılar dəstəsinin
nümayəndələrində spermatozoidlər bir-biri ilə ensiz kəmər vasitəsi ilə birləşən iki oval kisəcikdən ibarətdir
ki, bunlardan bir tərəfə üç uzun çıxıntı uzanır.
Spermatozoidlər dişi fərdin cinsi yoluna düşdükdə öz çıxıntıları vasitəsilə yanından ötən yumurtalara
yapışaraq onun üzərinə oturur və başı yumurtaya doğru yönəlmiş olur. Bu zaman quyruq kapsulunun arxa
ucundan xüsusi dəlik açılır və ətrafdakı maye buradan kapsulun içərisinə axır. Müəyyən müddət sonra
kapsulanın içərisindən təzyiqlə çıxır. Təzyiq nəticəsində spermatozoid sivri başı ilə əks istiqamətdəki
yumurtaya sancılır. Bundan sonra quyruq və çıxıntılar atılır, başcıq isə tamamilə yumurtanın içərisinə keçir.
Xərçəngkimilərdə rüşeymin formalaşması başlıca olaraq seqmentləşməkdə olan rüşeym zolağı
hesabına gedir. Belə ki, onun ön və əsas hissəsi bir cüt baş payına başlanğıc verir və bunlardan da mürəkkəb
gözlər əmələ gəlir. Bu paylardan geridə birinci olaraq baş pərinin və iki ön seqmentin antennal və
mandibulyar seqmentlərinin əsası qoyulur. Rüşeymin mezoderması bəzən iki sıralı selom kisələrinə çevrilir,
onların hüceyrələri mezodermal orqanların qurulmasına, o cümlədən əzələlərin, ürəyin və digər daxili
orqanların əmələ gəlməsinə sərf olunur.
Xərçəngkimilərin əksəriyyətinin o cümlədən ibtidai formaların çoxunun sonrakı inkişafı müxtəlif
dərəcədə mürəkkəb metamorfozla gedir. Yumurtadan sürfə çıxır. Metamorfozun ilkin mərhələsi suda
yaşayan nauplius sürfəsidir. Bu cür sürfə xərçəngkimilər üçün səciyyəvidir. Oval bədən quruluşuna malik
olan bu sürfə üç cüt çıxıntıya, o cümlədən antenullalar, antennalar və üst çənələrə malikdir. Baş pərinə
məxsus olan antenullalar sadə quruluşlu olduğu halda ətrafları təmsil edən digər iki cüt çıxıntılar isə iki şaxə
ilə təchiz olunmuşdur. Sürfənin antennaları bədənin qarın tərəfində, ağızın yanlarında yerləşib öz əsası ilə
qidanın toplanmasında iştirak edir. Antennaların sonradan başın ön tərəfinə keçməsi göstərir ki, onlar öz
mənşəyini ətraflardan götürmüş və öz yerini dəyişməklə funksiyasını da dəyişmişdir. Əvvəl yalnız üzməyə
xidmət edən üst çənələr antennaların arxa hissəsində yerləşir.
Beləliklə, sürfənin bədəni üzərində gözlər və antenullalar olan baş akrondan və iki seqmentdən təşkil
olunmuşdur. Bundan əlavə, bədənin arxa hissəsində üzərində dəlik yerləşən anal pəri vardır. Sürfə
bağırsağa, baş beyinə, iki qarın sinir düyününə, nauplial gözlərə və bir cüt ifrazat orqanına malikdir.
Mandibula seqmenti ilə anal pəri arasındakı sahədə seqmentləşməmiş böyümə zonası vardır. Bu zona
hesabına bədənin çatışmayan digər seqmentləri əmələ gəlir. Sürfə adətən uzununa böyüyür.
Müəyyən müddət sonra sürfə qabığını dəyişərək yetkin fərd formasını alır. Cüt gözlər tədricən
diferensiasiya edir, ayaqlar özünəməxsus formasını alır, seqmentlərin sayı tamamlanır və metamorfoz başa
çatır. Metamorfozun ikişaxəli döşayaqlarının tam inkişafı və qarın ayaqlarının təməlinin qoyulması
mərhələsi isə mizidi mərhələsi adlanır. Bu mərhələdə sürfə qabıq dəyişdikdən sonra formalaşmış xərçəngə
çevrilir.
Ayrıcinsli olan hörümçəkkimilərdə cinsi vəzilər bədənin qarıncıq hissəsində yerləşir. Bəzən cüt, əksər
Magistrantların XVIII Respublika Elmi konfransı, 17-18 may 2018-ci il
110
hallarda isə sağ və sol vəzilərin qismən bitişməsi baş verir. Bəzən erkək və ya dişi fərddə cinsi vəzilər cüt
olduğu halda, digərlərində artıq bitişmə getmişdir.
Belə ki, bu sinfin əqrəblər dəstəsinin nümayəndələrində erkək fərdlərdə iki toxumluq, dişi fərdlərdə isə
bir yumurtalıq vardır. Onlar bir-birilə birləşmiş üç uzununa borucuqdan ibarətdir. Hörümçəklər dəstəsinin
nümayəndələrində isə hər iki fərdin vəziləri öz sərbəstliklərini saxlayırlar. Ümumiyyətlə, cinsi vəzilərdən
həmişə cüt cinsi axarlar başlanğıc götürür, onlar qarıncığın ön tərəfindən birləşərək cinsi dəliklə xaricə
açılırlar. Erkək fərdlərdə müxtəlif vəzilər, dişilərdə isə çox vaxt toxumqəbuledici inkişaf edir.
Hörümçəklərdə kopulyasiya ilə müşayət olunan daxili mayalanma mövcuddur. Spermatofor erkəyin
ifraz etdiyi toxum mayesidir. Toxum mayesi kisə ilə əhatə olunub xarici mühitdən mühafizə rolunu oynayır.
Əqrəblərin və gənələrin əksəriyyətinin erkək fərdləri spermatoforu torpağın üzərinə qoyurlar. Dişi fərd isə
onu xarici cinsi orqanı ilə götürür. Bəzi formalarında kopulyativ orqanlar vardır, spermatoforlar isə yoxdur.
Demək olar ki, bütün hörümçəkkimilərdə inkişaf birbaşadır. Lakin gənələrin inkişafı metamorfozla gedir.
Metamorfoz başa çatdıqdan sonra, yetkin gənələrin əsas sahibləri insan, iribuynuzlu mal-qara və s. canlılar
olur.
MÜASĠR TƏHSĠL SĠSTEMĠNDƏ DƏRSƏ VERĠLƏN TƏLƏBLƏRĠN BĠOLOGĠYA
FƏNNĠ ĠLƏ QARġILIQLI ƏLAQƏSĠ
Bağırova A.V.
Lənkəran Dövlət Universiteti
Canlı təbiəti öyrənən biologiya bir fənn kimi tədris prosesinin forma və metodlarının
özünəməxsusluğu ilə digər fənlərdən kəskin fərqlənir. Biologiyada dəqiq obyektlər (bitkilər, heyvanlar və
insan), onların üzvi aləmdə mürəkkəb və qarşılıqlı əlaqəsi və inkişafı öyrənilir. Tədris işləri xüsusi
formalarda (ekskursiyalar, şagirdlərin dərsdən kənar və ev işləri, sinifdan kənar məşğələlər) xüsusi təlim
vəsaitləri (əyani vəsaitlər) və praktik işlərlə həyata keçirilir. Bioloji fənlərin səmərəli tədrisi üçün yuxarıda
göstərilənlərlə yanaşı xüsusi tədris təchizat-bazası,vəsaitlərlə təchiz olunmuş kabinet, canlı təbiət guşəsi,
tədris təcrübə sahəsi tələb olunur. Biologiyanın tədrisi metodikası ümumi və xüsusi olmaqla iki yerə bolünür.
Ümumi metodikaya: təlimin pedaqoji istiqaməti, vahid məzmun və metodları, onların qarşılıqlı əlaqəsi
daxildir. Xüsusi metodikaya: bitkilər, heyvanlar, insan və onun sağlamlığı, öyrənilməsi metodikaları daxildir.
Lakin bunlara baxmayaraq biologiyanın tədrisi metodikası vahid elmdir. Bioloji elmlərdən botanika (bitkilər)
və zoologiyanın inkişafı diferensiasiya olunaraq anatomiya, morfologiya, sistematika, fiziologiya, ekologiya
və s. kimi elmi sahələr ayrılmışdır. Həmçinin məktəb fənlərində canlı orqanizmlərin: bitki və heyvanların,
insanların ayrı-ayrı orqanlarını öyrənən zaman bu elmlərin elementləri inteqrasiya olunur.
X-Xl siniflərdə orqanizmlərin fərdi və tarixi inkişafının müxtəlif səviyyələrdə öyrənilməsi müasir
elmdə sitologiya, molekulyar biologiya, molekulyar genetika, biokimya, biofizika, genetika, seleksiya,
ekologiya elmlərini, biosfer haqqında təlimin əsaslarını özündə birləşdirir. Biologiya həm də aqronomiya və
tibb elmlərinin əsasını təşkil edir.
Biologiya müəllimləri nəinki hər bir kursun ayrıca metodikasının, həmçinin biologiyanın tədrisinin
ümumi vəziyyətinin və biologiyanın tədrisinin qanunauyğunluqlarının, ayn-ayrı kursların xüsusiyyətlərini
nəzərə almaqla onların qarşılıqlı əlaqələrini də bilməlidir. Bunun üçündə hər bir müəllimdən yüksək
peşakarlıq və pedaqoji ustalıq tələb olunur. Müasir dövrün tələblərinə uyğun olaraq yeni təhsil sistemində
(kurikulum) bu vacib şərtdir. Kurikulum müasir dərs modelinin əsas çərçivələri üzrə biologiya fənni
kursunun hər bir bölməsinin məqsədini, məzmununu, tədris-təlim fəaliyyətini, nailiyyətlərini, onların
qiymətləndirilməsini əks etdirir. Bununla paralel olaraq şagird müasir dərs modeli sayəsində müstəqil olaraq
aşağıdakıları əldə etmiş olur:
Canlılar aləmini təşkil edən varlıqları səciyyəvi xüsusiyyətlərinə görə müqayisə edir, bu
barədə mülahizələrini şərh edir;
Bioloji varlıqlarda baş verən dəyişiklikləri müşahidə edir, nəticələri ümumiləşdirir, onları
şərh edir;
Canlı varlıqlarda maddələr mübadiləsinin qanunauyğunluqlarını izah edir;
bitkilərin əkilməsi, becərilməsi, ev heyvanlarının, quşların və digər heyvanların bəslənməsi və
onlardan məhsul alınması texnologiyasını məişətdə tətbiq edir;