Magistrantların XVIII Respublika Elmi konfransı, 17-18 may 2018-ci il
137
maddələrin gələcəkdə təbii boyaq maddəsi kimi qida məhsulları texnologiyasında tətbiqi imkanlarını nəzərə
alaraq, gülöyşə narı qabığından boyaq maddəsinin alınması texnologiyası da işlənib hazırlanmışdır.
Hazırda bütün dünyada o cümlədən Azərbaycanda tullantısız texnologiya tətbiq edilməsi sahəsində
çalışılır. Tullantısız texnologiya istehsal texnologiyasının elə bir üsuludur ki, burada xammal və enerjidən
səmərəli və kompleksli şəkildə istifadə edilir. Bu baxımdan nar şirəsi istehsalı zamanı əldə edilən ikinci
dərəcəli (qabığ və s.) məhsullardan yeni məhsul istehsal edilməsi daha sərfəlidir. Tullantısız texnologiya
tətbiq etməklə xarici ölkələrdə meyvə tərəvəzlərin ikinci dərəcəli emal məhsullarından pektin istehsal edilir
ki, bu da tərəvəz qurutmada konservləşdirmədə və umumiyyətlə istehsal olunan məhsulların quruluşunun
yaxşılaşdırılmasında mühüm rol oynayır.
Pektin maddələri bitkilərdə və bəzi su yosunlarında, əsasən isə meyvə və tərəvəzin tərkibində vardır.
Pektin maddələrinə protopektin, pektin, pektin turşuları aid edilir. Hazırda alınan şirə istehsalının
tullantılarından, sitrus meyvələrinin qabığından, şəkər çuğunduru cecəsindən, günəbaxan çətirindən alınan
pektin konsentratları əczaçılıqda, sənayedə və tibbdə geniş istifadə olunur. Funksional texnoloji xassələrinə
və öz zərərsiz təsirinə görə, pektinlər kombinələşdirilmiş yeni qida məhsulları üçün müstəsna əhəmiyyət
kəsb edirlər. Pektinin istifadəsi yalnız yeyinti sənayesi ilə məhdudlaşmır. Dərman, kosmetika, kağız kimi
cəlbedici xüsusiyyətləri tələb edən vahidlərdən istifadə olunur.Pektin maddələrinin böyük müalicəvi
əhəmiyyətinə, görə onlardan mədə-bağırsaq xəstəliklərinin müalicəsi, insan bədənində duzlaşmanın və
orqanizmdə radioaktiv şüaların təsirinin azaldılması zamanı istifadə olunur.
Pektin saf açığ rəngli və suda cox yaxşı həll olan bir maddədir.Pektinin ən vacib funksiyası jele əmələ
gətirməsidir.Bu xassəsinə görə pektindən qida sənayesi sahəsində geniş şəkildə istifadə edilir.Pektinlər
efirləşmə səviyyəsinə görə 2 qrupa bölünürlər: yüksək metoksilləşmiş (alma şirniyyatlarından, sitrus
meyvələrindən, şəkər çuğundurundan alınır) və ya aşağı metoksillənmiş (günəbaxandan alınmış).
Bütün bunları nəzərə alaraq,respublikamızda bu günə qədər pektin istehsalı üçün zəngin xammal
sırasında olan narın emal məhsullarından pektin istehsal edilmir. Biz bu məlumatları əsas götürərək nar
cecəsindən pektin istehsalında reagentlərdən az istifadə etməklə yüksək metoksilli pektin istehsalının müasir
problemləri üzərində çalışırıq ki bu da fikrimizcə elmi və praktiki cəhətdən maraq doğurur.
Əlbətdə ilk əvvəl xammal mənbələri tam araşdırılmalı və digər məsələlər təhlil edilməlidir.
AZƏRBAYCANIN DAXĠLĠ SU HÖVZƏLƏRĠNDƏ OVLANAN VƏTƏQƏ ƏHƏMĠYYƏTLĠ
BALIQLARIN ƏMTƏƏLĠK GÖSTƏRICĠLƏRĠNĠN TƏDQĠQĠ
Hüseynova T.Z.
Azərbaycan DövləT İqtisad Universiteti (UNEC)
İnsan orqanizminin normal inkişafında vətəgə balıqların böyük rolu vardır. Onlara capaq, naxa,
kütüm, külmə, durna balıqları aiddir. Vətəqə əhəmiyyətli balıqların kimyəvi tərkibi ilk öncə onların qidalılıq
dəyəri və dadverici tərkibindəki su, yağların, zülallların, karbohidratların, mineral maddələrinvə vitaminlərin
miqdarı ilə müəyyən edilir. Bunların icərisində vətəqə əhəmiyyətli balıqlarda üstünlüyü su, zülal, yağ və
mineraə maddələr təşkil edir. Belə ki, balıq ətinin tərkibində 60-a yaxın kimyəvi elementlər aşkar edilmişdir.
Ən cox O2 (75%),, H2 (10%), S (0,3%), C (9,5%), N2(2,5-3,0%), Ca (1,2-1,5%) bu kimi elementlər taşkil
edir.Digər kimyəvi maddələrin miqdarı isə 0,01-0,000001% arasinda olur.
Vətəgə əhəmiyyətli balıq ətinin əsasını təşkil edən maddələrin miqdarı aşağıdakı miqdarda
müəyyənləşdirilir: suyun miqdarı 46,1- 92,9%, yağ 0,1-54%, azotlu maddələrin miqdarı – 5,4- 26,8 %,
mineral maddələrin miqdarı isə 0,1- 3,0% qədər olur. Ümumiyyətlə, vətəgə əhəmiyyətli balıqların kimyəvi
tərkibi onların növündən, cinsindən, qidalanmasından və yaşadığı mühitdən asılı olaraq dəyişir və ona görə
də stabil deyil. Adətən, balığı xammal kimi qiymətləndirmək ücün onun tərkibində olan yağ, zülül, mineral
maddələrin və suyun miqdarı ilə təyin edirlər.
Su balığın əsas tərkib hissəsini təşkil edərək, miqdarı balığın növündən, yaşından, mğvsümdən asılı
olaraq dəyişə bilir. Daxili su hövzələrində ovlanan vətəqə əhəmiyyətli balıqların ətində suyun miqdarı 76,3-
78,2% -ə qədər olur. Zülalllar balıq ətinin ən vacib tərkib hissəsi sayılır. Azərbaycanın daxili su hövzələrində
ovlanan vətəqə əhəmiyyətli balıqların tərkibində zülal maddələrin miqdarı onların növündən asılı olaraq
17,5-18,9%-ə qədər dəyişə bilər.
Balıq ətinin tərkibində 25 cox yüksək molekullu yağ turşuları təşkil edir (20-30% doymuş, 70-80% isə
doymamış yağ turşularından ibarətdir). Azərbaycanın daxili su hğvzələrində vətəqə əhəmiyyətlu balıq ətində
Magistrantların XVIII Respublika Elmi konfransı, 17-18 may 2018-ci il
138
yağın miqdarı onların növündən asılı olaraq 2,1-4,8%-ə qədər dəyişə bilir (Cədvəl 1). Balıqlarda heyvan və
quşlara nisbətən mineral maddələrin miqdarı coxdur. Vətəqə əhəmiyyətli balıqların tərkibində mineral
maddələrin miqdarı növündən və yaşadığı şəraitdən asılı olaraq 1,0-1,2% qədər dəyuşə bilir. Balıq ətinin
tərkibində karbohidratların miqdarı azdır və növündən asılı olaraq 0,05%-dən 0,85% -ə qədər ola bilər.
Vətəgə əhəmiyyətli balıqların kimyəvi tərkibi haqqında aşağıdakı 1 saylı cədvəldə ətraflı məlumat
verilmişdir.
Vətəgə əhəmiyyətli balıqların kimyəvi tərkibi (miqdarı %-lə xammalda Cədvəl 1.
Balıqlar
su
yağ
zülal
Mineral maddələr
Çapaq
77,4
2,6
18,9
1.1
Külmə
78,2
1,7
18,9
1,2
Naxa
77,2
3,9
17,8
1,1
Durna
79,4
0,7
18,8
1,1
Kütüm
76,5
3,4-4,0
18,4-19,1
1,1
DUZLU MÜHĠTĠN SĠMBĠOTĠK SĠSTEMƏ VƏ AZOT METOBOLĠZMĠNƏ TƏSĠRĠ
Xəlilli A.M.
Sumqayıt Dövlət Universiteti
Duz stresinin paxlalı bitkilərə təsiri hazırda əksər tədqiqatların maraq dairəsində olmasına baxmayaraq
bütövlükdə müxtəlif faktorların paxlalı bitkilərə təsiri məsələ hələ tam həllini tapmamışdır. Duzlu mühitdə
paxlalı bitkilərlə rizobium bakteriaları arasında simbiozun yaranmasına çoxu iş həsr edilməsinə baxmayaraq,
effektiv simbiozun yaranmasına və kök yumrularında nitratreduktaza fermentinin aktivliyinə kalium
hummatın təsirini özündə əks etdirən məlumatlara çox az təsadüf olunur. Ona görə də, duzlu mühitdə
mərcimək bitkisinin simbiotik aparatının formalaşmasına və nitratreduktaza fermentinin aktivliyinə kalium
hummatın təsiri öyrənilib.
Bu bitkidə olan kök yumrularının sayının və ümumi çəkisinin analizi göstərdi ki, nümunə variantında
bir bitkidə kök yumrularının sayı 38±2,01 ədəd, ümumi çəkisi isə 55,6±4,45 mq-dır. Xlorid duzlarının
təsirindən isə həm, kök yumrusunun orta çəkisi 22%, həm də sayı 62% azalır. Nümunə variantına kalium
hummatın əlavə edilməsi kök yumrularının orta çəkisində dəyişiklik etməsədə onların ümumi sayını artırır,
50 ədəd, bu isə bir bitkidə olan kök yumrularının ümumi çəkisinin nümunə variantına nisbətən 33,4%
artmasına səbəb olur.
Duzluluq NR aktivliyini daha çox kök yumrularında 40%, sonra isə köklərdə azalır. Yarpaqlar
duzların toksiki təsirinə daha az məruz qalırlar. Kalium hummat məhlulu ilə çilənən adi mühit bitkilərinin
kök yumrularında və köklərdə nitratreduktaza fermentinin aktivliyi demək olar ki, dəyişmir, yarpaqlarda isə
fermentin aktivliyi az da olsa yüksəlir. Duzlu mühitdə yetişdirilən bitkinin orqanlarında kalium hummat
fermentin aktivliyini artırır. Bu özünü kök yumrularında 66% olmaqla, daha çox göstərir,
Nitratların reduksiya mərhələlərinin mexanizmi hələ ki, tam aydınlaşdırılmıyıb. Aşağı potensiallı
elektron donoru olan ferredoksin bitkilərdə NR-in elektron donoru ola bilər. Hansı ki, ammoniumun əmələ
gəlməsində substratın (nitrit) birləşmə yeri xidmət edir. Nitratın nitritə fermentativ çevrilməsi zamanı
substrat reduksiyadan əvvəl fermentin molibden tərkibli mərkəzi ilə - molibdokofaktorla birləşir. Nitrat
reduksiyaedici sistemin son məhsulu ammonium olur. O həm də mikroorqanizimlər tərəfindən fiksasiya
olunan azotun son məhsuludur. Bu proses isə kök yumrularında NG fermenti tərəfindən həyata keçirilir.
ZÜLAL BUFER SĠSTEMĠ
Xudiyev O.F.
Naxçıvan Dövlət Universiteti
Zülallar hüceyrələrin daxilində yüksək konsentrasiyaya malik olub, orqanizmdə ən çox olan bufer
sistemlər arasındadır. Hüceyrələrin pH-ı hüceyrəxarici mayenin pH-dan cüzi miqdar aşağı olmasına
baxmayaraq hüceyrəxarici maye, pH səviyyəsi ilə mütənasib olaraq dəyişir. Hüceyrə zarında cüzi H
+
və
diffuziyası vardır. Eritrositlərdəki sürətli keçmə istisna olmaqla, hüceyə daxilində bu ionların