berkingan, bu esa uni nur ta’siridan saqlaydi. 1896-yilda rus fiziologi I. R. Tarxanov
birinchi bo‘lib rentgen nurlarining biologik ta’sirini o‘rgandi
.
Rentgen nurlari hujayralar, to‘qimalar, organlar
va umuman tirik organizmda
o‘zgarishlar keltirib chiqarish xususiyatiga ega. Bu o’zgarishlarda rentgen nurlari
energiyasining biologik obyektda singishi ionlanish hosil bo’lishi munosabati bilan
u yerda ionlashgan va notinchlangan molekulalar paydo bo‘lishidan kelib chiqadi.
Bu kimyoviy faol molekulalar o’zaro hamda tirik moddalar atomi bilan reaksiyaga
kirishib, natijada yogiar,
fermentlar, nukleoproteidlar va nuklein kislotalarda
kimyoviy bog‘lamni uzib, kimyoviy faol radikallar hosil qiladi.
Bu jarayonda
suvning dastlabki ionl’anishi (hujayralar suyuqligi) katta ahamiyatga ega. Suv
molekulalarining dissotsiatsiyasi natijasida "H" va "OH" radikallar paydo bo’lib,
ular to’qimalarda katta kimyoviy faol piroksid birikmalar hosil bo’lishiga olib
keladi. Bu birikmalar suvda erigan moddalar molekulalari bilan o’zaro ta’sirlanib,
radiatsion-kimyoviy reaksiyani hosil qiladi,
natijada oqsillar parchalanib,
aminokislota va gistaminga o’xshash birikmalar paydo bo'ladi. Ular tanaga zaharli
ta’sir ko'rsatadi. Bu jarayonda hujayrada va hujayraaro moddalarda murakkab fizik-
kimyoviy o’zgarishlar vujudga keladi.
.
.
Rentgen nurlarining biologik ta’siri nerv, endokrin,
gormonal tizimlar va
umuman organizmning immune biologik ahvolida juda muhim rol o’ynaydi.
Rentgen nurlari ta’sirining oxirida to'qimalarda distrofik o‘zgarishlar
rivojlanadi, tirik to‘qimalar nobud bo’ladi, ular o‘z funksiyasini yo'qotadi.
Dostları ilə paylaş: