Gülüstan müqaviləsi
51
Xanlığın irsi olaraq qorunub saxlanacağı vədi yaranmış qarışıq
vəziyyətdə İbrahim xanı razı salmaya bilməzdi. Çox güman ki, bu vəd
İbrahim xanı Rusiya tərəfi ilə daha fəal danışıqlar aparmağa sövq etdi.
Ona görə də, 1805-ci il fevral ayının 6-da Şuşaya çatan Lisaneviçin
gətirdiyi təkliflər maraqla qarşılandı.
Təxminən bir həftədən sonra mayor Lisaneviç Şuşada İbrahim xanla
görüşdü və imzalanması nəzərdə tutulan traktatın layihəsi ona təqdim
olundu. Mövcud olan məlumata görə, Lisaneviçlə görüşün sabahı günü,
yəni fevralın 15-də yerli bəylərin toplantısı çağırıldı və xanlığın Rusiya
himayəsini qəbul etməsi məsələsi bu toplantıda müzakirəyə çıxarıldı.
Qarabağ bəyləri xanlığın Rusiya himayəsini qəbul etməsinə razı
olmadılar. Bununla belə, İbrahim xan Rusiyanın himayəsini qəbul etmək
ideyasından əl çəkmədi və fevral ayının 21-də öz qərarını Lisaneviçə də
açıqladı.(16).
Yaranmış vəziyyətdə İbrahim xan rus generalının irəli sürdüyü
təklifləri qəbul etməli oldu. Bunu o öz məktubu vasitəsilə Sisianova da
bəyan etdi. İbrahim xanın Rusiya təbəəliyini qəbul etməyə razılığını
bildirən məktubunu 1805-ci il mart ayının ortalarında Qarabağ xanın
nümayəndəsi olan Məhəmməd ağa ilə İbrahim bəy və gürcü zadəganı
Caroyev Sisianova çatdırdılar. Sisianovun isə ona yazdığı cavab
məktubundan belə bir qənaətə gəlmək mümkündür ki, İbrahim xanın rus
təbəəliyinin qəbul edilməsi ilə bağlı Sisianovun hazırladığı müqavilənin
imzalanmasına da hazır idi. Amma İbrahim xan Gəncəyə deyil, Gəncə vi-
layətinin sərhədinə gəlməyə və müqaviləni də orada imzalamağa razı idi.
Sisianov bu təklifi qəbul etdi. Lakin İbrahim xana bildirdi ki, Bakıya və
Gilana dəniz ekspedisiyasının göndərilməsinə hazırlıq apardığı üçün
müqavilənin imzalanmasını bir qədər təxirə salmaq lazımdır (17).
Qacar sarayı isə Qarabağa hücum cəhdi baş tutmayandan sonra öz
niyyətindən heç də əl çəkmədi. Məsələnin birdəfəlik həllini Qacar sarayı
Qarabağa daha güclü qoşun dəstəsinin çıxarılmasında gördü. Bu
məqsədlə dərhal qoşun toplanmasına da başlandı. Lakin qoşunların
hərəkətə gətirilməsindən əvvəl Qacar sarayı İbrahim xanın danışıqlar
yolu ilə itaətə gətirilməsi üçün bir də cəhd göstərdi. Ona görə də Fətəli
şah Qarabağa öz elçilərini göndərdi. Bu elçiliyə Kərim xan, Rəhim xan
və Abdulla xan kimi nüfuzlu şəxslər daxil idi. Şah adından qiymətli hə-
diyyələr aparan elçilər Fətəli şahın vədlərini də xana çatdırmalı idilər.
Qarabağ xanlığını nəzarət altında saxlamağa çalışan şah vəd edirdi ki,
Qacar hakimiyyəti tanındığı halda Qarabağ xanlığından şah xəzinəsinə
çatan bütün vəsaitlər İbrahim xan bağışlanacaqdır. Fətəli şah İbrahim
xanı yola gətirmək üçün hətta öz övladlarından ikisini onun yanına girov
Mehman Süleymanov
52
göndərməyə də hazır olduğunu bildirirdi. İbrahim xan isə əvəzində
Əsgərandakı qalaları və Şuşa qalasının üç verstliyində olan səngərləri şah
qoşunlarının ixtiyarına verməli idi. Həmin yerlərdə yerləşdirilmiş şah qo-
şunları rus qüvvələrinin Qarabağ xanlığına aparan yollarını kəsməli idi.
Xanlıq ərazisində yerləşən şah qoşunlarının xərclərini də Qacar sarayı öz
üzərinə götürürdü (18).
1805-ci ilin əvvəllərində Qarabağ xanlığında cərəyan edən hadisələri
Qarabağnamə müəlliflərindən olan Mir Mehdi Xəzani bir qədər fərqli
şəkildə təsvir etmişdir. O, Qacar sarayı ilə İbrahim xan arasında
münasibətlərin kəskinləşməsinə bir qədər fərqli prizmadan yanaşmışdır.
Onun fikrincə, yaşının çoxluğu üzündən xanın fəaliyyət çevikliyini itir-
məsi, xanın övladları arasında çəkişmələrin artması, xanla övladları
arasında fikir yekdilliyinin olmaması bu ziddiyyətin əmələ gəlməsinin
başlıca səbəbləri idi. Mir Mehdi Xəzaninin yazdığına görə, müəyyən
dairələr xanla övladları arasında nifaq yaranmasına nail oldular.
Xüsusilə, Məhəmməd Həsən ağanı müdafiə edən Cəbrayıllı tayfasının
xana müti olmaqdan imtina etməsi, xanın digər övladlarının da Məhəm-
məd Həsən ağaya rəğbətlə yanaşmaları İbrahim xanda müəyyən təşviş
yaratdı. Belə olanda, Mir Mehdi Xəzaniyə görə, İbrahim xan Qacar sa-
rayında olan Əbülfət ağanı məsləhət üçün yanına dəvət etdi. Fətəli şah bu
xəbəri eşidəndə Əbülfət ağanın Qarabağa yollanmasına razı oldu və ona
5 min nəfərlik qoşun dəstəsi də verdi. Çünki şah İbrahim xanın rus
qoşunları ilə əlaqə yaratmaq meylindən xəbər tutmuşdu və ehtimal edirdi
ki, Əbülfət ağanın öz dəstəsi ilə Qarabağda möhkəmlənməklə rusların ora
gəlişinin də qarşısını ala bilər. Şah həm də tapşırmışdı ki, İbrahim xanın
narahatçılığına səbəb olan Məhəmməd Həsən xan və bir sıra bəylər
tutulub Qacar sarayına göndərilsin. Guya bundan sonra, Əbülfət ağanın
Qarabağda qalmalı və İbrahim xana öz yardımlarını göstərməli idi (19).
Mir Mehri Xəzaninin əsərində olan məlumatlara görə, İbrahim xanın
övladları Məhəmməd Həsən ağa, Mehdiqulu ağa və Xanlar ağa öz ara-
larında birləşib Əbülfət ağaya müqavimət göstərməyi qərarlaşdırdılar.
Məlumdur ki. Əbülfət ağa İbrahim xanın milliyyətcə erməni olan
kəbinsiz övrətindən doğulmuşdu. Ona görə xanın adı çəkilən övladları
xanlığın Əbülfət ağanın nəzarəti altına düşməsinə razı olmaq istəmirdilər.
İbrahim xan özü də oğlanlarının mövqeyi ilə razılaşmalı oldu və eyni
zamanda anladı ki, Fətəli şahın Qarabağa qoşun göndərməsi yalnız İbra-
him xana kömək etmək niyyətindən doğmur. Şahın başlıca məqsədi
xanlığı öz nəzarəti altına almaq idi. Ona görə İbrahim xan Əbülfət ağaya
xəbər göndərdi ki, daha Qarabağa gəlməsin və geri qayıtsın. Əbülfət ağa
isə artıq hərəkətə başlamışdı və şahın himayəsi ilə Qarabağı ələ keçirmək