Gülüstan müqaviləsi
57
Bütün bunları Rusiyaya çarına yazan Sisianov onun qarşısında İbrahim
xana general-leytenant rütbəsi verilməsi, qılıncla mükafatlandırılması və
xan olmasını təsdiq edən fərman verilməsi haqqında vəsatət qaldırdı. Rus
generalı eyni zamanda xanın oğlanları olan Məhəmməd Həsən ağaya və
Mehdiqulu ağaya general-mayor rütbəsinin verilməsi haqqında çar
qarşısında məsələ qaldırdı (26).
17-ci yeger alayının mayoru Lisaneviç 1805-ci ilin fevralında
Sisianovun məktubunu və Kürəkçay müqaviləsinin layihəsini İbrahim
xana aparandan sonra 2 ay müddətində Şuşa qalasında qalmalı olmuşdu.
Mayor Lisaneviç Azərbyacan türkcəsini yaxşı bilirdi və ona görə onunla
ünsiyyət qurmaq İbrahim xanın özü üçün də asan idi. Kürəkçay
müqaviləsinin imzalanmasından sonra İbrahim xan Şuşa qalasına
göndəriləcək rus qarnizonuna rəhbərliyin mayor Lisaneviçə
tapşırılmasını xahiş etdi. General Sisianov Şuşa qalasına 500 nəfərlik bir
rus dəstəsinin göndərilməsini planlaşdırırdı. Müqavilədə nəzərdə
tutulduğu kimi, bu rus dəstəsinin ərzağı münasib qiymətlərlə xanlıq
tərəfindən təmin edilməli idi.
İbrahim xanın və onun oğlanlarının hərbi rütbələrə layiq görülməsi
haqqında Sisianovun vəsatəti qəbul edildi və təklif olunan rütbələrin
verilməsi haqqında çar sərəncamı imzalandı. Bundan başqa, hərbi
rütbəyə layiq görülən şəxslər həmin rütbəyə uyğun olan maaş almaq
haqqı qazandılar (27).
Kürəkçay müqaviləsinin imzalanmasına Sisianov çox böyük sevinc
hissləri keçirsə də, bu müqavilənin uzun ömürlü olacağına heç də əmin
deyildi. Xüsusilə, İbrahim xandan sonra xanlıq daxilində yarana biləcək
vəziyyət general Sisianovun naigarançılığına səbəb olurdu. Çünki yaşı
80-i ötmüş bu xanın dünyasını dəyişəcəyi təqdirdə onun varislərinin
hamısı Qarabağ xanlığı uğrunda mübarizəyə qalxa bilərdilər. Bu
varislərin Rusiyaya qarşı münasibəti isə heç də birmənalı deyildi. Ona
görə də onların Rusiya meylliliyini artırmaq üçün general Sisianov
səxavətlilik göstərir, xanın övladlarına müxtəlif hədiyyələr bağışlayır və
bu yolla onları ələ almağa çalışırdı. Bu məqsədlə o mərkəzə də çoxlu
hədiyyə sifarişi verirdi (28).
İbrahim xan Rusiya ilə müqavilə imzalanmasını Kürəkçay sahilində
keçirdiyi bir neçə günlük məclislə qeyd etdi və görünür bununla o, rus
hərbçilərində imzalanmış müqaviləyə sədaqətli olacağı görüntüsü
yaratmağa çalışırdı. Amma geri qayıtdıqdan sonra İbrahim xan heç də
bütünlüklə Kürəkçay müqaviləsinə sadiq olmadığını nümayiş etdirdi.
Sisianov yazdığı məktubunda qeyd edirdi ki, İbrahim xan Rusiya
təbəəliyini qəbul etsə də onun sarayında və ətrafında olan şəxslər
Mehman Süleymanov
58
içərisində Qacar sarayına meylli olanlar az deyildilər. Bundan başqa
Kürəkçay müqaviləsində İbrahim xanın nəvəsinin girov kimi Tiflisə
göndərilməsi nəzərdə tutulsa da, İbrahim xan bu tələbə də əməl etməyə
tələsmirdi. 1805-ci il iyun ayının 13-də İbrahim xana yazdığı mək-
tubunda Sisianov bu məsələyə toxunur və İbrahim xandan tezliklə
nəvəsini Tiflisə göndərməyi tələb edirdi (29).
Sisianovla İbrahim xanın sonrakı yazışmalarından da aydın görünür
ki, Qarabağ xanı girov göndərilməsi barəsində Kürəkçay müqaviləsinin
müvafiq maddəsinə əməl etmək fikrində deyildi və girov göndərilməsini
hər vasitə ilə ləngidirdi.
Sisianov isə Qarabağ xanlığını nəzarət altına almaq üçün mayor
Lisaneviçin rəhbərliyi altında çox da böyük olmayan bir qoşun dəstəsini
xanlıq ərazisinə göndərdi. Bu dəstə əvvəlcə Şuşa qalasının 10
verstliyində olan Xanbağında yerləşdi, bir müddətdən sonra isə qala
daxilinə gəldi (30).
2. Qacar qoşunlarının Qarabağ üzərinə hücumu
Kürəkçay müqaviləsini imzalamaqla İbrahim xanın Rusiya
himayəsini qəbul etməsi Qacarlar sarayının sonsuz qəzəbinə səbəb oldu.
Bu müqavilənin imzalanması Qarabağa və bütünlükdə Şimali
Azərbaycan xanlıqlarına olan şah iddialarına son qoyulması ola bilərdi.
Qafqazın itirilməsi təhlükəsinin reallaşmaq üzrə olduğunu görən şah
sarayı daha qətiyyətli addımlar atmağı qərarlaşdırdı.
Qacarlar sarayı əslində heç vaxt Qafqazı yenidən ələ keçirmək
fikrindən əl çəkməmişdi. Lakin qətiyyətli addımların atılmaması, saray
bürokratiyasının əhəmiyyətsiz məsələlər ətrafında vaxt keçirməsi
Qafqazın tədricən təsir sahəsindən çıxması və Rusiya işğalının Qafqazda
genişlənməsi ilə nəticələnirdi. Mövcud olan məlumatlara görə, İbrahim
xanın Rusiya meylliliyi güclənəndə Abbas Mirzə Azərbaycandan
Tehrana gəldi və şah sarayında məsləhətləşmələr apardı. O, şaha və şah
əyanlarına çatdırdı ki, təcili qoşun toplanıb rusların qarşısı alınmasa, on-
da rus qoşunları nəinki bütün Azərbaycanı tutacaqlar, hətta Tehrana
doğru da irəliləyə biləcəklər (31).
Gülüstan müqaviləsi
59
Fətəli şahın rus qoşunları ilə döyüş səhnəsi
(Tarixdən məlumdur ki, Fətəli şah rus qoşunları ilə döyüşdə iştirak
etməyib. Rəsm rəssam tərəfindən xəyali mövzu kimi işlənilmişdir)
Mehman Süleymanov
60
Fətəli özü də şah vəziyyətin ciddi olduğunu anlayırdı. Abbas Mirzə-
nin ixtiyarında isə elə böyük qüvvə yox idi ki, rus qoşunlarının qarşısını
saxlaya bilsin. Ona görə şah qoşun toplanmasına göstəriş verməklə
bərabər, Abbas Mirzəyə də əlavə yardımlar göstərəcəyini bildirdi. Saray
daxilində Abbas Mirzəyə qarşı qısqanclıqdan doğan güclü müxalifət
olmasına baxmayaraq, Fətəli şah onun fikirləri ilə razılaşdığını bildirdi və
onu Cənubi Qafqaz uğrunda yeni döyüşlərə hazırlaşmaq üçün yenidən
Təbrizə göndərdi. Bölgədə rus qoşunlarının mövcudluğuna son qoymaq
üçün Fətəli şah böyük bir qoşunla Cənubi Qafqaza doğru hərəkət etməyi
qərarlaşdırdı. Nəzərdə tutulmuşdu ki, Abbas Mirzə 50 minlik qoşun
dəstəsi ilə rus qoşunları üzərinə hücuma başlasın, Fətəli şah isə 100 min
nəfərlik qoşun dəstəsi ilə hücumu daha da genişləndirsin. Abbas Mirzə
Tehrandan Təbrizə qayıdandan az sonra Fətəli şah da böyük qoşun
dəstəsi ilə Azərbaycana doğru hərəkətə başladı və bir neçə gündən sonra
Soltaniyyə çəməninə yetişdi. Burada o, oğlu Əlixana, İsmayıl xan Dam-
ğaniyə və İsmayıl xan Qacara göstəriş verdi ki, öhdələrində olan
dəstələrlə birlikdə Abbas Mirzənin qoşun dəstəsinə qoşulsunlar və onun
dəstəsini daha da gücləndirsinlər (32).
Yeni tarixi şəraitdə rus qoşunlarının Cənubi Qafqazda möh-
kəmlənməsi ilə şah sarayı heç də barışmaq istəmirdi. Əksinə, İrəvan
xanlığı ərazisində aparılan döyüşlər Fətəli şahda hətta Gəncənin də
ruslardan geri alınması üçün müəyyən ümidlər yaratdı. Bunu Fətəli şah
onun qəbuluna gəlmiş kabardin hakimlərinə də bəyan etdi. Fətəli şah
bildirirdi ki, Abbas Mirzəni qoşun dəstəsi ilə Gəncə üzərinə göndərməyə,
özü isə 1805-ci ilin avqust ayında Tiflis üzərinə hücum etməyə hazırlaşır.
Fətəli şah və ona sığınmış olan gürcü şahzadəsi belə güman edirdilər ki,
Quba xanı Şeyxəli xanın və Şamaxı xanı Mustafa xanın dəstəyi rus
qoşunları üzərinə hücumu daha da uğurlu edəcəkdir (33).
Kabardin hakimlərinə göndərdiyi məktubunda Fətəli şah yaxın
vaxtlar üçün öz planlarını bir daha açıqladı. Fətəli şahın sözlərinə görə,
onun qoşunlarında 400 ədəd top da var idi. Fətəli şah kabardin hakim-
lərinə yazırdı ki, bu hücum zamanı o, rusları qıracaq, məhv edəcək və
onları Gürcüstandan qovacaqdır. Sonra da Fətəli şah Kabarda
hakimlərindən tələb edirdi ki, Qacar qoşunlarının hücum xəbərini eşidən
kimi onlar da öz silahlı dəstələri ilə rusların üzərinə hücum etsinlər və
Qacar qoşunlarına qoşulsunlar (34).
Qarabağ üzərinə yürüşə başlamazdan əvvəl Fətəli şah İbrahim xana
bir daha məktub göndərdi və onu Rusiya ilə olan münasibətlərindən
çəkindirməyə çalışdı. Fətəli şah inandırmağa çalışırdı ki, rusların
Qafqaza gəlişi uzunmüddətli ola bilməz və ona görə də Rusiya
Dostları ilə paylaş: |