172
9.11. Azərbaycan Respublikası
çaylarının ekoloji problemləri
Cənubi Qafqaz ölkələri arasında Azərbaycan Respublikasının su resursları az olub həmin regionun 15%-ni
təşkil edir. Respublikamızın su resursları Gürcüstandan 7,7 – 8,3 dəfə, Ermənistandan isə 3 dəfə azdır. Su ilə tə-
min olunmaq baxımından dünyanın su ilə az təmin olunan regionuna aid olub hər km
2
əraziyə təxminən 100000
m
3
, hər adam başına isə ildə 950-1000 m
3
su düşür. Respublikamızda suyun ümumi ehtiyatı 28,5-30,5 km
3
olub
quraqlıq illərində isə azalaraq 27,0-22,6 km
3
-ə enir (Mahmudov 2003). Su ehtiyatları ərazi üzrə qeyri bərabər
paylanmışdır. Belə ki, Şəki, Zaqatala, Xaçmaz, Kəlbəcər, Dağlıq Qarabağ, Gədəbəydə belə problem olmadığı
halda, Qobustan-Abşeron regionunda və suvarma əkinçiliyi inkişaf etmiş Kür-Araz ovalığı rayonlarında həmişə
su qıtlığı mövcuddur.
Respublikamızın bütün çayları Xəzər dənizi hövzəsinə aiddir, onların sayı 8350-dir. İki çayın uzunluğu
(Kür və Araz) 500 km-dən artıqdır. 22 çayın uzunluğu 100-500 km, 40 çayınki – 51-100 km, 107 çayınki 26-50
km, onlardan 5141-i Kürçayı hövzəsinə, 1177-i Araz çayı hövzəsinə aiddir. Biləvasitə Xəzərə tökülən çaylar
qolları ilə birlikdə 3218-dir (Mahmudov, 2003), Ümumi çay şəbəkəsinin sıxlığı 0,36 km/km
2
təşkil edir.
Ən sıx çay şəbəkəsi Lənkəran təbii vilayəti üçün səciyyəvi olub 0,84 km/km
2
, ən seyrək çay şəbəkəsi isə
Abşeron – Qobustan regionunda- 0,20 km/km
2
təşkil edir. Respublika çaylarının ümumi uzunluğunun cəmi
33665 km-dir, bütün su mənbələrinə məxsus şirin suların orta illik həcmi 30-31 km
3
-dir, ərazimizdə formalaşan
suların cəmi 10-11 km
3
təşkil edir. Göstərilən suların orta hesabla 80-85%-i çaylara məzsusdur (M.Salmanov,
2002).
173
Cədvəl 9.12
Uzunluğu 100 km-dən artıq olan çaylar
Çaylar Töküldüyü
yer
Uzunlu-
ğu, km
Hövzə-
nin sahə-
si, km
2
Höv-
zənin
orta
hün-
dürlü-
yü
Qonşu ərazilərdən daxil olan çaylar:
Kür
Xəzər dənizi 1364
188000 -
2768
Araz Kür
çayı 1072 102000
- 3001
Xram Kür
220 6340 1530
2162
Ağstafa-
çay
Kür 133
2586
1418
2790
Qanıx Mingəçevir
su anb.
413 16920
730
2741
Qabırrı
«---------
»
389 4840
610
2752
Arpaçay Araz
126
2630 1968 2205
Həkəri Araz
128 5540 1836
2812
Bərgüşad Həkəri
164
2970
2190
2670
Samur
Xəzər dənizi 216
4430
-
3628
Daxili çaylar
Əyriçay Qanıx 134 1810
1168
3065
Kürəkçay Kür
126
2080
508 3088
Tərtərçay Kür
200
2150
1820 3117
Xaçınçay Kür
119
657
1558 2090
Qar-qar-
çay
Ağgöl 115 1490
1241
2080
Türyan-
çay
Kür 80 1340
819
3684
Göyçay Turiyançay 115
1770 538 1981
Girdman-
çay
Kür 121
727
1212
2900
Bolqarçay Mahmud-
çala
168 2170
- 1727
Birbaşa Xəzərə axan daxili çaylar
Qusarçay Xəzər dənizi 113
694
1472 3808
Qudyal-
çay
«------» 108 799 1827
3028
Sumqayıt «------»
198
1751
791 2028
Pirsaat «------» 199 2280
675
2411
Viləşçay «------»
115
935
984 1208
9.12. Kür və Araz çaylarının ekoloji problemləri
Kür və Araz çayları mənbələrini Türkiyə ərazisindən götürərək 5 dövlətin (Türkiyə, İran, Gürcüstan, Ermə-
nistan və Azərbaycan) ərazisindən axır.
Azərbaycan Respublikasının və ümumiyyətlə Cənubi Qafqazın bütün təsərrüfatlarında əsas yeri Kür çayı
və onun qollarının su ehtiyatları (26,9 km
3
)
tutur. Bu ümumi su ehtiyatlarının 87%-ni təşkil edir. Kür hövzəsi-
nin ümumi axım həcminin yalnız 7,3 km
3
respublikamız daxilində formalaşır. Qalan hissəsi (70%-i) qonşu ölkə-
lərdən tranzit olaraq daxil olur. Türkiyə və İranda hər iki çay dağlıq ərazilərdən keçərək sahillərində iri yaşayış
məntəqələri, sənaye müəssisələri olmadığı üçün çirklənməyə məruz qalmır. Son yarım əsrə qədər müddətdə apa-
rılan tədqiqatlar (M.Salmanov, 2002) göstərdi ki, Kür, Araz çayları və onların əsas qolları respublikamızdan kə-
narda – Gürcüstan və Ermənistan ərazilərində çirklənir. Belə ki, Ermənistanın 100%, Gürcüstanın 30% ərazisi,
174
Türkiyənin 31 min, İranın 40 min və Azərbaycanın 37 min km
2
sahəsi Kür-Araz hövzəsinə aiddir. Yəni Kür ça-
yına 188 min km
2
, Araza isə 103 min km
2
ərazidən sənaye, kənd təsərrüfat və məişət çirkabı, müxtəlif tullantılar
atılır.
Kür çayı əvvəlcə Gürcüstanın Borjom, Axalbaba, Xaşuri, Qori, Kareli, Kaspi şəhərlərinin və çayın sahilin-
də yerləşən başqa yaşayış məntəqələrinin sənaye müəssisələri və kommunal – məişət tullantıları hesabına sutka-
da 3 mln. m
3
–ə qədər çirkab suları buraxılır (Ş.Xəlilov, 2000). Daha sonra 40 km məsafədə Tiflis şəhərini kəsib
keçən Kür çayı daha kəsgin çirklənməyə məruz qalır.
Gürcüstan Respublikası su müfəttişliyinin məlumatına əsasən (1989) Tiflis şəhəri daxilində çay suyunda olan zə-
rərli üzvi maddələrin miqdarı qəbul olunmuş son həddən (QSh) 20 dəfə, fenol 300 dəfə, neft məhsulları 330 dəfə,
xrom 600 dəfə, mis və kadmium 10 dəfə, sink 13 dəfə, azot 8 dəfə, mədə-bağırsaq basilləri 238 dəfə, saprofit bakteri-
yaları 300 dəfə artıqdır (Ş.Xəlilov, 2000).
Ş.B. Xəlilov (2000) qeyd etdiyi kimi Tiflisdə olan 30-dan çox küçənin leysan yağış kollektorları şəhərin bir
çox sənaye müəssisələrinin («Elektrocihaz», «Dəzgahqayırma», «Baxtrioni», «Kruanisi», «Ekran», Dimitrov
adına aviasiya, dəri istehsalat birlikləri, avtomobil təmiri, elektrik qaynağı, kənd təsərrüfatı maşınları, cihazqa-
yırma, sabitləşdirmə zavodları, avtomobil parkları, xəstəxanalar və s.) çirkab sularını birbaşa Kürə axıdır. Şəhər
daxilində Kür çayının qəbul etdiyi kiçik qolların (Xevdzmara, Vere, Digmula, Loçino) çirklənmə dərəcəsi Kü-
rün özündən də çoxdur. Bu çaylar əslində çirkab sularını axıdan kanalizasiya kollektorlarına çevrilmişdir.
Tiflis şəhəri daxilində sutka ərzində daha 1 mln. m
3
çirkab suları qəbul edən Kür çayı 20 km məsafədən
sonra Rustavi şəhərində yenidən ciddi çirklənməyə məruz qalır və sutka ərzində yüz min m
3
–lə sənaye və kom-
munal – məişət tullantılarından ibarət çirkab sularını qəbul edir. Nəticədə Kürə il ərzində orta hesabla 700 min
ton üzvi maddələr, 30 min ton azot-fosfor duzları, 12 min ton müxtəlif duzlar və qələvilər, 16 min ton süni səthi
fəal maddələr və s. axıdılırdı. Azot birləşmələrinin çox hissəsi Rustavidə «Azot» istehsalat birliyindən buraxılır-
dı. Bu müəssisədə 1985 və 1987-ci illərdə baş verən qəza nəticəsində Kürə külli miqdarda azot birləşmələri ax-
mış, çayda Şəmkir su anbarına qədər olan məsafədə balıqların kütləvi qırılması baş vermişdir. Nəticədə Kür ça-
yı respublikamıza son dərəcədə çirklənmiş, insan və su orqanizmləri üçün təhlükəli çay kimi daxil olur. İki res-
publikanın sərhədi boyu axan Kürün sağ qolu olan Xramçayı Kürə çoxlu çirkab suları gətirir. Gürcustan ərazi-
sində Xram çayına Ermənistanın ən çirkli çayı – Debedçayı qovuşur. Ermənistanın rəngli metallurgiya, kimya
və yüngül sənaye mərkəzləri olan Kirovakan, Alaverdi və Stepanavan şəhərləri bu çayın hövzəsində yerləşir. Bu
şəhərlərin sənaye və məişət tullantıları təmizlənmədən çaya axıdılır. Kirovakan kimya, Alaverdi metallurgiya
kombinatlarından və Axtala filizsaflaşdırma fabrikindən çirkab sularının axıdıldığı Debedı çay çirklənmə dərə-
cəsinə görə Razdan və Oxçuçaydan sonra Ermənistanın üçüncü çayı sayılır.
M.A.Salmanovun (2002) apardığı tədqiqatlar göstərdi ki, 1976-cı ildən 2001-ci ilə qədər çirklənmiş sular
Şəmkir Su anbarına kimi Kür çayından öz-özünə təmizləmə prosesləri kəsərsizləşmişdir. Müəllifə görə Kür ça-
yında mikroflora son 35 ildə mühitə xas olmayan kənar növlərlə əvəz olunmuşdur. Ona görə hazırda saprofit av-
toxton (mühitin özünə məxsus - təbii) bakteriyalar antropogen mənşəli koliform bakteriyalarla əvəz olunmuşdur.
Respublikamızın ərazisinə qədər sahədə Kür çayının çirklənməsi – zəhərlənməsi Gürcüstan və Ermənistanda
çirkab axınına çevrilən Maşavera, Ağstafaçay, Kazretula, Algeti, Xramçay və b. nəql etdikləri pollyutantlar
(ümumi çirkləndirici maddələr) hesabına daha da kəsginləşir.
Ağstafaçayın suyunun zəhərlənməsi nəticəsində suda oksigenin miqdarı 4-5 dəfə azalır, belə suyun istifadə-
si təhlükəlidir. Çayın zəhərlənməsi suda olan mikrofloranın inkişafına da mənfi təsir göstərir. Ermənistan tərə-
findən zəhərlənən Ağstafaçay Qazax rayonunda yaradılan su anbarında cəmləşir və bölgənin kənd-qəsəbələrində
məişətdə, suvarmada istifadə olunur. Ona görə bu su anbarı əhalinin sağlamlığı üçün real təhlükə mənbəyinə
çevrilmişdir, o, məişətdə istifadə edilməməlidir.
Dövlət Hidrometeorologiya Komitəsinin çoxillik məlumatına görə Kür çayının çirklənmə indeksi Şıxlı
kəndində 1.60-2.2, Yenikənd qəsəbəsində 1.97 (mülayim çirklənmə-III qrup), Mingəçevirdə 2.9 (çirklənmiş –
IV qrup), Yevlax şəhərində 1.82, Pirəzə kəndində –1.26; Zərdabda – 1.42-2.34, Mollakənddə- 2.14, Surra
kəndində-2.11-2.44 (mülayim çirklənmə III qrup), Bankə qəsəbəsində 3.62-3.64 (çirklənmiş – IV qrup) və
Mayak qəsəbəsində 5.10 (çirkli V qrup) ölçüdə qeydə alınmışdır. Araz çayı sularının çirklənmə indeksi Sədərək
məntəqəsində 1,82 –2,24 (mülayim çirklənmə III qrup), Culfada 3.32 (çirklənmiş – IV qrup), Saatlıda 3.64-4.93
(çirklənmiş və çirkli IV-V qrup) təşkil etmişdir. (Cədvəl 9.13)
Göstərilən Komitənin məlumatına əsasən (1987-89-cu illər) Şıxlı kəndi yaxınlığında çayın sularında
oksigenə olan biokimyəvi tələbat (OBT
s
) –3.71 mq /l, neft məhsulları 0,15 mq /l, fenollar 0,03 mq /l, yəni
normadan bir neçə dəfə artıqdır. Heksoxloran kimi pestisidin isə il boyu miqdarı 0,006 mkq /l, -ə qədərdir.
Mingəçevir yaxınlığında Kür sularında neft məhsullarının miqdarı 0,18 mq /l, (4SKH-son konsentrasiya həddi),
fenolların miqdarı isə 0,005-0,01 mq /l-ə qədər olmaqla normadan 5-10 dəfə artıqdır. Heksoxloranın miqdarı isə
sularda 0,037 mkq /l-ə qədərdir. Göstərilən ərazidəki, hidroloji məntəqələrdən götürülmüş su nümunələrində
bixromat oksidləri 13,5-22,6 mq /l, neft məhsulları 0,03-0,25 mq /l, fenollar 0,003-0,04 mq /l, heksoxloran
0,005-0,037 mkq /l təşkil etmişdir. Benzol turşuları 2,8 mq /l, yəni normadan 5-6 dəfə artıq olmuşdur.
Mingəçevir-Əli-Bayramlı şəhərləri arasında ammonium, nitrit, nitrat, ümumi fosfor kimi biogen mənşəli