Filologiya məsələləri, № 15 2017
396
4. Ə.Həsənov,Q.Mustafayev:”İslamın mahiyyəti”.Bakı.1967 il.
S.Bagirova
Russiant scientificts investigator and literary crities thoughts,opinion
and references about the Islam religion
Summary
The articlespeaks of the image a Islam in Russian classic literature and
some of great Russian fush as L.Tolstoy,A.Pushkin,M,Lermantov,-
Agriboedov and other writes a know the narrative esternetives and other
shand dorries and works of M.Lermontov pake special place among his
productive works.Ayong investigator mar wash prouved that M.Lermontov
fnd the L.Tolstoy always approche to arabiencast and Islam wits gread
love.Said that everion should approsh to the world as prophet Mushammmed
and then your opinionlife world change to better side.It isshown in the article
that the first religious views are devoloped during years and made a wiole
system.It is accepted that it is complcated,durable period.
С.Багирова
Некоторые мысли и оценки русских писателей и исследователей,а
также учёных о религии Ислама
Резюме
В статье рассматривается образ мусилманина в русской клас-
сической литературе и некоторые мысли и выссказивания великих рус-
ских классиков как Л.Толстой,А.С.Пушкин,М.Лермонтов,А.Грибоедов
и др.писателей.Как известно,в своих произведениях М.Лермонтова
особое место занимает его повест «Восточные мотивы»и др.новеллы и
произведения.Автор утверждала что Л.Толстой всегда и всем любовно
отнеслись к арабским Востоком и Исламу.Л.Толстой всегда говорил
что,к миру надо отнестись к лучшему. Как известно,что религия одно
из форм отражения дейстивительности в фантастических образов,-
представлениях,понятиях.Главным определяюшим,признаком религии
является вера в реальность сверхестественного религия представляет
собой сложное социальное образование,иключающие религиозное соз-
нание и религиозный култь.
Rəyçi: Həbib Mirzəyev
Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru,dosent
3. A.Masse.”İslam”.Bakı.1964 il.
Filologiya məsələləri, № 15 2017
397
RƏY
ƏLİRZA ƏLİYEV
LDU-nun dosenti, filologiya elmləri namizədi
MUSA XANBABAZADƏ
Yazıçı-jurnalist, AYB-nin üzvü
FUNDAMENTAL MONOQRAFİYA
Azərbaycan dilinin, eləcə də, dünya dillərinin terminologiya sistemi za-
man-zaman zənginləşir, təkmilləşir və dilin lüğət tərkibində universal
həlqələrdən birinə çevrilir. Əlbəttə, bu universallıq cəmiyyətin bütün üzv-
lərinə deyil, ən çox elmi təfəkkür sahiblərinə xidmət edir, onların leksikası-
nın spesifik layını, qatını şərtləndirir.
Məlumdur ki, terminlər mənşəyinə görə iki qrupa bölünür: milli və
alınma terminlər. Milli terminlər dilin daxili ehtiyatları, söz yaradıcılığının
imkanları hesabına yaranır, dildə yaşamaq hüququ qazanır. Milli terminlər
daha çox ədəbi dilin humanitar elm sahələri (fəlsəfə, tarix, məntiq, psixolo-
giya, hüquq, sosiologiya, filologiya vəs.) üçün səciyyəvidir.
Alınma terminlər dilin lüğət tərkibində milli terminlərə nisbətən
kəmiyyətcə çoxluq təşkil edir, özünü daha çox təbiət və texniki elmlərdə
göstərir. Alınma terminlər əsas etibarilə sözalan dilin informasiya ifadəetmə
ehtiyaclarını təmin etmək üçün bu və ya başqa dildən hazır şəkildə dilə gə-
tirilmiş maddi faktorlardır. Bu maddi fakt-terminlər, obrazlı şəkildə desək,
dilin beynəlmiləl ailəsidir və bu ailə doğma sözlərimizə qaynayıb-qarışmış
və dilimizin fonetik, leksik-semantik, qrammatik sisteminin inkişaf qanunla-
rına uyğunlaşmışdır.
Lakin dilçiliyimizdə alınma terminlərin leksik-qrammatik, milli ter-
minologiyanın formalaşmasında funksional xüsusiyyətləri, mənşəyi, alınma
prosesinə təsir göstərən amilləri, onların inkişaf istiqamətləri, ümumişlək
leksikaya cəlb olunması, mənimsəmə prosesi və mərhələləri, lüğət tərkibi və
lüğət fonduna güclü təsiri, kəmiyyət və keyfiyyət dəyişiklikləri, eyni mənşə-
dən törənib formaca dəyişən morfemlərin genetik əlaqəsi, rus mənşəli alınma
terminlərin leksik-semantik xüsusiyyətləri, bilinqvizm şəraitində Azərbaycan
və rus dillərinin funksional və daxili struktur təsirlərinin kompleks araşdırıl-
ması və s. indiyədək küll halında, sistemli şəkildə tədqiqata cəlb olunmamış,
praktik təcrübi təqdimat verilməmişdir.
Filologiya məsələləri, № 15 2017
398
Filologiya emləri doktoru, professor Nadir Məmmədlinin “Azərbaycan
dilində alınma terminlər” (“Elm və təhsil”, Bakı-2017) monoqrafiyası bu
istiqamətdə ilk sanballı əsərdir.
Monoqrafiyanı oxuduqca alimin elmi-nəzəi erudisiyasına, bilik və
savadının intəhasızlığına, vüsətli və əhatəli dünyagörüşünə, tədqiqatçı və
araşdırmaçı bacarığına, ağır və məsuliyyətli bir yükə çiyin verməsinə,
yuxusuz və narahat gecələrinə, dörd yüzə yaxın elmi mənbə və məxəzi səbir
və təmkinlə araşdırmasına heyrətlənməmək mümkün deyildir.
Akademik Nizami Cəfərov monoqrafiyaya yazdığı həcmcə kiçik, lakin
məna-məzmun baxımından dərin “Ön söz”ündə haqlı olaraq, göstərir ki, ki-
tabın ümumi mənzərəsi, başqa sözlə, əsərin sxemi hələ məzmun mündərəcə-
sinə o qədər də dərindən müdaxilə etmədən öz-özlüyündə aparılan araşdır-
maların ciddi intellektual-metodoloji struktura, yaxud modelə əsaslandığını
göstərir. Və həmin əsaslılıq, bir tərəfdən, müəllifin elmi təfəkkürünün
konseptuallığını nümayiş etdirirsə, digər tərəfdən, monoqrafiyanın akademik
dilçilik mühitində adekvat dərk olunmasını, bu cür hallar üçün heç də az
səciyyəvi olmayan pərakəndə, yaxud ziddiyyətli mülahizəçilikdən, artıq
təfərrüatdan qaçılmasını təmin edir. Hörmətli akademik əsərin elmi-nəzəri,
praktik-təcrübi məziyyətlərini yüksək qiymətləndirərkən “Ön söz”ün son ab-
zasında yazır: “... professor Nadir Məmmədlinin “Azərbaycan dilində alınma
terminlər” monoqrafiyası Azərbaycan dilçiliyinin son illərdə meydana çıx-
mış ən dəyərli əsərlərindən biridir. Və bu əsər milli linqvistik təfəkkür
mədəniyyətimizi əhəmiyyətli dərəcədə zənginləşdirir”.
Nadir Məmmədlinin “Azərbaycan dilində alınma terminlər” monoq-
rafiyası giriş, dörd fəsil və nəticədən ibarətdir. Belə ki, monoqrafiyanın
birinci fəsli ərəb və fars, ikinci fəsli rus, üçüncü fəsli Avropa mənşəli alınma
terminlərə həsr olunmuşdur. Dördüncü fəsil isə hər üç mənşə-mənbədən gə-
lən terminoloji leksikanın azərbaycandilli təfəkkür kontekstində mənim-
sənilməsi prosesindən və ya terminologiyalarından bəhs edir.
Müəllif ərəb və fars mənşəli alınma terminləri şərh edərkən göstərir ki,
ərəb və fars mənşəli terminlər Azərbaycan dilində daha çoxdur. Həmin ter-
minlər dilimizin tələblərinə uyğun fonetik assimilyasiyaya uğramış, yəni ter-
min-söz bizim dildə işlənərək fonetik-qrafik, orfoqrafik qiyafəsini dəyiş-
dirmişdir. Elə buna görə də ərəb və fars mənşəli terminlər dilimizdə mənbə
dildən fərqli işlənə bilir. Bu, terminlərin təhrifi demək deyildir, sözün
milliləşməsidir. Ərəb və fars mənşəli terminlər təkcə Azərbaycan dilində de-
yil, başqa türk dillərində də milliləşir. Məsələn, ərəb mənşəli cisim,
Azərbaycan dilindən fərqli olaraq, başqırd dilində yisim, dərəcə uyğur
dilində dəriçe, fars mənşəli pər özbək dilində pərrək şəklində dəyişikliyə
məruz qalması terminin təhrifi yox, həmin formanın milliləşməsi kimi qəbul
olunmalıdır (səh.64-65).
Dostları ilə paylaş: |