31
vəziyyəti qiymətləndirmək hər zaman təhsil, savad və gəlirin göstəricilərinə
ə
saslanır.
Hər hansı bir ölkənin davamlı inkişaf sahəsində əldə etdiyi nailiyyətlər təkcə
onun iqtisadi vəziyyətindən asılı deyil. Bu proses, eyni zamanda, insan
potensialının formalaşmasına yönəldilmiş siyasətin aparılmasından da asılıdır.
Məsələn, insan inkişafı üzrə dünyada ən yüksək nailiyyətlər əldə etmiş biri olan
slandiyada adambaşına düşən ünumi daxili məhsul digər bir ölkə: Lüksenburqdan
iki dəfə azdır. Buna baxmayaraq, ümumdünya reytinqində slandiyanın tutduğu yer
daha yüksəkdir. slandiya ilə Avstriyanın adambaşına düşən ümumi daxili məhsulu
təxminən eyni həcmdədir. Buna baxmayaraq, dünya reytinqində slandiya 2-ci,
Avstriya 17-cidir. Bu o deməkdir ki, onların iqtisadi imkanları təxminən eyni
olduğuna baxmayaraq, slandiyada milli gəlir arasında daha ədalətli bölünür və
bütün cəmiyyətdə daha səmərəli xidmət edir. Davamlı insan inkişafı göstəricilərinə
görə dünyada birinci yeri isə Norveç tutur.
Yuxarıda müqayisə edilən hər iki ölkə iqtisadi baxımdan yüksək inkişaf etmiş
və yüksək ümumi daxili məhsula malikdir. Lakin bu qanuna uyğunluq gəlir
səviyyəsi müxtəlif olan ölkələr arasında da müşahidə olunur. Məsələn, Ekvatorial
Qvineyada adambaşına düşən orta gəlir 20 min ABŞ dollarına yaxındır. Lakin bu
gəlirin qeyri-bərabər paylanması və sosial məsələlərə kifayət qədər diqqət
olmaması üzündən bu ölkə 177 ölkə arasında 121-ci yerdədir. Təxminən eyni
həcmində milli gəlirə malik olan Sloveniya və Qatar isə ümumdünya reytinqində,
müvafiq olaraq, 26-cı və 40-cı yerləri tutur. Bu onu göstərir ki, bu iki ölkə davamlı
inkişafın təmin edilməsi sahəsindəki siyasət Ekvatorial Qvineyaya nisbətən daha
uğurla həyata keçirir. Azərbaycan da bir sıra eyni iqtisadi imkanlara malik olunan
iqtisadi artım davamlı insan inkişafı göstəricilərinə görə qabaqlayır. Ölkələrdə son
illərdə müşahidə olunan iqtisadi artım davamlı insan inkişafı göstəricilərinin daha
da yüksəlməsi üçün şərait yaradır.
32
qtisadi imkanlar, adambaşına düşən yüksək gəlir davamlı insan inkişafını
təmin edən vacib şərtlərdən biridir. Bu amil insan potensialının inkişafı üçün vacib
olsa da, bu prosesi həyata keçirmək üçün kifayət deyil. Yüksək inkişafa nail olmaq
və vətəndaşların rifahını təmin etmək üçün həmin gəlirlərin səmərəli istifadəsi,
ə
dalətli bölünməsi vacib şərtlərdəndir. Həmçinin buna nail olmaq üçün davamlı
insan inkişafını mərkəzə qoyan siyasətin həyata keçirilməsi təmin edilməlidir. Belə
siyasətin aparılması “gələcəksiz inkişafın” və “bərabərsizliklə müşahidə olunan
inkişafın” qarşısının alınmasını təmin edir.
Davamlı insan inkişafı konsepsiyasına görə irqində, cinsindən, milliyətindən,
dini mənsubiyyətindən və yaxud coğrafi mövqeyindən asılı olmayaraq insan
inkişafı üçün mövcud olan və ya biləcək bütün məhdudiyyətlər aradan
qaldırılmalıdır. Əlillər və müdafiəyə ehtiyacı olan qruplar üçün də mövcud ola
biləcək və onların durumu ilə əlaqədar bütün məhdudiyyətlər qaldırılmalıdır. Bu o
deməkdir ki, cəmiyyətdə təmsil olunan bütün qruplar öz imkanlarının
genişləndirilməsi və fərqli potensialının həyata keçirilməsi üçün eyni hüquqlara
malikdir və bu hüquqlar təmin edilməlidir.
33
§ 2. Müasir şə
raitdə
heyə
tin (kadrların) ə
mə
k fə
aliyyə
tinin idarə
olunmasının ə
sas istə
qamə
tlə
ri və
mexanizmlə
ri
ş
çilərin əməyə münasibətlərinin bir cəhətləri və tələbləri vardır. Bununla
ə
laqədar olaraq, stimullaşdırmanın bir xarici təsiredici vasitə kimi öz müxtəlifliyi
və xüsusiyyətləri vardır. Eyni zamanda stimullaşdırmanın bir sıra ümumi, necə
deyərlər standart növləri və metodları vardır. Bunlar iqtisadi və sosioloji
ə
dəbiyyatlarda özünün geniş şərhini tapmışdır. Bununla belə, ən vacib
məsələlərdən biri stimullaşdırma işlərinin sistemləşdirilməsi, konkret əmək
şə
raitindən asılı olaraq onun forma və sistemləri arasındakı ümumi və fərqli
cəhətlərinin aşkara çıxarılması, bir-birinə və konkret əmək fəaliyyətinə təsirinin
müəyyən edilməsindən ibarətdir. Beləliklə, həm də stimulların vacibliyinə görə
qruplara və pillələrə ayrılmasının da az əhəmiyyəti yoxdur. Bunun başlıca səbəbi
isə qruplaşdırmada, təsnifata ayırmada ən başlıca meyar yenə də tələbat və əməyin
məzmunudur. Tələbat isə məlum olduğu kimi maddi və qeyri-maddi tələbat
növlərinə ayrılır və onların daə öz növbəsində müxtəlifliyi vardır. Bununla
ə
laqədar olaraq stimul da maddi və qeyri-maddi stimula ayrılır. Maddi stimul həm
də pul (əmək haqqı, mükafat, əmək haqqında əlavələr) və həm də qeyri-pul
(istirahət və müalicə üçün putyovkalar, mənzil və s.) formasında olur.
Qeyri-maddi stimulların diapazonu daha genişdir. Bu diapazona
sosial,mənəvi, yaradıcı və sosioloji-psixoloji stimullaşdırma aspektləri daxildir.
Maddi stimullaşdırmada maddi motivlərin özəyini təşkil etməli olan əmək
haqqı əsas rola malik olmalıdır. Əksər sosioloqlar, psixoloqlar və iqtisadçılar
maddi stimullaşdırmanı “əməkdən kənar” tələbat və yaxud da xarici stimul
adlandırırlar. Əmək fəaliyyəti ilə bağlı tələbata isə əvvəllər göstərdiyimiz kimi işin
məzmunu, məqsədə nail olmaq (özünütəsdiq), kontakt-əlaqə motivi (əmək
kooperasiyası şəraitində) və s. daxil edilir. Əlbəttə bunlar düzdür və inkar
edilməzdir. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, maddi maraqlandırma heç də nəticə
etibarı ilə deyil, törəmə tərzdə deyil, birbaşa maddi motivlərlə bağlıdır, maddi
motivlər isə əmək fəaliyyəti ilə determinasiya olunur. Bu mənada motiv artıq əmək