148
insanı bu parametrdə də səhv etməmişdir. Göyün cənubundakı
ulduzlar on iki aydan bir görünür. Hər ay yeniləşən ulduzların
görünməsi əsasındakı hesablamada da il 365 gün olurdu. Novruz
sistemi bütövlükdə ilin 365 günü əhatə edir. Qədim və orta əsr
insanı hər bir günün xarakterini asanlıqla müəyyən edir və günün
əhvalına uyğun da işlərini proqnozlaşdırırdı. Bu işdə insanlara
əcdadlarından qalmış empirik biliklər, fenoloji müşahidələr və
özlərinin əldə etdikləri praktik nəticələr kömək edirdi. Qədim və
orta əsr insanını qənaət və müşahidələri heç vaxt aldatmamışdır.
İnsanlar Ayın təzələnməsi zamanı onun vəziyyətinə görə havanın
həmin ay quraq və yağıntılı keçəcəyini əvvəlcədən proqnozlaş-
dırırdılar. Müşahidələr göstərib ki, Ay təzə doğarkən nazik,
qövsvari şəkildə olur. Həmin vaxt Ayın duruşu yerə baxırdısa, bu
hal havaların yağışlı keçəcəyindən xəbər verirdi. Əgər Ayın duruşu
üfüqə tərəf olardısa, həmin ay quraqlıq keçəcəyi gözlənilirdi.
Bədirlənmiş Ayın ətrafı sarımtıl rəngdə olardısa, həmin ay çox
yağmurlu, ağ rəngdə olardısa quraqlıq olacağı proqnozlaşdırılırdı.
İnsanlarda belə bir qənaət var idi ki, Ay on dörd günlük olanda
zəlzələ, vulkan və s. təhlükəli təbiət hadisələri baş verirdi. Həmin
ərəfədə havaların yağışlı keçəcəyi də gözlənilirdi. Ata-babalarımız
üfüqün vəziyyəti əsasında günün necə keçəcəyini irəlicədən təyin
edirdilər. Günəş sübh erkən doğarkən üfüq həddindən artıq
qızarmış olardısa, həmin gün havanın dəyişəcəyi, külək əsəcəyi, bu
əlamət qış fəslində müşahidə edilsəydi, yağış və qar yağacağı
gözlənilirdi. Xalq bu empirik bilik və müşahidələrini yaddaşlarda
yazılacaq bir formada cilalamışdır.
Səhərin qızartısı axşama vaydır,
Axşamın qızartısı səhərə yay.
və ya
Gecə yağar, gündüz açar –
İlin xoşluğundan
149
Gündüz yağar, gecə açar –
İlin boşluğundan.
İlin fəsillərində üfüqün rəngi-ruhu, gecə və gündüz zamanı
havaların necə keçməsi ilin ümumi vəziyyəti barədə əvvəlcədən
fikir söyləməyə imkan verirdi. Qış fəslində gecələr ayaz, gündüzlər
dumanlı keçirsə, bu qışın sərt olacağının işarəsi idi. Qışda gündüz-
lərin ayaz, gecələrin buludlu keçməsi qışın xoş keçəcəyindən xəbər
verir. Xalqın bu qənaəti poetikləşmiş formada indi də el-obada
yaşamaqdadır:
Gecə ayaz, gündüz duman, ilin kürüdür kürü,
Gündüz ayaz, gecə duman, ilin gülüdür gülü.
Xalq meteorologiyasında duman, şeh məhsuldarlıq nişanəsi
sayılıb. Yazağzı və payızda əkin-səpin vaxtı torpağa dumanın
çökməsi, dənin tez cücərməsinə səbəb olardı. Bununla bağlı xalqın
daşlaşmış bir ifadəsi də var: «Yaz dumanı bar gətirər, qış dumanı
qar». Ulularımız dumanın istiqaməti, buludun rəngi ilə də havada
nə kimi dəyişikliklərin baş verəcəyini qabaqcadan xəbər verirdilər.
Əcdadlarımızın qənaətinə görə, qərb istiqamətindən qara buludun
gəlməsi yaz-yay mövsümündə yağışın, qışda isə qarın yağacağının
nişanəsidir.
Kainat (kosmos) və planetin (yer) sirlərinə əl aparmış insan,
zamanı müəyyən etdikdən sonra, ümumən, təbiət qanunları ilə he-
sablaşdı. İnsanoğlu ömür-gününü kainat qanunlarına uyğun kod-
laşdırdı.
Ağır, sərt qışı yola salan insan yazın gəlişinə, havaların
istiləşməsinə, əkin-biçinə, ümumən, həyatın canlanacağına sevinir.
Məşəqqətli qışı çətinliklə arxada qoymuş insan Novruz sistemi
əsasında yazın ilk günündən həyat və məişətini qurur. Qeyd etdik
ki, Novruz sistemdir, o, bütün ili əhatə edir. Bu fikri bir daha
vurğulamağımız təsadüfi deyil. Məlumdur ki, Novruzun təntənəli
150
günləri kiçik və böyük çillə, onlardan sonra gələn Boz aydan sonra
qeyd olunur. Boz ay da ilaxır çərşənbələri ilə daha çox yadda qalır.
Novruz ardıcıl, fasiləsiz və spiralvari bir sistemə malikdir.
Novruzun yaz təntənəsindən əvvəl qışın mərhələləri gəlir. Elə bu
səbəbdən Novruz sisteminə böyük çillədən başlamaq məsləhətdir.
Böyük çillə qışın birinci ayını – dekabrın 22-dən fevralın 1-dək
olan müddəti əhatə edir.
İlkin olaraq çillə sözünə diqqət yetirək. Bu sözü farsların çehl
sözü ilə bağlayırlar. İnandırıcı görünür. Çehl – qırx rəqəmi ilə
əlaqəlidir. Günü bu gün də insanların işi nəhs gətirəndə, müşkülə
düşəndə deyirlər ki, «işim qırxa düşüb». Qırx günün özü elə
çillədir. İnsanlar çıxılmazlıqlardan, müşküllərdən xilas olmaq üçün
«çillə kəsirlər». İnsanlar soyuğu, şaxtanı və qışın digər çətinlik-
lərini elə bu səbəbdən «çillə» adlandırmışlar. Bu məşəqqətlərdən
xilas olmağı çillədən çıxmaqla müqayisə edirdilər. Bu çətinliklərə
insanlar irəlicədən hazırlaşırdılar. Böyük çillə adından göründüyü
kimi, müddəti uzun olsa da, kiçik çillə ilə müqayisədə nisbətən
mülayim keçir.
Kiçik çillənin ağrı-acısını, məşəqqətini əvvəlcədən duyan
insanlar bu çətinliklərə irəlicədən maddi-mənəvi cəhətdən hazır
olmağa çalışırlar. İnsanlar qışın şaxta və soyuğuna mənəvi-psixo-
loji cəhətdən hazır olduqlarını keçirdikləri ayin və mərasimlərdə
əyaniləşdirmişlər. Qışın birinci dövrünü yaşayan insanlar
qabaqcadan gələn çətinliklərə mənəvi və fiziki cəhətdən duruş
gətirmək üçün səməni halvası bişirməyə hazırlıq görürdülər. Böyük
çillə başlanan gündən səməni göyərdilir. Çillənin başlanğıcında
təqribən bir santimetr hündürlüyündə göyərdilmiş səmənini taxta
çanaq, yaxud tabaqda döyüb suyunu sıxırlar. Həmin suda yeddi
evdən alınmış buğda unundan adi xəmirə nisbətən bir qədər sıyıq
xəmir yoğrulur. Halva bişirməyə başlayarkən onu qarışdırmaq üçün
uzun dəstəkli taxta ərsindən istifadə edilir ki, buna el arasında
«palm» da deyilir. Halva bişənə yaxın onun içinə badam, bu
olmadıqda isə fındıq salınır. Elə əsl mərasim də bu zamandan
Dostları ilə paylaş: |