86
etməkdən başqa halı üzərə ölməsin»
412
.
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və
səlləm – öz Rəbbindən buyurdu: “Mən qulumun qəlbində iki qorxu və iki
əminliyi cəm etmərəm. Kim məndən qorxsa, axirətdə onu əmin edərəm.
Kim də dünyada məndən (əzabımdan) əmin olsa, axirətdə onu qorxuda
buraxaram”
413
. Ənəs
- radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm – ölüm anında olan bir gəncin yanına daxil
oldu. Ona: “Özünü necə hiss edirsən?” deyə buyurdu. O: “Allaha ümüd
edirəm və günahlarıma görə qorxuram” dedi. Peyğəmbər: “Belə bir
məqamda qulun qəlbində ümüd və qorxu birləşərsə Allah ümüd etdiyini
ona verər və qorxduğundan da onu əmin edər”
414
. İbrahim
– rahmətullahi
aleyi - deyir ki: “Sələflər ölüm üzərə olan kimsəyə Rəbbinə yaxşı zən
bəsləsin deyə gözəl əməllərini xatırlamağı gözəl görərdilər”
415
.
Sui Xatimənin Ölüm Öncəsi Əlamətləri: Artıq gözəl sonluqdan
qorxmaq müttəqilərin belini qırmışdır. Əgər sən ölüm ayağında olan
çoxlarının halına baxsan görərsən ki, onlarla gözəl sonluq arasında bir
maneə vardır. Onların pis əməlləri bir cəza olaraq onlarla gözəl sonluq
arasına girmişlər. Hafiz Əbu Muhəmməd AbdulHəqq b. AbdurRahmən
İşbili deyir ki: «Bil ki, pis sonluğun müəyyən səbəbləri, yolları və qapıları
vardır. Bunlardan ən böyüyü dünyaya qapanmaq, axirətdən üz
döndərmək, günahlara cürətlə getməkdir. Günah
insana güc gəlir və onun
qəlbini örtür, ağlını silir, nurunu söndürür. Bundan sonra da o, kimsə heç
bir nəsihət də fayda vermir. Əksər hallarda ölüm də ona elə bu vaxtlarda
gəlir. O, kimsə təlqin edənin
- Lə İləhə İlləllah - sözlərini uzaqdan bir
nida kimi eşidir. Səsin nə olduğunu və nə qəsd olunduğunu anlamır. Hətta
o, təlqin edən nə qədər də təkrar etsə də belə”. Sufyan əs-Souvri
–
rahmətullahi aleyhi - bir gün səhərə qədər ağlayır. Səhəri ondan
soruşduqda ki, səni ağladan günahlar idi. O: «Saman çöpünü götürərək
deyir: «Günahlar bundan da yüngüldür. Lakin məni ağladan pis
sonluqdur». Buna görə də heç kəs əməlinin çoxluğuna görə sonunun yaxşı
olmasına arxayın olmasın. Bəziləri
Lə İləhə İlləllah kəliməsini inkar və
rədd etmiş, bəziləri bu kəliməni söyləyə bilmədiyini,
söyləməsinə maneə
olduğunu – Allah Qorusun – demişlər. Əbu AbdurRahman əl-Yəməni
deyir ki: “Ölüm anında olan birisinə
Lə İləhə İlləllah deməyi təlqin etmiş
və o da: Xeyir, söyləməyəcəyəm” demişdir
416
. İbn Əbi Dunyə rəvayət edir
412
Müslim 17/209, 2877. Əbu Davud 2097.
413
İmam Cəlaləddin əs-Suyuti “Qəbir Aləmi”.
414
İbn Məcə 4261, Tirmizi, Əhməd, İmam Cəlaləddin əs-Suyuti “Qəbir Aləmi”. əl-Albani “Səhihdə”
1051.
415
İbn Əbi Dunyə “Kitabul Muhtadirin” s. 39-40.
416
Adil b. Abdullah Suaydan «Təzkiratul İhvan” s. 45.
87
ki, Əbu Həsən b. Əhməd
deyir ki, ölüm anında olan birinə: “Allahdan
bağışlanma dilə” dedilər. O: “İstəmirəm” dedi. Ona: “
Lə İləhə İlləllah”
de. O, isə çəkdiyi sıxıntı vəəzabdan: “Söyləməyəcəyəm” dedi və öldü
417
.
Sələflər hansı ki, onların gündüzləri orucla, gecələri ibadətlə keçirdi bu
qədər əməllərinə baxmayaraq onlar pis sonluqdan qorxurdular. İnsan
qorxmalıdır günahlarının onunla yaxşı sonluq arasına girməsindən. Hafiz
Əbu Muhamməd
–
rahmətullahi aleyhi - deyir ki: «Əgər bir kəsin zahiri
də, batini də saleh olarsa onun sonu pis qurtarmaz.
Belə bir şey Allaha
həmd olsun ki, heç vaxt eşidilməyib. Bir kəsin batini də, zahiri də
sağlamdırsa onun pis bir sonluqla qurtarması barəsində bir şey
eşidilməyib. Sonu pis qurtaran kimsə əqidəsi pozulmuş və ya o, kimsə
böyük günahlar üzərində davam edəndir. İnsan artıq o, günahlara elə bir
şəkildə qurşanar ki, tövbə etməyə imkan tapmadan ölüm ona gələr. O,
insan içini islah etməzdən əvvəl ölüm onu yaxalayar -
Allah qrusun! -
Şeytan o, vaxt onu ələ keçirir».
Amma zalımlar (günahkarlar)
isə elə bil ki, Allahdan bir əhd alıblar.
Şair deyir ki: «Ey çirkin əməl edərək əmin olan şəxs. Sənə Allah
tərəfindən bir əhdmi gəlib. Sən iki şeyi cəm etmisən. Arxayınçılıq və öz
istəyinə tabe olmaq». Bunların biri insanı həlak etməyə kifayətdir. Sən
səfehliyinə görə əkin vaxtı bir şey əkmədin. İnsanlar biçdiyi vaxt sən nə
əldə edəcəksən. Bu ötəri bir həyatla məşğulsan. Sən daha çox aldanmısan
yoxsa ticarətdə aldanan. Halbuki, o kimsə itirdiyini yenidən əldə edə
biləcəkdir. Sən isə əbədi həyatı tərk edərək ötəri həyatla məşğulsan.
Sui Xatimənin Ölüm Anında Olan Əlamətləri: Adil b. Abdullah
Suaydan “Təzkiratul İhvan” s. 47-48 əsərində qeyd edir ki: “Fərqli
bölgələrdə olan bir çox ölü yuyanlar yuma əsnasında şahidi olduqları bəzi
əlamətləri mənə zikr etmişdilər. Hamısı da ölülərdə eyni şeyin şahidi
olmuşlar bu rəvayətlərin əksəriyyəti də bir-birinə bənzəyir. Mən özüm də
bir çox ölü yudum və bu işdə iştirak etdim. Bir çox şeylərin şahidi oldum.
Mənə biri dedi ki: “Bir adam yudum. Rəngi sarıydı.
Yumağa
başladıqda başından bədəninin ortasına qədər qaralmağa başladı. Yumağı
qurtardıqda bədəni sanki kömür kimi qapqara idi”. Yenə də: “Bir ölü
yuyurdum Sol çiyniüstə uzanmışdı. Sağ tərəfə döndərdim, sola qayıtdı.
Hətta qibləyə tərəf döndərib sağ çiyni üstə qoydum. Üzünü qiblədən
döndərdi”. Yenə də: “Birini yuyurdum Rəngi sarıydı. Yumağı qurtardıqda
qara olmuşdu. Soruşdular: “Saqqal kimi qara?”. O: “Kömür kimi qara”
dedi. Sonra gözlərindən ağlıyır kimi qan axmağa başladı (Gözlərindən və
burnundan pis qoxulu qan axmağa başladı)”.
Həmçinin - Bir çox qəbir
417
İbn Covzi “Səbat İndəl Məmat” s. 80.