XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
77
hər bir sahilyanı ölkə 12 millik sahil zonası üzərində
suveren hüquqa malik olur (İran variantında
rəqəmlər
bir qədər fərqlidir-Ə.H.), bundan sonrakı 25 mil ərazi
«iqtisadi zona» kimi qəbul edilir, dənizin ortasındakı
qalan ərazilərsə 5 sahilyanı ölkənin ümumi istifa-
dəsinə verilirdi.
1992-ci ildən başlanmış bu günə qədə hər dörd yanaşma
tərəfdarları bəzi kiçik dəyişikliklərlə öz mövqelərini müdafiə
etməkdədirlər. İndiyə qədər aparılan danışıqlar hələ ki, hamı-
nın qəbul edəcəyi ciddi bir nəticə verməmiş və yəqin ki, yaxın
gələcəkdə də verməyəcəkdir. Lakin buna baxmayaraq tərəflə-
rin məsələyə yanaşması və müvafiq olaraq nümayiş etdirdiyi
fəaliyyət yaxşılığa doğru xeyli dəyişmişdir. Ən azından, bu
gün
nə Rusiya, nə də ki, İran Azərbaycanı Xəzər dənizinin ona
məxsus milli sektorunda xarici tərəfdaşlarla birgə transmilli
layihələr həyata keçirdiyinə görə, 1994-1998-ci illərdə olduğu
kimi, müharibə, yaxud ona bərabər tutula biləcək digər fəa-
liyyətlə hədələmirlər.
Status yanaşmasında, əgər yuxarıda göstərilən birinci tək-
lif beynəlxalq hüquqa və Xəzərin bölgüsü ilə bağlı mövcud
reallıqlara
söykənərək, sahilyanı dövlətlərin öz milli sektorla-
rında hər hansı kənar və region dövlətindən asılı olmadan
müstəqil fəaliyyət göstərməsini ehtiva edirsə, ikinci təklif Xə-
zərdəki təbii ehtiyatlardan “birgə istifadəni”, qlobal transmilli
layihələrin həyata keçrilməsi zamanı “hamının konsensusu-
nun” alınmasını, formal olaraq problemin həll edilməsi adı ilə
suveren dövlətlərin Xəzər dənizindəki haqlarının qorunması
imitasiyasını nümayiş etdirir. O ki qaldı, İranın nümayiş etdir-
diyi “bərabər bölgü” prinsipinə, tədqiqatçıların fikrinə görə, bu
təklifin heç bir perspektivi yoxdur və gələcəkdə İranın ondan
ƏL İ H ƏS ƏNOV
78
imtina edərək, Rusiya, Qazaxıstan və Azərbaycanın
bu gün
nümayiş etdirdiyi mövqeyə qoşulmaqdan başqa heç bir çarəsi
qalmır.
Keçən müddət ərzində bəzi sahilyanı ölkələrin, xüsusən də
Rusiyanın və Türkmənistanın məsələyə yanaşmasında baş ve-
rən proqressiv dəyişikliklər göz önündədir. Bəzi tədqiqatçılar
Xəzərətrafı ölkələrin mövqeyindəki bu dəyişiklikləri Azərbay-
canın məsələ ilə bağlı keçən müddətdə nümayiş etdirdiyi ciddi
geosiyasi iradə və bu iradənin həm də, bölgə ölkələrinin ha-
mısının ümümi maraqlarına uyğun gəlməsi ilə əlaqələndirirlər.
Son zamanlar Xəzərin statusu yenidən sahil dövlətlərinin
nümayəndələrindən təşkil olunmuş işçi qrupları səviyyəsində
müzakirə edilsə də, hələ ki yaxın gələcəkdə konkret qərar
qəbul ediləcəyi ehtimalı hiss olunmur.
Lakin bu vəziyyət
dənizdə Azərbaycanla Türkmənistan arasındakı “Kəpəz” və
İranın qeyri-real tələblərinə görə Azərbaycan-İran sərhədində
istismarı dondurulmuş “Alov” yatağı istisna olmaqla, Xəzərdə
hər hansı bir sahilyanı ölkənin iqtisadi fəaliyyət həyata
keçirməsinə ciddi maneə də yaratmır.
Xəzərin hüquqi statusu ilə bağlı son real nəticəsi olan gö-
rüş sentyabrın 29-da 2014-cü ildə Rusiyanın Həştərxan şəhə-
rində küçirilən Xəzəryanı dövlət başçılarının lV Sammitində
baş tutmuşdur. Sammitdə Azərbaycan, Rusiya, Qazaxıstan,
Türkmənistan və İran prezidentləri bir araya gələrək Xəzərin
hüquqi statusu, hövzə ölkələri arasında
regional təhlükəsizlik
və əməkdaşlıq məsələlərini müzakirə etmiş və birgə siyasi bə-
yanat imzalamışlar. 19 maddədən ibarət olan bu sənəddə tə-
rəflərin Xəzər dənizindəki birgə fəaliyyətinin əsas prinsipləri
əks olunub. Müddəalardan birində Xəzərin milli sektorlara
bölünməsinin bəzi hüquqi tərəfləri ilə bağlı ölkə başçılarının
XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
79
ümumi yanaşması öz əksini tapıb. Belə ki, birgə bəyanatda ilk
dəfədir ki, Xəzərin su səthinin sahildən başlayaraq orta xətt
üzrə 15 millik məsafəsi ölkələrin suveren ərazisi kimi təsdiq
edilib, digər 10 millik (ümumi uzunluq 25 mil - Ə.H.) məsafə-
də isə dənizin bioloji resurslarının (balıq ovu və s. - Ə.H.) hasi-
latı sahəsində dövlətlərin müstəsna hüququ təsdiqlənir. Həştər-
xan bəyanatında, gələcəkdə Xəzər dənizinin
dibinin və səthinin
hamı tərəfindən qəbul olunmuş prinsiplər əsasında milli sek-
torlara bölünməsi zərurəti də öz əksini tapıb.
Sammitdə çıxış edən Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev
bəyan edib ki, 2010-cu ildə Bakıda keçirilmiş III Xəzər
sammiti zamanı Xəzər dənizinin hüquqi statusuna dair başlıca
məsələlərin, xüsusilə də milli zonaların eni və dənizin bioloji
resurslarının mühafizəsi üzrə ümumi razılığa gəlinməsi sonrakı
danışıqlar prosesinə ciddi təkan verdi. Dənizin dibinin və sət-
hinin milli sektorlara bölünməsi ilə bağlı Azərbaycan- Qaza-
xıstan, Azərbaycan-Rusiya, Qazaxıstan və Rusiya arasında
indiyə qədər razılaşdırılmış ikitərəfli əlaqələrin, eləcə də Xəzər
dənizinin dibinin bölünməsi üzrə Azərbaycan, Qazaxıstan və
Rusiya üçtərəfli sazişinin rolunu xüsusi qeyd edən, Azərbaycan
Prezidentinin sözlərinə görə,
bu sazişlər Xəzərin hüquqi
statusunun hərtərəfli nizamlanması üçün vacib rol oynayır:
"Azərbaycan hesab edir ki, bu sazişlərdə yer almış prinsiplər
bütün Xəzəryanı dövlətlər arasında dəniz dibinin bölünməsi
üzrə razılaşmaların əldə olunması üçün yaxşı əsas ola bilər. Biz
Xəzər dənizinə dostluq, sülh, təhlükəsizlik və əməkdaşlıq
dənizi kimi baxırıq. Azərbaycan Xəzəryanı ölkələrlə qarşılıqlı
hörmət və etimada əsaslanan ikitərəfli əlaqələrin inkişafına
xüsusi diqqət yetirir. Xəzəryanı ölkələr arasında sıx dostluq
ƏL İ H ƏS ƏNOV
80
əlaqələri və çoxsahəli əməkdaşlıq regionumuzda sabitlik,
əmin-amanlıq və təhlükəsizliyin rəhnidir”.
Son sammitdəki razılaşmaları şərh edən politoloqların
fikrinə görə, imzalanan sənədlər və birgə bəyanat gələcəkdə
Xəzərin statusu ilə bağlı mövcud problemlərin aradan qaldı-
racağına ümid yaradır.
77
§1.4. Azərbaycanın Xəzər dənizinin karbohidrogen
ehtiyatlarının sərbəst istehsalı və ixracı siyasətinin
beynəlxalq və regional geoiqtisadi nəticələri
Hazırda dünya geosiyasətinin və geoiqtisadiyyatının ən
aktual mövzularından biri Xəzər hövzəsinin zəngin karbo-
hidrogen yataqlarının azad və açıq
rəqabət şəraitində işlənməsi,
dünyanın artan enerji tələbatına cəlb edilməsi və bu məhsullar
hesabına Avropa enerji bazarlarında Rusiyanın monopolist
mövqelərinin qismən zəiflədilməsdir.
Məlum olduğu kimi, Xəzər hövzəsinin neft və qaz ehtiyat-
ları ilə ən zəngin sektor Azərbaycan Türkmənistan və Qaza-
xıstana məxsus olsa da, dənizdə ilk kəşfiyyatı, qazıntı və ha-
silat işlərini keçmiş SSRİ zamanında yalnız Azərbaycan baş-
lamış və həyata keçirmişdir. SSRİ zamanında hövzədəki bütün
neft və qaz ehtiyatlarının sahibi sovet hakimiyyəti idisə, o
dağılandan sonra müstəqilliyini
elan edən milli respublikalar, o
cümlədən Azərbaycan öz ərazisindəki bütün yeraltı və yerüstü
sərvətlərin sahibinə çevrilir.
Mütəxəssislərin fikrinə görə, XX əsrin sonlarında Xəzərin
dünyaya açılmasında, maliyyə və texnoloji cəhətdən planetin
77
Bax: “Şərq” qəzeti, 30 sentyabr 2014-cü il, s.3.