BABURNAMƏ
377
Kamrana da bu xüsusu izah edərək yazdım. Yaxşı bir adam o məktubları
mirzələrə götürsün. Bundan əvvəl də bu xüsusa dair mirzələrə məktub yazıb
göndərmişdim. Hər halda məlum olmuşdur. İndi o vilayətin idarəsı və abad-
lığı heç bir bəhanə və maneə qalmadı. Bundan sonra, əgər kurqan möhkəm
və xalq razı olmasa, azuqə tapılmasa, ya da xəzinə dolmasa, bu vəziyyətin
idarə edənin iqtidarsızlığı üzündən olduğu düşünüləcəkdir. Gərəkli olan bəzi
işlər yazılacaqdır. Bəzisi üçün fərman da getmişdir. Bu işlərdən artan para,
xəzinəyə yatırılsın.
Gərəkli olan işlər bunlardır: öncə kurqanın təmiri, azuqə, gələn-gedən
elçilərin məsrəfləri, caminin tikilməsi üçün pulu maldan alaraq sərf etsinlər.
Karvansara və hamamların təmiri, ərkdə Ustad Həsən Əlinin bişmiş kərpiclə
tikməyə başlayıb yarımçıq qalan binanın tamamlanması işi (360 a) onun özü
ilə danışılıb məsləhətləşərək uyğun bir plan içərisində davam etdirilsin. Us-
tad Həsən Əlinin çəkdiyi əski layihə uyğunsa, o şəkildə tamamlansın, yoxsa
fikir birliyiylə gözəl bir layihə üzrə tikilsin. Elə ki, onun döşəməsi divanxa-
na döşəməsi ilə bir səviyyədə olsun.
Xurd-Kabil bəndi boğazın Xurd-Kabil tərəfinə çıxdığı yerdə Büthaq
çayına bağlanmalıdır. Qəznə bəndini təmir edin. Baği-Xiıyabana gəlincə, bu
bağın suyu azdır, buraya da bir dəyirman işlədə biləcək qədər suyun tapılıb
gətirilməsi lazımdır.
Xoca-Bəstənin cənub-qərb tərəfində Tutum-Dərə çayını bir təpə üstü-
nə gətirtərək oraya hovuz tikib fidanlar əkdirmişdim. Güzərgahın qarşısında
yerləşdiyi, gözəl və geniş bir mənzərəsi olduğu üçün oraya Nəzərgah adı ve-
rilmişdi. Oraya da gözəl fidanlar əkmək və plan daxilində çəmənliklər yara-
dıb ətrafına gözəl rəngli, gözəl rayihəli gül və reyhanlar əkmək lazımdır.
Seyid Qasım da köməkçi dəstənin başçısı təyin edildi.
Tüfəngəndazlarla Ustad Məhəmməd Əmin Cəbəçinin əhvalından qafil
olmayın.
Bu məktub gələn kimi, dərhal böyük bacımı və hərəmləri yola çıxarıb
Nilaba qədər (360 b) qılavuzluq edin. Bu məktub gələn kimi, ən gec bir həf-
tə sonra mütləq yola çıxsınlar. Yoxsa Hindistandan gedən əsgər dar yerdə
sıxıntı çəkər, vilayət də xarab olar.
Sonra, Abdullaha [Kitabdar] yazılan məktubda tövbə işindəki uğurlar
haqqında çox mübaliğəyə yol verilmişdi. Bu rübai buna bir az engəl oldu.
Mey tərkini qılalı pərişandır mən,
Bilmən qılar işimiyü heyrandır mən,
El bütün peşiman olub tövbə qılar,
Min tövbə qılıb mənü peşimandır mən.
Bənnainin bir nüktəsi xatırimə gəldi. Bir gün Bənnai Əlişir bəyin [Nə-
vai] hüzurunda bir nüktə edir. Əlişir bəy düyməli bir yelək geyibşmiş. Bu
üzdən belə deyir: «Nəğz zərafəti kərdi, çəkmənra midadəm, vəli tügməha
Zəhirəddin Məhəmməd BABUR
378
nəmemand və mane əst» (Gözəl bir nüktə etdin. Sənə yeləyimi verərdim,
amma düymələri buraxmır və mane olur). Bənnai isə belə deyir: «Tügməha
çi mane əst, badigəha mane əst» (düymələr mane deyil, ilgəklər manedir).
Vəl üxdətü əlar-ravi (Günahı söyləyənin boynuna). Belə zarafatı mə-
zur görün və tanrı xatirinə, inciməyin.
Sonra, o rübaini keçən il söyləmişdim. Gerçəkdən də bu ötən iki il şə-
rab məclisinə duyduğum arzu və həsrət sonsuz idi. O dərəcədə ki, şəraba
duyduğum həsrətdən bəzən ağlamaq həddinə gəlirdim. Bu il, əlhəmdülillah,
o sıxıntı könlümdən tamamilə silindi. Hər halda tərcüməni nəzm etməyimin
(361 a) isabəti və bərəkətindəndir.
Siz də tövbə edin. Söhbət və şərab həmsöhbət və həmbadə ilə xoşdur
ki, söhbət edəsiniz və şərab içəsiniz. Əgər həmsöhbət və həmbadə Şir Əh-
mədlə Heydərqulu isə bu tövbə o qədər da ağır olmayacaq. Arzuməndliklə
salam.
Cümə axşamı günü, cəmadiyülaxır ayının ilk günündə [=10 fevral] ya-
zıldı».
Bu nəsihətamiz sözləri yazdığım zaman mənə fövqəladə təsir etdi. Bu
məktubları Şəmsəddin Məhəmmədə təslim edib ağızdan söylənəcək sözləri
də söylədikdən sonra cümə gecəsi getməsinə izin verdim.
Cümə günü səkkiz küruh qədər gedib Cüvaməndnaya endik. Kitin-Qa-
ra Sultan bir adamını elçi olaraq gələn Kəmaləddin Qıyaq adlı nökərin yanı-
na göndərmiş, sərhəd bəylərinin necə yaşayıb nələr etdikləri haqqında, oğru
və quldurlardan şikayət edən bəzi şeylər yazmışdı. Qıyaq da həmin adamı
buraya göndərmişdi. Qıyağa gərəkli izin verib sərhəd bəylərinə oğru və qul-
durları ram etmək, yaxşı yaşamaq və hərəkət etmək barədə fərmanlar gön-
dərdim. Bu fərmanları Kitin-Qara Sultandan gələn adama təslim etdikdən
sonra biz bu yurdda ikən onun getməsinə izin verdik.
Həsən Çələbidən Şahqulu adında bir adam gəlib [özbək-qızılbaş] sa-
vaşı haqqındakı keyfiyyətini ərz etmişdi. (361 b) Şahqulu vasitəsilə şaha
[şahzadə Təhmasib] məktub yazaraq Həsən Çələbinin gecikməsini üzrlü
sayıb cümə günü, ayın ikisində [=11 fevral] getməsinə izin verildi.
Şənbə günü səkkiz küruh yürüyüb yenə Kalpi pərgənələrindən olan
Kəkura və Çeçavəliyə endik.
Bazar günü, ayın dördündə [=13 fevral] doqquz küruh gedib Kalpi
pərgənələrindən olan Didəpur adlı pərgənədə başımı qırxdlm. İki aydan bəri
başımı qırxmamışdım. Səngər çayında qüsl etdim.
Bazar ertəsi günü on dörd küruh gedib Kalpi pərgənələrindən Çərkə-
dəyə endik.
Çərşənbə axşamı günü, ayın altısında Qaraçanın hindistanlı bir köləsi
Mahım bəyimin Qaraçaya yazdığı fərmanı gətirdi. Mahım gəlirmiş. Mənim
əvvəlcə öz əlimlə yazdığım üslubda pərvanə yazıb Lahor, Bxirə və o civar-