72
Azərbaycana qarşı təcavüzü, uydurma erməni soyqırı-
mı məsələsi və tarixi həqiqətlər, 1918-ci ildə erməni-
lərin törətdikləri mart soyqırımı, 1918-1920-ci illərdə
erməni millətçilərinin Naxçıvan, Zəngəzur, Qarabağ-
da törətdikləri qanlı cinayətləri, azərbaycanlıların de-
portasiyası və onun faciəli sonluqları (1948-1953-cü
illər), Qanlı yanvar faciəsi və Xocalı soyqırımı.
Bu əsərin iki müəllif tərəfindən yazılmasına
baxmayaraq kitabın ön sözündə göstərilmişdir ki, ta-
rix elmləri doktoru, professor X.Məmmədov ciddi ax-
tarışlardan sonra belə bir obyektiv və düzgün nəticə
çıxarmışdır ki, ermənilər Rusiya ilə yanaşı Qərbi Av-
ropa ölkələri və Irandan yardım aldıqları üçün güclü
silahlanmaq imkanı əldə etmişlər. Erməni millətçiləri-
nin silahlanmasında erməni milyonçularının böyük
maliyyə yardımı olmuşdur». Doğrudan da tarixən er-
mənilər türk-müsəlman əhalisinə qarşı apardıqları
qanlı müharibələrdə həm Rusiya, həm də dünyanın
başqa dövlətləri tərəfindən silah və maliyyə dəstəyi
almış, türklər və azərbaycanlılar isə erməni vəhşiliyi-
nin qurbanı olmuşlar. Tarixi qaynaqlarda və elmi ədə-
biyyatda bu məsələnin bütün təfərrüatı ilə işıqlandırıl-
ması həqiqətən də X.Məmmədovun qələminə məx-
susdur.
Əsərdə tarixi problem kimi təhlilə cəlb edilmiş
ikinci bir ciddi məsələ ondan ibarətdir ki,
73
ümummilli lider Heydər Əliyev tərəfindən Azərbay-
canlıların soyqırımı haqqında 26 mart 1998-ci il , 20
yanvar 1990-cı il və 26 fevral 1992-ci il Xocalı soyqı-
rımı haqqında tarixi və siyasi hadisələrə qiymət veril-
məsi məsələlərə müəllif tərəfindən tarixi və siyasi cə-
hətdən təhlil edilərək müvafiq tezislər verilmişdir.
Müəllif haqlı olaraq erməni məsələlərini də,
araşdırarkən hadisələrin dövrləşməsinin dəqiq tarixi
bağlılığını belə ifadə etmişdir ki, bu da məsələnin in-
kişaf istiqamətlərini, meydana gəlmə səbəblərini, er-
mənilərin «dənizdən-dənizə», «böyük Ermənistan»
yaratmaq xülyalarının və qondarma erməni soyqırımı
haqda dünyaya bir əllərində dəsmal, bir əllərində də
məkrli göz yaşları (bu ifadə ilk dəfə erməni yazar
M.Şaginyandan gəlmişdir) danışdıqları və yaydıqları
yalanların üstü açılır. Müəllif bu haqda belə yazır:
«Tarixi faktlar sübut edir ki, təkcə XX yüzillikdə azə-
ri türkləri 4 dəfə milli ayrı-seçkilik və erməni şovinist
siyasətinin hədəfi olmuş, deportasiyaya məruz qalmış,
əslində xalqımıza qarşı soyqırım və genosid siyasəti
həyata keçirilmişdir».
Bu açıqlamadan sonra əsərin digər hissələrində
erməni vandalizmini, 20 yanvar hadisələrini, Xocalı
qətliamını da verməklə ermənilər tərəfindən təkcə
Azərbaycan xalqına qarşı deyil, həm də bizə qardaş
olan Türkiyə xalqının başına
74
gətirilmiş tarixi faciələrin tam xəritəsi oxucuların gö-
zü önündə bir daha canlanır. Doğrudan da müəllif
göstərir ki, məhz XX yüzillikdə xalqımıza qarşı soy-
qırım siyasətinin birinci dövrü: 1905-1906-cı illər,
ikinci dövrü 1917-1920-ci illər, üçüncü dövrü 1948-
1953-cü illər, dördüncü dövrü 1988-1994-cü illərdə
olmaqla böyük bir tarixi dövrü əhatə edir və indi də
bu təcavüz davam etdirilməkdədir.
Bu bölgünü verərkən professor X.Məmmədov
1936-1937-ci illərdə rəhbər vəzifə tutan və sonralar
«üçlük (troyka) adlandırılan Sumbatov-Topuridze,
Borşev, Gerasimov, Sinma, Şerin, Qriqoryan, Mar-
karyan, Qalstyan, Ohenesyan və Avanesyanların təx-
minən 2 il ərzində 80 mindən çox insanın kütləvi qır-
ğınına səbəb olmalarını, təşkil etmələrini və Azərbay-
canda böyük səlahiyyətlərə sahib olan bu «üçlük» tə-
rəfindən xalqın ən qabaqçıl ziyalılarının qırılmasını
da unutmur və ilk dəfə olaraq Qubada, Qarabağda,
Şamaxıda, Naxçıvanda və Göyçayda kütləvi (toplu)
məzarlıqların adlarını elm aləminə bəyan edir. Çox
keçmədi ki, həmin məzarlıqlar Qubada, Qazaxda, Qa-
rabağda bütün dünya xalqlarının gözü qarşısında aş-
kar olundu.
Azərbaycanlıların Ermənistandan, öz dədə-ba-
ba yurdlarından deportasiyası məsələləri tarixşünaslı-
ğımızda kifayət qədər, (XX yüzilliyin
75
sonlarında və XXI yüzilliyin əvvəllərində) işlənsə də
X.Məmmədov bu hasdisələrin məhz ermənilərin
«türksüz Ermənistan « yaratmaq ideyasının ilk mərhə-
ləsi olduğunu göstərir. Məlum olur ki, keçən XX əsrin
50-80-ci illərində ermənilərin təmizləmə siyasətinin
nəticəsində 200 mindən çox soydaşımız dəbə-baba
yurdları olan qərbi Azərbaycandan məcburi köçürül-
müşlər. Türklərdə bu haqda bir məsəl var: yersiz gəldi
yerli qaç! Vaxtı ilə XIX yüzilliyin 20-ci illərində Qri-
boyedov da yazırdı ki, Irandan Qarabağa və Naxçıva-
na köçürülən ermənilər yaylaqda olan azərbaycanlıla-
rın evlərini tutduqlarından onlar qışı öz yurdlarında
çadırlarda keçirtdilər. Buna görə də Veliçko «Qaf-
qaz» əsərində qeyd edirdi ki, əgər erməni tarixinin üz
qabığı üçün «uydurma sözündən başqa bir söz axtar-
saydıq «xəyanət» sözündən yaxşısı olmazdı».
Bütün bunlara görə də professor X.Məmmədov
bu əsərində ermənilərin azərbaycanlılara və türklərə
qarşı törətdikləri bütün cinayətləri, ardıcıl, sistemli,
mükəmməl və planlı qaydada həm tarixi reallığı, həm
də erməni və xarici dövlətlərin rəsmi sənədlərinə, ta-
rixçilərinin fikirlərinə əsaslanaraq ermənilərə beynəl-
xalq hüquq normaları səviyyəsində çox əsaslı cavab-
lar hazırlamışdır. Belə ki, tarixi həqiqətləri, faktları və
rəqəmlərin əsasında başlanan monoqrafiyada
Dostları ilə paylaş: |