Rejissorluğun üslub problemləri
117
Abşeronda, Kislovodskidə bağ evləri qazanmış idarə rəisi
Ağahüseynin (M.Y.Dadaşov) birinci arvadından olan, ixti-
sasca memar qızı, zəngin həyat sürməyə adət etmiş, tünd
içkilərə meyilli Aynurun (L.S.Duxovnaya), erkən yaşlarında
atasını itirmiş, çini qablar zavodunda çalışmaqla oğlunu
halal zəhmətlə böyüdən anası Qönçə xanımın
(D.İ.Tumarkina) cüzi imkanları hesabına Leninqradda təhsil
almış, tikinti mühəndisi Həbibdən (V.Q.Paseçnı) üz dön-
dərməsi ilkin ziddiyyəti sosial zəmində təqdim edir.
Atası Ağahüseynin, ögey anası Cəvahir xanımın ira-
dəsilə rayispolkomun sədri Qədimə ərə getməsi istənilən
Aynurun varlı Şahbazovun gündə bir avtomaşın dəyişən,
otuzdan çox kostyumu olan oğluna ərə getsə də, Həbibin
sevgisini daim ürəyində gəzdirməsi mənəviyyat problemini
qabardır. Ağahüseynlə Cəvahir xanımın qızı Lalənin
(R.D.Əmirbəyova) Farizlə (A.Q.Markatun) ailə qursa da,
ərinin qaynatasının aldığı “Mersedes”də yad qızları
gəzdirməsi özünün şəhərdə və bağda qonşuları olub Aynura
da gözü düşən Qədimlə sərgüzəşti şərin təcəssümünə çevrilir.
Həqiqət məqamını dərk edən Aynurun üz tutduğu
Qönçə xanımın dilindən səslənən: “Zəhmətkeş insanların
halal əməyindən oğurlayıb yığdıqları, cinayətləri ört-basdır
edərək, rüşvət aldıqları pul ilə büllur saraylar ucaldan o
məlum atalar sizin təmiz məhəbbətinizi, nəcib arzularınızı
belə məhv edirlər”
111
cümləsi şəri ittiham edən müəllif
mətninə çevrilir. Finalda haram yolla əldə edilən var - dövlət
dünyasının iflasına baxmayaraq, İraqdan uzunmüddətli
ezamiyyətən qayıdan Həbibin Aynur adlı başqa bir qızla ailə
qurduğunun üzə çıxması ilə bitir. Raymond Paulsun
musiqisinin sədaları altında vağzaldan başqa şəhərə yollanan
111
İ.М.Əfəndiyev. Bizim qəribə taleyimiz. B., 1989. s. 97.
Aydın Dadaşov
118
Aynurun həyat dərsindən yetərincə bəhrələnməklə gələcəyini
qura biləcəyi finalı səciyyələndirdi. Tamaşada Məlik
Dadaşovun yaratdığı Ağahüseyn obrazı sənət hadisəsinə
çevrildi.
Azərbaycan Dövlət Dram Teatrında rejissor Ağakişi
Kazımovun quruluş verdiyi “Büllur sarayda” tamaşasında
Hamlet Qurbanovun oynadığı Ağahüseyn bir az sərsəri,
dəlisov olsa da, Məlik Dadaşov pulun hesabına dünyaya
meydan sulamaqla yırtıcıya çevrilən, əslində Qədim kimilərin
əlində oyuncağa çevrilən, qızları belə az qala hərraca qoyulan
bu rolu özünəməxsus bir möhtəşəmliklə oynayırdı..
18 oktyabr 1984-cü ilin “Vışka” qəzetindəki “Büllur
sarayın divarları arxasında” məqaləsində: “Tamaşanın mərkə-
zində duran respublikanın xalq artisti Məlik Dadaşovun ifa
etdiyi Ağahüseyn obrazı nəinki teatr üçün yenilikdir, hətta
tamaşaçı üçün kəşfdir. Azərbaycan teatr aktyorunun rus səh-
nəsində görünməsi iki yaradıcı qüvvəni birləşdirməklə bütün
quruluşu parlaq ifadəli, reallığı dəqiq üzə çıxan milli koloritlə
zənginləşdirir”
112
yazan professor Həsən Quliyev aktyor
ifasını dəqiq dəyərləndirir.
***
Gi de Mopassanın melodrama janrında yazdığı “Meh-
riban dost” romanının Mark Razovskinin səhnələşdirməsində
Azərbaycan səhnəsinə gəlməsi Cənnət Səlimovanın 1985-ci
ildə tamaşaya qoyması ilə bağlıdır. Tamaşada bəstəkar
V.Lebedevin və şair V.Ryuşensevin mahnılarından istifadə
olunması strukturda kontrapunkt yaratsa da, əsas diqqət
aktyor plastikasına yönəlir.
112
Г.A. Kулиев. За стенами хрустального дворца. г. Вышка. 18-10-1984.
Rejissorluğun üslub problemləri
119
Parisi ayaqları altında görmək istəyən Jorj Düruanın
(H.A.Yegizarov) Forester ləqəbli əsgərlik dostu (A.M.Xar-
çenko) ilə görüşməsi və Şarlın “Bizi qadınlar adam arasına
çıxara bilər” prinsipini əldə bayraq etməsi ox kimi tamaşanı
finala doğru aparır. Hər vasitə ilə varlanmağa, mövqe tutmağa
və hətta Burbonlar sarayına daxil olmağa çalışan Jorjun ağıllı,
ecazkar jurnalist Madlena Foresteyin (İ.A.Perlova) bütün
imkanlarından hərtərəfli yararlanması mənəvi eybəcərliyin
təzahürünə çevrilir.
Mənfur niyyəti naminə onu saf məhəbbətlə sevən
Klotilda de Marelə arxa çevirən və Şarlın durumundan sonra
məqsədinə çatan Dyüra cəmiyyətin eybəcərləşdirdiyi bir
personaja çevrilir. Təsadüfi deyil ki, yalnız Forestiy ləqəbli
mərhum dostunun ruhu hesabına Jorjun sönməkdə olan
vicdanının oyadılması tamaşanın ideyasının açılışına yönəlir.
Əbədiyyət kontekstində insanın ötəriliyini simvollaşdıran
İosif Koşeleviçin oynadığı Norberdevaren personajının da
bu missiyaya qoşulması xeyir – şər qarşıdurmasında balans
yaradır. Tamaşada şər xəttini gücləndirən Vircini Valter
(Q.B.Koltunova) və onun avam qızı Süzanna (L.Çesnakova)
əcaib hadisələrin məğzində dayanan Jorjun diqqət
mərkəzində qalmasına şərait yaradırlar. Varlanıb mövqe
sahibinə çevrilsə də, mənəviyyatca məhv olan Jorjun iflası
haqq - ədalət təntənəsinə çevrilir.
18 oktyabr 1986-cı ilin “Molodyoj Azerbaydjana”
qəzetindəki “Aşağıya aparan, üzüyuxarı pillələr” məqa-
ləsində: “Maddi rifah axtarışında özünü itirməmək, mənəvi
prinsipləri qorumaq, vicdanla alver etmək, ən ağır həyat
şəraitində dostluğa, sevgiyə sədaqəti qorumaq – Səməd
Vurğun adına Rus Dram Teatrının tamaşası bax bu dəyərlər
Dostları ilə paylaş: |