96
Xozircha atmosfera havosini avtomashinalar chiqindisi bo’lgan qo’rg’oshindan tozalashning yo’li
topilganicha yo’q, lekin yaqin kelajakda simob qo’shilmagan benzin ishlatishning istiqbolli yo’llari
izlanmoqda.
Tuproqni
chirindi bilan boyitish, muhitini yaxshilash, almashlab ekishni joriy qilish, tuproqni yashil
qoplamini saqlash ko’kat o’g’itlardan keng foydalanish, umuman tuproqning fizik va kimyoviy xossalarini
yaxshilash tuproq va atrof-muhitni ifloslanishidan saqlovchi omillardir.
Radioaktiv chiqindilari bilan tuproqning ifloslanishi. Er yuzasida radioaktiv ifloslanish ifloslanish
uning hamma qismida bir xil emas. Bunga havo tsirkulyatsiyasi, o’simliklar qoplami va bir joyda yadro
qurollining ko’plab portlatilishi sababchidir. Er shari mintaqalari ichida ekvatorial mintaqada
radioaktiv
ifloslanish kamroq. Chunki bu joylarda havo oqimining yuqori ko’tarilishi natijasida troposferadagi radioaktiv
moddalar ekvatorial mintaqa territoriyasiga kamroq tushadi. O’rtacha kengliklarda havo yog’inlar bilan
yuvilib, radioaktiv moddalar er yuzasiga ko’proq tushadi. Shunday qilib, Er sharida radioaktiv ifloslanish
havodan o’rtacha kengliklarga ko’proq, ekvator, shimoliy va janubiy qutb doiralari ichiga kamroq tushadi.
Bunga asosiy sabab shimoliy yarimsharda yadro qurollarining sinalishidir.
Er sharida radioaktiv moddalarning ko’p qismi okean va dengiz suvlarida to’planib qolgan. Bunga
asosiy sabab havodan tushgan va daryo suvlaridan kelgan radioaktiv moddalarning yig’ilib qolishidir.
Natijada, xozir okeanlar suvida radioaktiv moddalarning miqdori tabiiy darajasidan 10 % oshib ketgan.
Radioaktiv moddalar ayniqsa okean suvlarining organik dunyosiga boy bo’lgan eng ustki, 200-300 m
chuqurlikacha bo’lgan qavatida ko’p to’plangan.
Tuproqning radioaktiv ifloslanishida atom elektrostantsiyalarining shikastlanishi, ulardan chiqayotgan
chiqindilar, suvlar ham sababchidir. Chunki xozir dunyo bo’yicha atom elektrostantsiyalari juda ko’p bo’lib,
har yili to’lardan o’rtacha 40-45 tasida faloqat yuz berib turadi, bundan 30-37 tasi AQSh zimmasiga to’g’ri
keladi. Shu sababli materiklar ichida Shimoliy Amerika materigi radioaktiv moddalar bilan ko’proq
ifloslangan.
Er yuzasida radioaktiv izotoplarning to’planishi ko’proq ozuqa moddalari kam bo’lgan landshaft
zonalarida sodir bo’ladi. Shu sababli ozuqa moddalari kam bo’lgan Tundradagi mox,
lishaynikda va alp
o’tloqlarda radioaktiv izotoplar to’planib qolib (akkumlyatsiyalanib), undan hayvonlarga o’tadi.
Atmosfera va tuproqning radioaktiv moddalar bilan ifloslanishi biosferadagi hayot uchun jiddiy xavf
vujudga keltirmoqda. Chunki o’z xususiyatini uzoq vaqt o’zgartmaydigan radioaktiv moddalar tirik organizm
to’qimalarida to’planib, ularga salbiy tasir etmoqda. Radioaktiv moddalar inson organizmiga salbiy tasir
ko’rsatadi. Inson organizmiga radioaktiv moddalar havodan, suvdan, ozuqa moddalardan o’tib, ular
organizmda neytrallashmasdan to’plana boradi. Natijada inson organizmi zaiflashib, rak, leykomiya (qon
buzilish) kabi kassaliklar kelib chiqadi.
Qazib olinayotgan fosforitlarda ham tabiiy radionuklidlar bo’lishi kuzatiladi. Unga katta bo’lmagan
miqdorda U-238, Th-232, Ra-226 va K-40.
Bu rudalarni qayta ishlanishidan, dalalarga fosforit solinishini va o’simlikka o’tishini nazarda tutganda
fosforitlar ham atrof muhitni ifloslantiruvchi potentsial manbalardan hisoblanadi.
Tuproqni radiatsiyadan nazorat qilish va uning muhofaza. Geografik muhitni va tuproqni
radioaktiv chiqindilardan saqlash bugungi kunning eng muhim muammosiga aylanib qolmoqda.
Chunki
keyingi yillarda atom energiyasidan tinch maqsadda ko’proq foydalanib, juda ko’p atom elektr stantsiyalari,
atom energiyasi bilan ishlovchi atom muzyorar kemalar qurilmoqda. Ayniqsa, atom elektrostantsiyalarining
salmog’i ortib bormoqda. Agar 1970 yili AESlari quvvati 22 mln. kVt bo’lsa, 1977 yili 83 mln. kVt ga etdi.
Bu butun dunyoda ishlab chiqariladigan energiyaning 50% ga yaqinini tashkil etadi. Bu bir tomondan arzon,
qulay elektr energiyasi bo’lib, atmosferaga chang, tutun, zaharli gazlarning chiqishiga chek qo’ysa, ikkinchi
tomondan, radioaktiv chiqindilarni, xususan radioaktiv shlaklarning miqdorini oshib borishiga sabab bo’ladi,
binobarin, uni saqlash muammosi vujudga keladi. Chunki chiqindilari uzoq vaqt o’z xusuiyatini saqlab turadi.
Shu sababli radioaktiv chiqindilarni qanday va qaerda saqlab, geografik muhitga, asosan tuproqqa zarar
etkazmaslik butun dunyo bo’yicha muammoga aylanib qolmoqda.
Yaqin vaqtgacha radioaktiv chiqindilarni okeanning 7 km dan chuqur
qismiga konteynerlarga solib
cho’ktirilar, buning uchun Tinch okeaning Tonga cho’kmasi tanlab olingan edi. Faqat 1967 yili 5 davlat 11
ming dona konteynerni okeanga cho’ktirgan. Lekin so’ngi vaqtlarda olib borilgan gidrologik tekshirishlar
shuni ko’rsatdiki, okeanlarning eng chuqur qismida ham suvning vertikal va gorizontal harakati mavjud.
Shuning uchun radioaktiv chiqindilarni okeanning chuqur qismiga tashlash xavflidir. Chunki vaqt o’tishi
bilan harakatdagi suv radioaktiv chiqindi solingan konteynerlarni emirib, okeanning boshqa qismlariga,
qolaversa biosferaga tarqatib yuborishi mumkin.
Malumki, xozircha AES chiqindilarini beton konteynerlarga yoki temir bochkalarga solib, maxsus
omborlarda radioaktiv xususiyati yo’qogunga qadar saqlanmoqda. Bu usul birinchidan, xavfli bo’lib,
97
materiallar evolyutsiyasi nazariyasiga ko’ra vaqt o’tishi bilan beton konteynerlari yorilib, atrofni ifloslaydi,
ikkinchidan, juda katta hududga ega bo’lgan er osti omborlari quriladi.
Shu sababli frantsuz olimi Jon-Per-Kopron AES chiqindilarini saqlashning yagona xavfsiz yo’li bu
ulardan qayta (ikkalamchi) foydalanishga o’tishdir deb xisoblanmoqda. Bunda
AES reaktorlaridan chiqqan
chiqindining radioaktivlik xususiyati qisman kamayishi uchun o’sha joyda izolyatsiyalangan holda bir yil
saqlanadi. So’ngra uni qayta ishlaydigan zavod omboriga olib borib yana ikki yil ushlab turilgandan so’ng
mexanik yoki kimyoviy yo’l bilan izolyatsiya qobig’idan ajratib, azot kislotasi bilan eritiladi. Eritilgan azot
kislotali uran va pluton tuzi maxsus ishlovdan o’tkazilib, qattiq moddaga aylantiradi, so’ngra qayta
foydalaniladi.
AQShda radioaktiv chiqindilar grunt suvi kam bo’lgan joylarda shaxtalar qazib, unga radioaktiv
chiqindilar solingan konteynerlar joylashtirilib, bekitib quyiladi.
Sobik Ittfoqda radioaktiv chiqindilar grunt suvlari yo’q bo’lgan eski tuz shtolniylarida maxsus
konteynerlarga solib saqlanadi. So’ngi vaqitlarda slanetsli tog’ jinslaridagi yoriqlarga kuchli bosim tasirida
radioaktiv chiqindilarni tsementga aralashtirib xaydab joylashtirib, berkitib quyilmoqda. Bu xavfsiz bo’lib,
atrof muhitni radioaktiv ifloslanishdan saqlaydi.
Tuproqning sho’rlanish va uning turlari. O’zbekisionda va O’rta Osiyoning
boshqa respublikalarida
turli darajada sho’rlangan va sho’rxok erlar uchraydi. Farg’ona vodisi, Sirdaryo, Amudaryo, Zarafshon va
boshqa daryolar vodisida hamda Mirzacho’lda xozirgacha o’zlashtirilmagan sho’rxoklar ko’pgina maydonni
egalaydi. (1, 143 b.)
Sho’rlangan tuproqlarning tarkibida oziq birikmalaridan boshqa suvda oson eriydigan har xil zararli
tuzlar bo’ladi. Tuzlarning miqdori tuproqda 3 foizdan ko’p bo’lsa, unga sho’rxok deyiladi. Bu tuproqlarda
ko’pchilik o’simliklarning o’sishi uchun qulay sharoit bo’lmaydi.
Quruq iqlimli rayonlarda uchraydigan sho’r tuproqlar turli yo’llar bilan paydo bo’lgan. Tuproqda
dastlab tuzlarning paydo bo’lishiga tog’ jinsi tarkibidagi suvda eriydigan tuzlar sabab bo’lgan. Tuproqning
sho’rlanishga shamol orqali dengiz yoki ko’l soxilidagi tuzli to’zonlarning uchirilib kelishi ham sabab
bo’lishi mumkin.
Tuproqda suvda eriydigan tuzlarning to’planishiga quruq iqlimli dasht va cho’llarda o’sayotgan
sho’rsevar o’simliklar ham sabab bo’ladi. Ular tuproqning pastki chuqur qavatidagi tuzlarni ildizlari orqali
tanasiga singdirib oladi. Bu xil o’simliklarning qoldiqlari chirishi natijasida yil sayin
tuproqda tuzlar miqdori
ortib bormoqda. Sho’rsevar o’simliklar qoldigi hisobiga bir yil mobaynida bir gektar erda 500 kg miqdorida
tuz yig’ilishi mumkin.
Bulardan tashqari tuproqning sho’rlanishga sizot suvlari ham sabab bo’ladi. Tarkibida har xil tuzlar
bo’lgan sho’r sizot suvlari yuza bo’lganda tuproq qatlami orqali to’xtovsiz yuqoriga ko’tarilib, er betigacha
chiqib, buglanib turadi. Natijada tuproqning hamma qatlamida, ayniqsa bug’lanish kuchli borayotgan ustki
qatlamida tuzlar to’plana boshlaydi. Bunday sho’rlanish xususan quruq va sershamol iqlimli rayonlarda tez
boradi. Sizot suvi qancha yuza va sho’r bo’lsa, sho’rlanish shuncha tez va kuchliroq bo’ladi.
Tuproq mexanik tarkibining og’irlanishi, strukturasizlanishi va qatlamning zichlanishi natijasida sho’r
suvlar 1,5-2,5 m, bazan 3 metrdan chuqur bo’lganda ham ustki qatlamga ko’tarilishi va tuproqning
sho’rlanish mumkin.
Tuproqning sho’rlanish yangi o’zlashtirilgan erdagi tuproqlarni sug’orish natijasida vujudga kelishi
mumkin. Odatda bu xildagi sho’rlanish, sug’orishning
birinchi yilida emas, balki keyingi yillarida paydo
bo’la boshlaydi. (1, 44 b.)
Tuproqda sho’rlanish protsessining rivojlanishi natijasida, qatlam yuzasida ko’zga ko’rinarli darajada
tuzlar yig’ila boshlaydi. Sho’rlanayotgan tuproq yuzasida garchi tuzlar ko’rinmasa ham, sho’ra va sho’r ajriq
singari o’simliklarning o’sa boshlashi sho’rlanish protsessi borayotganing belgisi bo’la oladi.
Sho’rlangan tuproqlar tarkibida suvda eriydigan tuzlardan osh tuzi, glauber tuz, kir soda, nordon (choy)
soda, taxir tuz, magniy xlorid, magniy karbonat, magniy bikarbonat, kaltsiy xlorid, oxak va gips bo’ladi.
Bu tuzlarning ko’pchiligi o’simliklar ayniqsa bir yillik ekinlar uchun zaharlidair. Tekshirish va
kuzatishlarning ko’rsatishicha, tuproqda tuzlarning miqdori 0,3 foizga etishi bilan o’simliklar zararlana
boshlaydi va sho’r tuproq vujudga keladi.
Sho’rlangan tuproqlar, tarkibidagi tuzlarning miqdoriga ko’ra oz sho’rlangan (tuz 0,3-1 foiz), o’rtacha
sho’rlangan (tuz 1-2 foiz), kuchli sho’rlangan (tuz 2-3 foiz) va sho’rxoklarga (tuz 3 foizdan ko’p) bo’linadi.
Dexqonlar sho’rxoklarni tashqi kurinishlariga ko’ra, qatqaloq sho’r, mayin sho’r va qora sho’rlarga
ajratadilar. Qora sho’rxok tarkibida soda bo’lganligidan unda chirinda
juda tez yuvilib ketib, unumdorlik
manbai yomonlashadi.
Quruq iqlimli oblastlardagi sug’oriladigan rayonlar tuprog’ida dastlabki tabiiy sho’rlanish bilan bir
qatorda qaytadan sho’rlanish xodisalari ham uchraydi. Tuproqning qaytadan sho’rlanish asosan sug’orishga