Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
87
yatırdı. Özünə axşamlar yer salır, səhərlər isə səliqə ilə
yığıb qatlayır, dəhlizdəki anasındanqalma sandığa
qoyurdu. Ona əziz olan hər nə varsa, orada gizlədil-
mişdi”. (İvan Bunin. Seçilmiş əsərləri. Bakı: “Şərq-
Qərb” Nəşriyyat Evi, 2013, s.50-51)
Yeddiyaşlı uşağın atasının yataq otağındakı diva-
na köçürülməsinin, oradan dəhlizdəki sandığın üstün-
dəki döşəkçə üstündə yerləşdirilməsinin səbəbi nədir?
Əlbəttə, yeddiyaşlı uşağın atasının gözəl bir qızla evlən-
məsi.
Gözəl bir qız... Onun qarşısındakı acizlik... Gözəl bir
qızın yeddiyaşlı oğlan uşağının həyatına gətirdiyi bədbəxt-
lik... Dul və qoca məmurun gözəl bir qızla ailə qurması və
bunun naminə yeddiyaşlı oğluna əzablar gətirməsi...
Bunların hamısı gözəlliyin dəyərini azaldır. Əgər
gözəllik naminə kimlərəsə əzab-əziyyət veriləcəksə,
onda o gözəllik gözəl görünmür. Belə olanda gözəl də,
gözəllik də kiçik maraqların, ötəri və keçici zövqlərin
təsiri altında olur. Belə gözəl və gözəllik hamı tərəfin-
dən qəbul olunmur. Necə ki, “Gözəl” hekayəsində gözəl
və gənc qız zahiri gözəllikdən o yana gedə bilmir.
Daxili aləmi, mənəvi dünyası baxımından kasıb, lakin
zahirən gözəl olan qız çox aldadıcı görünüşü ilə insan
həyatına bədbəxtlik gətirir.
08.02.2016
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
88
İvan Bunin:
həyatı və yaradıcılığı – II yazı
İvan Buninin heka-
yələrini oxuyanda insanın
həyatının müxtəlif dövr-
ləri ilə bağlı hadisələrlə
qarşılaşmalı olursan. Əs-
lində həmin hadisələrin
bəziləri oxucuya da tanış
gəlir. Oxucu həmin hadi-
sələrin bəzilərinin ya işti-
rakçısı, ya da müşahidə-
çisi ola bilmişdir. Məsə-
lən, “Qurdlar” hekayə-
sində baş verən hadisə,
hekayənin süjet xətti bir neçə cəhətdən maraqlıdır.
Birincisi, isti avqust ayının kənd həyatındakı təsviri
baxımından. İkincisi, kəndin gecə vaxtı qərq olduğu
qaranlıq və onu müşahidə edərək hekayəyə gətirmək
baxımından. Üçüncüsü, şam yeməyi zamanı qurdun hə-
yətlərə girib qoyunları parçalaması, onların hülqumunu
qoparması baxımından. Ancaq bunların hamısının mər-
kəzində kənd həyatının insanların taleyində buraxdığı
izlərdir ki, bu da hekayədə öz əksini tapır. Məsələn,
meşənin yaxınlığında üç boz qurdun olması at arabasını
öz yolundan çıxmasına səbəb olur. At arabası əkin
sahəsinə üz tutur. Bu zaman at arabasının sıçrayışından
Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
89
qızın dodağının yanı at arabasının oturacağına çırpılır və
bu çapıq ömrü boyu qalır. Onun üçün “...daim zərif
gülüşü xatırladan bu çapıqdan əziz dünyada heç nə
yoxdur”. (İvan Bunin. Seçilmiş əsərləri. Bakı: “Şərq-
Qərb” Nəşriyyat Evi, 2013, s.69)
İvan Buninin hekayələrində hadisələr təbii olduğu
kimi, həmin hadisələrin içərisində olan obrazlar da təbii və
hisslərini, duyğularını ifadə etməyi bacaran obrazlardır.
Məsələn, “Bir tanış küçədə” hekayəsində hisslər və
duyğular, yaşanmış və geridə qalmış günlər müəllifin özü
ilə – İvan Bunin ilə bağlıdır. Moskvaya kursa gəlmiş bir
qızla onun arasında baş verənlər sonralar bir xatirə kimi
hekayənin (“Bir tanış küçədə”) mövzusuna çevrilir. Heka-
yənin sonunda müəllifin bu etirafını səmimi qəbul etmə-
mək olmur: “...biz isti çayla ağ çörək və qırmızı dəriyə
bükülmüş pendir yeyə-yeyə qırmızı pərdənin altından içəri
vuran təmiz qış havasını hiss edər, pəncərəni döyəcləyən
qar dənələrinin səsinə qulaq asa-asa öz gələcəyimizdən
danışardıq... “Yadımdadır köhnə ev, tanıdığım küçədə...”
Başqa nə yadımdadır? Onu Kursk vağzalından yola saldı-
ğım yadımdadır: əlimizdə söyüd çubuğundan hörülmüş
səbət və kəmərlə çəkilmiş qırmızı adyallı bağlama, platfor-
mada yola düşməyə hazır olan uzun qatarın yanı ilə, yaşıl
vaqonlardakı basabasa baxa-baxa tələsik qaçırdıq.
Nəhayət, onun bu vaqonların birinin dəhlizinə çıxdığı,
xudahafizləşdiyimiz, öpüşdüyümüz, ona iki həftədən sonra
Serpuxovaya gələcəyimi dediyim yadımdadır...
Bundan artıq heç nə yadıma düşmür. Bundan
artıq heç nə olmamışdır”. (İvan Bunin. Seçilmiş əsərləri.
Bakı: “Şərq-Qərb”, Nəşriyyat Evi, 2013, s.117).
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
90
İvan Buninin hekayələri oxucuya rus məişətinin,
həyat tərzinin, adət-ənənəsinin necə olmasını təqdim
edə bilir. Bunun səbəbi onunla bağlıdır ki, İvan Bunin
zadəgan nəslindən olsa da, Rusiyada yaşadığı dövrdə
kənd həyatına dərindən bələd olmuşdur. Bu bələdçilik
nəticəsində o, həm rus danışıq dilini, həm də yuxarı
təbəqənin istifadə etdiyi ifadələri mükəmməl bilmişdir.
Ona görə də o, bir yazıçı kimi yüksək zirvəni fəth
etmişdir. Onun qədər rus dilinin ifadə imkanlarını duyan
yazıçı olmamışdır. Onun yaradıcılığında, o cümlədən
hakayələrində işlənmiş atalar sözləri, aforizmlər, zərbi-
məsəllər rus dilinin zəngin xüsusiyyətlərini yaşadır.
Oxucuda obrazlı rus dili barədə geniş təsəvvür yaradır.
Qeyd etdiyimiz kimi, İvan Buninin hekayələri rus
məişətini, adət-ənənəsini, həyat tərzini təqdim edə bilir.
Bu mənada “Xaç analığı” hekayəsi maraqlıdır.
Hekayədə ruslarda kirvəliyin nə demək olduğu oxucuya
anladılır. Belə ki, xristianlar, o cümlədən ruslar uşağı
xaç suyuna salanda tanıdıqları adamlardan ona xaç
atalığı və xaç analığı tuturlar. Onlar uşağı xaç suyuna
birgə salırlar. Bundan sonra onlar öz aralarında qohum
kimi sayılır və bir-birinə “kirvə” deyə müraciət edirlər.
İvan Bunin “Parisdə” hekayəsində Pasxa bayramı-
nı xatırladır. Yaxud “Quzğun” hekayəsinin sonunda
xaçın boyundan asılmasını təsvir etməklə dini dəyərləri
təqdim edir. Yeri gəlmişkən, qeyd edək ki, İvan Bunin
eyni dərəcədə Şərq ədəbiyyatına, mədəniyyətinə də
meyilli olubdur. Məsələn, “Xaç analığı” hekayəsində
oxuyuruq:
Dostları ilə paylaş: |